Ibranilərə 10

1 Qanunda gələcək nemətlərin əsli deyil, kölgəsi var. Buna görə də Qanun ildən-ilə daimi bir surətdə təqdim olunan eyni qurbanlar vasitəsilə Allaha yaxınlaşanları əsla kamil edə bilməz.

Umbram enim habens lex futurorum bonorum, non ipsam imaginem rerum: per singulos annos, eisdem ipsis hostiis quas offerunt indesinenter, numquam potest accedentes perfectos facere:

2 Əks təqdirdə, bu qurbanların təqdim olunmasına son qoyulardı. Çünki ibadət edənlər birdəfəlik təmizlənəndən sonra artıq günahlarına görə vicdan əzabı çəkməzdilər.

alioquin cessassent offerri: ideo quod nullam haberent ultra conscientiam peccati, cultores semel mundati:

3 Amma bu qurbanlar vasitəsilə insanlar ildən-ilə günahlarını yadlarına salır.

sed in ipsis commemoratio peccatorum per singulos annos fit.

4 Çünki buğaların və təkələrin qanı ilə günahları aradan qaldırmaq qeyri-mümkündür.

Impossibile enim est sanguine taurorum et hircorum auferri peccata.

5 Buna görə Məsih dünyaya gələndə deyir: «Qurban və təqdim istəmədin, Amma Mənə bir bədən hazırladın.

Ideo ingrediens mundum dicit: Hostiam et oblationem noluisti: corpus autem aptasti mihi:

6 Yandırma qurbanı, günah qurbanından xoşun gəlmədi.

holocautomata pro peccato non tibi placuerunt.

7 O zaman dedim: “Budur, gəlmişəm, Kitab tumarında Mənim haqqımda yazılıb. Ay Allah, Sənin iradəni yerinə yetirim”».

Tunc dixi: Ecce venio: in capite libri scriptum est de me: Ut faciam, Deus, voluntatem tuam.

8 Məsih əvvəl dedi: «Qurban, təqdim, yandırma qurbanı və günah qurbanı istəmədin, Bunlardan xoşun gəlmədi». Bunlar hamısı Qanuna görə təqdim olunur.

Superius dicens: Quia hostias, et oblationes, et holocautomata pro peccato noluisti, nec placita sunt tibi, quæ secundum legem offeruntur,

9 Sonra dedi: «Budur, gəlmişəm, Sənin iradəni yerinə yetirim». Yəni, Məsih ikinci Əhdi qüvvəyə mindirmək üçün birincisini ləğv edir.

tunc dixi: Ecce venio, ut faciam, Deus, voluntatem tuam: aufert primum, ut sequens statuat.

10 Bu iradəyə əsasən biz İsa Məsihin bədəninin birdəfəlik təqdim olunmasına görə təqdis olunduq.

In qua voluntate sanctificati sumus per oblationem corporis Jesu Christi semel.

11 Hər bir kahin hər gün xidmətini icra edərək əsla günahları aradan qaldıra bilməyən eyni qurbanları dəfələrlə təqdim edir.

Et omnis quidem sacerdos præsto est quotidie ministrans, et easdem sæpe offerens hostias, quæ numquam possunt auferre peccata:

12 Amma Məsih günahlar üçün yalnız bir qurban təqdim edəndən sonra əbədi olaraq Allahın sağında oturdu.

hic autem unam pro peccatis offerens hostiam, in sempiternum sedet in dextera Dei,

13 O vaxtdan bəri O, düşmənlərinin Onun ayaqları altına kətil kimi salınmasını gözləyir.

de cetero exspectans donec ponantur inimici ejus scabellum pedum ejus.

14 Çünki O yalnız bir təqdim vasitəsilə təqdis olunmaqda olanları həmişəlik kamilləşdirdi.

Una enim oblatione, consummavit in sempiternum sanctificatos.

15 Müqəddəs Ruh da bu haqda bizə şəhadət edir. Çünki əvvəl deyir:

Contestatur autem nos et Spiritus Sanctus. Postquam enim dixit:

16 «“O günlərdən sonra Onlarla bağlayacağım Əhd belədir” Rəbb bəyan edir, “Qanunlarımı onların ürəyinə qoyub Zehinlərinə yazacağam”».

Hoc autem testamentum, quod testabor ad illos post dies illos, dicit Dominus, dando leges meas in cordibus eorum, et in mentibus eorum superscribam eas:

17 Sonra deyir: «Günahlarını və qanunsuzluqlarını yada salmayacağam».

et peccatorum, et iniquitatum eorum jam non recordabor amplius.

18 Günahların bağışlanması olanda isə artıq günah üçün təqdim etmə yoxdur.

Ubi autem horum remissio: jam non est oblatio pro peccato.

19 Beləliklə, ey qardaşlar, İsanın qanı sayəsində Ən Müqəddəs yerə daxil olmağa cəsarətimiz çatır.

Habentes itaque, fratres, fiduciam in introitu sanctorum in sanguine Christi,

20 O bizə pərdədən, yəni Öz cismindən keçən yeni və canlı bir yol açmışdır.

quam initiavit nobis viam novam, et viventem per velamen, id est, carnem suam,

21 Həm də O, Allahın evi üçün cavabdeh olan böyük bir Kahinimizdir.

et sacerdotem magnum super domum Dei:

22 Ona görə ürəklərimiz pis vicdandan paklanmış, bədənlərimiz də təmiz su ilə yuyulmuş halda imanın tam etimadı ilə, səmimi qəlblə Allaha yaxınlaşaq.

accedamus cum vero corde in plenitudine fidei, aspersi corda a conscientia mala, et abluti corpus aqua munda,

23 Ümid verən əqidədən möhkəm tutaq, çünki vəd verən Allah sadiqdir.

teneamus spei nostræ confessionem indeclinabilem (fidelis enim est qui repromisit),

24 Bir-birimizi məhəbbətə və xeyirxah əməllər etmək üçün necə həvəsləndirmək haqqında fikirləşək.

et consideremus invicem in provocationem caritatis, et bonorum operum:

25 Bəzi adamların vərdiş etdiyi kimi birgə yığışmağımızı tərk etməyək. Lakin qiyamət gününün yaxınlaşdığını gördükcə bir-birimizi daha çox ruhlandıraq.

non deserentes collectionem nostram, sicut consuetudinis est quibusdam, sed consolantes, et tanto magis quanto videritis appropinquantem diem.

26 Həqiqəti dərk edib qəbul edəndən sonra qəsdən günah etməkdə davam etsək, artıq günah üçün qurban qalmır.

Voluntarie enim peccantibus nobis post acceptam notitiam veritatis, jam non relinquitur pro peccatis hostia,

27 Lakin mühakimənin və Allahın düşmənlərini yandırıb-yaxan şiddətli alovun dəhşətlə gözlənməsi qalır.

terribilis autem quædam exspectatio judicii, et ignis æmulatio, quæ consumptura est adversarios.

28 Musanın Qanununu heç sayan adam iki yaxud üç şahidin sözü ilə rəhm edilmədən öldürülür.

Irritam quis faciens legem Moysi, sine ulla miseratione duobus vel tribus testibus moritur:

29 Əgər bir nəfər Allahın Oğlunu tapdalayaraq təqdis edildiyi Əhdin qanını adi bir şey sayıb Allahın lütfkar Ruhunu təhqir edərsə, sizcə bundan nə qədər ağır cəzaya layiq sayılacaq?

quanto magis putatis deteriora mereri supplicia qui Filium Dei conculcaverit, et sanguinem testamenti pollutum duxerit, in quo sanctificatus est, et spiritui gratiæ contumeliam fecerit?

30 Çünki «Qisas Mənimdir, əvəzini Mən verəcəyəm» və yenə də «Rəbb Öz xalqını mühakimə edəcək» deyəni tanıyırıq.

Scimus enim qui dixit: Mihi vindicta, et ego retribuam. Et iterum: Quia judicabit Dominus populum suum.

31 Var olan Allahın əlinə düşmək dəhşətdir!

Horrendum est incidere in manus Dei viventis.

32 Siz əvvəlki günləri xatırlayın. O vaxt Allahın nuru üzərinizə saçandan sonra əzablı, böyük mübarizəyə tab gətirdiniz.

Rememoramini autem pristinos dies, in quibus illuminati, magnum certamen sustinuistis passionum:

33 Bəzən təhqir və əziyyətlərə uğrayıb tamaşaya qoyuldunuz, bəzənsə eyni rəftara məruz qalanların dərdinə şərik oldunuz.

et in altero quidem opprobriis et tribulationibus spectaculum facti: in altero autem socii taliter conversantium effecti.

34 Həm də siz məhbusların çəkdiyi əzablara şərik oldunuz, özünüzün daha yaxşı və daimi malınız olduğunu bilərək əmlakınızın talan edilməsini sevinclə qəbul etdiniz.

Nam et vinctis compassi estis, et rapinam bonorum vestrorum cum gaudio suscepistis, cognoscentes vos habere meliorem et manentem substantiam.

35 Buna görə cəsarətinizi itirməyin, bu cəsarətə görə mükafatınız böyükdür.

Nolite itaque amittere confidentiam vestram, quæ magnam habet remunerationem.

36 Çünki Allahın iradəsini yerinə yetirib vəd olunan şeyi almaq üçün sizin tab gətirməyə ehtiyacınız var.

Patientia enim vobis necessaria est: ut voluntatem Dei facientes, reportetis promissionem.

37 Çünki «Bir az müddətdən sonra Gələn gələcək, gecikməyəcək.

Adhuc enim modicum aliquantulum, qui venturus est, veniet, et non tardabit.

38 Amma saleh adamım imanla yaşayacaq. Əgər geri çəkilsə, ondan razı qalmayacağam».

Justus autem meus ex fide vivit: quod si subtraxerit se, non placebit animæ meæ.

39 Bizsə geri çəkilib həlak olanlardan deyilik; iman edib canlarının xilasına nail olanlardanıq.

Nos autem non sumus subtractionis filii in perditionem, sed fidei in acquisitionem animæ.