< তীত 3 >

1 তুমি তেখেত সকলক সোঁৱৰাবা; তেখেত সকলে যেন শাসনকৰ্তা আৰু ক্ষমতা পোৱা লোক সকলৰ বশীভুত হৈ তেওঁলোকৰ আজ্ঞা পালন কৰে, সকলো সৎকর্ম্মত যুগুত হয় থাকে, আৰু
தே யதா² தே³ஸா²தி⁴பாநாம்’ ஸா²ஸகாநாஞ்ச நிக்⁴நா ஆஜ்ஞாக்³ராஹிண்ஸ்²ச ஸர்வ்வஸ்மை ஸத்கர்ம்மணே ஸுஸஜ்ஜாஸ்²ச ப⁴வேயு​:
2 কোনো ব্যক্তিক নিন্দা নকৰি, নির্ব্বিৰোধী আৰু ক্ষান্ত স্বভাৱী হৈ সকলো মানুহৰ প্ৰতি মৃদুভাব প্ৰকাশ কৰক৷
கமபி ந நிந்தே³யு ர்நிவ்விரோதி⁴ந​: க்ஷாந்தாஸ்²ச ப⁴வேயு​: ஸர்வ்வாந் ப்ரதி ச பூர்ணம்’ ம்ரு’து³த்வம்’ ப்ரகாஸ²யேயுஸ்²சேதி தாந் ஆதி³ஸ²|
3 কিয়নো পূর্বে আমিও নির্ব্বোধ, আজ্ঞা নমনা, ভ্ৰান্ত, নানা বিধ অভিলাষ আৰু সুখভোগৰ সেৱাকর্ম কৰা, হিংসা আৰু ঈৰ্ষাত কাল নিওৱা, ঘৃণনীয় আৰু পৰস্পৰে ঘৃণাকাৰী আছিলোঁ।
யத​: பூர்வ்வம்’ வயமபி நிர்ப்³போ³தா⁴ அநாஜ்ஞாக்³ராஹிணோ ப்⁴ராந்தா நாநாபி⁴லாஷாணாம்’ ஸுகா²நாஞ்ச தா³ஸேயா து³ஷ்டத்வேர்ஷ்யாசாரிணோ க்⁴ரு’ணிதா​: பரஸ்பரம்’ த்³வேஷிணஸ்²சாப⁴வாம​: |
4 কিন্তু যেতিয়া আমাৰ ত্ৰাণকর্তা ঈশ্বৰৰ মধুৰ স্নেহ স্বভাব আৰু মনুষ্য জাতিলৈ প্ৰেম প্ৰকাশিত হল,
கிந்த்வஸ்மாகம்’ த்ராதுரீஸ்²வரஸ்ய யா த³யா மர்த்த்யாநாம்’ ப்ரதி ச யா ப்ரீதிஸ்தஸ்யா​: ப்ராது³ர்பா⁴வே ஜாதே
5 তেতিয়া আমাৰ ধাৰ্মিকতাৰ কাৰণে নহয়, কিন্তু তেওঁ নিজ দয়া অনুসাৰে নতুন জন্মৰ স্নান আৰু পবিত্ৰ আত্মাই নতুন কৰাৰ দ্বাৰাই আমাৰ পৰিত্ৰাণ কৰিলে৷
வயம் ஆத்மக்ரு’தேப்⁴யோ த⁴ர்ம்மகர்ம்மப்⁴யஸ்தந்நஹி கிந்து தஸ்ய க்ரு’பாத​: புநர்ஜந்மரூபேண ப்ரக்ஷாலநேந ப்ரவித்ரஸ்யாத்மநோ நூதநீகரணேந ச தஸ்மாத் பரித்ராணாம்’ ப்ராப்தா​:
6 তাৰ কাৰণে সেই আত্মা আমাৰ ত্ৰাণকর্তা যীচু খ্ৰীষ্টৰ দ্বাৰাই ঈশ্বৰে আমাৰ ওপৰত বাহুল্যৰূপে বাকি দিলে,
ஸ சாஸ்மாகம்’ த்ராத்ரா யீஸு²க்²ரீஷ்டேநாஸ்மது³பரி தம் ஆத்மாநம்’ ப்ரசுரத்வேந வ்ரு’ஷ்டவாந்|
7 যাতে তেওঁৰ অনুগ্ৰহত আমি ধার্মিক বুলি গণিত হৈ অনন্ত জীৱনৰ আশা অনুসাৰে উত্তৰাধিকাৰী হব পাৰোঁ৷ (aiōnios g166)
இத்த²ம்’ வயம்’ தஸ்யாநுக்³ரஹேண ஸபுண்யீபூ⁴ய ப்ரத்யாஸ²யாநந்தஜீவநஸ்யாதி⁴காரிணோ ஜாதா​: | (aiōnios g166)
8 এই কথা বিশ্বাসযোগ্য৷ ঈশ্ৱৰত বিশ্ৱাস কৰা সকলে যাতে তেওঁলোকৰ সন্মুখত থকা সৎকর্মত লাগি থাকিবলৈ চিন্তা কৰে, তাৰ কাৰণে তোমাক এই আজ্ঞা মই দিছোঁ৷ এইবোৰ কথা সকলো লোকৰ পক্ষে উত্তম আৰু লাভজনক।
வாக்யமேதத்³ விஸ்²வஸநீயம் அதோ ஹேதோரீஸ்²வரே யே விஸ்²வஸிதவந்தஸ்தே யதா² ஸத்கர்ம்மாண்யநுதிஷ்டே²யுஸ்ததா² தாந் த்³ரு’ட⁴ம் ஆஜ்ஞாபயேதி மமாபி⁴மதம்’| தாந்யேவோத்தமாநி மாநவேப்⁴ய​: ப²லதா³நி ச ப⁴வந்தி|
9 কিন্তু মূঢ় বাদ-বিবাদ, বংশাৱলী বিবাদ আৰু বিধানৰ বিষয়ে বাগযুদ্ধ, এই সকলোৰে পৰা তুমি পৃথকে থাকিবা; কিয়নো সেইবোৰ অনুপকাৰী আৰু অনর্থক।
மூடே⁴ப்⁴ய​: ப்ரஸ்²நவம்’ஸா²வலிவிவாதே³ப்⁴யோ வ்யவஸ்தா²யா விதண்டா³ப்⁴யஸ்²ச நிவர்த்தஸ்வ யதஸ்தா நிஷ்ப²லா அநர்த²காஸ்²ச ப⁴வந்தி|
10 ১০ দলভেদী মানুহক দুই এবাৰ চেতনা দিয়াৰ পাছত তেনেলোকক অগ্ৰাহ্য কৰিবা;
யோ ஜநோ பி³பி⁴த்ஸுஸ்தம் ஏகவாரம்’ த்³விர்வ்வா ப்ரபோ³த்⁴ய தூ³ரீகுரு,
11 ১১ তেনেধৰণৰ মানুহ যে বিপথগামী আৰু নিজ প্ৰমাণত দোষী হৈ পাপ কৰে, সেই বিষয়ে তুমি জানা।
யதஸ்தாத்³ரு’ஸோ² ஜநோ விபத²கா³மீ பாபிஷ்ட² ஆத்மதோ³ஷகஸ்²ச ப⁴வதீதி த்வயா ஜ்ஞாயதாம்’|
12 ১২ মই তোমাৰ তালৈ আর্ত্তিমা বা তুখিকক পঠালোঁ, নীকপলিত মোৰ ওচৰলৈ বেগাই আহিব বাবে তুমি যত্ন কৰিবা; কিয়নো মই সেই ঠাইতে জাৰকালি কটাবলৈ সিদ্ধান্ত ললোঁ।
யதா³ஹம் ஆர்த்திமாம்’ துகி²கம்’ வா தவ ஸமீபம்’ ப்ரேஷயிஷ்யாமி ததா³ த்வம்’ நீகபலௌ மம ஸமீபம் ஆக³ந்தும்’ யதஸ்வ யதஸ்தத்ரைவாஹம்’ ஸீ²தகாலம்’ யாபயிதும்’ மதிம் அகார்ஷம்’|
13 ১৩ পণ্ডিত চিনাক আৰু আপল্লোক অতি যত্নেৰে পঠাবা, যাতে তেওঁলোকৰ একোৰে অভাৱ নহয়।
வ்யவஸ்தா²பக​: ஸீநா ஆபல்லுஸ்²சைதயோ​: கஸ்யாப்யபா⁴வோ யந்ந ப⁴வேத் தத³ர்த²ம்’ தௌ யத்நேந த்வயா விஸ்ரு’ஜ்யேதாம்’|
14 ১৪ আমাৰ মানুহবোৰ যেন নিষ্ফল নহয়, তাৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় অভাৱ পুৰণ কৰিবলৈ সৎকর্মত লাগি থাকিবৰ বাবে শিকক।
அபரம் அஸ்மதீ³யலோகா யந்நிஷ்ப²லா ந ப⁴வேயுஸ்தத³ர்த²ம்’ ப்ரயோஜநீயோபகாராயா ஸத்கர்ம்மாண்யநுஷ்டா²தும்’ ஸி²க்ஷந்தாம்’|
15 ১৫ মোৰ লগত থকা সকলোৱে তোমাক মঙ্গলবাদ কৰিছে। বিশ্বাসত থাকি আমাক প্ৰেম কৰা সকলোকে মঙ্গলবাদ দিবা। তোমালোক সকলোৰে লগত অনুগ্ৰহ থাকক। আমেন৷
மம ஸங்கி³ந​: ஸவ்வே த்வாம்’ நமஸ்குர்வ்வதே| யே விஸ்²வாஸாத்³ அஸ்மாஸு ப்ரீயந்தே தாந் நமஸ்குரு; ஸர்வ்வேஷு யுஷ்மாஸ்வநுக்³ரஹோ பூ⁴யாத்| ஆமேந்|

< তীত 3 >