Əyyub 17
1 Taqətim kəsilir, günlərim batır, Məni məzar gözləyir.
Mój oddech jest skażony, moje dni gasną, groby na mnie [czekają].
2 Həqiqətən, ətrafıma rişxəndçilər yığılır, Gözüm onların düşmənçiliyini görür.
Czy nie szydercy są przy mnie? Czy moje oko nie czuwa przez ich zniewagi?
3 Ey Allah, Öz hüzurunda mənə zəmanət ver. Başqa kim var ki, mənə zamin dursun?
Złóż więc zastaw za mnie u siebie. Któż jest ten, który za mnie poręczy?
4 Çünki onların qəlbini anlayış üçün bağladın, Ona görə onlara zəfər qazandırmayacaqsan.
Ich serce bowiem ukryłeś przed zrozumieniem, dlatego [ich] nie wywyższysz.
5 Pul üçün dostlarını satanın Övladlarının işığı sönəcək.
Kto pochlebia przyjaciołom, tego dzieciom zgasną oczy.
6 Allah məni insanların dilinə saldı, Üzümə tüpürdülər.
Uczynił mnie tematem przysłowia wśród ludzi i pośmiewiskiem przed nimi.
7 Gözümün nuru kədərdən qaraldı, Bütün əzalarım kölgə kimi qaldı.
Moje oko zaćmiło się od smutku, a wszystkie moje członki są jak cień.
8 Buna əməlisaleh insanlar mat qalıb, Günahsızlar allahsızlara qarşı çıxır.
Prawi zdumieją się nad tym, a niewinny powstanie przeciwko obłudnikowi.
9 Saleh insanlar öz yolunu tutur, Əlitəmiz olanlar getdikcə güclənir.
Sprawiedliwy będzie trwał przy swojej drodze, a kto ma czyste ręce, nabierze siły.
10 Amma hamınız qayıdıb gəlsəniz, Aranızdan bir hikmətli insan tapmaram.
Lecz wy wszyscy zawróćcie i przyjdźcie; bo mądrego wśród was nie znajduję.
11 Günlərim ötüşdü, Fikirlərim, arzularım pərən-pərən düşdü.
Moje dni przeminęły, rozwiały się moje zamiary, myśli mego serca.
12 Onlar gecəni gündüzə çevirir, “Zülmətə işıq yaxındır” deyir.
Noc zamieniają w dzień, światłość skraca się z powodu ciemności.
Gdybym czegoś oczekiwał, grób [będzie] moim domem, w ciemności rozłożyłem swoje posłanie. (Sheol h7585)
14 Qəbirə “atam sənsən”, Qurda “anam-bacım sənsən” desəm,
Powiedziałem do zniszczenia: Jesteś moim ojcem, a robactwu: Moja matko i moja siostro.
15 Ümidim hara gedər? Mənim ümidimi kim görər?
Gdzie jest więc teraz moja nadzieja? Kto zobaczy moją nadzieję?
