Əyyub 30
1 Amma indi yaşca məndən kiçiklər Mənə lağ edirlər. Vaxtı ilə atalarını heç bir işə layiq görməzdim, Sürümün itlərinin yanına belə, qoymazdım.
And now, laughed at me, Have the younger in days than I, Whose fathers I have loathed to set With the dogs of my flock.
2 Çünki taqətdən düşmüşdülər, Biləklərinin gücü getmişdi, Heç biri işimə yaramırdı.
Also — the power of their hands, why [is it] to me? On them hath old age perished.
3 Onlar yoxsulluqdan, aclıqdan zəifləmişdi, Gecələr çöl-biyabanda bitki kökü gəmirirdi.
With want and with famine gloomy, Those fleeing to a dry place, Formerly a desolation and waste,
4 Kollardan duzlu bitkilər toplayırdılar, Süpürgə kollarının köklərini yeyirdilər.
Those cropping mallows near a shrub, And broom-roots [is] their food.
5 Xalq arasından qovulurdular, Üstlərinə elə çığırırdılar ki, Elə bil ki oğrudurlar.
From the midst they are cast out, (They shout against them as a thief),
6 Vadi yataqlarında, yerin dəliklərində, Qaya ovuqlarında yaşayırdılar.
In a frightful place of valleys to dwell, Holes of earth and clefts.
7 Kollar arasında bağırırdılar, Qara tikan kolu altında daldalanırdılar.
Among shrubs they do groan, Under nettles they are gathered together.
8 Axmaqların, adsız-sansız insanların övladlarıdır, Ölkədən qovulmuşdular.
Sons of folly — even sons without name, They have been smitten from the land.
9 İndisə dillərində dastan olmuşam, Ağızlarında məsəl olmuşam.
And now, their song I have been, And I am to them for a byword.
10 İkrah edərək məndən gen dayanırlar, Hətta üzümə tüpürməkdən çəkinmirlər.
They have abominated me, They have kept far from me, And from before me have not spared to spit.
11 Çünki Allah kamanımın ipini boşaltdı, Məni zəlil elədi. Ona görə onlar gözümün qabağındaca Cilovlarını çıxarıb atdılar.
Because His cord He loosed and afflicteth me, And the bridle from before me, They have cast away.
12 Bu avara gənclər sağ tərəfimdən çıxır, Ayaqlarımı büdrədir, Mənə qarşı torpaq qalağı düzəldir.
On the right hand doth a brood arise, My feet they have cast away, And they raise up against me, Their paths of calamity.
13 Yolumu bərbad etdilər, Onlara dəstək verən olmasa da, Məni yox etməyə çalışırlar.
They have broken down my path, By my calamity they profit, 'He hath no helper.'
14 Sanki geniş dəliklərdən keçib Viranəlikdən üstümə yuvarlanırlar.
As a wide breach they come, Under the desolation have rolled themselves.
15 Dəhşətlər üstümə doldu, Şərəfimi yel tək sovurdu, Xoşbəxtliyim bulud kimi keçib getdi.
He hath turned against me terrors, It pursueth as the wind mine abundance, And as a thick cloud, Hath my safety passed away.
16 İndi canım taqətdən düşdü, Dar günlər məndən bərk yapışdı.
And now, in me my soul poureth itself out, Seize me do days of affliction.
17 Gecələr sümüklərim sızıldayır, Canımı gəmirən ağrılar dayanmır.
At night my bone hath been pierced in me, And mine eyelids do not lie down.
18 Allah paltarı zorla əynimdən çıxarır, Məndən cübbəmin yaxası kimi yapışır.
By the abundance of power, Is my clothing changed, As the mouth of my coat it doth gird me.
19 Məni lilə batırır, Toza, külə dönmüşəm.
Casting me into mire, And I am become like dust and ashes.
20 Sənə yalvarıram, cavab vermirsən, Ayağa qalxmağıma göz qoyursan.
I cry unto Thee, And Thou dost not answer me, I have stood, and Thou dost consider me.
21 Mənə qarşı rəhmsizsən, Güclü əllərinlə məni əzirsən.
Thou art turned to be fierce to me, With the strength of Thy hand, Thou oppressest me.
22 Məni qaldırıb yel üstünə mindirirsən, Fırtına içinə salıb məni darmadağın edirsən.
Thou dost lift me up, On the wind Thou dost cause me to ride, And Thou meltest — Thou levellest me.
23 Bilirəm, məni ölümə, Bütün ömür sürənlər üçün təyin olunan son mənzilə aparacaqsan.
For I have known To death Thou dost bring me back, And [to] the house appointed for all living.
24 Yıxılana əl qaldırmaq olmaz, Bəlaya düşənin harayına çatan yoxdur.
Surely not against the heap Doth He send forth the hand, Though in its ruin they have safety.
25 Məgər dara düşənlər üçün ağlamırdımmı? Yoxsulların halına yanmırdımmı?
Did not I weep for him whose day is hard? Grieved hath my soul for the needy.
26 Mən yaxşılıq gözlədim, yamanlıq gəldi, Mən işıq umarkən qaranlıq gəldi.
When good I expected, then cometh evil, And I wait for light, and darkness cometh.
27 Ürəyim çırpınır, rahatlığı yoxdur, Ağır günlər qarşımı kəsdi.
My bowels have boiled, and have not ceased, Gone before me have days of affliction.
28 Yoxdur bir işıq ucu, qarala-qarala gəzirəm, Camaat arasında durub fəryad edirəm.
Mourning I have gone without the sun, I have risen, in an assembly I cry.
29 Çaqqallara qardaş oldum, Bayquşlara yoldaş oldum.
A brother I have been to dragons, And a companion to daughters of the ostrich.
30 Qaralan dərim soyulur, Qızdırmadan sümüklərim yanır.
My skin hath been black upon me, And my bone hath burned from heat,
31 Liram yas tutub nalə çəkir, Tütəyim zar-zar inləyir.
And my harp doth become mourning, And my organ the sound of weeping.
