সামসঙ্গীত 107

1 ১ যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰা, কিয়নো তেওঁ মঙ্গলময়; কাৰণ তেওঁৰ দয়া চিৰকাললৈকে থাকে!

"Dem Herrn sagt Dank! Denn er ist gut. Auf ewig währet seine Huld."

2 ২ যিহোৱাৰ মুক্ত লোকসকলে এই কথা কওঁক, যি সকলক তেওঁ শত্রুৰ হাতৰ পৰা মুক্ত কৰিলে,

So singen die vom Herrn Erlösten, die er aus Feindes Hand befreit

3 ৩ যি সকলক তেওঁ নানা দেশৰ পৰা গোট খোৱালে, পূৱ-পশ্চিম আৰু উত্তৰ-দক্ষিণৰ পৰা গোটালে।

und aus den Ländern sammelt von Morgen, Abend, Mitternacht und Süden. -

4 ৪ তেওঁলোকে মৰুভূমিৰ নিৰ্জন পথত ভ্ৰমি ফুৰিছিল, তেওঁলোকে কোনো বসতিৰ নগৰ বিচাৰি নাপালে।

Sie irren in der Steppenwüste und finden keine Bahn zur Wohnstatt hin.

5 ৫ তেওঁলোক ক্ষুধিত আৰু তৃষ্ণার্ত হ’ল; তেওঁলোকৰ প্ৰাণ শ্রান্ত হৈ মূর্ছিত হ’ল।

Sie leiden Durst und Hunger, und ihre Seele sinkt darob in Ohnmacht.

6 ৬ তেতিয়া তেওঁলোকে সঙ্কটত পৰি যিহোৱাৰ আগত কাতৰোক্তি কৰিলে; তাতে ক্লেশৰ পৰা তেওঁ তেওঁলোকক উদ্ধাৰ কৰিলে।

Sie schreien zu dem Herrn in ihrer Not; Er rettet sie aus ihren Ängsten

7 ৭ তেওঁ পোন বাটেদি তেওঁলোকক গমন কৰালে; যাতে তেওঁলোকে গৈ কোনো বসতি নগৰ পাব পাৰে।

und leitet sie auf rechtem Wege, die Wohnstatt zu erreichen.

8 ৮ মানুহৰ প্রতি যিহোৱাৰ আচৰিত কার্যৰ কাৰণে আৰু তেওঁৰ গভীৰ প্রেমৰ কাৰণে তেওঁলোকে তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰক।

Sie sollen dankbar sein dem Herrn für seine Gnade, für seine Wunder an den Menschenkindern,

9 ৯ কিয়নো তেওঁ পিপাসিত প্ৰাণক তৃপ্ত কৰে; আৰু ক্ষুধাতুৰ প্ৰাণক উত্তম দ্ৰব্যেৰে পূৰ কৰে।

daß er ihr Lechzen stillt und ihren Hunger mit dem Nötigen befriedigt! -

10 ১০ কোনো লোক অন্ধকাৰ আৰু মৃত্যুচ্ছায়াৰ মাজত বহিছিল; সেই বন্দীসকলে দুখত আৰু লোহাৰ শিকলিৰ বন্ধনত কষ্ট পাইছিল।

In Finsternis und Todesschatten sitzen sie, gebannt in Elend und in Eisen;

11 ১১ কাৰণ তেওঁলোকে যিহোৱাৰ বিৰুদ্ধে বিদ্রোহ কৰিছিল; সৰ্ব্বোপৰি জনাৰ পৰামৰ্শক তেওঁলোকে তুচ্ছ জ্ঞান কৰিলে।

denn Gottes Worten widerspenstig, verschmähen sie des Höchsten Rat.

12 ১২ সেই বাবেই তেওঁ কঠোৰ পৰিশ্ৰম দি তেওঁলোকৰ হৃদয়ক অৱনত কৰিলে; তেওঁলোক পতিত হ’ল আৰু সহায় কৰিবলৈ কোনো নাছিল।

Durch Mühsal beugt er ihren Sinn; sie werden machtlos; niemand hilft.

13 ১৩ তেতিয়া সঙ্কটৰ কালত তেওঁলোকে যিহোৱাৰ আগত ক্রন্দন কৰিলে; তেওঁ তেওঁলোকক কষ্টৰ পৰা ৰক্ষা কৰিলে।

Sie schrein zum Herrn in ihrer Not; er rettet sie aus ihren Ängsten.

14 ১৪ তেওঁ তেওঁলোকক আন্ধকাৰ আৰু মৃত্যুচ্ছায়াৰ পৰা বাহিৰ কৰি আনিলে; তেওঁলোকৰ শিকলিৰ বন্ধন চিঙি পেলালে।

Aus Finsternis und Todesschatten führt er sie, und ihre Fesseln sprengt er auf.

15 ১৫ মানুহৰ প্রতি যিহোৱাৰ আচৰিত কার্যৰ কাৰণে আৰু তেওঁৰ গভীৰ প্রেমৰ কাৰণে লোকসকলে তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰক।

Sie sollen dankbar sein dem Herrn für seine Gnade, für seine Wunder an den Menschenkindern,

16 ১৬ তেওঁ পিতলৰ দুৱাৰবোৰ ভাঙি পেলালে; আৰু লোহাৰ ডাংবোৰ কাটি পেলালে।

daß er zertrümmert eherne Pforten und Eisenriegel bricht! -

17 ১৭ যি সকল নিৰ্ব্বোধ, তেওঁলোকে নিজৰ বিদ্রোহৰ কাৰণে আৰু অপৰাধৰ কাৰণে যাতনা ভোগিলে।

Die Kranken leiden schwer ob ihres Sündenwandels und wegen ihrer Missetaten,

18 ১৮ তেওঁলোকে সকলো খোৱা বস্তুকে ঘিণ কৰিলে; তেওঁলোক মৃত্যুদ্বাৰৰ ওচৰলৈ চাপি গ’ল।

daß sie vor jeder Speise ekelt und sie des Todes Pforten schon berühren.

19 ১৯ সঙ্কটৰ কালত তেওঁলোকে যিহোৱাৰ আগত ক্রন্দন কৰিলে; তেওঁ তেওঁলোকক ক্লেশৰ পৰা উদ্ধাৰ কৰে।

Sie schreien zu dem Herrn in ihrer Not; er rettet sie aus ihren Ängsten.

20 ২০ তেওঁ নিজ বাক্য পঠাই তেওঁলোকক সুস্থ কৰিলে; তেওঁ বিনাশৰ পৰা তেওঁলোকক ৰক্ষা কৰিলে।

Er schickt sein Wort, macht sie gesund und rettet sie vor ihren Grüften.

21 ২১ মানুহৰ প্রতি যিহোৱাৰ আচৰিত কার্যৰ কাৰণে আৰু তেওঁৰ গভীৰ প্রেমৰ কাৰণে তেওঁলোকে তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰক।

Sie sollen dankbar sein dem Herrn für seine Gnade, für seine Wunder an den Menschenkindern,

22 ২২ তেওঁলোকে ধন্যবাদাৰ্থক বলি উৎসৰ্গ কৰক; আনন্দ গীতেৰে তেওঁৰ কৰ্মৰাজিৰ বৰ্ণনা কৰক।

ihm Dankesopfer bringen, jubelnd seine Taten künden! -

23 ২৩ যিসকলে জাহাজত উঠি সাগৰত অহা-যোৱা কৰে, আৰু মহা জল সমূহৰ ওপৰেদি ব্যৱসায় কৰে,

Die auf der See in Schiffen fahren und ihr Geschäft auf großen Wassern treiben,

24 ২৪ তেওঁলোকে যিহোৱাৰ কাৰ্যবোৰ দেখে, গভীৰ জলত তেওঁৰ আচৰিত কার্যবোৰ দেখে।

erblicken hier des Herren Werke und seine Wunder mit der tiefen Flut.

25 ২৫ তেওঁৰ আজ্ঞাৰ দ্বাৰাই প্ৰচণ্ড ধুমুহা হ’ল; তাতে সাগৰৰ ঢৌবোৰ ওফন্দি উঠে;

Ein Sturm erhebt sich auf sein Wort, und seine Wellen türmen sich.

26 ২৬ ঢৌবোৰ বহু ওপৰলৈ উঠে, পুনৰ বহু গভীৰলৈ নামি আহে; বিপদৰ কালত তেওঁলোকৰ প্ৰাণ ভয়তে দ্ৰৱ হৈ যায়।

Sie steigen bis zum Himmel, fahren in die Tiefen. Ihr Leben ist gefährdet.

27 ২৭ মতলীয়া মানুহৰ দৰে তেওঁলোকে ঢলংপলং কৰে; তেওঁলোকৰ সকলো বুদ্ধি নাইকিয়া হয়।

Sie tanzen, schwanken wie Betrunkene. Dahin ist ihre ganze Kunst.

28 ২৮ সঙ্কটৰ কালত তেওঁলোকে যিহোৱাৰ ওচৰত ক্রন্দন কৰে, তাতে তেওঁ তেওঁলোকক ক্লেশৰ পৰা উদ্ধাৰ কৰে।

Sie schrein zum Herrn in ihrer Not; er rettet sie aus ihren Ängsten.

29 ২৯ তেওঁ ধুমুহাক প্রশমিত কৰে, তাৰ ঢৌবোৰক শান্ত কৰে।

Er macht den Sturm zum Säuselwind; da legen sich des Meeres Wellen.

30 ৩০ সাগৰ শান্ত হোৱাৰ কাৰণে তেওঁলোকে আনন্দ কৰে; তেওঁ তেওঁলোকক লক্ষ্যৰ বন্দৰলৈ লৈ যায়।

Sie jubeln, daß sie stille liegen und er sie an ihr Endziel führt.

31 ৩১ মানুহৰ প্রতি যিহোৱাৰ আচৰিত কার্যৰ কাৰণে আৰু তেওঁৰ গভীৰ প্রেমৰ কাৰণে তেওঁলোকে তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰক।

Sie sollen dankbar sein dem Herrn für seine Gnade, für seine Wunder an den Menschenkindern

32 ৩২ সমাজৰ মাজত তেওঁলোকে তেওঁৰ গৌৰৱ-কীৰ্ত্তন কৰক, বৃদ্ধসকলৰ সভাত তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰক।

und ihn vor allem Volk erheben und ihn im Kreis der Alten loben! -

33 ৩৩ নদীবোৰক তেওঁ মৰুভূমিলৈ, জলৰ ভুমুকবোৰক তেওঁ শুকান ভূমিলৈ পৰিণত কৰে;

Er macht zur Wüste Ströme, zu dürrem Lande Quellenorte,

34 ৩৪ তেওঁ ফলৱান দেশক লোণাময় অনুর্বৰ ভূমি কৰে, সেই ঠাইৰ নিবাসীসকলৰ দুষ্টতাৰ কাৰণে তেওঁ এই সকলো কৰে।

ein fruchtbar Land zum salzigen Grund, der Bosheit der Bewohner wegen.

35 ৩৫ তেওঁ মৰুভূমিক জলাশয়লৈ, শুকান ঠাইবোৰক জলৰ ভুমুকলৈ পৰিণত কৰে।

Er macht zum Wasserteich die Wüste und dürres Land zum Quellenort;

36 ৩৬ ক্ষুধাতুৰ লোকসকলক তেওঁ তাত বসতি কৰায়; তেওঁলোকে তাত নগৰ স্থাপন কৰে।

die Hungrigen läßt er hier wohnen; Sie bauen eine Wohnstatt dort,

37 ৩৭ তেওঁলোকে পথাৰত বীজ সিঁচে, দ্ৰাক্ষালতা ৰোৱে, আৰু প্রচুৰ ফল চপায়।

besäen Felder, pflanzen Weinberge, die lohnend Früchte tragen.

38 ৩৮ তেওঁ তেওঁলোকক আশীৰ্ব্বাদ কৰে আৰু তেওঁলোক সংখ্যাত অতিশয় বৃদ্ধি পায়; তেওঁ তেওঁলোকৰ পশুধনবোৰক হ্রাস হবলৈ নিদিয়ে।

Er segnet sie, daß sie sich riesig mehren, und läßt ihr Vieh sich nicht vermindern.

39 ৩৯ উপদ্ৰৱ, বিপদ আৰু শোকত পুনৰ তেওঁলোক সংখ্যাত হ্রাস পায়, তেওঁলোকৰ নীহ অৱস্থা হ’য়।

Vermindern sie sich, werden sie gebeugt von Druck und Elend und von Jammer,

40 ৪০ তেওঁ উচ্চপদৰ লোকসকলৰ ওপৰত অপমান বৰষায়, পথহীন মৰুভূমিৰ মাজত তেওঁলোকক ভ্ৰমণ কৰায়;

dann gießt auf Fürsten er Verachtung aus und führt sie in die unwegsame Öde.

41 ৪১ কিন্তু তেওঁ দৰিদ্ৰক দুখৰ পৰা তুলি আনি উচ্চ পদত স্থাপন কৰে, আৰু মেৰ-ছাগৰ জাকৰ নিচিনাকৈ তেওঁৰ পৰিয়ালৰ যত্ন লয়।

Doch aus dem Elend hebt er Arme auf und macht Geschlechter Herden gleich.

42 ৪২ তাকে দেখি ধাৰ্মিক লোকে আনন্দ কৰে, কিন্তু সকলো অধৰ্মকাৰীয়ে নিজৰ মুখ বন্ধ কৰে।

Das sehen Redliche und freuen sich, und jeder Frevelmund verstummt. -

43 ৪৩ যি জন জ্ঞানী, তেওঁ এই সকলো কথালৈ মনোযোগ দিয়ক, যিহোৱাৰ বিশ্বস্ত প্রেমৰ বিষয়ে ধ্যান কৰক।

Wer weise ist, beachtet dies, und Anerkennung finden so des Herren Gnadentaten.