< Zəbur 102 >

1 Bir məzlumun duası. Taqətdən düşüb Rəbbin hüzurunda şikayətlənəndə. Ya Rəbb, bu duama qulaq as, Qoy fəryadım Sənə çatsın.
The prayer: for a weary and suffering person who pours out their grief to the Lord. Hear my prayer, O Lord; let my cry for help come to you.
2 Nə olar, dar günümdə üzünü məndən gizlətmə, Qulaq as, Səni çağırarkən mənə tez cavab ver.
Hide not your face from me in the day of my distress. Incline your ear to me: when I call, answer me speedily.
3 Günlərim tüstü kimi çəkilir, Sümüklərim elə bil yanıb közə dönür.
For my days pass away like smoke: my bones are burned through as with fire.
4 Ürəyim kəsilib atılan ot kimi saralıb-solur, Çörək yemək belə, yadımdan çıxır.
My heart is scorched, withered like grass; I forget to eat my bread.
5 Ah-zar çəkməkdən Bir dəri, bir sümük qalmışam.
By reason of my loud groaning, my flesh clings to my bones.
6 İndi çöldəki yapalağa bənzəyirəm, Viranəlik bayquşu kimiyəm.
Like a desert-owl of the wilderness, like an owl among ruins am I.
7 Gözümə yuxu getmir, Damda tənha qalan bir quşa bənzəyirəm.
I make my sleepless lament like a bird on the house-top alone.
8 Bütün gün düşmənlərim məni təhqir edir, Mənə istehza edənlər adımla lənət oxuyur.
All the day wild foes revile me, using my name for a curse.
9 Yeməyim çörək yerinə kül olub, İçməyim göz yaşıma qarışıb.
For ashes have been my bread, and tears have been mixed with my cup.
10 Çünki qəzəbindən, hiddətindən Məni götürüb bir tərəfə atmısan.
Because of your passionate anger, you did raise me, then hurl me to the ground.
11 Günlərim axşamın kölgəsi kimi keçir, Bir ot kimi quruyuram.
My days come to an end, shadows lengthen, I wither like grass.
12 Lakin Sən, ya Rəbb, əbədi taxtında əyləşmisən, Sənin şöhrətin nəsildən-nəslə deyiləcək.
But you, O Lord, are enthroned forever, your fame endures to all generations.
13 Sən qalxıb Siona mərhəmət edəcəksən, Zamanını təyin etdin, indi ona lütf ediləcək.
You will arise and have pity on Zion; it’s time to be gracious; her hour has come.
14 Çünki Sənin qulların onun daşlarını əziz tuturlar, Onun toz-torpağına necə də acıyırlar.
For even her stones are dear to your servants, even the dust of her ruins they look on with love.
15 Millətlər Rəbbin ismindən, Dünyanın bütün padşahları Onun əzəmətindən qorxacaqlar.
Then the nations will revere the name of the Lord and all the kings of the earth his glory,
16 Rəbb Sionu yenidən bərpa edəcək, Əzəmətində görünəcək,
when the Lord shall have built up Zion, and revealed himself in his glory,
17 Yoxsulların duasına qulaq asacaq, Yalvarışlarına xor baxmayacaq.
in response to the prayer of the destitute, whose prayer he will not despise.
18 Sonrakı övladları Rəbbə həmd etsin deyə Qoy gələcək nəsil üçün belə yazılsın:
Let this be recorded for ages to come, that the Lord may be praised by a people yet unborn.
19 «Rəbb müqəddəs yüksəklikdən, Göylərdən yer üzünə nəzər saldı;
For he shall look down from his holy height, from the heavens the Lord will gaze on the earth,
20 Əsirlərin naləsini eşitmək üçün, Ölümə aparılanları azad etmək üçün».
to hear the groans of the prisoner, to free those who are doomed to die;
21 Ona görə Rəbbin ismini Sionda elan edəcəklər, Yerusəlimdə Ona həmdlər söyləyəcəklər
that people may recount the Lord’s fame in Zion, and the praise of him in Jerusalem,
22 Rəbbə xidmət etmək üçün gələrkən, Xalqlar, ölkələr bir yerə gələrkən.
when the nations are gathered together, and the kingdoms, to worship the Lord.
23 Yolda ikən Rəbb gücümü azaltdı, O, ömrümü qısaltdı.
He has broken my strength on the way, he has shortened my days.
24 Dedim: «Ey Allahım, canımı alma, ömrümün yarısıdır, Sənin illərin nəsillərdən-nəsillərə çatır».
I will say, ‘My God, take me not hence in the midst of my days. ‘Your years endure age after age.
25 Yerin təməlini əzəldən qurmusan, Göylər Sənin əllərinin işidir!
Of old you have founded the earth, and the heavens are the work of your hands.
26 Onlar yox olacaq, amma Sən qalacaqsan, Hamısı paltar kimi köhnələcək, Onları geyim kimi dəyişdirəcəksən, Keçib-gedəcəklər.
They shall perish; but you do stand. They shall all wax old like a garment, and change as a robe you will change them.
27 Amma Sən dəyişməzsən, İllərin tükənməzdir.
But you are the same, your years are endless.
28 Qullarının övladları yaşayacaq, Nəvə-nəticələri hüzurunda dayanacaq.
The children of your servants abide, evermore shall their seed be before you.’

< Zəbur 102 >