প্রবচন 23
1 ১ যেতিয়া তুমি কোনো শাসনকৰ্ত্তাৰ সৈতে ভোজনত বহা, তেতিয়া তোমাৰ সন্মুখত কোন আছে সাৱধানে লক্ষ্য কৰিবা।
Når du sit til bords hjå ein hovding, so agta vel på kven du hev fyre deg,
og set ein kniv på strupen din, um mathugen din er stor.
Fys ikkje etter hans lostemat, for det er dårande føda.
Mød deg ei med å verta rik, lat fara den klokskapen din!
5 ৫ যেতিয়া তোমাৰ দৃষ্টি ধনত পৰে, সেয়ে গুচি যায়, আৰু হঠাতে ডেউকা লগাই, আৰু ঈগলৰ দৰে আকাশলৈ উৰি যায়।
Lat ei augo fljuga til det som kverv, for det gjer seg vengjer, det er visst, som ein ørn som flyg til himmels.
6 ৬ তোমাৰ আহাৰলৈ কোনো লোকে বহু সময় চাই থাকিলে, পাপী মানুহৰ আহাৰ ভোজন নকৰিবা, আৰু তেওঁৰ উত্তম খোৱা বস্তুলৈ হেঁপাহ নকৰিবা;
Et ikkje brød hjå den som misunner deg, og fys ikkje etter hans lostemat!
7 ৭ কাৰণ তেওঁ এনে এজন মানুহ যি তোমাৰ আহাৰৰ হিচাপ লয়। তেওঁ তোমাক কয়, “ভোজন-পান কৰা!” কিন্তু তেওঁৰ হৃদয় তোমাৰ সৈতে নাথাকে।
For som han reknar ut i sjæli si, soleis er han. «Et og drikk!» han segjer til deg, men hjarta hans er ikkje med deg.
For biten din som du hev ete, lyt du spy upp att, og du hev spilt dine fagre ord.
For øyro på dåren skal du ikkje tala, for han vanvyrder visdommen i dine ord.
Flyt ikkje gamall merkestein, og kom ei inn på åkrane åt faderlause.
For deira målsmann er sterk, han skal føra saki deira imot deg.
Vend hjarta ditt til age og øyro dine til kunnskaps ord!
Lat ikkje guten vera utan age! Slær du han med riset, skal han ikkje døy.
Du slær han med riset, og sjæli hans bergar du frå helheim. (Sheol h7585)
Son min, vert hjarta ditt vist, so gled seg og mitt hjarta,
og nyro mine fegnast når lipporn’ dine talar det som rett er.
Lat ikkje hjarta ditt misunna syndarar, men stræva stødt etter gudlegdom.
For då er du viss på ei framtid, og di von skal ei verta til inkjes.
Høyr du, son min, og vert vis, og lat hjarta ditt ganga beint fram på vegen.
Ver ikkje med millom vindrikkarar, millom deim som foret seg på kjøt.
For drikkar og storetar fatig vert, og svevn gjev fillor for klæde.
Høyr på far din som avla deg, og vanvyrd ei mor di når ho vert gamall!
Kjøp sanning og sel henne ikkje, visdom og age og vit.
24 ২৪ ন্যায় কাৰ্য কৰা জনৰ পিতৃ অতিশয় উল্লাসিত হয়, আৰু জ্ঞানী পুত্ৰৰ জন্মদাতাই তেওঁৰ বাবে আনন্দ কৰিব।
Storleg fegnast far til den rettferdige, og den som fær ein vis son, skal få gleda av han.
Lat far din og mor di gleda seg, og ho som fødde deg, fegnast.
Son min, gjev meg hjarta ditt, og lat dine augo lika vegarne mine.
For skjøkja er som djupe gravi og den framande kona som tronge brunnen,
ja, ho ligg på lur som ein ransmann, og ho aukar talet på utrue folk.
29 ২৯ কাৰ দুৰ্দশা আছে? কাৰ দুখ আছে? কোনে কাজিয়া কৰে? কোনে অভিযোগ কৰে? কোনে অকাৰণে মাৰ খায়? কাৰ চকু ৰঙা হয়?
Kven hev sorg? Kven hev sut? Kven hev dragsmål? Kven hev klagemål? Kven hev sjølvvalde sår? Kven hev dimsynte augo?
Dei som drygjer lenge hjå vinen, dei som kjem og smakar på mjøden.
31 ৩১ যেতিয়া দ্ৰাক্ষাৰস ৰঙা হৈ থাকে, পাত্ৰত দগমগায়, আৰু সহজে পেটলৈ যায়, তেতিয়া তালৈ দৃষ্টি নকৰিবা।
Sjå ikkje på vinen kor han raudnar, kor vænt han smiler i staupet! lett renn han ned.
Men sidan han sting som ein slange og høgg som ein orm.
Då skal augo dine sjå rare syner, og hjarta ditt talar tull og tøv.
Du vert som låg du i havsens djup, eller låg i toppen av mastri.
35 ৩৫ তুমি কবা, “তেওঁলোকে মোক মাৰিলে!” কিন্তু মই আঘাত পোৱা নাই, তেওঁলোকে মোক প্ৰহাৰ কৰিলে, কিন্তু মই অনুভব কৰা নাই। মই যেতিয়া সাৰ পাম? তেতিয়া মই পুনৰ দ্রাক্ষাৰস পান কৰিম।”
«Dei slo meg, men det gjorde’kje vondt, dei banka meg, men eg kjende det ikkje. Når skal eg vakna? Eg vil få tak i endå meir.»
