Süleymanin Məsəlləri 1
1 İsrail padşahı Davud oğlu Süleymanın məsəlləri:
Spreuken van Salomon, den zoon van David, Den koning van Israël:
2 Hikmət və tərbiyəyə malik olmaq, Müdrik sözləri dərk etmək üçün,
Ze leren u kennen wijsheid en tucht, Ze geven u begrip voor verstandige woorden;
3 Salehlik, ədalət, insaf barədə İdrak tərbiyəsi almaq üçün,
Ze voeden u op tot heilzame tucht, Rechtschapenheid, plichtsbesef en oprechtheid.
4 Cahillərə uzaqgörənlik, Gənc oğlana bilik və dərrakə vermək üçün;
Aan de onnozelen schenken ze ervaring, Aan jonge mensen doordachte kennis.
5 Qoy hikmətli qulaq asıb müdrikliyini artırsın, Dərrakəli adam sağlam məsləhət alsın.
Als een wijze ze hoort, zal hij zijn inzicht verdiepen, Een verstandig mens zal er ideeën door krijgen;
6 Bu yolla insanlar məsəl və kinayələri, Hikmətlilərin sözlərini və müəmmalarını anlasınlar.
Spreuk en strikvraag zal hij doorzien, De woorden der wijzen en hun problemen.
7 Rəbb qorxusu biliyin başlanğıcıdır, Amma səfehlər hikmət və tərbiyəyə xor baxar.
Het ontzag voor Jahweh is de grondslag der wijsheid; Maar ongelovigen lachen om wijsheid en tucht.
8 Oğlum, ata tərbiyəsinə qulaq as, Ananın öyrətdiklərini kənara atma.
Mijn zoon, luister dus naar de wenken van uw vader, Sla niet in de wind, wat uw moeder u leerde;
9 Onlar başını gözəl çələng kimi, Boynunu boyunbağı kimi bəzər.
Want het siert uw hoofd als een krans, Uw hals als een snoer.
10 Oğlum, qoyma səni günahkarlar azdırsın.
Mijn zoon, als zondaars u willen verleiden, stem niet toe,
11 Desələr ki: «Gəl bizimlə pusqu qurub qan tökək, Nahaq yerə günahsızları güdək,
Als ze u zeggen: Ga met ons mee, Laat ons loeren op bloed, Laat ons zo maar onschuldigen belagen,
Gelijk de onderwereld hen levend verslinden, Als zij, die ten grave dalen, geheel en al; (Sheol h7585)
13 Onda çoxlu qiymətli sərvət taparıq, Evlərimizi talan malı ilə doldurarıq.
Allerlei kostbare schatten zullen we vinden, Onze huizen vullen met buit;
14 Bizə qoşul, Qoy kisəmiz bir olsun»,
Ge moogt meeloten in onze kring, Eén buidel zullen we samen delen!
15 Oğlum, onlara qoşulma, Yollarına ayaq basma.
Mijn zoon, ga dan niet met hen mee, En houd uw voet af van hun pad;
16 Çünki onların ayaqları pisliyə tərəf qaçar, Qan tökməyə tələsər.
Want hun voeten ijlen naar het kwade, En haasten zich, om bloed te vergieten.
17 Bir quşun gözü önündə Tələ qurmaq faydasızdır.
Maar zoals het niet geeft, of het net wordt gespannen, Terwijl alle vogels het zien:
18 Çünki onların qurduğu pusqu öz qanlarını tökmək üçündür, Güdməkləri öz canları üçündür.
Zo loeren ze slechts op hun eigen bloed, En belagen ze hun eigen leven!
19 Tamahkarın yolu həmişə belədir, Tamahı onun canını alar.
Zo gaat het allen, die uit zijn op oneerlijke winst: Deze beneemt zijn bezitters het leven.
20 Hikmət bayırda ucadan çağırır, Meydanlarda onun səsi ucalır.
De wijsheid roept luid in de straten, Op de pleinen verheft ze haar stem;
21 O, səsli-küylü küçələrin başında çağırır, Şəhər darvazalarında deyir:
Ze roept op de tinne der muren, En spreekt aan de ingang der poorten:
22 «Ey cahillər, nə vaxtadək Cəhaləti sevəcəksiniz? Nə vaxtadək rişxəndçilər rişxənddən zövq alacaq, Axmaqların bilikdən zəhləsi gedəcək?
Hoe lang nog, dommen, blijft gij liever onnozel, Blijven de eigenwijzen verwaand, Willen de dwazen van geen wijsheid horen?
23 Məzəmmətimdən düzəlsəydiniz, Ruhumu üstünüzə tökərdim, Sözlərimi sizə bildirərdim.
Keert u tot mijn vermaning; Dan stort ik mijn geest over u uit, En maak u mijn woorden bekend.
24 Sizi çağıranda məni rədd etdiniz, Əlimi uzadanda əhəmiyyət vermədiniz.
Maar zo ge weigert, als ik roep, En niemand er op let, als ik mijn hand verhef;
25 Bütün nəsihətlərimi boş saydınız, Məzəmmətlərimi qəbul etmədiniz.
Zo ge mijn raad geheel en al in de wind slaat, En van mijn vermaning niet wilt weten:
26 Ona görə də sizin üzərinizə bəla gələndə güləcəyəm, Dəhşət sizi bürüyəndə,
Zal ik lachen, wanneer het u slecht gaat, Zal ik spotten, wanneer uw verschrikking komt als een onweer;
27 Tufan kimi dəhşət sizə hücum çəkəndə, Sizə qasırğa kimi bəla gələndə, Dara, əziyyətə düşəndə istehza edəcəyəm.
Wanneer uw ongeluk nadert als een orkaan, Wanneer benauwdheid en angst u overvallen!
28 O vaxt məni çağıranlara cavab verməyəcəyəm, Səylə axtarsalar da, məni tapa bilməyəcəklər.
Dan zal men mij roepen, maar zal ik niet antwoorden, Zal men mij zoeken, maar mij niet vinden!
29 Çünki onlar biliyə nifrət etdilər, Rəbdən qorxmaq istəmədilər,
Omdat ze van wijsheid niets wilden weten, En het ontzag voor Jahweh niet hebben verkozen,
30 Nəsihətimi istəmədilər, Hər məzəmmətimi rədd etdilər.
Van mijn raad niets moesten hebben, En al mijn vermaan in de wind hebben geslagen:
31 Buna görə də öz yollarının bəhrəsini yeyəcəklər, Öz nəsihətləri ilə doyacaqlar.
Zullen ze eten de vrucht van hun wandel, Verzadigd worden met wat ze beraamden.
32 Cahili özbaşınalığı öldürəcək, Axmağı laqeydliyi məhv edəcək.
Want de onnozelen komen door hun onverschilligheid om, De dwazen storten door hun lichtzinnigheid in het verderf;
33 Mənə qulaq asanlarsa əmin-amanlıqda yaşayacaq, Rahatlıq tapacaq, pislikdən qorxmayacaq».
Maar die naar mij luistert, zal in veiligheid wonen, Bevrijd van de vrees voor de rampen!
