মথি 26
යීශුරේතාන් ප්රස්තාවාන් සමාප්ය ශිෂ්යානූචේ,
2 ২ “তোমালোকে জানা নে দুদিনৰ পাছত নিস্তাৰ-পৰ্ব হ’ব, মানুহৰ পুত্ৰক ক্রুচত দিবলৈ শত্ৰুৰ হাতত শোধাই দিয়া হ’ব।”
යුෂ්මාභි ර්ඥාතං දිනද්වයාත් පරං නිස්තාරමහ උපස්ථාස්යති, තත්ර මනුජසුතඃ ක්රුශේන හන්තුං පරකරේෂු සමර්පිෂ්යතේ|
තතඃ පරං ප්රධානයාජකාධ්යාපකප්රාඤ්චඃ කියඵානාම්නෝ මහායාජකස්යාට්ටාලිකායාං මිලිත්වා
කේනෝපායේන යීශුං ධෘත්වා හන්තුං ශක්නුයුරිති මන්ත්රයාඤ්චක්රුඃ|
කින්තු තෛරුක්තං මහකාලේ න ධර්ත්තව්යඃ, ධෘතේ ප්රජානාං කලහේන භවිතුං ශක්යතේ|
තතෝ බෛථනියාපුරේ ශිමෝනාඛ්යස්ය කුෂ්ඨිනෝ වේශ්මනි යීශෞ තිෂ්ඨති
7 ৭ এগৰাকী মহিলাই বহুমুলীয়া সুগন্ধি ভৰা এটা বগা তেলৰ বটল লৈ যীচু ভোজনত বহি থাকোঁতে, তেওঁৰ মুৰত বাকি দিলেহি।
කාචන යෝෂා ශ්වේතෝපලභාජනේන මහාර්ඝ්යං සුගන්ධි තෛලමානීය භෝජනායෝපවිශතස්තස්ය ශිරෝභ්යෂේචත්|
කින්තු තදාලෝක්ය තච්ඡිෂ්යෛඃ කුපිතෛරුක්තං, කුත ඉත්ථමපව්යයතේ?
චේදිදං ව්යක්රේෂ්යත, තර්හි භූරිමූල්යං ප්රාප්ය දරිද්රේභ්යෝ ව්යතාරිෂ්යත|
10 ১০ কিন্তু যীচুৱে, ইয়াকে জানিবলৈ পায়, তেওঁলোকক ক’লে, “এই মহিলা জনীক কিয় অসুবিধা দিছা? কাৰণ তেওঁ মোলৈ উত্তম কৰ্ম কৰিলে।
යීශුනා තදවගත්ය තේ සමුදිතාඃ, යෝෂාමේනාං කුතෝ දුඃඛිනීං කුරුථ, සා මාං ප්රති සාධු කර්ම්මාකාර්ෂීත්|
යුෂ්මාකමං සමීපේ දරිද්රාඃ සතතමේවාසතේ, කින්තු යුෂ්මාකමන්තිකේහං නාසේ සතතං|
සා මම කායෝපරි සුගන්ධිතෛලං සික්ත්වා මම ශ්මශානදානකර්ම්මාකාර්ෂීත්|
13 ১৩ মই তোমাক সঁচাকৈ কওঁ, গোটেই জগতৰ যি যি ঠাইত এই শুভবাৰ্তা ঘোষণা কৰা হ’ব, সেই ঠাইতে এই যি কৰ্ম মহিলা গৰাকীয়ে কৰিলে, তেওঁক সুঁৱৰিবলৈ, ইয়াকো কোৱা হ’ব।”
අතෝහං යුෂ්මාන් තථ්යං වදාමි සර්ව්වස්මින් ජගති යත්ර යත්රෛෂ සුසමාචාරඃ ප්රචාරිෂ්යතේ, තත්ර තත්රෛතස්යා නාර්ය්යාඃ ස්මරණාර්ථම් කර්ම්මේදං ප්රචාරිෂ්යතේ|
තතෝ ද්වාදශශිෂ්යාණාම් ඊෂ්කරියෝතීයයිහූදානාමක ඒකඃ ශිෂ්යඃ ප්රධානයාජකානාමන්තිකං ගත්වා කථිතවාන්,
15 ১৫ আৰু ক’লে “মই আপোনালোকৰ হাতত তেওঁক শোধাই দিলে, মোক কি দিবলৈ ইচ্ছা কৰে”? তাতে তেওঁলোকে তেওঁক ত্ৰিশ টা ৰূপৰ মুদ্ৰা দিম বুলি ক’লে৷
යදි යුෂ්මාකං කරේෂු යීශුං සමර්පයාමි, තර්හි කිං දාස්යථ? තදානීං තේ තස්මෛ ත්රිංශන්මුද්රා දාතුං ස්ථිරීකෘතවන්තඃ|
ස තදාරභ්ය තං පරකරේෂු සමර්පයිතුං සුයෝගං චේෂ්ටිතවාන්|
17 ১৭ পাছত খমিৰ নোহোৱা পিঠাৰ পৰ্বৰ প্ৰথম দিনা শিষ্য সকলে যীচুৰ ওচৰলৈ আহি সুধিলে, “নিস্তাৰ-পৰ্ব ভোজ আপোনাৰ কাৰণে আমি ক’ত যুগুত কৰাটো বিচাৰে”?
අනන්තරං කිණ්වශූන්යපූපපර්ව්වණඃ ප්රථමේහ්නි ශිෂ්යා යීශුම් උපගත්ය පප්රච්ඡුඃ භවත්කෘතේ කුත්ර වයං නිස්තාරමහභෝජ්යම් ආයෝජයිෂ්යාමඃ? භවතඃ කේච්ඡා?
18 ১৮ তেওঁ ক’লে, “নগৰলৈ গৈ নিৰ্দিষ্ট জনক কোৱাগৈ, গুৰুৱে কৈছে, মোৰ কাল ওচৰ হৈছে; মোৰ শিষ্য সকলে সৈতে মই তোমাৰ ঘৰত নিস্তাৰ-পৰ্বৰ ভোজ পালন কৰিম”।
තදා ස ගදිතවාන්, මධ්යේනගරමමුකපුංසඃ සමීපං ව්රජිත්වා වදත, ගුරු ර්ගදිතවාන්, මත්කාලඃ සවිධඃ, සහ ශිෂ්යෛස්ත්වදාලයේ නිස්තාරමහභෝජ්යං භෝක්ෂ්යේ|
තදා ශිෂ්යා යීශෝස්තාදෘශනිදේශානුරූපකර්ම්ම විධාය තත්ර නිස්තාරමහභෝජ්යමාසාදයාමාසුඃ|
තතඃ සන්ධ්යායාං සත්යාං ද්වාදශභිඃ ශිෂ්යෛඃ සාකං ස න්යවිශත්|
21 ২১ এনেতে তেওঁলোকে ভোজন কৰোঁতে, তেওঁ ক’লে, ‘মই তোমালোকক সঁচাকৈ কওঁ, তোমালোকৰ মাজৰ এজনে মোক শোধাই দিব’।
අපරං භුඤ්ජාන උක්තවාන් යුෂ්මාන් තථ්යං වදාමි, යුෂ්මාකමේකෝ මාං පරකරේෂු සමර්පයිෂ්යති|
තදා තේ(අ)තීව දුඃඛිතා ඒකෛකශෝ වක්තුමාරේභිරේ, හේ ප්රභෝ, ස කිමහං?
තතඃ ස ජගාද, මයා සාකං යෝ ජනෝ භෝජනපාත්රේ කරං සංක්ෂිපති, ස ඒව මාං පරකරේෂු සමර්පයිෂ්යති|
24 ২৪ মানুহৰ পুত্ৰৰ বিষয়ে যেনেকৈ লিখা আছে, তেনেকৈ তেওঁৰ গতি হ’ব; কিন্তু যি মানুহৰ দ্বাৰাই মানুহৰ পুত্ৰক শোধাই দিয়া হয়, তেওঁ সন্তাপৰ পাত্ৰ; সেই মানুহৰ জন্ম নোহোৱা হ’লেই ভাল আছিল’।
මනුජසුතමධි යාදෘශං ලිඛිතමාස්තේ, තදනුරූපා තද්ගති ර්භවිෂ්යති; කින්තු යේන පුංසා ස පරකරේෂු සමර්පයිෂ්යතේ, හා හා චේත් ස නාජනිෂ්යත, තදා තස්ය ක්ෂේමමභවිෂ්යත්|
25 ২৫ তেতিয়া তেওঁক শোধাই দিয়া যিহূদাই মাত লগাই ক’লে, ‘ৰব্বি, সেই জন মই নে’? তেওঁ তেওঁক ক’লে, “তুমি নিজকে নিজেই ক’লা”।
තදා යිහූදානාමා යෝ ජනස්තං පරකරේෂු සමර්පයිෂ්යති, ස උක්තවාන්, හේ ගුරෝ, ස කිමහං? තතඃ ස ප්රත්යුක්තවාන්, ත්වයා සත්යං ගදිතම්|
26 ২৬ পাছত তেওঁলোকে ভোজন কৰোঁতে, যীচুৱে পিঠা লৈ আশীৰ্বাদ কৰি ভাঙি শিষ্য সকলক দি ক’লে, “লোৱা, খোৱা এয়ে মোৰ শৰীৰ”।
අනන්තරං තේෂාමශනකාලේ යීශුඃ පූපමාදායේශ්වරීයගුණානනූද්ය භංක්ත්වා ශිෂ්යේභ්යඃ ප්රදාය ජගාද, මද්වපුඃස්වරූපමිමං ගෘහීත්වා ඛාදත|
පශ්චාත් ස කංසං ගෘහ්ලන් ඊශ්වරීයගුණානනූද්ය තේභ්යඃ ප්රදාය කථිතවාන්, සර්ව්වෛ ර්යුෂ්මාභිරනේන පාතව්යං,
යස්මාදනේකේෂාං පාපමර්ෂණාය පාතිතං යන්මන්නූත්නනියමරූපශෝණිතං තදේතත්|
29 ২৯ কিন্তু মই তোমালোকক কওঁ, তোমালোকে সৈতে মই মোৰ পিতৃৰ ৰাজ্যত ন ৰস পান নকৰা দিনলৈকে, এতিয়াৰ পৰা এই দ্ৰাক্ষাগুটিৰ ৰস পান নকৰোঁ”।
අපරමහං නූත්නගෝස්තනීරසං න පාස්යාමි, තාවත් ගෝස්තනීඵලරසං පුනඃ කදාපි න පාස්යාමි|
පශ්චාත් තේ ගීතමේකං සංගීය ජෛතුනාඛ්යගිරිං ගතවන්තඃ|
31 ৩১ তেতিয়া যীচুৱে তেওঁলোকক ক’লে, “এই ৰাতি তোমালোক সকলোৱে মোক এৰি যাবা; কিয়নো লিখা আছে, ‘মই মেৰৰখীয়াক আঘাত কৰিম তাতে জাকৰ মেৰবোৰ ছিন্ন-ভিন্ন হৈ যাব৷’
තදානීං යීශුස්තානවෝචත්, අස්යාං රජන්යාමහං යුෂ්මාකං සර්ව්වේෂාං විඝ්නරූපෝ භවිෂ්යාමි, යතෝ ලිඛිතමාස්තේ, "මේෂාණාං රක්ෂකෝ යස්තං ප්රහරිෂ්යාම්යහං තතඃ| මේෂාණාං නිවහෝ නූනං ප්රවිකීර්ණෝ භවිෂ්යති"||
කින්තු ශ්මශානාත් සමුත්ථාය යුෂ්මාකමග්රේ(අ)හං ගාලීලං ගමිෂ්යාමි|
පිතරස්තං ප්රෝවාච, භවාංශ්චේත් සර්ව්වේෂාං විඝ්නරූපෝ භවති, තථාපි මම න භවිෂ්යති|
34 ৩৪ যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “মই তোমাক স্বৰূপকৈ কওঁ, এই ৰাতি কুকুৰাই ডাক দিয়াৰ আগেয়ে, তুমি মোক তিনি বাৰ অস্বীকাৰ কৰিবা”।
තතෝ යීශුනා ස උක්තඃ, තුභ්යමහං තථ්යං කථයාමි, යාමින්යාමස්යාං චරණායුධස්ය රවාත් පූර්ව්වං ත්වං මාං ත්රි ර්නාඞ්ගීකරිෂ්යසි|
35 ৩৫ পিতৰে তেওঁক ক’লে, “যদি আপোনাৰ লগত মই মৰিবও লাগে, তথাপি আপোনাক অস্বীকাৰ নকৰিম”। সেইদৰে সকলো শিষ্যয়ো ক’লে।
තතඃ පිතර උදිතවාන්, යද්යපි ත්වයා සමං මර්ත්තව්යං, තථාපි කදාපි ත්වාං න නාඞ්ගීකරිෂ්යාමි; තථෛව සර්ව්වේ ශිෂ්යාශ්චෝචුඃ|
36 ৩৬ তেতিয়া যীচুৱে তেওঁলোকৰ সৈতে গেৎচিমানী নামেৰে এখন ঠাইলৈ গৈ, তেওঁৰ শিষ্য সকলক ক’লে, “মই সৌখিনিলৈ গৈ প্ৰাৰ্থনা কৰি অহালৈকে তোমালোক ইয়াতে বহি থাকা”।
අනන්තරං යීශුඃ ශිෂ්යෛඃ සාකං ගේත්ශිමානීනාමකං ස්ථානං ප්රස්ථාය තේභ්යඃ කථිතවාන්, අදඃ ස්ථානං ගත්වා යාවදහං ප්රාර්ථයිෂ්යේ තාවද් යූයමත්රෝපවිශත|
පශ්චාත් ස පිතරං සිවදියසුතෞ ච සඞ්ගිනඃ කෘත්වා ගතවාන්, ශෝකාකුලෝ(අ)තීව ව්යථිතශ්ච බභූව|
38 ৩৮ তেতিয়া তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “মোৰ প্ৰাণ মৰণৰ তুল্য শোকাতুৰ হৈছে; তোমালোক ইয়াতে থাকি মোৰ লগত পৰ দিয়া”।
තානවාදීච්ච මෘතියාතනේව මත්ප්රාණානාං යාතනා ජායතේ, යූයමත්ර මයා සාර්ද්ධං ජාගෘත|
39 ৩৯ পাছত তেওঁ অলপ আগুৱাই গৈ উবুৰি হৈ পৰি প্ৰাৰ্থনা কৰি ক’লে “হে মোৰ পিতৃ, যদি সম্ভব হয়, তেনেহলে এই দূখৰ পান-পাত্ৰ মোৰ পৰা দুৰ হওক; তথাপি মোৰ ইচ্ছাৰ দৰে নহয়, তোমাৰ ইচ্ছাৰ দৰেই হওক।”
තතඃ ස කිඤ්චිද්දූරං ගත්වාධෝමුඛඃ පතන් ප්රාර්ථයාඤ්චක්රේ, හේ මත්පිතර්යදි භවිතුං ශක්නෝති, තර්හි කංසෝ(අ)යං මත්තෝ දූරං යාතු; කින්තු මදිච්ඡාවත් න භවතු, ත්වදිච්ඡාවද් භවතු|
40 ৪০ পাছত শিষ্য সকলৰ ওচৰলৈ আহি, তেওঁলোকক টোপনি যোৱা দেখি, তেওঁ পিতৰক ক’লে, “তোমালোকে মোৰ লগত এঘণ্টাও পৰ দি থাকিব নোৱাৰিলা নে?
තතඃ ස ශිෂ්යානුපේත්ය තාන් නිද්රතෝ නිරීක්ෂ්ය පිතරාය කථයාමාස, යූයං මයා සාකං දණ්ඩමේකමපි ජාගරිතුං නාශන්කුත?
පරීක්ෂායාං න පතිතුං ජාගෘත ප්රාර්ථයධ්වඤ්ච; ආත්මා සමුද්යතෝස්ති, කින්තු වපු ර්දුර්බ්බලං|
42 ৪২ পুনৰায় তেওঁ দ্বিতীয় বাৰ গৈ, প্ৰাৰ্থনা কৰি ক’লে, “হে মোৰ পিতৃ, মই পান নকৰাকৈ যদি এই দূখৰ পান-পাত্ৰ দুৰ হ’ব নোৱাৰে, তেনেহলে তোমাৰ ইচ্ছাই পুৰ হওক”।
ස ද්විතීයවාරං ප්රාර්ථයාඤ්චක්රේ, හේ මත්තාත, න පීතේ යදි කංසමිදං මත්තෝ දූරං යාතුං න ශක්නෝති, තර්හි ත්වදිච්ඡාවද් භවතු|
ස පුනරේත්ය තාන් නිද්රතෝ දදර්ශ, යතස්තේෂාං නේත්රාණි නිද්රයා පූර්ණාන්යාසන්|
පශ්චාත් ස තාන් විහාය ව්රජිත්වා තෘතීයවාරං පූර්ව්වවත් කථයන් ප්රාර්ථිතවාන්|
45 ৪৫ তেতিয়া তেওঁ শিষ্য সকলৰ ওচৰলৈ আহি, তেওঁলোকক ক’লে, “বাৰু, এতিয়া টোপনিত থাকি বিশ্ৰাম কৰা? চোৱা, সময় ওচৰ হ’ল আৰু মানুহৰ পুত্ৰক পাপীবোৰৰ হাতত শোধাই দিয়া হৈছে।
තතඃ ශිෂ්යානුපාගත්ය ගදිතවාන්, සාම්ප්රතං ශයානාඃ කිං විශ්රාම්යථ? පශ්යත, සමය උපාස්ථාත්, මනුජසුතඃ පාපිනාං කරේෂු සමර්ප්යතේ|
උත්තිෂ්ඨත, වයං යාමඃ, යෝ මාං පරකරේෂු මසර්පයිෂ්යති, පශ්යත, ස සමීපමායාති|
47 ৪৭ যীচুৱে কথা কৈ থাকোতেই, চোৱা, বাৰ জনৰ মাজৰ যিহূদা আৰু তেওঁৰে সৈতে প্ৰধান পুৰোহিত আৰু সমাজৰ পৰিচাৰক সকল তৰোৱাল আৰু টাঙোন ধৰা মানুহৰ ডাঙৰ দল এটা সেই ঠাইলৈ আহিল।
ඒතත්කථාකථනකාලේ ද්වාදශශිෂ්යාණාමේකෝ යිහූදානාමකෝ මුඛ්යයාජකලෝකප්රාචීනෛඃ ප්රහිතාන් අසිධාරියෂ්ටිධාරිණෝ මනුජාන් ගෘහීත්වා තත්සමීපමුපතස්ථෞ|
48 ৪৮ তেওঁক শোধাই দিয়া জনে তেওঁলোকক এই চিনেৰে সঙ্কেত দিছিল, বোলে, ‘মই যি জনক চুমা খাম, তেৱেঁই সেই জন; তেওঁকে ধৰিবা’।
අසෞ පරකරේෂ්වර්පයිතා පූර්ව්වං තාන් ඉත්ථං සඞ්කේතයාමාස, යමහං චුම්බිෂ්යේ, සෝ(අ)සෞ මනුජඃ, සඒව යුෂ්මාභි ර්ධාර්ය්යතාං|
තදා ස සපදි යීශුමුපාගත්ය හේ ගුරෝ, ප්රණමාමීත්යුක්ත්වා තං චුචුම්බේ|
50 ৫০ যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “বন্ধু, তুমি যি কৰিবলৈ আহিলা তাকে কৰা”। তেতিয়া তেওঁলোকে ওচৰলৈ আহি, যীচুৰ গাত হাত দি তেওঁক ধৰিলে।
තදා යීශුස්තමුවාච, හේ මිත්රං කිමර්ථමාගතෝසි? තදා තෛරාගත්ය යීශුරාක්රම්ය දඝ්රේ|
51 ৫১ চোৱা, যীচুৰ লগৰ এজনে হাত মেলি, নিজৰ তৰোৱাল উলিয়াই মহা-পুৰোহিতৰ দাস এজনক আঘাত কৰি তাৰ কাণ এখন কাটি পেলালে।
තතෝ යීශෝඃ සඞ්ගිනාමේකඃ කරං ප්රසාර්ය්ය කෝෂාදසිං බහිෂ්කෘත්ය මහායාජකස්ය දාසමේකමාහත්ය තස්ය කර්ණං චිච්ඡේද|
52 ৫২ তেতিয়া যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “তোমাৰ তৰোৱাল পুনৰায় খাপত সোমাই থোৱা; কিয়নো যি জনে তৰোৱাল ধৰে, সেই জন তৰোৱালৰ দ্বাৰাই বিনষ্ট হ’ব।
තතෝ යීශුස්තං ජගාද, ඛඩ්ගං ස්වස්ථානේ නිධේහි යතෝ යේ යේ ජනා අසිං ධාරයන්ති, තඒවාසිනා විනශ්යන්ති|
53 ৫৩ ‘মোৰ পিতৃয়ে এতিয়াই মোলৈ বাৰ বাহিনীতকৈয়োঅধিক স্বৰ্গৰ দূত পঠাই দিয়ক’, মই এনে নিবেদন কৰিব নোৱাৰোঁ বুলি তুমি ভাবিছা নে?
අපරං පිතා යථා මදන්තිකං ස්වර්ගීයදූතානාං ද්වාදශවාහිනීතෝ(අ)ධිකං ප්රහිණුයාත් මයා තමුද්දිශ්යේදානීමේව තථා ප්රාර්ථයිතුං න ශක්යතේ, ත්වයා කිමිත්ථං ඥායතේ?
තථා සතීත්ථං ඝටිෂ්යතේ ධර්ම්මපුස්තකස්ය යදිදං වාක්යං තත් කථං සිධ්යේත්?
55 ৫৫ সেই সময়ত যীচুৱে লোক সকলক ক’লে, “আপোনালোকে তৰোৱাল আৰু টাঙোন লৈ ডকাইত ধৰাৰ নিচিনাকৈ মোক ধৰিবলৈ ওলাই আহিছে যে; যেতিয়া মই নিতৌ মন্দিৰত বহি উপদেশ দি আছিলোঁ, তেতিয়া আপোনালোকে মোক নধৰিলে,
තදානීං යීශු ර්ජනනිවහං ජගාද, යූයං ඛඩ්ගයෂ්ටීන් ආදාය මාං කිං චෞරං ධර්ත්තුමායාතාඃ? අහං ප්රත්යහං යුෂ්මාභිඃ සාකමුපවිශ්ය සමුපාදිශං, තදා මාං නාධරත;
56 ৫৬ কিন্তু ভাববাদী সকলৰ শাস্ত্ৰীয় বচন সিদ্ধ হ’বলৈ এই সকলো ঘটিল।” তেতিয়া সকলো শিষ্যই তেওঁক এৰি পলাই গ’ল।
කින්තු භවිෂ්යද්වාදිනාං වාක්යානාං සංසිද්ධයේ සර්ව්වමේතදභූත්| තදා සර්ව්වේ ශිෂ්යාස්තං විහාය පලායන්ත|
57 ৫৭ পাছত বিধানৰ অধ্যাপক আৰু পৰিচাৰক সকল যি ঠাইত গোট খাই আছিল, সেই ঠাইলৈকে যীচুক ধৰা সকলে লৈ গৈ কায়াফা নামেৰে মহা-পুৰোহিতৰ ওচৰলৈ তেওঁক আনিলে।
අනන්තරං තේ මනුජා යීශුං ධෘත්වා යත්රාධ්යාපකප්රාඤ්චඃ පරිෂදං කුර්ව්වන්ත උපාවිශන් තත්ර කියඵානාමකමහායාජකස්යාන්තිකං නින්යුඃ|
58 ৫৮ কিন্তু পিতৰে মহা-পুৰোহিতৰ চোতাললৈকে আতৰে আতৰে তেওঁৰ পাছে পাছে গৈ, তাত সোমাই শেষত কি হয়, তাকে চাবলৈ টেকেলাবোৰৰ লগত বহিল।
කින්තු ශේෂේ කිං භවිෂ්යතීති වේත්තුං පිතරෝ දූරේ තත්පශ්චාද් ව්රජිත්වා මහායාජකස්යාට්ටාලිකාං ප්රවිශ්ය දාසෛඃ සහිත උපාවිශත්|
59 ৫৯ তেতিয়া প্ৰধান পুৰোহিত সকল আৰু গোটেই মহাসভাই যীচুক বধ কৰিবলৈ তেওঁৰ বিৰুদ্ধে মিছা সাক্ষ্য বিচাৰিলে৷
තදානීං ප්රධානයාජකප්රාචීනමන්ත්රිණඃ සර්ව්වේ යීශුං හන්තුං මෘෂාසාක්ෂ්යම් අලිප්සන්ත,
60 ৬০ অনেক মিছা সাক্ষী আগুৱাই আহিছিল, তথাপি তেওঁলোকে এজনকো বিচাৰি নাপালে। কিন্তু শেষত দুজন আগুৱাই আহিল আৰু ক’লে,
කින්තු න ලේභිරේ| අනේකේෂු මෘෂාසාක්ෂිෂ්වාගතේෂ්වපි තන්න ප්රාපුඃ|
ශේෂේ ද්වෞ මෘෂාසාක්ෂිණාවාගත්ය ජගදතුඃ, පුමානයමකථයත්, අහමීශ්වරමන්දිරං භංක්ත්වා දිනත්රයමධ්යේ තන්නිර්ම්මාතුං ශක්නෝමි|
62 ৬২ তেতিয়া মহা-পুৰোহিতে উঠি যীচুক ক’লে, “তুমি একো উত্তৰ নিদিয়া নে? তোমাৰ অহিতে এওঁলোকে কি সাক্ষ্য দিছে?”
තදා මහායාජක උත්ථාය යීශුම් අවාදීත්| ත්වං කිමපි න ප්රතිවදසි? ත්වාමධි කිමේතේ සාක්ෂ්යං වදන්ති?
63 ৬৩ কিন্তু যীচুৱে নিজম দি থাকিল। তেতিয়া মহা-পুৰোহিতে তেওঁক ক’লে, “তোমাক জীৱনময় ঈশ্বৰৰ শপত দিছোঁ, তুমি ঈশ্বৰৰ পুত্ৰ, খ্ৰীষ্ট হোৱা নে নোহোৱা, আমাক কোৱা।”
කින්තු යීශු ර්මෞනීභූය තස්යෞ| තතෝ මහායාජක උක්තවාන්, ත්වාම් අමරේශ්වරනාම්නා ශපයාමි, ත්වමීශ්වරස්ය පුත්රෝ(අ)භිෂික්තෝ භවසි නවේති වද|
64 ৬৪ যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “তুমি সঁচাকৈ ক’লা; তথাপি মই আপোনালোকক কওঁ, এতিয়াৰ পৰা আপোনালোকে মানুহৰ পুত্ৰক পৰাক্ৰমৰ সোঁ হাতে বহি থকা আৰু স্বৰ্গৰ পৰা মেঘত অহা দেখিব।”
යීශුඃ ප්රත්යවදත්, ත්වං සත්යමුක්තවාන්; අහං යුෂ්මාන් තථ්යං වදාමි, ඉතඃපරං මනුජසුතං සර්ව්වශක්තිමතෝ දක්ෂිණපාර්ශ්වේ ස්ථාතුං ගගණස්ථං ජලධරානාරුහ්යායාන්තං වීක්ෂධ්වේ|
65 ৬৫ তেতিয়া মহা-পুৰোহিতে নিজৰ কাপোৰ ফালি ক’লে, “এওঁ ঈশ্বৰক নিন্দা কৰিলে; এতিয়া আমাৰ সাক্ষীৰ কি প্ৰয়োজন আছে? চোৱা, এতিয়া তোমালোকে নিজে ঈশ্বৰ নিন্দা শুনিলা।
තදා මහායාජකෝ නිජවසනං ඡිත්ත්වා ජගාද, ඒෂ ඊශ්වරං නින්දිතවාන්, අස්මාකමපරසාක්ෂ්යේණ කිං ප්රයෝජනං? පශ්යත, යූයමේවාස්යාස්යාද් ඊශ්වරනින්දාං ශ්රුතවන්තඃ,
යුෂ්මාභිඃ කිං විවිච්යතේ? තේ ප්රත්යූචුඃ, වධාර්හෝ(අ)යං|
තතෝ ලෝකෛස්තදාස්යේ නිෂ්ඨීවිතං කේචිත් ප්රතලමාහත්ය කේචිච්ච චපේටමාහත්ය බභාෂිරේ,
68 ৬৮ আৰু কেতবোৰে ঢকিয়াই সুধিলে, “হে’ৰা খ্ৰীষ্ট, ভাবোক্তিৰ দ্বাৰাই আমাক কোৱাচোন, তোমাক কোনে মাৰিলে”?
හේ ඛ්රීෂ්ට ත්වාං කශ්චපේටමාහතවාන්? ඉති ගණයිත්වා වදාස්මාන්|
69 ৬৯ সেই সময়ত পিতৰ বাহিৰফালে চোতালত বহি আছিল; তাতে এজনী চাকৰণী তেওঁৰ ওচৰলৈ আহিল আৰু ক’লে, ‘তুমিও গালীলীয়া যীচুৰ লগত আছিলা’।
පිතරෝ බහිරඞ්ගන උපවිශති, තදානීමේකා දාසී තමුපාගත්ය බභාෂේ, ත්වං ගාලීලීයයීශෝඃ සහචරඒකඃ|
කින්තු ස සර්ව්වේෂාං සමක්ෂම් අනඞ්ගීකෘත්යාවාදීත්, ත්වයා යදුච්යතේ, තදර්ථමහං න වේද්මි|
71 ৭১ পাছত তেওঁ বাট-চ’ৰালৈ ওলাই গ’ল, তাতো আন এজনী চাকৰনীয়ে তেওঁক দেখিলে আৰু তাত থকা লোক সকলৰ আগত ক’লে, ‘এওঁ নাচৰতীয়া যীচুৰ লগত আছিল’।
තදා තස්මින් බහිර්ද්වාරං ගතේ (අ)න්යා දාසී තං නිරීක්ෂ්ය තත්රත්යජනානවදත්, අයමපි නාසරතීයයීශුනා සාර්ද්ධම් ආසීත්|
තතඃ ස ශපථේන පුනරනඞ්ගීකෘත්ය කථිතවාන්, තං නරං න පරිචිනෝමි|
73 ৭৩ অলপ পাছত তাত থকা সকলে ওচৰলৈ আহি পিতৰক ক’লে, ‘অৱশ্যে তুমিও তেওঁলোকৰ মাজৰ এজন; কিয়নো তোমাৰ ভাষাই তোমাৰ চিনাকি দিছে’।
ක්ෂණාත් පරං තිෂ්ඨන්තෝ ජනා ඒත්ය පිතරම් අවදන්, ත්වමවශ්යං තේෂාමේක ඉති ත්වදුච්චාරණමේව ද්යෝතයති|
74 ৭৪ তাতে তেওঁ শাও দি আৰু শপত খাই ক’লে, “মই সেই মানুহক চিনিয়ে নাপাওঁ” আৰু তেতিয়াই কুকুৰাই ডাক দিলে।
කින්තු සෝ(අ)භිශප්ය කථිතවාන්, තං ජනං නාහං පරිචිනෝමි, තදා සපදි කුක්කුටෝ රුරාව|
75 ৭৫ তেতিয়া যীচুৱে কোৱা সেই কথালৈ পিতৰৰ মনত পৰিল৷ যীচুৱে যে কৈছিল, ‘কুকুৰাই ডাক দিয়াৰ আগেয়ে, তুমি মোক তিনি বাৰ অস্বীকাৰ কৰিবা’, এই কথা মনত পৰাত পিতৰে বাহিৰলৈ গৈ অতি শোকেৰে ক্ৰন্দন কৰিলে।
කුක්කුටරවාත් ප්රාක් ත්වං මාං ත්රිරපාහ්නෝෂ්යසේ, යෛෂා වාග් යීශුනාවාදි තාං පිතරඃ සංස්මෘත්ය බහිරිත්වා ඛේදාද් භෘශං චක්රන්ද|
