< Süleymanin Məsəlləri 5 >

1 Oğlum, mənim hikmətimə diqqət yetir, Qulağını müdrik sözlərimə tərəf çevir.
Mijn zoon, schenk uw aandacht aan mijn wijsheid, Neig uw oor tot mijn inzicht;
2 Onda dərrakəyə bağlanarsan, Dilin biliyi kənara atmaz.
Dat overleg en ervaring u mogen behoeden, En u bewaren voor de lippen van een vreemde vrouw.
3 Əxlaqsız qadının dodağından sanki bal axır, Dili şirin, yağdan yumşaqdır.
Want al druipen de lippen der vreemde van honing, En is haar gehemelte gladder dan olie,
4 Amma aqibəti yovşan kimi acıdır, İkiağızlı qılınc kimi kəskindir.
Ten slotte is zij bitter als alsem, En scherp als een tweesnijdend zwaard.
5 Onun ayaqları ölümə aparır, Onun addımları ölülər diyarına çatır. (Sheol h7585)
Haar voeten dalen af naar de dood, Tot de onderwereld leiden haar schreden; (Sheol h7585)
6 Həyat yoluna fikir vermir, Yolları dolaşıqdır, özü də bilmir.
Ze bakent de weg des levens niet af, Maar haar paden kronkelen ongemerkt!
7 İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın, Dilimdən çıxan sözlərdən yayınmayın.
Welnu dan kinderen, luistert naar mij, Keert u niet af van mijn woorden.
8 Belə qadından uzaq ol, Evinin qapısına yaxın getmə.
Houd uw weg verre van haar, Nader niet tot de deur van haar huis:
9 Yoxsa şərəfini yadlara verərsən, Ömrünü zalımlara sərf edərsən.
Anders moet ge aan anderen uw frisheid afstaan, Uw jaren offeren aan een ongenadig mens
10 Sənin var-yoxunu yadlar yeyər, Qazancın özgənin evinə gedər.
Verrijken zich vreemden met uw vermogen, En komt uw zuurverdiend loon in het huis van een ander.
11 Ömrünün sonu çatanda, Canında taqət qalmayanda Ah-nalə çəkərək belə deyərsən:
Dan slaat ge ten slotte aan ‘t jammeren, En moet ge, als heel uw lichaam op is, bekennen:
12 «Mən də tərbiyəyə nifrət etdim, Ürəyimdə məzəmmətlərə güldüm!
Hoe heb ik toch de tucht kunnen haten, En de vermaning in de wind kunnen slaan?
13 Müəllimimin sözünə baxmadım, Tərbiyəçilərimə qulaq asmadım.
Waarom heb ik niet geluisterd naar hen, die mij onderwezen, Geen aandacht geschonken aan hen, die mij leerden?
14 Camaatın və icmanın arasında Az qala hər cür bəlaya düşəcəkdim».
Nu hebben mij haast alle rampen getroffen Midden in de kring van mijn volk!
15 Öz su anbarından, Öz quyunun içməli suyundan iç.
Drink water uit uw eigen bron, Een koele dronk uit uw eigen put
16 Niyə sənin qaynaqların küçələrə, Su arxların meydanlara axıb getsin?
Zoudt ge úw wellen over de rand laten stromen, Uw watergolven over de straten?
17 Onlar yalnız səninki olsun, Yadlara paylama.
Néén, u alleen behoren zij toe, Niet aan vreemden nevens u.
18 Qoy çeşmən bərəkətli olsun, Gənc ikən evləndiyin arvadınla xoşbəxt yaşa!
Houd dus uw bron voor u zelf, En geniet van de vrouw uwer jeugd:
19 Sevimli maralın, gözəl ceyranın Həmişə səni öz döşləri ilə doydursun, Onun eşqi ilə məst ol.
Die aanminnige hinde, Die bevallige gems; Haar borsten mogen u ten allen tijde bevredigen. Aan haar liefde moogt ge u voortdurend bedwelmen.
20 Oğlum, niyə əxlaqsız qadınla məst olmalısan, Yad arvadı qoynuna almalısan?
Waarom, mijn zoon, zoudt ge u aan een vreemde te buiten gaan, De boezem strelen van een onbekende?
21 İnsanların yolları Rəbbin gözü qarşısındadır, Onların hər addımlarını yoxlayır.
Voor de ogen van Jahweh liggen de wegen van iedereen open, Hij let op de paden van allen:
22 Şər insan öz təqsirlərinə görə tutular, Günahının kəməndinə dolanar.
De boze wordt in zijn eigen wandaden verstrikt, In de banden van zijn zonden gevangen;
23 Tərbiyəsizliyi üzündən həlak olar, Hədsiz səfehliyi üzündən azar.
Zijn losbandigheid brengt hem om het leven, Door zijn vele dwaasheden komt hij om.

< Süleymanin Məsəlləri 5 >