সামসঙ্গীত 104
1 ১ হে মোৰ মন, যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰা। হে মোৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা, তুমি অতি মহান; তুমি গৌৰৱ আৰু মহিমাৰ সাজেৰে বিভূষিত।
Blagoslivljaj Jahvu, dušo moja, Jahve, Bože moj, silno si velik! Odjeven veličanstvom i ljepotom,
svjetlošću ogrnut kao plaštem! Nebo si razapeo kao šator,
3 ৩ তোমাৰ কক্ষৰ চটি-কাঠ তুমি জলৰাশিত স্থাপন কৰিছা; মেঘবোৰক তুমি নিজৰ ৰথ কৰিছা, বতাহৰ ডেউকাৰ ওপৰত তুমি চলাচল কৰা।
na vodama sagradio dvorove svoje. Od oblaka praviš kola svoja, na krilima vjetrova putuješ.
Vjetrove uzimaš za glasnike, a žarki oganj za slugu svojega.
Zemlju si stavio na stupove njene: neće se poljuljati u vijeke vjekova,
pokrio si je vodama bezdanim k'o haljinom, iznad bregova stajahu vode;
na tvoju se prijetnju povukoše, od tvoje grmljavine zadrhtaše.
8 ৮ পৰ্ব্বতবোৰ ওখ হ’ল আৰু উপত্যকাবোৰ চাপৰ হ’ল; তুমি জল সমূহৰ কাৰণে যি ঠাই নিৰূপন কৰিলা, জল সেই ঠাইলৈ গ’ল।
Bregovi se digoše, doline spustiše na mjesto koje si im odredio.
Odredio si granicu koju ne smiju prijeći, da opet ne pokriju zemlju.
Izvore svraćaš u potoke što žubore među brdima.
Oni poje sve živine poljske, divlji magarci žeđ gase u njima.
Uz njih se gnijezde ptice nebeske i pjevaju među granama.
Ti natapaš bregove iz dvorova svojih, zemlja se nasićuje plodom tvojih ruku.
14 ১৪ তুমিয়েই পশুৰ কাৰণে ঘাঁহ আৰু মানুহৰ কাৰণে শস্য উৎপন্ন হ’বলৈ দিয়া, যাতে ভূমিৰ পৰা ভৱিষ্যতৰ আহাৰ যোগান হয়;
Ti daješ te niče trava za stoku i bilje na korist čovjeku da izvede kruh iz zemlje
15 ১৫ যাতে মানুহৰ মনক আনন্দ দিয়া দ্রাক্ষাৰস, মুখ উজ্জ্বল কৰা তেল, আৰু মানুহৰ হৃদয়ক সবল কৰা আহাৰ যোগান হয়।
i vino što razvedruje srce čovječje; da uljem lice osvježi i da kruh okrijepi srce čovjeku.
16 ১৬ যিহোৱাৰ এনে গছবোৰে বৃষ্টিৰ প্রচুৰ পানী পায়; তেওঁ ৰোপন কৰা লিবানোনৰ এৰচ গছবোৰেও প্রচুৰ বৃষ্টি পায়।
Stabla se Jahvina napajaju hranom, cedri libanonski koje on zasadi.
Ondje se ptice gnijezde, u čempresu dom je rodin.
Visoki bregovi daju kozorogu a pećine jazavcu sklonište.
19 ১৯ ঋতু নিৰূপন কৰিবলৈ তুমি চন্দ্ৰ নিৰ্ম্মাণ কৰিলা; তুমি নিৰূপন কৰা অনুসাৰে সূৰ্যই নিজৰ অস্ত যোৱা সময় জানে।
Ti si stvorio mjesec da označuje vremena i sunce znade kada ima zaći.
Kad razastreš tmine i noć se spusti, tad se šuljaju u njoj životinje šumske.
Lavići riču za plijenom i od Boga hranu traže.
Kad sunce ograne, nestaju i liježu na ležaje.
Tad čovjek izlazi na dnevni posao i na rad do večeri.
24 ২৪ হে যিহোৱা, তোমাৰ সৃষ্টিৰ কাৰ্য কিমান বহুমুখী! তোমাৰ জ্ঞানেৰে তুমি সেই সকলোকে নিৰ্ম্মাণ কৰিলা; সমগ্র বিশ্ব তোমাৰ সৃষ্ট বস্তুৰে পৰিপূৰ্ণ।
Kako su brojna tvoja djela, o Jahve! Sve si to mudro učinio: puna je zemlja stvorenja tvojih.
Eno mora, velika i široka, u njemu vrve gmazovi bez broja, životinje male i velike.
Onud prolaze nemani, Levijatan kojeg stvori da se igra u njemu.
I sva ova bića željno čekaju da ih nahraniš na vrijeme.
28 ২৮ তুমি সিহঁতক দিলে, সিহঁতে তাক তুলি লয়; তুমি তোমাৰ হাত মুকলি কৰিলে, সিহঁতে ভাল ভাল বস্তু পাই পৰিতৃপ্ত হয়।
Daješ li im, tada sabiru: otvaraš li ruku, nasite se dobrima.
Sakriješ li lice svoje, tad se rastuže; ako dah im oduzmeš, ugibaju i opet se u prah vraćaju.
Pošalješ li dah svoj, opet nastaju, i tako obnavljaš lice zemlje.
Neka dovijeka traje slava Jahvina: nek' se raduje Jahve u djelima svojim!
32 ৩২ তেওঁ পৃথিৱীলৈ দৃষ্টি কৰিলে, সেয়ে কম্পিত হয়: তেওঁ পৰ্ব্বতবোৰ স্পর্শ কৰিলে, সেইবোৰ ধুঁমায়িত হয়।
On pogleda zemlju i ona se potrese, dotakne bregove, oni se zadime.
33 ৩৩ মই জীয়াই থাকোঁমানে যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে গান কৰিম; মই থকালৈকে মোৰ ঈশ্বৰৰ উদ্দেশ্যে প্ৰশংসাৰ গীত গাম।
Pjevat ću Jahvi dokle god živim, svirat ću Bogu svome dokle god me bude.
Bilo mu milo pjevanje moje! Ja ću se radovati u Jahvi.
35 ৩৫ পাপীবোৰ পৃথিৱীৰ পৰা উচ্ছন্ন হওক; দুষ্টলোক আৰু নাথাকক। হে মোৰ মন, যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰা। তোমালোকে যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰা।
Nek' zločinci sa zemlje nestanu i bezbožnika nek' više ne bude! Blagoslivljaj Jahvu, dušo moja! Aleluja!
