< Süleymanin Məsəlləri 12 >

1 Tərbiyəni sevən biliyi sevər, Məzəmmətə nifrət edən şüursuzdur.
Хто любить навча́ння, той любить пізна́ння, а хто до́кір нена́видить, той нерозумний.
2 Rəbb yaxşı adamdan razı qalar, Pisniyyət adamı isə məhkum edər.
Добрий від Господа має вподо́бання, а люди́ну злих замірів осудить Господь.
3 İnsan şərlə möhkəm olmaz, Salehinsə kökü sarsılmaz.
Не зміцни́ться люди́на безбожністю, корінь же праведних не захита́ється.
4 Xeyirxah arvad ərinin tacıdır, Adbatıran qadın çürümüş sümüyə oxşar.
Жінка чесно́тна — корона для чолові́ка свого́, а засоро́млююча — мов та гниль в його ко́стях.
5 Salehlərin məqsədi ədalətdir, Şər insanların məsləhəti hiyləgərlikdir.
Думки пра́ведних — право, підступні заміри безбожних — омана.
6 Şər adamların sözləri ölüm üçün pusqu qurar, Əməlisalehlər dili ilə xilas olar.
Безбожних слова — чатува́ння на кров, а уста невинних урятовують їх.
7 Pislər yıxılıb məhv olar, Salehin evi dağılmaz.
Переверну́ти безбожних — і вже їх нема, а дім праведних буде стояти.
8 İnsan ağıllı sözlərinə görə təriflənər, Qəlbində hiylə olanlara xor baxılar.
Хвалять люди́ну за розум її, а кривосердий стає на пого́рду.
9 Şöhrətsiz, lakin qul sahibi olan insan Lovğalanan, lakin çörəyə möhtac adamdan yaxşıdır.
Ліпше про́стий, але роботя́щий на себе, від того, хто поважним себе видає, та хліба позба́влений.
10 Saleh insan hətta heyvanlarının ehtiyacını duyar, Şər insanın mərhəmətində də zalımlıq var.
Піклується праведний життям худоби своєї, а серце безбожних жорстоке.
11 Torpağını əkib-becərən doyunca çörək yeyər, Qanmaz boş şeylərin ardınca gedər.
Хто оброблює землю свою, той хлібом наси́чується, хто ж за марни́цею го́ниться, той позба́влений розуму.
12 Şər adam pislərin şikarına qibtə edər, Salehin kökü pöhrələnər.
Безбожний жадає ловити у сі́тку лихи́х, а в праведних корень прино́сить плоди́.
13 Pis adamı itaətsiz dili tələyə salar, Saleh dara düşsə də, oradan salamat qurtarar.
Пастка злого — в гріху́ його уст, а праведний з у́тиску ви́йде.
14 İnsanın dilindən yaxşı söz çıxarsa, bol xeyir tapar, Əlinin zəhmətinin əvəzini alar.
Люди́на насичується добром з плоду уст, і зро́блене рук чоловіка до нього впаде́.
15 Səfehin yolu öz gözündə düz görünər, Hikmətli adam nəsihəti dinlər.
Дорога безу́мця пряма́ в його о́чах, а мудрий послухає ради.
16 Səfeh dərhal qəzəbini üzə verər, Uzaqgörən şərəfsizliyin üstünü örtər.
Нерозумного гнів пізнається відра́зу, розумний же мо́вчки ховає знева́гу.
17 Doğru şahid həqiqəti danışar, Yalançı şahid hiylə qurar.
Хто правду говорить, той вия́влює праведність, а сві́док брехливий — оману.
18 Düşünmədən danışanın dili qılınc kimi yaralar, Hikmətlinin dili isə insanları sağaldar.
Дехто говорить, мов коле мече́м, язик же премудрих — то ліки.
19 Düz söz əbədi yaşar, Yalanın ömrü az olar.
Уста правдиві стоя́тимуть вічно, а брехливий язик — лиш на хвилю.
20 Şər quranın qəlbində hiylə olar, Nəsihət verib sülhə çağıran sevinc tapar.
В серці тих, хто зло о́ре, — омана, а радість у тих, хто дора́джує мир.
21 Saleh heç vaxt bəlaya düşməz, Pislərin başı bəla ilə dolu olar.
Жодна кривда не тра́питься праведному, а безбожні напо́вняться лихом.
22 Rəbb yalançı dilə ikrah edər, Həqiqəti yerinə yetirənlərdən isə razı qalar.
Уста брехливі — оги́да у Господа, а чи́нячі правду — Його уподо́ба.
23 Uzaqgörən bildiyini özü üçün saxlar, Axmaq qəlbinin səfehliyini hamıya yayar.
Прихо́вує мудра люди́на знання́, а серце безумних глупо́ту викликує.
24 Çalışqanın əli özünü ağa edər, Tənbəllik insanı qula çevirər.
Роботя́ща рука панува́тиме, а лінива дани́ною стане.
25 Qəlbi narahat olanın qəddi əyilər, Xoş söz könlü şad edər.
Ту́га на серці люди́ни чавить її, добре ж слово її весели́ть.
26 Saleh insan qonşusuna da yol göstərər, Lakin şər insanın yolu dolaşıqdır.
Праведний ви́відає свою путь, а дорога безбожних зведе́ їх сами́х.
27 Tənbəlin əlinə ov düşsə də, onu bişirməz, Çalışqan qiymətli sərvətə çatar.
Не буде леда́чий пекти свого по́лову, а люди́на трудя́ща набуде має́ток цінни́й.
28 Salehliyin yollarında həyat var, Kim bu yolla getsə, orada ölüm tapmaz.
В путі пра́ведности є життя, і на стежці її нема смерти.

< Süleymanin Məsəlləri 12 >