Əyyub 17

1 Taqətim kəsilir, günlərim batır, Məni məzar gözləyir.

My spirit hath been destroyed, My days extinguished — graves [are] for me.

2 Həqiqətən, ətrafıma rişxəndçilər yığılır, Gözüm onların düşmənçiliyini görür.

If not — mockeries [are] with me. And in their provocations mine eye lodgeth.

3 Ey Allah, Öz hüzurunda mənə zəmanət ver. Başqa kim var ki, mənə zamin dursun?

Place, I pray Thee, my pledge with Thee; Who is he that striketh hand with me?

4 Çünki onların qəlbini anlayış üçün bağladın, Ona görə onlara zəfər qazandırmayacaqsan.

For their heart Thou hast hidden From understanding, Therefore Thou dost not exalt them.

5 Pul üçün dostlarını satanın Övladlarının işığı sönəcək.

For a portion he sheweth friendship, And the eyes of his sons are consumed.

6 Allah məni insanların dilinə saldı, Üzümə tüpürdülər.

And he set me up for a proverb of the peoples, And a wonder before them I am.

7 Gözümün nuru kədərdən qaraldı, Bütün əzalarım kölgə kimi qaldı.

And dim from sorrow is mine eye, And my members as a shadow all of them.

8 Buna əməlisaleh insanlar mat qalıb, Günahsızlar allahsızlara qarşı çıxır.

Astonished are the upright at this, And the innocent against the profane Stirreth himself up.

9 Saleh insanlar öz yolunu tutur, Əlitəmiz olanlar getdikcə güclənir.

And the righteous layeth hold [on] his way, And the clean of hands addeth strength, And — dumb are they all.

10 Amma hamınız qayıdıb gəlsəniz, Aranızdan bir hikmətli insan tapmaram.

Return, and come in, I pray you, And I find not among you a wise man.

11 Günlərim ötüşdü, Fikirlərim, arzularım pərən-pərən düşdü.

My days have passed by, My devices have been broken off, The possessions of my heart!

12 Onlar gecəni gündüzə çevirir, “Zülmətə işıq yaxındır” deyir.

Night for day they appoint, Light [is] near because of darkness.

13 Əgər ölülər diyarını evimdir deyə gözləsəm, Yatağımı qaranlıqda sərsəm, (Sheol h7585)

If I wait — Sheol [is] my house, In darkness I have spread out my couch. (Sheol h7585)

14 Qəbirə “atam sənsən”, Qurda “anam-bacım sənsən” desəm,

To corruption I have called: — 'Thou [art] my father.' 'My mother' and 'my sister' — to the worm.

15 Ümidim hara gedər? Mənim ümidimi kim görər?

And where [is] now my hope? Yea, my hope, who doth behold it?

16 Ümid mənimlə ölülər diyarınamı düşər? Mənimlə birgə torpaq altınamı girər?» (Sheol h7585)

[To] the parts of Sheol ye go down, If together on the dust we may rest. (Sheol h7585)