প্রবচন 16
Del hombre son las preparaciones del corazón; mas del SEÑOR la respuesta de la lengua.
Todos los caminos del hombre son limpios en su opinión; mas el SEÑOR pesa los espíritus.
Encomienda al SEÑOR tus obras, y tus pensamientos serán afirmados.
4 ৪ যিহোৱাই সেই উদ্দেশ্যে সকলোকে সৃষ্টি কৰিলে; এনে কি, তেওঁ দুষ্টলোককো দুৰ্দ্দশা-দিনৰ বাবে সৃষ্টি কৰিলে।
Todas las cosas ha hecho el SEÑOR por sí mismo, y aun al impío para el día malo.
5 ৫ অহংকাৰী হৃদয়ৰ প্ৰত্যেক লোকক যিহোৱাই ঘিণ কৰে; যদিও তেওঁলোকে হাতত ধৰাধৰিকৈ থাকে, তথাপিও তেওঁলোকে দণ্ড নোপোৱাকৈ নাথাকিব।
Abominación es al SEÑOR todo altivo de corazón; el pacto que él haga, no será sin castigo.
6 ৬ বিশ্বাসযোগ্য আৰু নিৰ্ভৰযোগ্য চুক্তিৰ দ্বাৰাই অপৰাধৰ প্ৰায়শ্চিত্ত হয়, আৰু যিহোৱালৈ ৰখা ভয়ৰ দ্বাৰাই মানুহ বেয়াৰ পৰা আঁতৰি আহে।
Por misericordia y verdad será purgado el pecado; y con el temor del SEÑOR se aparta del mal.
7 ৭ যেতিয়া কোনো লোকৰ আচৰণে যিহোৱাক সন্তুষ্ট কৰে, তেতিয়া তেওঁ সেই জনৰ শত্রুসকলকো তেওঁৰ লগত শান্তিত থাকিব দিয়ে।
Cuando los caminos del hombre son agradables al SEÑOR, aun a sus enemigos hacen estar en paz con él.
Mejor es lo poco con justicia, que la muchedumbre de frutos con injusticia.
El corazón del hombre piensa su camino; mas el SEÑOR endereza sus pasos.
Sentencia divina está en los labios del rey; en juicio no prevaricará su boca.
Peso y balanzas de juicio son del SEÑOR; obra suya son todas las pesas de la bolsa.
12 ১২ যেতিয়া ৰজাই বেয়া কৰ্ম কৰে, তেতিয়া কিছুমান অবজ্ঞা কৰিবলগীয়া বিষয় হয়, কাৰণ তেওঁৰ সিংহাসন সৎ কাৰ্য কৰাৰ দ্বাৰাই স্থাপন কৰা হৈছে।
Abominación es a los reyes hacer impiedad; porque con justicia será afirmado el trono.
Los labios justos son el contentamiento de los reyes; y aman al que habla lo recto.
14 ১৪ ৰজাৰ ক্ৰোধ মৃত্যুৰ বাৰ্ত্তাবাহক স্বৰূপ; কিন্তু জ্ঞানী লোকে তেওঁৰ ক্রোধ শান্ত কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে।
La ira del rey es mensajero de muerte; mas el hombre sabio la evitará.
En la luz del rostro del rey está la vida; y su benevolencia es como nube de lluvia tardía.
Mejor es adquirir sabiduría que oro preciado; y adquirir inteligencia vale más que la plata.
17 ১৭ ন্যায়পৰায়ণ লোকৰ ৰাজপথ পাপৰ পৰা আঁতৰি থাকে; যি জনে নিজৰ জীৱন সুৰক্ষিত কৰে, তেওঁ নিজৰ পথৰ তত্বাৱধান কৰে।
El camino de los rectos es apartarse del mal; el que guarda su camino guarda su alma.
Antes del quebrantamiento es la soberbia; y antes de la caída la altivez de espíritu.
Mejor es humillar el espíritu con los humildes, que partir despojos con los soberbios.
20 ২০ যিসকলে শিক্ষা লাভ কৰি অনুশীলন কৰে, তেওঁলোকে মঙ্গল বিচাৰি পায়; আৰু যি সকলে যিহোৱাত নির্ভৰ কৰে, তেওঁলোক সুখী হয়।
El entendido en la palabra, hallará el bien; y bienaventurado el que confía en el SEÑOR.
21 ২১ যিজন হৃদয়েৰে জ্ঞানী, তেওঁক সুবিবেচক বুলি কোৱা হয়, আৰু মৃদু কথাই শিক্ষা দিয়া সক্ষমতা বৃদ্ধি কৰে।
El sabio de corazón es llamado entendido; y la dulzura de labios aumentará la doctrina.
Manantial de vida es el entendimiento al que lo posee; mas la erudición de los locos es locura.
El corazón del sabio hace prudente su boca; y con sus labios aumenta la doctrina.
Panal de miel son los dichos suaves; suavidad al alma y medicina a los huesos.
Hay camino que es derecho al parecer del hombre, mas su salida son caminos de muerte.
El alma del que trabaja, trabaja para sí; porque su boca le constriñe.
El hombre perverso cava en busca del mal; y en sus labios hay como llama de fuego.
El hombre perverso levanta contienda; y el chismoso aparta los príncipes.
El hombre malo lisonjea a su prójimo, y le hace andar por el camino no bueno;
30 ৩০ যিজনে চকু টিপিয়াই, তেওঁ অসৎ বিষয়ৰ পৰিকল্পনা কৰে। যিসকলে ওঁঠ কামোৰে তেওঁলোকে পাপ কাৰ্য হ’বলৈ দিয়ে।
cierra sus ojos para pensar perversidades; mueve sus labios, efectúa el mal.
Corona de honra es la vejez, si se hallará en el camino de justicia.
Mejor es el que tarde se aíra que el fuerte; y el que se enseñorea de su espíritu, que el que toma una ciudad.
La suerte se echa en el regazo; mas del SEÑOR es el juicio de ella.
