< Zəbur 102 >

1 Bir məzlumun duası. Taqətdən düşüb Rəbbin hüzurunda şikayətlənəndə. Ya Rəbb, bu duama qulaq as, Qoy fəryadım Sənə çatsın.
苦しむ者が思いくずおれてその嘆きを主のみ前に注ぎ出すときの祈 主よ、わたしの祈をお聞きください。わたしの叫びをみ前に至らせてください。
2 Nə olar, dar günümdə üzünü məndən gizlətmə, Qulaq as, Səni çağırarkən mənə tez cavab ver.
わたしの悩みの日にみ顔を隠すことなく、あなたの耳をわたしに傾け、わが呼ばわる日に、すみやかにお答えください。
3 Günlərim tüstü kimi çəkilir, Sümüklərim elə bil yanıb közə dönür.
わたしの日は煙のように消え、わたしの骨は炉のように燃えるからです。
4 Ürəyim kəsilib atılan ot kimi saralıb-solur, Çörək yemək belə, yadımdan çıxır.
わたしの心は草のように撃たれて、しおれました。わたしはパンを食べることを忘れました。
5 Ah-zar çəkməkdən Bir dəri, bir sümük qalmışam.
わが嘆きの声によってわたしの骨はわたしの肉に着きます。
6 İndi çöldəki yapalağa bənzəyirəm, Viranəlik bayquşu kimiyəm.
わたしは荒野のはげたかのごとく、荒れた跡のふくろうのようです。
7 Gözümə yuxu getmir, Damda tənha qalan bir quşa bənzəyirəm.
わたしは眠らずに屋根にひとりいるすずめのようです。
8 Bütün gün düşmənlərim məni təhqir edir, Mənə istehza edənlər adımla lənət oxuyur.
わたしの敵はひねもす、わたしをそしり、わたしをあざける者はわが名によってのろいます。
9 Yeməyim çörək yerinə kül olub, İçməyim göz yaşıma qarışıb.
わたしは灰をパンのように食べ、わたしの飲み物に涙を交えました。
10 Çünki qəzəbindən, hiddətindən Məni götürüb bir tərəfə atmısan.
これはあなたの憤りと怒りのゆえです。あなたはわたしをもたげて投げすてられました。
11 Günlərim axşamın kölgəsi kimi keçir, Bir ot kimi quruyuram.
わたしのよわいは夕暮の日影のようです。わたしは草のようにしおれました。
12 Lakin Sən, ya Rəbb, əbədi taxtında əyləşmisən, Sənin şöhrətin nəsildən-nəslə deyiləcək.
しかし主よ、あなたはとこしえにみくらに座し、そのみ名はよろず代に及びます。
13 Sən qalxıb Siona mərhəmət edəcəksən, Zamanını təyin etdin, indi ona lütf ediləcək.
あなたは立ってシオンをあわれまれるでしょう。これはシオンを恵まれる時であり、定まった時が来たからです。
14 Çünki Sənin qulların onun daşlarını əziz tuturlar, Onun toz-torpağına necə də acıyırlar.
あなたのしもべはシオンの石をも喜び、そのちりをさえあわれむのです。
15 Millətlər Rəbbin ismindən, Dünyanın bütün padşahları Onun əzəmətindən qorxacaqlar.
もろもろの国民は主のみ名を恐れ、地のもろもろの王はあなたの栄光を恐れるでしょう。
16 Rəbb Sionu yenidən bərpa edəcək, Əzəmətində görünəcək,
主はシオンを築き、その栄光をもって現れ、
17 Yoxsulların duasına qulaq asacaq, Yalvarışlarına xor baxmayacaq.
乏しい者の祈をかえりみ、彼らの願いをかろしめられないからです。
18 Sonrakı övladları Rəbbə həmd etsin deyə Qoy gələcək nəsil üçün belə yazılsın:
きたるべき代のために、この事を書きしるしましょう。そうすれば新しく造られる民は、主をほめたたえるでしょう。
19 «Rəbb müqəddəs yüksəklikdən, Göylərdən yer üzünə nəzər saldı;
主はその聖なる高き所から見おろし、天から地を見られた。
20 Əsirlərin naləsini eşitmək üçün, Ölümə aparılanları azad etmək üçün».
これは捕われ人の嘆きを聞き、死に定められた者を解き放ち、
21 Ona görə Rəbbin ismini Sionda elan edəcəklər, Yerusəlimdə Ona həmdlər söyləyəcəklər
人々がシオンで主のみ名をあらわし、エルサレムでその誉をあらわすためです。
22 Rəbbə xidmət etmək üçün gələrkən, Xalqlar, ölkələr bir yerə gələrkən.
その時もろもろの民、もろもろの国はともに集まって、主に仕えるでしょう。
23 Yolda ikən Rəbb gücümü azaltdı, O, ömrümü qısaltdı.
主はわたしの力を中途でくじき、わたしのよわいを短くされました。
24 Dedim: «Ey Allahım, canımı alma, ömrümün yarısıdır, Sənin illərin nəsillərdən-nəsillərə çatır».
わたしは言いました、「わが神よ、どうか、わたしのよわいの半ばでわたしを取り去らないでください。あなたのよわいはよろず代に及びます」と。
25 Yerin təməlini əzəldən qurmusan, Göylər Sənin əllərinin işidir!
あなたはいにしえ、地の基をすえられました。天もまたあなたのみ手のわざです。
26 Onlar yox olacaq, amma Sən qalacaqsan, Hamısı paltar kimi köhnələcək, Onları geyim kimi dəyişdirəcəksən, Keçib-gedəcəklər.
これらは滅びるでしょう。しかしあなたは長らえられます。これらはみな衣のように古びるでしょう。あなたがこれらを上着のように替えられると、これらは過ぎ去ります。
27 Amma Sən dəyişməzsən, İllərin tükənməzdir.
しかしあなたは変ることなく、あなたのよわいは終ることがありません。
28 Qullarının övladları yaşayacaq, Nəvə-nəticələri hüzurunda dayanacaq.
あなたのしもべの子らは安らかに住み、その子孫はあなたの前に堅く立てられるでしょう。

< Zəbur 102 >