Əyyub 6
1 Əyyub belə cavab verdi:
Und Hiob antwortete und sprach:
2 «Kaş bu dərdim çəkiləydi, Bütün ağrılarım tərəziyə qoyulaydı.
O daß mein Gram doch gewogen würde, und man mein Mißgeschick auf die Waagschale legte allzumal!
3 Onda dənizlərin qumundan ağır gələrdi, Ona görə tez bu sözləri dedim.
Denn dann würde es schwerer sein als der Sand der Meere; darum sind unbesonnen meine Worte.
4 Həqiqətən, Külli-İxtiyarın oxları köksümdədir, Ruhum onların zəhərlərini içir. Allahın dəhşətləri mənə hücum çəkir.
Denn die Pfeile des Allmächtigen sind in mir, ihr Gift trinkt mein Geist; die Schrecken Gottes stellen sich in Schlachtordnung wider mich auf.
5 Ot olanda vəhşi eşşək anqırarmı? Yem tapanda öküz heç böyürərmi?
Schreit ein Wildesel beim Grase, oder brüllt ein Rind bei seinem Futter?
6 Duzsuz, şit yeməyi yemək olarmı? Yumurta ağının dadı varmı?
Wird Fades, Salzloses gegessen? Oder ist Geschmack im Eiweiß?
7 Belə yeməklərə əl vurmaq istəmirəm, Onlardan iyrənirəm.
Was meine Seele sich weigerte anzurühren, das ist wie meine ekle Speise.
8 Kaş arzuma çataydım, Allah mənə həsrətində olduğumu verəydi,
O daß doch meine Bitte einträfe, und Gott mein Verlangen gewährte,
9 Lütf edib məni əzsə belə, Əldən cəld olub həyatımın bağını kəssə belə,
daß es Gott gefiele, mich zu zermalmen, daß er seine Hand losmachte und mich vernichtete!
10 Mən yenə ovunardım, Bu amansız dərdimə baxmayaraq Müqəddəs Olanın sözlərini inkar etmədiyimə görə sevinərdim.
So würde noch mein Trost sein, und ich würde frohlocken in schonungsloser Pein, daß ich die Worte des Heiligen nicht verleugnet habe.
11 Nə gücüm var ki, gözləyim? Sonum nə qədərdir ki, səbir edim?
Was ist meine Kraft, daß ich ausharren, und was mein Ende, daß ich mich gedulden sollte?
12 Daş qədər güclüyəmmi? Ətim tuncdandırmı?
Ist Kraft der Steine meine Kraft, oder ist mein Fleisch von Erz?
13 Əlacsız qalanda Özümə kömək etməyə gücüm çatarmı?
Ist es nicht also, daß keine Hilfe in mir, und jede Kraft aus mir vertrieben ist?
14 İnsan Külli-İxtiyarın qorxusundan vaz keçsə belə, Çarəsiz qalanda ona dostun sədaqəti gərəkdir.
Dem Verzagten gebührt Milde von seinem Freunde, sonst wird er die Furcht des Allmächtigen verlassen.
15 Qardaşlarım mənə bir vadi kimi xəyanət etdi, Çaylar kimi axıb getdi.
Meine Brüder haben sich trügerisch erwiesen wie ein Wildbach, wie das Bett der Wildbäche, welche hinschwinden,
16 Bu vadilər buzlar əriyəndə daşar, Qar suları ilə dolar.
welche trübe sind von Eis, in die der Schnee sich birgt.
17 Bu vadilər quraq vaxtı quruyar, İstidə yataqlarından yox olar.
Zur Zeit, wenn sie erwärmt werden, versiegen sie; wenn es heiß wird, sind sie von ihrer Stelle verschwunden.
18 Bu vadilərə görə karvanlar yolunu azar, Səhraya çıxanda həlak olar.
Es schlängeln sich die Pfade ihres Laufes, ziehen hinauf in die Öde und verlieren sich.
19 Temanın karvanları su axtarar, Səbadan gələn səyyahlar ora ümid bağlar.
Es blickten hin die Karawanen Temas, die Reisezüge Schebas hofften auf sie:
20 Amma ora çatanda ümid bağladıqlarına peşman olar, Mat-məəttəl qalar.
sie wurden beschämt, weil sie auf sie vertraut hatten, sie kamen hin und wurden zu Schanden.
21 İndi siz də mənim üçün bir heç olmusunuz, Bu dəhşətə baxıb qorxursunuz.
Denn jetzt seid ihr zu nichts geworden; ihr sehet einen Schrecken und fürchtet euch.
22 Mən demişəmmi “Mənə nəyisə verin, Var-dövlətinizdən mənə rüşvət göndərin?
Habe ich etwa gesagt: Gebet mir, und machet mir ein Geschenk von eurem Vermögen;
23 Yaxud da məni düşmən əlindən qurtarın, Zalımların əlindən azad edin?”
und befreiet mich aus der Hand des Bedrängers, und erlöset mich aus der Hand der Gewalttätigen?
24 Mən susum, siz mənə öyrədin, Nə səhv etmişəmsə, mənə göstərin.
Belehret mich, und ich will schweigen; und gebet mir zu erkennen, worin ich geirrt habe.
25 Doğru söz kəsərli olar, Sizin bu iradınız bəs nəyi sübut edir?
Wie eindringlich sind richtige Worte! Aber was tadelt der Tadel, der von euch kommt?
26 Niyə sözlərimi qınamaq istəyirsiniz? Niyə mən biçarənin dediyini boşboğazlıq sanırsınız?
Gedenket ihr Reden zu tadeln? Für den Wind sind ja die Worte eines Verzweifelnden!
27 Yetim üçün belə, püşk atırsınız, Dostunuzu satırsınız.
Sogar den Verwaisten würdet ihr verlosen, und über euren Freund einen Handel abschließen.
28 İndi lütf edib mənə baxın, Bax mən üzünüzə ağ yalan demərəm.
Und nun, laßt es euch gefallen, auf mich hinzublicken: euch ins Angesicht werde ich doch wahrlich nicht lügen.
29 Atın haqsızlığı, haqsızlıq etməyin, Düşünün ki, bu davada mən haqlıyam.
Kehret doch um, es geschehe kein Unrecht; ja, kehret noch um, um meine Gerechtigkeit handelt es sich!
30 Dilimdən haqsız söz çıxırmı? Pis şeyləri ağzıma alırammı?
Ist Unrecht auf meiner Zunge? Oder sollte mein Gaumen Frevelhaftes nicht unterscheiden?
