Əyyub 39

1 Dağ keçilərinin nə vaxt doğduğunu bilirsənmi? Maralların balalamasının vaxtını sən gözləyirsənmi?

2 Onlar boğaz olanda ayını-gününü sən sayırsanmı? Nə vaxt doğacaqlarını bilirsənmi?

3 Diz çöküb balalarını doğar, Ağrılardan qurtarar.

4 Balaları çöldə böyüyüb güc alar, Gedər, geri qayıtmaz.

5 Kim vəhşi eşşəyi azad buraxdı? Kim onun iplərini açdı?

6 Ona çölləri məskən verdim, Şoran düzləri ona yurd etdim.

7 O, şəhərdəki izdihama gülər, Sahibinin hay-küyünü eşitməz.

8 Təpələri dolaşıb otlar, Yaşıllığı axtarar.

9 Çöl öküzü sənə xidmət etmək istəyərmi? Gecəni sənin axurunda keçirərmi?

10 Kotan sürsün deyə onu boyunduruğa sala bilərsənmi? Ardınca dərələrdə şırım aça bilərmi?

11 Onun hədsiz gücünə bel bağlaya bilərsənmi? Ona ağır iş gördürə bilərsənmi?

12 Çöl öküzünə etibar edə bilərsən ki, Əkininin məhsulunu daşısın, Onu xırmanına yığsın?

13 Dəvəquşu qanadını sevinclə çırpar, Amma onun qanadı nə leyləyin qanadları ilə, Nə də ki pərləri ilə müqayisə olunur.

14 Yerdə yumurtalayır, Onları toz-torpaq üstündə qızdırır.

15 Yadından çıxarır ki, yumurtalar ayaq altında sınır, Çöl heyvanlarının ayağı altında qalır.

16 Balaları ilə elə sərt rəftar edir ki, Elə bil özününkü deyil, Çəkdiyi zəhmətin boşa getməsindən narahat olmaz.

17 Çünki Allah ona müdriklik verməyib, Ona dərrakə bəxş etməyib.

18 Qaçmaq üçün yenə qanad açanda Ata və atlıya gülər.

19 Ata güc verən sənsənmi? Boynuna yalı qoyan sənsənmi?

20 Onu çəyirtkə kimi tullandıran sənsənmi? Onun təmtəraqlı kişnəməsi xof salır.

21 Dərələrə ayağını bərk vurur, Öz qüvvəsi ilə sevinib-coşur, Silahlıların qabağına çıxır.

22 Qorxuya gülər, heç bir şeydən çəkinməz, Qılınc qarşısında ayağını geri çəkməz.

23 Onun üstündə oxdan cingildəyir, Parlaq nizə və mizraq şimşək tək keçir.

24 Coşanda qəzəblənib yeri-yurdu qapır, Şeypur çalınan kimi yerindən dik atılır.

25 Şeypur çalınanda “hiaaa!” deyib kişnəyir, Döyüş qoxusunu, sərkərdələrin gurlayan səsini, Döyüşün nərəsini uzaqdan hiss edir.

26 Məgər qırğı sənin dərrakənləmi uçur, Cənuba tərəf qanad açır?

27 Məgər qartal sənin əmrinləmi göyə qalxır, Uca yerlərdə özünə yuva qurur?

28 Sıldırım qayalarda yaşayır, Şiş uclu qayalarda məskən salır.

29 Oradan şikarını axtarır, Gözləri onları uzaqdan görür.

30 Onun balaları qanla qidalanır, Harada leş olsa, o da oradadır».