Süleymanin Məsəlləri 26
1 Yay fəslinə qar, biçinə yağış yaraşmadığı kimi Axmağa da şərəf yaraşmaz.
Kao snijeg u ljeto i dažd o žetvi, tako ne dolikuje bezumnome èast.
2 Sərçənin ora-bura uçduğu kimi, Qaranquşun gəlib-getdiyi kimi Nahaq qarğış da boşdur.
Kao vrabac kad prhne i lasta kad odleti, tako kletva nezaslužena neæe doæi.
3 Ata qamçı, eşşəyə noxta necə yaraşırsa, Axmağın kürəyinə də kötək elə yaraşır.
Biè konju, uzda magarcu, a batina bezumnicima na leða.
4 Axmağa səfehliyinə görə cavab vermə, Yoxsa ona bənzərsən.
Ne odgovaraj bezumniku po bezumlju njegovu, da ne budeš i ti kao on.
5 Axmağa səfehliyinə görə elə bir cavab ver ki, Öz gözündə hikmətli görünməsin.
Odgovori bezumniku prema bezumlju njegovu, da ne misli da je mudar.
6 Kim ki axmaq vasitəsilə xəbər göndərir, Öz ayaqlarını kəsib ziyan çəkənə bənzəyir.
Ko šalje bezumnika da mu što svrši, on otsijeca sebi noge i pije nepravdu.
7 Axmağın ağzından çıxan məsəl Topalın ayağının axsamağına bənzəyir.
Kako hromi hramlje nogama svojim, taka je besjeda u ustima bezumnijeh.
8 Axmağı tərifləmək Sapanda qoyulan daşa bənzəyir.
Kao da baca dragi kamen u gomilu kamenja, tako radi ko èini èast bezumnome.
9 Sərxoş tikanlı budağı əlində tutduğu kimi Axmaq da məsəl çəkər.
Kao trn kad doðe u ruku pijanome, taka je besjeda u ustima bezumnijeh.
10 Axmağı, hər yoldan ötəni muzdla tutan Hamını yaralayan naşı oxatan kimidir.
Mnogo muke zadaje svjema ko plaæa bezumniku i ko plaæa prestupnicima.
11 Hansı axmaq öz səfehliyini təkrarlayırsa, Qusduğuna qayıdan itə oxşayır.
Kao što se pas povraæa na svoju bljuvotinu, tako bezumnik ponavlja svoje bezumlje.
12 Öz gözündə hikmətli sayılanı görmüsənmi? Axmağa ondan artıq ümid var.
Jesi li vidio èovjeka koji misli da je mudar? više ima nadanja od bezumnoga nego od njega.
13 Tənbəl deyər: «Yolda aslan var, Şir küçələri dolanır».
Ljenivac govori: ljuti je lav na putu, lav je na ulicama.
14 Qapı öz oxu üstündə necə fırlanırsa, Tənbəl də yatağında elə fırlanır.
Kao što se vrata obræu na èepovima svojim, tako ljenivac na postelji svojoj.
15 Tənbəl əlini qabda olana batırar, Ağzına aparmağa ərinər.
Ljenivac krije ruku svoju u njedra, teško mu je prinijeti je k ustima.
16 Tənbəl öz gözündə Ağıllı cavab verən yeddi nəfərdən də çox hikmətli görünər.
Ljenivac misli da je mudriji od sedmorice koji odgovaraju razumno.
17 Ona aid olmayan münaqişəyə qarışan Elə bil küçədəki iti qulaqlarından tutur.
Psa za uši hvata ko se prolazeæi žesti za tuðu raspru.
18 Odlu, öldürücü oxlar atan dəli necədirsə,
Kakav je bezumnik koji baca iskre i strijele smrtne,
19 Qonşusunu aldadıb «zarafat etdim» deyən də elədir.
Taki je svaki koji prevari bližnjega svojega pa onda veli: šalio sam se.
20 Odun qurtaranda ocaq sönər, Qeybətçi olmayan yerdə dava bitər.
Kad nestane drva, ugasi se oganj; tako kad nema opadaèa, prestaje raspra.
21 Necə ki kömür köz salar, odun alışar, Davakar adam da münaqişəni bu cür alovlandırar.
Ugalj je za žeravicu, drva za oganj, a èovjek svadljivac da raspaljuje svaðu.
22 Qeybətçinin sözləri şirin tikələrə bənzər, Mədənin ən dərin yerlərinə düşər.
Rijeèi su opadaèeve kao rijeèi izbijenijeh, ali slaze unutra u trbuh.
23 Hərarətli dili, şər dolu ürəyi olan insan Gümüşü suya çəkilmiş saxsı qaba oxşayır.
Kao srebrna pjena kojom se obloži crijep, take su usne neprijateljske i zlo srce.
24 Düşmən kinini dili altında gizlədər, Qəlbində hiyləsini saxlar.
Nenavidnik se pretvara ustima svojim, a u srcu slaže prijevaru.
25 Onun mehriban danışığına inanma, Qəlbinə yeddi cür iyrənclik doldurub.
Kad govori umiljatijem glasom, ne vjeruj mu, jer mu je u srcu sedam gadova.
26 Nifrətini fırıldaqla gizlətsə də, Şəri camaat qarşısında üzə çıxar.
Mržnja se pokriva lukavstvom, ali se zloæa njezina otkriva na zboru.
27 Quyu qazan özü quyuya düşər, Daş isə onu yuvarlayanın üstünə gələr.
Ko jamu kopa, u nju æe pasti; i ko kamen valja, na njega æe se prevaliti.
28 Yalan danışan dil sancdığı adamlara nifrətini göstərər, Yaltaqlanan ağız hər yanı xarabaya çevirər.
Jezik lažan mrzi na one koje satire, i usta koja laskaju grade pogibao.
