< প্ৰকাশিত বাক্য 5 >

1 তেতিয়া মই দেখিলোঁ, সেই জনৰ সোঁ হাতে সিংহাসনত এজন বহি আছে, এটা পুথিৰ নুৰা আগফালে আৰু পাছফালে লিখা আৰু সাতোটা ছাবেৰে ছাব মৰা আছিল৷
Nikhalola neikhavona mukhivokho eikhyakhundyo eikya ula uveitamile pakhinyalwangula eikhya vuntwa, eikalata yeiyo yeisimbiwe khuvulongolo nakhusana pwu eikalata eiyo yeikhava vakolekhile ifimanyeilo lekhela khumo.
2 মই এজন প্ৰভাৱশালী দূত দেখিলোঁ; তেওঁ বৰ মাতেৰে এই কথা ঘোষণা কৰিলে, “এনে কোন ব্যক্তি আছে যি জনে এই নুৰাটো খুলিব আৰু তাৰ ছাববোৰ মেলিবৰ বাবে উপযুক্ত”?
Pwu nikhavona usuhwa umbaha vuilumbeileila neilimenyu eilivaha, veeni anogile pakhuyivalula eikalata nukhung; andula ifimanyeilo fya yene?”
3 স্বৰ্গত বা পৃথিৱীত বা পৃথিৱীৰ তলত থকা কোনেও সেই নুৰা মেলিব বা সেই পুথি খন পঢ়িব নোৱাৰিলে।
Asikhuli umunu khukyanya yeive inkelunga umu yeive papasi pakhilunga uvei agelile ukhu dindula eikalata yeive ukhuyiemba.
4 তেতিয়া মই অনেক ক্ৰন্দন কৰিলোঁ, কাৰণ সেই নুৰাটো মেলি পঢ়িবলৈ কোনো এজন যোগ্য ব্যক্তি পোৱা নগ’ল।
Pwu nikhaleila mukhususuvala fincho pakhuva savonikhe umunu uvei anogile ukhuyeivalula eikalata hange nakhukhwimba.
5 কিন্তু সেই পৰিচাৰক সকলৰ এজনে মোক ক’লে, “তুমি ক্ৰন্দন নকৰিবা; চোৱা! যি জন যিহূদা ফৈদৰ সিংহ আৰু দায়ুদৰ মূলস্বৰূপ, তেওঁ জয়যুক্ত হৈ সেই নুৰা আৰু তাৰ সাতোটা ছাব মেলিবলৈ সমৰ্থ হ’ল”।
Puleino umbaha yumo akhambula akhata khyomela, “Ukhuleila. Lola! eingalamo eiyankievumbukhu eikhya va Yuta, pakhikolo eikhya Daveite, veialuteilile, pu aleinamakha gankhuvalula eikalata, nukhung'andula natutukolekhelo lekhela khumo.”
6 তেতিয়া মই সেই সিংহাসনৰ আৰু চাৰি জীৱিত প্ৰাণীৰ মাজত আৰু সেই পৰিচাৰক সকলৰ মাজত, হত হোৱাৰ নিচিনা মেৰ-পোৱালি এটা থিয় হৈ থকা দেখিলোঁ; তেওঁৰ সাতোটা শিং আৰু সাতোটা চকু আছিল - এইবোৰ পৃথিৱীৰ সকলো ঠাইতে পঠোৱা সাতোটা ঈশ্বৰৰ আত্মা।
Punikhavona pagahti nagahti pakhiuya lwangula navanyawumi vanne na mweene avo punikhavona avavaha va pelela, nikhambona ukhakolo eimile pwivonekha tumunu uveivabudile, ale nisugaha lekhela khupamato- na miho lekhela khupamoto incha Nguluve ncha suhiwe mukhilunga khyoni.
7 তেওঁ আহি সিংহাসনত বহি থকা জনৰ সোঁ হাতৰ পৰা সেই নুৰাটো ল’লে৷
Pu akhaluta akhatola eikalata ukhuhuma mukhivokho eikhyakhunolyo eikhya ula uvei alamila pa khigoda eikhinyalwangula.
8 যেতিয়া তেওঁ সেই নুৰাটো ল’লে তেতিয়া জীৱিত প্ৰাণী চাৰিটা আৰু সেই চৌবিশ জন পৰিচাৰকে নিজে মেৰ-পোৱালি জনৰ সন্মুখলৈ আহি উবুৰি হৈ পৰিল৷ তেখেত সকলৰ হাতত গাইপতি বীণা আৰু পবিত্ৰ লোক সকলৰ প্ৰাৰ্থনা স্বৰূপ সুগন্ধি ধূপেৰে পৰিপূৰ্ণ সোণৰ বাটি আছিল।
Avile atolile eikalata avanyawumi vanne navavaha vapelela (avagohgolo) emilevulu geiveile ifinne voni puvaleikhwinama impakha pasi pavulongolo pa nyakhakolo. Pu khila munu akhava ibite amagohumbwe nifisaye ifya lutalama fikhava nuvufumba uvudeigihle vwale wakhutuheileincha uwa nchunyiesayo incha veideikhi.
9 আৰু তেখেত সকলে এটি নতুন গীত গালে: “নুৰাটো ল’বলৈ আৰু তাৰ ছাব মেলিবলৈ আপুনি যোগ্য৷ কিয়নো আপুনি হত হ’ল আৰু আপোনাৰ তেজৰ সৈতে আপুনি ঈশ্বৰৰ কাৰণে সেই সকলো জাতিবোৰৰ মাজৰ পৰা প্ৰতিটো ফৈদ, ভাষা, মানুহ আৰু জাতিক কিনিলে ৷
Valeikhwimba ulwimbo ulupya valeikhuta: “Unogihle uve ukhuyeitola eikalata nukhung'andula ulukolekhelo lwa yene. Ulwakhuva waheinjiwe ukhaguhleila Unguluve neikhyuma khyankisa gwahkho avanu ava mufivumbukhu fyoni ninjovele nchoni ukhuhuma khuvanu vooni ni filungha fyoni.
10 ১০ আৰু আমাৰ ঈশ্বৰৰ সেৱাৰ উদ্দেশ্যে তেওঁলোকক ৰাজ্য স্বৰূপ আৰু পুৰোহিত পাতিলে, তাতে তেওঁলোকে পৃথিৱীৰ ওপৰত ৰাজত্ব কৰিব”।
Ukhavaveikha vave va Nkuludeva nu khuva vatekhenchi savula ya khumbombela Unguluve veito pu navene viva pankuludeva va khilungha.”
11 ১১ তেতিয়া মই চাওতে সেই সিংহাসনৰ চাৰিওফালে অনেক স্বৰ্গৰ দূতৰ মাত শুনিলোঁ; তেওঁলোকৰ সংখ্যা 20,00,00,000 আছিল; তেওঁলোকৰ সৈতে সেই জীৱিত প্ৰাণী চাৰিটা আৰু পৰিচাৰক সকলো আছিল৷
Leino punikhalola vvingi vikhukhinchunguteila eikhinyalwangula eikhyavutwa - eimbaleilo yavo yale avamilioni 200, 000, 000 navanyawumi paninie nava vaha avapelela.
12 ১২ তেওঁলোক সকলোৱে বৰ মাতেৰে ক’লে, “হত হোৱা যি মেৰ-পোৱালি, তেৱেঁই পৰাক্ৰমী, ধন, জ্ঞান, শক্তি, সমাদৰ, মহিমা আৰু প্ৰশংসা পোৱাৰ যোগ্য”।
Valeikhunchova, “Anogihle amakha nuvukavi, nuvukangafu nuwimeikhiwa ulugihnwo, na lulusayo.”
13 ১৩ আৰু স্বৰ্গত, পৃথিৱীত, পৃথিৱীৰ তলত আৰু সাগৰত যি সকলো সৃষ্ট বস্তু আছে সেই সকলোৱে কোৱা শুনিলোঁ, “সিংহাসনত বহি থকা জন আৰু মেৰ-পোৱালি জনৰ প্ৰশংসা, মৰ্যদা, মহিমা আৰু পৰাক্ৰম চিৰকাল হওক”। (aiōn g165)
Pu fyoni ifipeliwe ifyakhukyanya ni fyapasi pakhilungha na pavunchukha na pakhynja panyanja khila khinu mugati mukhyene khileikhuta, “Ulusayo ulugihewo, uvudwaadwa nuvu namakha ngaleinu mwene uveitama pakhigohda eikhinyalwa ngula pavulongonchi wa sikhu nchoni.” (aiōn g165)
14 ১৪ আৰু সেই জীৱিত প্ৰাণী চাৰিটাই ক’লে, “আমেন”! আৰু সেই পৰিচাৰক সকলে সমৰ্পিত হৈ মাটিত পৰি আৰাধনা কৰিলে’।
Wenye uhai wanne wakisema, “Amina!” na wazee wakainama chini na kuabudu.

< প্ৰকাশিত বাক্য 5 >