Süleymanin Məsəlləri 26
1 Yay fəslinə qar, biçinə yağış yaraşmadığı kimi Axmağa da şərəf yaraşmaz.
As snow in summer, and as rain in harvest, So honour [is] not comely for a fool.
2 Sərçənin ora-bura uçduğu kimi, Qaranquşun gəlib-getdiyi kimi Nahaq qarğış da boşdur.
As a bird by wandering, as a swallow by flying, So reviling without cause doth not come.
3 Ata qamçı, eşşəyə noxta necə yaraşırsa, Axmağın kürəyinə də kötək elə yaraşır.
A whip is for a horse, a bridle for an ass, And a rod for the back of fools.
4 Axmağa səfehliyinə görə cavab vermə, Yoxsa ona bənzərsən.
Answer not a fool according to his folly, Lest thou be like to him — even thou.
5 Axmağa səfehliyinə görə elə bir cavab ver ki, Öz gözündə hikmətli görünməsin.
Answer a fool according to his folly, Lest he be wise in his own eyes.
6 Kim ki axmaq vasitəsilə xəbər göndərir, Öz ayaqlarını kəsib ziyan çəkənə bənzəyir.
He is cutting off feet, he is drinking injury, Who is sending things by the hand of a fool.
7 Axmağın ağzından çıxan məsəl Topalın ayağının axsamağına bənzəyir.
Weak have been the two legs of the lame, And a parable in the mouth of fools.
8 Axmağı tərifləmək Sapanda qoyulan daşa bənzəyir.
As one who is binding a stone in a sling, So [is] he who is giving honour to a fool.
9 Sərxoş tikanlı budağı əlində tutduğu kimi Axmaq da məsəl çəkər.
A thorn hath gone up into the hand of a drunkard, And a parable in the mouth of fools.
10 Axmağı, hər yoldan ötəni muzdla tutan Hamını yaralayan naşı oxatan kimidir.
Great [is] the Former of all, And He is rewarding a fool, And is rewarding transgressors.
11 Hansı axmaq öz səfehliyini təkrarlayırsa, Qusduğuna qayıdan itə oxşayır.
As a dog hath returned to its vomit, A fool is repeating his folly.
12 Öz gözündə hikmətli sayılanı görmüsənmi? Axmağa ondan artıq ümid var.
Thou hast seen a man wise in his own eyes, More hope of a fool than of him!
13 Tənbəl deyər: «Yolda aslan var, Şir küçələri dolanır».
The slothful hath said, 'A lion [is] in the way, A lion [is] in the broad places.'
14 Qapı öz oxu üstündə necə fırlanırsa, Tənbəl də yatağında elə fırlanır.
The door turneth round on its hinge, And the slothful on his bed.
15 Tənbəl əlini qabda olana batırar, Ağzına aparmağa ərinər.
The slothful hath hid his hand in a dish, He is weary of bringing it back to his mouth.
16 Tənbəl öz gözündə Ağıllı cavab verən yeddi nəfərdən də çox hikmətli görünər.
Wiser [is] the slothful in his own eyes, Than seven [men] returning a reason.
17 Ona aid olmayan münaqişəyə qarışan Elə bil küçədəki iti qulaqlarından tutur.
Laying hold on the ears of a dog, [Is] a passer-by making himself wrath for strife not his own.
18 Odlu, öldürücü oxlar atan dəli necədirsə,
As [one] pretending to be feeble, Who is casting sparks, arrows, and death,
19 Qonşusunu aldadıb «zarafat etdim» deyən də elədir.
So hath a man deceived his neighbour, And hath said, 'Am not I playing?'
20 Odun qurtaranda ocaq sönər, Qeybətçi olmayan yerdə dava bitər.
Without wood is fire going out, And without a tale-bearer, contention ceaseth,
21 Necə ki kömür köz salar, odun alışar, Davakar adam da münaqişəni bu cür alovlandırar.
Coal to burning coals, and wood to fire, And a man of contentions to kindle strife.
22 Qeybətçinin sözləri şirin tikələrə bənzər, Mədənin ən dərin yerlərinə düşər.
The words of a tale-bearer [are] as self-inflicted wounds, And they have gone down [to] the inner parts of the heart.
23 Hərarətli dili, şər dolu ürəyi olan insan Gümüşü suya çəkilmiş saxsı qaba oxşayır.
Silver of dross spread over potsherd, [Are] burning lips and an evil heart.
24 Düşmən kinini dili altında gizlədər, Qəlbində hiyləsini saxlar.
By his lips doth a hater dissemble, And in his heart he placeth deceit,
25 Onun mehriban danışığına inanma, Qəlbinə yeddi cür iyrənclik doldurub.
When his voice is gracious trust not in him, For seven abominations [are] in his heart.
26 Nifrətini fırıldaqla gizlətsə də, Şəri camaat qarşısında üzə çıxar.
Hatred is covered by deceit, Revealed is its wickedness in an assembly.
27 Quyu qazan özü quyuya düşər, Daş isə onu yuvarlayanın üstünə gələr.
Whoso is digging a pit falleth into it, And the roller of a stone, to him it turneth.
28 Yalan danışan dil sancdığı adamlara nifrətini göstərər, Yaltaqlanan ağız hər yanı xarabaya çevirər.
A lying tongue hateth its bruised ones, And a flattering mouth worketh an overthrow!
