Zəbur 104
1 Rəbbə alqış et, ey könlüm! Ya Rəbb Allahım, Sən nə qədər böyüksən, Ehtişamı, əzəməti geyinmisən!
[A Psalm] of David. Bless the Lord, O my soul. O Lord my God, you are very great; you have clothed yourself with praise and honor:
2 Nura libas kimi bürünən, Göyləri çadır tək açan,
who do robe yourself with light as with a garment; spreading out the heaven as a curtain.
3 Yuxarı otaqlarını suların üstündə quran, Buludları Özünə araba edən, Yel qanadları üstünə minib gəzən,
Who covers his chambers with waters; who makes the clouds his chariot; who walks on the wings of the wind.
4 Küləyi Özünə elçi edən, Yanar odu Özünə xidmətçi edən Sənsən!
Who makes his angels spirits, and his ministers a flaming fire.
5 Yer üzünün təməlini elə qurdun ki, Əsla sarsılmasın.
Who establishes the earth on her sure foundation: it shall not be moved for ever.
6 Dərin suları libas kimi yer üzünə geydirdin, Sular dağların üstünə qalxdı.
The deep, as it were a garment, is his covering: the waters shall stand on the hills.
7 Sənin məzəmmətindən sular çəkildi, Şimşəyinin səsindən qorxub qaçdı.
At your rebuke they shall flee; at the voice of your thunder they shall be alarmed.
8 Dağlardan dərələrə axdı, Sənin təyin etdiyin yerlərə töküldü.
They go up to the mountains, and down to the plains, to the place which you have founded for them.
9 Onların önünə hədd qoydun ki, ondan aşmasınlar, Heç vaxt daşıb dünyanı basmasınlar.
You have set a bound which they shall not pass, neither shall they turn again to cover the earth.
10 Bulaqları vadilərdən fışqırtdın, Dağların arasından axıtdın.
He sends forth his fountains among the valleys: the waters shall run between the mountains.
11 Bu bulaqlar bütün çöl heyvanlarına su verər, Vəhşi eşşəklər içər, susuzluğu gedər.
They shall give drink to all the wild beasts of the field: the wild asses shall take [of them] to [quench] their thirst.
12 Yanlarında quşlar yuva qurar, Budaqlara qonub oxuyar.
By them shall the birds of the sky lodge: they shall utter a voice out of the midst of the rocks.
13 Sən dağları göydəki sarayından sulayırsan, Əlinin bəhrəsindən yer doyur.
He waters the mountains from his chambers: the earth shall be satisfied with the fruit of your works.
14 Heyvanlar üçün ot bitirirsən, İnsana becərmək üçün bitkilər yetirirsən. Qoy insan torpaqdan azuqəsini çıxartsın:
He makes grass to grow for the cattle, and green herb for the service of men, to bring bread out of the earth;
15 Ürəkləri xoşhal edən şərabı, Üzləri güldürən zeytun yağını, Taqət verən çörəyi.
and wine makes glad the heart of man, to make his face cheerful with oil: and bread strengthens man's heart.
16 Doyunca su içər Rəbbin ağacları, Livanda əkdiyi sidr ağacları.
The trees of the plain shall be full [of sap]; [even] the cedars of Libanus which he has planted.
17 Bu ağaclarda quşlar yuva qurar, Leyləklərin yuvası şam ağacındadır.
There the sparrows will build their nests; and the house of the heron takes the lead among them.
18 Uca dağlar dağ keçilərinin oylağıdır, Qayalar qayadovşanlarının sığınacağıdır.
The high mountains are a refuge for the stags, [and] the rock for the rabbits.
19 Fəsilləri müəyyən etmək üçün ayı yaratdın, Günəş batacağı zamanı bilir.
He appointed the moon for seasons: the sun knows his going down.
20 Gecə olsun deyə havanı qaraldırsan, Bütün meşə heyvanları vurnuxmaya düşürlər.
You did make darkness, and it was night; in it all the wild beasts of the forest will be abroad:
21 Ov üçün gənc aslanlar nərə çəkərlər, Öz yemlərini Allahdan istəyərlər.
[even] young lions roaring for prey, and to seek meat for themselves from God.
22 Gün doğanda çəkilirlər, Yuvalarında yatırlar.
The sun arises, and they shall be gathered together, and shall lie down in their dens.
23 İnsanlar iş başına gedir, Qaş qaralana qədər işləyirlər.
Man shall go forth to his work, and to his labor till evening.
24 Ya Rəbb, əməllərin çoxdur! Hər birini müdrikliklə etmisən, Yaratdıqların yer üzünü doldurub.
How great are your works, O Lord! in wisdom have you wrought them all: the earth is filled with your creation.
25 Böyük, dərin dənizlərin var, Orada da saysız məxluqlar – Həm kiçik, həm də böyük canlılar qaynaşar.
[So is] this great and wide sea: there are things creeping innumerable, small animals and great.
26 Oradan gəmilər keçir, Yaratdığın Livyatan sularda oynayır.
There go the ships; [and] this dragon whom you have made to play in it.
27 Bunların hamısı gözləyir ki, Sən Vaxtlı-vaxtında onları yemləyəsən.
All wait upon you, to give them [their] food in due season.
28 Sən yem verərkən onlar yem yığırlar, Açıq əlinin nemətindən doyurlar.
When you have given [it] them, they will gather [it]; and when you have opened your hand, they shall all be filled with good.
29 Amma üzünü gizlədərkən vəlvələyə düşürlər, Sən onların nəfəsini kəsərkən ölüb torpağa qarışırlar,
But when you have turned away your face, they shall be troubled: you will take away their breath, and they shall fail, and return to their dust.
30 Ruhunu göndərərkən onlar yaranır, Yer üzünə yeni həyat verirsən.
You shall send forth your Spirit, and they shall be created; and you shall renew the face of the earth.
31 Rəbbin ehtişamı qoy əbədi var olsun! Qoy Rəbb yaratdıqlarına görə şad olsun!
Let the glory of the Lord be for ever: the Lord shall rejoice in his works;
32 Rəbb yerə baxanda yer lərzəyə gəlir, Dağa toxunanda dağ tüstülənir.
who looks upon the earth, and makes it tremble; who touches the mountains, and they smoke.
33 Rəbbə ömrüm boyu ilahi söyləyəcəyəm, Nə qədər varam, Allahımı tərənnüm edəcəyəm.
I will sing to the Lord while I live; I will sing praise to my God while I exist.
34 Düşüncəm Ona xoş görünsün, Mən Rəbbə görə sevinəcəyəm.
Let my meditation be sweet to him: and I will rejoice in the Lord.
35 Günahkarlar yer üzündən silinsinlər, Pis adamlar yox olsunlar! Rəbbə alqış et, ey könlüm! Rəbbə həmd edin!
Let the sinners fail from off the earth, and transgressors, so that they shall be no more. Bless the Lord, O my soul.
