Əyyub 13

1 Bax gözlərim hər şeyi gördü, Qulaqlarım bunu eşidib dərk etdi.

Ето, моето око е видяло всичко това, Ухото ми е чуло и го е разбрало.

2 Sizin bildiyinizi mən də anlayıram, Sizdən geri qalmıram.

Което знаете вие, това зная и аз; Не съм по-долен от вас.

3 Amma istəyirəm Külli-İxtiyarla danışım, Allahla mübarizə aparım.

Но аз бих говорил на Всемогъщия, И желая да разисквам с Бога;

4 Sizlərsə yalandan mala çəkirsiniz, Hamınız dəyərsiz həkimlərsiniz.

Защото вие сте измислители на лъжа; Всинца сте безполезни лекари.

5 Kaş hamınız səsinizi kəsəydiniz, Onda hikmətli görünərdiniz.

Дано млъкнехте съвсем! И това щеше да ви бъде за мъдрост.

6 İndi necə bəhsə girdiyimi eşidin, Dilimin iddiasını yaxşı dinləyin.

Слушайте сега доводите ми, И дайте внимание в жалбата на устните ми.

7 Məgər Allah üçün haqsız sözlər söyləyəcəksiniz? Onun adına yalanmı söyləyəcəksiniz?

Заради Бога несправедливо ли ще говорите? Заради Него измама ли ще изкажете?

8 Sizmi Onun tərəfini tutacaqsınız? Sizmi Onun müdafiəsinə qalxacaqsınız?

Заради Него пристрастие ли ще покажете? Заради Бога ще се съдите ли?

9 O sizi istintaq edərsə, yaxşı olarmı? İnsanları aldatdığınız kimi Onu da aldadacaqsınızmı?

Добро ли е да ви изпита Той? Или ще можете да Го излъжете, както лъжат човека?

10 Əgər Onun tərəfini gizli tutsanız, Şübhəsiz ki, sizi də məzəmmət edər.

Той непременно ще ви изобличи, Ако тайно показвате пристрастие.

11 Onun əzəməti sizi vahimələndirməzmi? Xofu üstünüzə düşməzmi?

Величието Му не ще ли ви уплаши? И ужасът Му не ще ли да ви нападне?

12 Fikrinizdəki sözlər, məsəllər külə dəyməz, Müdafiəniz lilə dəyməz.

Вашите паметни думи стават пред Него поговорки от пепел; Защитата ви става укрепление от кал.

13 Susun, qoyun danışım, Qoy başıma gələn gəlsin.

Млъкнете! оставете ме и аз да говоря; И нека дойде върху мене каквото ще.

14 Həyatım təhlükəyə düşürsə-düşsün. Canım bəlaya düşürsə-düşsün.

Каквото и да стане, ще взема месата си в зъбите си, И ще туря живота в шепата си.

15 Məni öldürsə də, Ona etibar edəcəyəm, Amma yolumun müdafiəsi üçün hüzuruna çıxacağam.

Ако и да ме убие Той, аз ще Го чакам; Но пак ще защитя пътищата си пред Него.

16 Əslində bu məni qurtaracaq, Çünki Allaha inanmayan Onun hüzuruna gələ bilməz.

Даже това ще ми бъде спасение, Че нечестив човек няма да дойде пред Него.

17 Diqqətlə sözlərimə qulaq asın, Qoy elan etdiklərim qulaqlarınızda qalsın.

Послушайте внимателно думата ми; И изявлението ми нека бъде в ушите ви.

18 Baxın mühakiməyə hazırlaşmışam, Haqlı çıxacağımı bilirəm.

Ето сега, аз съм наредил делото си; Зная, че ще се оправдая.

19 Kim məni ittiham edəcək? Eləsi varsa, son nəfəsimi verib susaram.

Кой е оня, който ще се съди с мене? Защото, ако млъкна, сега ще издъхна.

20 Ey Allah, mənim üçün bu iki şeyi et ki, Səndən gizlənməyim:

Само две неща не ми направяй, Тогава не ще се скрия от лицето Ти,

21 Əlini üzərimdən götür, Məni dəhşətinlə qorxutma.

Не отказвай да оттеглиш ръката Си от мене, И нека ме не уплаши ужасът Ти.

22 Sonra da məni səslə, qoy Sənə cavab verim, Yaxud da qoy mən danışım, Sən cavab söylə.

Тогава Ти повикай, и аз ще Ти отговоря; Или аз да говоря, и ти ми отговори.

23 Təqsirlərim, günahlarım nə qədərdir? Mənə üsyankarlığımı və günahlarımı bildir.

Колко са беззаконията ми и греховете ми? Яви ми престъплението ми и греха ми.

24 Niyə üzünü gizlədirsən, Məni düşmən hesab edirsən?

Защо криеш лицето Си, И ме считаш за Свой неприятел?

25 Məgər yelin qopardığı yarpağı qorxudacaqsan? Məgər quru saman çöpünü qovacaqsan?

Ще изморяваш ли лист отвяван? И ще гониш ли суха плява?

26 Çünki əleyhimə acı şeylər yazırsan, Gənclikdə etdiyim günahları mənə irs olaraq verirsən.

Защо пишеш горести против мене, И ме правиш да наследявам беззаконията на младостта си,

27 Ayaqlarımı buxovlayırsan, Bütün yollarıma göz qoyursan, Hər addımımı yoxlayırsan.

И туряш нозете ми в клада, И наблюдаваш всичките ми пътища, Забелязваш дирите на нозете ми?

28 Ona görə çürük şey tək məhv oluram. Güvə yemiş paltar kimiyəm.

При все, че аз като гнила вещ тлея, Като дреха от молец изядена.