Luka 24
1 Həftənin ilk günü səhər çox erkən qadınlar hazırladıqları ətirləri götürüb qəbirin yanına gəldilər.
But very early on the first day of the week they went to the tomb, taking with them the spices that they had prepared.
2 Qəbirin qapısındakı daşı yuvarlanmış gördülər.
They found that the stone had been rolled away from the tomb;
3 Amma içəri girib Rəbb İsanın cəsədini tapmadılar.
and, on going into it, they could not find the body [of the Lord Jesus].
4 Onlar bundan çaşqınlıq içində olarkən şimşək kimi parıldayan paltar geymiş iki kişi qəflətən onların qarşısında peyda oldu.
While they were at a loss to account for this, all at once two men stood beside them, in dazzling clothing.
5 Qadınlar təlaş içində üzüstə yerə sərildilər. Kişilər soruşdular: «Nə üçün siz Dirini ölülər arasında axtarırsınız?
But, when in their fear the women bowed their faces to the ground, the men said to them: “Why are you looking among the dead for him who is living?
6 O burada yoxdur, O dirilmişdir! Hələ Qalileyada olarkən Onun sizə dediklərini yadınıza salın.
[He is not here; but he has risen.] Remember how he spoke to you before he left Galilee —
7 Demişdi ki, “Bəşər Oğlu günahkar insanlara təslim olmalı, çarmıxa çəkilməli və üçüncü gün dirilməlidir”».
How he said that the Son of Man must be betrayed into the hands of wicked men, and be crucified, and rise again on the third day.”
8 Qadınlar da İsanın sözlərini yada saldılar.
Then they remembered the words of Jesus,
9 Qəbirdən qayıdan qadınlar bütün bunları On Bir şagirdə və başqa adamların hamısına xəbər verdilər.
and, on returning from the tomb, they told all this to the Eleven and to all the rest.
10 Həvarilərə bu xəbəri çatdıranlar Məcdəlli Məryəm, Yoxanna, Yaqubun anası Məryəm və onlarla birgə olan digər qadınlar idi.
There were Mary of Magdala, and Joanna, and Mary, the mother of James. The other women, too, spoke about this to the Apostles.
11 Amma bu sözlər həvarilərə mənasız göründü və qadınlara inanmadılar.
What they said seemed to the Apostles mere nonsense, and they did not believe them.
12 Peter isə qalxıb qəbirə tərəf qaçdı. O əyilib yalnız kətan bezləri gördü və bu hadisəyə heyrət edərək öz evinə qayıtdı.
[But Peter got up and ran to the tomb. Stooping down he saw nothing but the linen wrappings, and he went away, wondering to himself at what had taken place.]
13 Elə o gün onlardan ikisi Yerusəlimdən altmış stadi uzaqlığında yerləşən Xamma adlı kəndə gedirdi.
It happened that very day that two of the disciples were going to a village called Emmaus, which was about seven miles from Jerusalem,
14 Onlar olub-keçən bütün bu hadisələr barədə öz aralarında söhbət edirdi.
talking together, as they went, about all that had just taken place.
15 Onlar söhbət edərək öz aralarında müzakirə edərkən İsa Özü yaxınlaşıb onlarla birlikdə yol getdi.
While they were talking about these things and discussing them, Jesus himself came up and went on their way with them;
16 Amma onların gözləri bağlanmışdı, buna görə də Onu tanımadılar.
but their eyes were blinded so that they could not recognise him.
17 İsa onlardan soruşdu: «Siz yol gedə-gedə öz aranızda nə barədə danışırsınız?» Onlar qaşqabaqlı dayandılar.
“What is this that you are saying to each other as you walk along?” Jesus asked. They stopped, with sad looks on their faces,
18 Onlardan Kleopa adlı bir nəfər İsaya cavab verdi: «Yerusəlimdə qalıb bu günlərdə orada baş vermiş hadisələrdən xəbəri olmayan bircə sənsənmi?»
and then one of them, whose name was Cleopas, said to Jesus: “Are you staying by yourself at Jerusalem, that you have not heard of the things that have happened there within the last few days?”
19 İsa onlara dedi: «Hansı hadisələrdən?» Onlar da Ona dedilər: «Nazaretli İsa barəsindəki hadisələrdən. O, Allahın və bütün xalqın önündə əməldə və sözdə qüdrətli bir peyğəmbər idi.
“What things do you mean?” asked Jesus. “Why, about Jesus of Nazareth,” they answered, “who, in the eyes of God and all the people, was a Prophet, whose power was felt in both his words and actions;
20 Bizim başçı kahin və rəhbərlərimiz Onu ölümə məhkum etmək üçün təslim edib çarmıxa çəkdirdilər.
and how the Chief Priests and our leading men gave him up to be sentenced to death, and afterwards crucified him.
21 Biz də ümid edirdik ki, bu, İsrailin gələcək Satınalanıdır. Bundan əlavə, bu hadisələr artıq üç gündür ki, baş verib.
But we were hoping that he was the Destined Deliverer of Israel; yes, and besides all this, it is now three days since these things occurred.
22 Üstəlik bizim qadınlardan bəzisi də bizi mat qoydular: onlar səhər erkən qəbir üstünə gedib
And what is more, some of the women among us have greatly astonished us. They went to the tomb at daybreak
23 Onun cəsədini orada tapa bilməyiblər və gəlib dedilər ki, görüntüdə Onun diri olduğunu bəyan edən mələkləri görüblər.
And, not finding the body of Jesus there, came and told us that they had seen a vision of angels who told them that he was alive.
24 Bizimlə olan bəziləri qəbirə gedib oranın qadınların dediyi kimi olduğunu müəyyən etdilər, amma Onu görmədilər».
So some of our number went to the tomb and found everything just as the women had said; but they did not see Jesus.”
25 Onda İsa onlara dedi: «Ey ağılsızlar və peyğəmbərlərin xəbər verdiklərinə inanmaq üçün ürəyində ləngiyənlər!
Then Jesus said to them: “O foolish men, slow to accept all that the Prophets have said!
26 Məsih bu əzabları çəkib Öz izzətinə qovuşmalı deyildimi?»
Was not the Christ bound to undergo this suffering before entering upon his Glory?”
27 Sonra Musa ilə bütün Peyğəmbərlərdən başlayaraq Müqəddəs Yazıların hamısında Özü haqqında olanları onlara izah etdi.
Then, beginning with Moses and all the Prophets, he explained to them all through the Scriptures the passages that referred to himself.
28 Onlar getdikləri kəndə yaxınlaşdılar. İsa Özünü yoluna davam etmək istəyən kimi apardı.
When they got near the village to which they were walking, Jesus appeared to be going further;
29 Amma onlar İsadan təkidlə xahiş edib dedilər: «Bizimlə qal, çünki axşam düşür və gün batmaq üzrədir». O da onlarla qalmaq üçün içəri girdi.
but they pressed him not to do so. “Stay with us,” they said, “for it is getting towards evening, and the sun in already low.” So Jesus went in to stay with them.
30 İsa onlarla süfrəyə oturanda çörək götürüb şükür duası etdi, böldü və onlara verdi.
After he had taken his place at table with them, he took the bread and said the blessing, and broke it, and gave it to them.
31 Bu anda onların gözləri açıldı və onlar İsanı tanıdılar. Amma İsa onlar üçün görünməz oldu.
Then their eyes were opened and they recognised him; but he disappeared from their sight.
32 Onlar bir-birlərinə dedilər: «O, yolda bizimlə danışıb və Müqəddəs Yazıları bizə izah edəndə bizim ürəklərimiz alışıb-yanmırdımı?»
“How our hearts glowed,” the disciples said to each other, “while he was talking to us on the road, and when he explained the Scriptures to us!”
33 Onlar elə o saat qalxıb Yerusəlimə qayıtdılar, On Bir şagirdi və onlarla birlikdə olanları bir yerdə toplaşmış gördülər.
Then they immediately got up and returned to Jerusalem, where they found the Eleven and their companions all together,
34 Bunlar deyirdi: «Rəbb, doğrudan da, dirilmiş və Şimona görünmüşdür».
who told them that the Master had really risen, and had appeared to Simon.
35 Onlar da yolda baş verənləri və çörəyi böldüyü zaman Onu necə tanıdıqlarını nəql etdilər.
So they also related what had happened during their walk, and how they had recognised Jesus at the Breaking of the Bread.
36 Onlar bu barədə danışarkən İsa Özü aralarında durub onlara «Sizə salam olsun!» dedi.
While they were still talking about these things, Jesus himself stood among them, [and said “Peace be with you.” ]
37 Onlarsa çaşıb dəhşətə gələrək bir ruh gördüklərini zənn etdilər.
In their terror and alarm they thought they saw a spirit,
38 Amma İsa onlara dedi: «Nə üçün təlaşa düşürsünüz? Nəyə görə ürəklərinizə belə fikirlər gəlir?
but Jesus said to them: “Why are you so startled? And why do doubts arise in your minds?
39 Əllərimə və ayaqlarıma baxın. Bu – Mən Özüməm! Mənə toxunun və baxın, çünki Məndə olduğunu gördüyünüz kimi ruhun əti və sümüyü olmur».
Look at my hands and my feet, and you will know that it is I. Feel me, and look at me, for a spirit has not flesh and bones, as you see that I have.”
40 İsa bunu deyib onlara əllərini və ayaqlarını göstərdi.
[After saying this he showed them his hands and his feet.]
41 Onlar hələ sevincdən inanmayıb heyrətlənərkən İsa onlara dedi: «Burada yeməyə bir şey varmı?»
While they were still unable to believe it all for very joy, and were wondering if it were true, Jesus said to them: “Have you anything here to eat?”
42 Ona bir tikə bişmiş balıq verdilər.
They handed him a piece of broiled fish,
43 İsa da yeməyi götürüb onların qabağında yedi.
and he took it and ate it before their eyes.
44 Sonra İsa onlara dedi: «Sizinlə birgə olarkən söylədiyim sözlər bunlardır: Musanın Qanununda, Peyğəmbərlərin kitablarında və Zəburda Mənim haqqımda yazılanların yerinə yetirilməsi lazımdır».
“This is what I told you,” he said, “when I was still with you — that everything that had been written about me in the Law of Moses, the Prophets, and the Psalms, must be fulfilled.”
45 Bundan sonra Müqəddəs Yazıları anlamaq üçün onların zehnini açdı.
Then he enabled them to understand the meaning of the Scriptures, saying to them:
46 İsa onlara dedi: «Belə yazılıb: Məsih əzab çəkib üçüncü gün ölülər arasından dirilməlidir.
“Scripture says that the Christ should suffer, and that he should rise again from the dead on the third day,
47 Yerusəlimdən başlayaraq bütün millətlərə günahların bağışlanması üçün tövbə Onun adı ilə vəz edilməlidir.
and that repentance for forgiveness of sins should be proclaimed on his authority to all the nations — beginning at Jerusalem.
48 Siz bu hadisələrin şahidisiniz.
You yourselves are to be witnesses to all this.
49 Budur, Mən Öz Atamın vəd etdiyini sizə göndərəcəyəm. Sizsə ucalardan gələn qüdrətə bürünənədək bu şəhərdə qalın».
And now I am myself about to send upon you that which my Father has promised. But you must remain in the city until you have been invested with power from above.”
50 İsa onları şəhərdən kənara çıxarıb Bet-Anyayadək gətirdi və əllərini qaldırıb onlara xeyir-dua verdi;
After this, Jesus led them out as far as Bethany, and there raised his hands and blessed them.
51 xeyir-dua verərkən onlardan uzaqlaşdı və göyə aparıldı.
As he was in the act of blessing them, he left them [and was carried up into Heaven.]
52 Şagirdləri də İsaya səcdə etdilər və böyük sevinclə Yerusəlimə qayıtdılar.
They [bowed to the ground before him and] returned to Jerusalem full of joy;
53 Onlar daim Allaha alqış edərək məbəddə olurdular.
and they were constantly in the Temple Courts, blessing God.
