< তীত 3 >

1 তুমি তেখেত সকলক সোঁৱৰাবা; তেখেত সকলে যেন শাসনকৰ্তা আৰু ক্ষমতা পোৱা লোক সকলৰ বশীভুত হৈ তেওঁলোকৰ আজ্ঞা পালন কৰে, সকলো সৎকর্ম্মত যুগুত হয় থাকে, আৰু
తే యథా దేశాధిపానాం శాసకానాఞ్చ నిఘ్నా ఆజ్ఞాగ్రాహిణ్శ్చ సర్వ్వస్మై సత్కర్మ్మణే సుసజ్జాశ్చ భవేయుః
2 কোনো ব্যক্তিক নিন্দা নকৰি, নির্ব্বিৰোধী আৰু ক্ষান্ত স্বভাৱী হৈ সকলো মানুহৰ প্ৰতি মৃদুভাব প্ৰকাশ কৰক৷
కమపి న నిన్దేయు ర్నివ్విరోధినః క్షాన్తాశ్చ భవేయుః సర్వ్వాన్ ప్రతి చ పూర్ణం మృదుత్వం ప్రకాశయేయుశ్చేతి తాన్ ఆదిశ|
3 কিয়নো পূর্বে আমিও নির্ব্বোধ, আজ্ঞা নমনা, ভ্ৰান্ত, নানা বিধ অভিলাষ আৰু সুখভোগৰ সেৱাকর্ম কৰা, হিংসা আৰু ঈৰ্ষাত কাল নিওৱা, ঘৃণনীয় আৰু পৰস্পৰে ঘৃণাকাৰী আছিলোঁ।
యతః పూర్వ్వం వయమపి నిర్బ్బోధా అనాజ్ఞాగ్రాహిణో భ్రాన్తా నానాభిలాషాణాం సుఖానాఞ్చ దాసేయా దుష్టత్వేర్ష్యాచారిణో ఘృణితాః పరస్పరం ద్వేషిణశ్చాభవామః|
4 কিন্তু যেতিয়া আমাৰ ত্ৰাণকর্তা ঈশ্বৰৰ মধুৰ স্নেহ স্বভাব আৰু মনুষ্য জাতিলৈ প্ৰেম প্ৰকাশিত হল,
కిన్త్వస్మాకం త్రాతురీశ్వరస్య యా దయా మర్త్త్యానాం ప్రతి చ యా ప్రీతిస్తస్యాః ప్రాదుర్భావే జాతే
5 তেতিয়া আমাৰ ধাৰ্মিকতাৰ কাৰণে নহয়, কিন্তু তেওঁ নিজ দয়া অনুসাৰে নতুন জন্মৰ স্নান আৰু পবিত্ৰ আত্মাই নতুন কৰাৰ দ্বাৰাই আমাৰ পৰিত্ৰাণ কৰিলে৷
వయమ్ ఆత్మకృతేభ్యో ధర్మ్మకర్మ్మభ్యస్తన్నహి కిన్తు తస్య కృపాతః పునర్జన్మరూపేణ ప్రక్షాలనేన ప్రవిత్రస్యాత్మనో నూతనీకరణేన చ తస్మాత్ పరిత్రాణాం ప్రాప్తాః
6 তাৰ কাৰণে সেই আত্মা আমাৰ ত্ৰাণকর্তা যীচু খ্ৰীষ্টৰ দ্বাৰাই ঈশ্বৰে আমাৰ ওপৰত বাহুল্যৰূপে বাকি দিলে,
స చాస్మాకం త్రాత్రా యీశుఖ్రీష్టేనాస్మదుపరి తమ్ ఆత్మానం ప్రచురత్వేన వృష్టవాన్|
7 যাতে তেওঁৰ অনুগ্ৰহত আমি ধার্মিক বুলি গণিত হৈ অনন্ত জীৱনৰ আশা অনুসাৰে উত্তৰাধিকাৰী হব পাৰোঁ৷ (aiōnios g166)
ఇత్థం వయం తస్యానుగ్రహేణ సపుణ్యీభూయ ప్రత్యాశయానన్తజీవనస్యాధికారిణో జాతాః| (aiōnios g166)
8 এই কথা বিশ্বাসযোগ্য৷ ঈশ্ৱৰত বিশ্ৱাস কৰা সকলে যাতে তেওঁলোকৰ সন্মুখত থকা সৎকর্মত লাগি থাকিবলৈ চিন্তা কৰে, তাৰ কাৰণে তোমাক এই আজ্ঞা মই দিছোঁ৷ এইবোৰ কথা সকলো লোকৰ পক্ষে উত্তম আৰু লাভজনক।
వాక్యమేతద్ విశ్వసనీయమ్ అతో హేతోరీశ్వరే యే విశ్వసితవన్తస్తే యథా సత్కర్మ్మాణ్యనుతిష్ఠేయుస్తథా తాన్ దృఢమ్ ఆజ్ఞాపయేతి మమాభిమతం| తాన్యేవోత్తమాని మానవేభ్యః ఫలదాని చ భవన్తి|
9 কিন্তু মূঢ় বাদ-বিবাদ, বংশাৱলী বিবাদ আৰু বিধানৰ বিষয়ে বাগযুদ্ধ, এই সকলোৰে পৰা তুমি পৃথকে থাকিবা; কিয়নো সেইবোৰ অনুপকাৰী আৰু অনর্থক।
మూఢేభ్యః ప్రశ్నవంశావలివివాదేభ్యో వ్యవస్థాయా వితణ్డాభ్యశ్చ నివర్త్తస్వ యతస్తా నిష్ఫలా అనర్థకాశ్చ భవన్తి|
10 ১০ দলভেদী মানুহক দুই এবাৰ চেতনা দিয়াৰ পাছত তেনেলোকক অগ্ৰাহ্য কৰিবা;
యో జనో బిభిత్సుస్తమ్ ఏకవారం ద్విర్వ్వా ప్రబోధ్య దూరీకురు,
11 ১১ তেনেধৰণৰ মানুহ যে বিপথগামী আৰু নিজ প্ৰমাণত দোষী হৈ পাপ কৰে, সেই বিষয়ে তুমি জানা।
యతస్తాదృశో జనో విపథగామీ పాపిష్ఠ ఆత్మదోషకశ్చ భవతీతి త్వయా జ్ఞాయతాం|
12 ১২ মই তোমাৰ তালৈ আর্ত্তিমা বা তুখিকক পঠালোঁ, নীকপলিত মোৰ ওচৰলৈ বেগাই আহিব বাবে তুমি যত্ন কৰিবা; কিয়নো মই সেই ঠাইতে জাৰকালি কটাবলৈ সিদ্ধান্ত ললোঁ।
యదాహమ్ ఆర్త్తిమాం తుఖికం వా తవ సమీపం ప్రేషయిష్యామి తదా త్వం నీకపలౌ మమ సమీపమ్ ఆగన్తుం యతస్వ యతస్తత్రైవాహం శీతకాలం యాపయితుం మతిమ్ అకార్షం|
13 ১৩ পণ্ডিত চিনাক আৰু আপল্লোক অতি যত্নেৰে পঠাবা, যাতে তেওঁলোকৰ একোৰে অভাৱ নহয়।
వ్యవస్థాపకః సీనా ఆపల్లుశ్చైతయోః కస్యాప్యభావో యన్న భవేత్ తదర్థం తౌ యత్నేన త్వయా విసృజ్యేతాం|
14 ১৪ আমাৰ মানুহবোৰ যেন নিষ্ফল নহয়, তাৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় অভাৱ পুৰণ কৰিবলৈ সৎকর্মত লাগি থাকিবৰ বাবে শিকক।
అపరమ్ అస్మదీయలోకా యన్నిష్ఫలా న భవేయుస్తదర్థం ప్రయోజనీయోపకారాయా సత్కర్మ్మాణ్యనుష్ఠాతుం శిక్షన్తాం|
15 ১৫ মোৰ লগত থকা সকলোৱে তোমাক মঙ্গলবাদ কৰিছে। বিশ্বাসত থাকি আমাক প্ৰেম কৰা সকলোকে মঙ্গলবাদ দিবা। তোমালোক সকলোৰে লগত অনুগ্ৰহ থাকক। আমেন৷
మమ సఙ్గినః సవ్వే త్వాం నమస్కుర్వ్వతే| యే విశ్వాసాద్ అస్మాసు ప్రీయన్తే తాన్ నమస్కురు; సర్వ్వేషు యుష్మాస్వనుగ్రహో భూయాత్| ఆమేన్|

< তীত 3 >