Süleymanin Məsəlləri 19
1 Kamalla yaşayan yoxsul insan Şər danışan axmaqdan yaxşıdır.
Better [is] the poor walking in his integrity, Than the perverse [in] his lips, who [is] a fool.
2 Bilik yoxdursa, həvəs yaxşılıq edə bilməz. Tələsən tərsə düşər.
Also, without knowledge the soul [is] not good, And the hasty in feet is sinning.
3 İnsan öz səfehliyi ilə yolunu alt-üst edər, Ürəyində isə Rəbbə hiddətlənər.
The folly of man perverteth his way, And against Jehovah is his heart wroth.
4 Var-dövlət dost artırar, Kasıbı isə dostları atar.
Wealth addeth many friends, And the poor from his neighbour is separated.
5 Yalançı şahid cəzasız qalmaz, Yalandan üzə duran qurtuluş tapmaz.
A false witness is not acquitted, Whoso breatheth out lies is not delivered.
6 Çoxları nəcabətlinin üzünü görmək istər, Səxavətli adamla çoxları dostluq edər.
Many entreat the face of the noble, And all have made friendship to a man of gifts.
7 Yoxsuldan qardaşının da zəhləsi gedər, Dostları ondan lap uzaq gəzər, Yalvararaq ardınca düşsə də, yaxınına gəlməz.
All the brethren of the poor have hated him, Surely also his friends have been far from him, He is pursuing words — they are not!
8 Anlayış qazanan öz canını sevər, Dərrakəyə bağlanan uğur qazanar.
Whoso is getting heart is loving his soul, He is keeping understanding to find good.
9 Yalançı şahid cəzasız qalmaz, Yalandan üzə duran həlak olar.
A false witness is not acquitted, And whoso breatheth out lies perisheth.
10 Axmağa dəbdəbəli həyat yaraşmadığı kimi Qulun ağalara hökm etməsi də yaraşmaz.
Luxury is not comely for a fool, Much less for a servant to rule among princes.
11 İnsanın ağlı hiddəti ləngidər, Başqasının günahını bağışlamaq ona şərəf gətirər.
The wisdom of a man hath deferred his anger, And his glory [is] to pass over transgression.
12 Padşahın qəzəbi aslan nərəsinə bənzər, Razılığı çəmənə düşən şehə bənzər.
The wrath of a king [is] a growl as of a young lion, And as dew on the herb his good-will.
13 Axmaq oğul atasına bəla olar, Davakar arvad kəsilməyən damcıya oxşar.
A calamity to his father [is] a foolish son, And the contentions of a wife [are] a continual dropping.
14 İnsana ev, var-dövlət atalardan miras qalar, Ağıllı arvadı isə Rəbb nəsib edər.
House and wealth [are] the inheritance of fathers, And from Jehovah [is] an understanding wife.
15 Tənbəllik insana dərin yuxu gətirər, Avaralıq insanı ac qoyar.
Sloth causeth deep sleep to fall, And an indolent soul doth hunger.
16 Əmrə əməl edən canını saxlar, Yoluna baxmayan həlak olar.
Whoso is keeping the command is keeping his soul, Whoso is despising His ways dieth.
17 Kasıba səxavət göstərən sanki Rəbbə borc verər, Çünki onun əvəzi Rəbdən gələr.
Whoso is lending [to] Jehovah is favouring the poor, And his deed He repayeth to him.
18 Ümid varkən oğluna tərbiyə ver, Ölümünə bais olma.
Chastise thy son, for there is hope, And to put him to death lift not up thy soul.
19 Kəmhövsələ insan cəriməyə düşər, Onu qurtarsan belə, yenə də davam edər.
A man of great wrath is bearing punishment, For, if thou dost deliver, yet again thou dost add.
20 Nəsihətə qulaq as, tərbiyəni qəbul et, Bunun nəticəsində hikmətli olarsan.
Hear counsel and receive instruction, So that thou art wise in thy latter end.
21 İnsanın qəlbində çox amalı var, Amma Rəbbin niyyəti həyata keçər.
Many [are] the purposes in a man's heart, And the counsel of Jehovah it standeth.
22 İnsan etibar arzular, Yoxsul adam fırıldaqçıdan yaxşıdır.
The desirableness of a man [is] his kindness, And better [is] the poor than a liar.
23 Rəbb qorxusu insana həyat verər, Ona şər yaxınlaşmaz, tox yatar.
The fear of Jehovah [is] to life, And satisfied he remaineth — he is not charged with evil.
24 Tənbəl əlini qabda olana batırar, Ağzına belə, aparmaz.
The slothful hath hidden his hand in a dish, Even unto his mouth he bringeth it not back.
25 Rişxəndçini döysən, cahil insan uzaqgörən olar, Dərrakəlini danlasan, biliyini artırar.
A scorner smite, and the simple acts prudently, And give reproof to the intelligent, He understandeth knowledge.
26 Kim ki atasını soyub, anasını qovar, Xəcalət gətirən övladdır, ad batırar.
Whoso is spoiling a father causeth a mother to flee, A son causing shame, and bringing confusion.
27 Oğlum, bilik verən sözlərdən dönmək istəsən, Tərbiyəyə qulaq asmaqdan vaz keç!
Cease, my son, to hear instruction — To err from sayings of knowledge.
28 Yaramaz şahid ədalətə rişxənd edər, Pislərin ağzı acgözlüklə şəri yeyər.
A worthless witness scorneth judgment, And the mouth of the wicked swalloweth iniquity.
29 Rişxəndçilər üçün məhkəmə, Axmaqların kürəyi üçün kötək hazırlanar.
Judgments have been prepared for scorners, And stripes for the back of fools!
