Əyyub 19
1 Əyyub belə cavab verdi:
And Job answereth and saith: —
2 «Nə vaxtadək məni üzəcəksiniz, Məni sözlə əzəcəksiniz,
Till when do ye afflict my soul, And bruise me with words?
3 On dəfədir ki, məni təhqir edirsiniz, Utanmadan mənə kəskin sözlər söyləyirsiniz.
These ten times ye put me to shame, ye blush not. Ye make yourselves strange to me —
4 Həqiqətən, azıb yanlış yola düşmüşəmsə, Səhvim öz üstümdə qalır.
And also — truly, I have erred, With me doth my error remain.
5 Özünüzü, həqiqətən, məndən üstün tutursunuz, Eybimi üzümə vurursunuz.
If, truly, over me ye magnify yourselves, And decide against me my reproach;
6 Amma bilin ki, Allah mənə haqsızlıq etdi, Hər tərəfdən məni toruna saldı.
Know now, that God turned me upside down, And His net against me hath set round,
7 Budur, “Zorakılıqdır!” deyə bağırıram, Bir cavab verən yoxdur, Kömək üçün nalə çəkirəm, ədalət yoxdur.
Lo, I cry out — violence, and am not answered, I cry aloud, and there is no judgment.
8 Keçə bilmirəm, yollarıma sədd çəkilib, Yollarımı qaranlığa salıb.
My way He hedged up, and I pass not over, And on my paths darkness He placeth.
9 Şərəfimi əynimdən soyundurub, Başımdan tacı götürüb.
Mine honour from off me He hath stripped, And He turneth the crown from my head.
10 O məni hər tərəfdən yıxdı, əldən gedirəm, Ümidimi ağac kimi kökündən qopartdı.
He breaketh me down round about, and I go, And removeth like a tree my hope.
11 Mənə qarşı qəzəbi od tutub yandı, Məni Özünə düşmən saydı.
And He kindleth against me His anger, And reckoneth me to Him as His adversaries.
12 Orduları üstümə gəlir, Mənə qarşı torpaq qalağı düzəldir, Çadırımın ətrafında ordugah qurur.
Come in do His troops together, And they raise up against me their way, And encamp round about my tent.
13 Qardaşlarımı məndən uzaqlaşdırdı, Tanışlarım mənə yad oldu.
My brethren from me He hath put far off, And mine acquaintances surely Have been estranged from me.
14 Qohumlarım məni tərk eləyib, Yaxın dostlarım məni unudub.
Ceased have my neighbours And my familiar friends have forgotten me,
15 Evimin sakinləri və kənizlər Məni özgə sayır, Onların gözündə yad olmuşam.
Sojourners of my house and my maids, For a stranger reckon me: An alien I have been in their eyes.
16 Qulumu çağırıram, Ağız açıb yalvarsam belə, cavab almıram.
To my servant I have called, And he doth not answer, With my mouth I make supplication to him.
17 Nəfəsimdən arvadımın da zəhləsi gedir, Qardaşlarım məndən iyrənir.
My spirit is strange to my wife, And my favours to the sons of my [mother's] womb.
18 Mənə hətta kiçik uşaqlar xor baxır, Ayağa duranda məni ələ salırlar.
Also sucklings have despised me, I rise, and they speak against me.
19 Bütün səmimi dostlarım belə, məndən ikrah edir, Əzizlərim belə, əleyhimə çıxır.
Abominate me do all the men of my counsel, And those I have loved, Have been turned against me.
20 Bir dəri, bir sümük qalmışam, Ölüm kandarına çatmışam.
To my skin and to my flesh Cleaved hath my bone, And I deliver myself with the skin of my teeth.
21 Aman, ey dostlarım, aman, Allahın əli məni vurdu!
Pity me, pity me, ye my friends, For the hand of God hath stricken against me.
22 Niyə məni Allah kimi qovursunuz? Niyə mənim ətimdən doymursunuz?
Why do you pursue me as God? And with my flesh are not satisfied?
23 Kaş ki sözlərim yazılaydı, Kitaba köçürüləydi,
Who doth grant now, That my words may be written? Who doth grant that in a book they may be graven?
24 Dəmir qələmlə, qurğuşunla Əbədi qalmaq üçün bir qayaya həkk olaydı.
With a pen of iron and lead — For ever in a rock they may be hewn.
25 Amma mən bilirəm ki, Satınalanım yaşayır, Axırda O, yer üzərində dayanacaq.
That — I have known my Redeemer, The Living and the Last, For the dust he doth rise.
26 Dərim yox olandan sonra Bədən alıb Allahı görəcəyəm.
And after my skin hath compassed this [body], Then from my flesh I see God:
27 Mən Ona baxacağam, Başqası yox, mən öz gözlərimlə görəcəyəm. Budur, ürəyim həsrətdən üzülür!
Whom I — I see on my side, And mine eyes have beheld, and not a stranger, Consumed have been my reins in my bosom.
28 Mənim üçün “Bəs onu necə qovaq? Bədbəxtliyin kökü ondadır” desəniz,
But ye say, 'Why do we pursue after him?' And the root of the matter hath been found in me.
29 Qılıncdan qorxmalısınız, Çünki qılınc cəzası qəzəblə gəlir. Onda ədalətin var olduğunu görəcəksiniz».
Be ye afraid because of the sword, For furious [are] the punishments of the sword, That ye may know that [there is] a judgment.
