< মাৰ্ক 2 >

1 কিছুদিনৰ পাছত, যীচু পুনৰ কফৰনাহূমলৈ আহিল৷ তেতিয়া লোক সকলে তেওঁ ঘৰত আছে বুলি শুনি,
තදනන්තරං යීශෛ කතිපයදිනානි විලම්බ්‍ය පුනඃ කඵර්නාහූම්නගරං ප්‍රවිෂ්ටේ ස ගෘහ ආස්ත ඉති කිංවදන්ත්‍යා තත්ක්‍ෂණං තත්සමීපං බහවෝ ලෝකා ආගත්‍ය සමුපතස්ථුඃ,
2 ইমান মানুহ গোট খালে যে, ভিতৰত কোনো কোঠালিতে ঠাই নোহোৱা হ’ল; আনকি দুৱাৰ-মুখতো ঠাই নাইকিয়া হ’ল। তাতে যীচুৱে তেওঁলোকৰ আগত বাক্য প্ৰচাৰ কৰিলে।
තස්මාද් ගෘහමධ්‍යේ සර්ව්වේෂාං කෘතේ ස්ථානං නාභවද් ද්වාරස්‍ය චතුර්දික්‍ෂ්වපි නාභවත්, තත්කාලේ ස තාන් ප්‍රති කථාං ප්‍රචාරයාඤ්චක්‍රේ|
3 তেতিয়া লোক সকলে চাৰি জনে কঢ়িয়াই অনা এজন পক্ষাঘাত ৰোগীক যীচুৰ ওচৰলৈ আনিলে।
තතඃ පරං ලෝකාශ්චතුර්භි ර්මානවෛරේකං පක්‍ෂාඝාතිනං වාහයිත්වා තත්සමීපම් ආනින්‍යුඃ|
4 কিন্তু জন সমাগমৰ বাবে তেওঁৰ ওচৰলৈ তেওঁক চপাব নোৱাৰি, যি ঠাইত তেওঁ আছিল, সেই ঘৰৰ ওপৰৰ চাল গুচাই বাট কৰি ললে আৰু পক্ষাঘাত ৰোগীজনক শোৱা শয্যাৰে সৈতে তললৈ নমাই দিলে।
කින්තු ජනානාං බහුත්වාත් තං යීශෝඃ සම්මුඛමානේතුං න ශක්නුවන්තෝ යස්මින් ස්ථානේ ස ආස්තේ තදුපරිගෘහපෘෂ්ඨං ඛනිත්වා ඡිද්‍රං කෘත්වා තේන මාර්ගේණ සශය්‍යං පක්‍ෂාඝාතිනම් අවරෝහයාමාසුඃ|
5 তাতে যীচুৱে তেওঁলোকৰ বিশ্বাস দেখি, সেই জঠৰ ৰোগীজনক ক’লে, “বোপা তোমাৰ সকলো পাপ ক্ষমা হ’ল”।
තතෝ යීශුස්තේෂාං විශ්වාසං දෘෂ්ට්වා තං පක්‍ෂාඝාතිනං බභාෂේ හේ වත්ස තව පාපානාං මාර්ජනං භවතු|
6 কিন্তু তাত বহি থকা বিধানৰ অধ্যাপক সকলৰ মাজৰ কোনো কোনোৱে মনতে ভাবি ক’লে,
තදා කියන්තෝ(අ)ධ්‍යාපකාස්තත්‍රෝපවිශන්තෝ මනෝභි ර්විතර්කයාඤ්චක්‍රුඃ, ඒෂ මනුෂ්‍ය ඒතාදෘශීමීශ්වරනින්දාං කථාං කුතඃ කථයති?
7 “এওঁ এনে কথা কেনেকৈ কব পাৰে? এওঁ ঈশ্বৰ নিন্দা কৰিছে। এজন ঈশ্বৰত বাহিৰ কোনে পাপ ক্ষমা কৰিব পাৰে”?
ඊශ්වරං විනා පාපානි මාර්ෂ්ටුං කස්‍ය සාමර්ථ්‍යම් ආස්තේ?
8 তেওঁলোকে নিজৰ মনত এনে কথা ভাবি থকা বুলি যীচুৱে নিজৰ আত্মাত তেতিয়াই জানিলে; সেয়েহে তেওঁলোকক ক’লে, “আপোনালোকে অন্তৰত কিয় এনে কথা ভাৱিছে?
ඉත්ථං තේ විතර්කයන්ති යීශුස්තත්ක්‍ෂණං මනසා තද් බුද්ව්වා තානවදද් යූයමන්තඃකරණෛඃ කුත ඒතානි විතර්කයථ?
9 ‘তোমাৰ সকলো পাপ ক্ষমা হ’ল’ নাইবা ‘উঠা, তোমাৰ শয্যা তুলি লৈ খোজকাঢ়ি যোৱা’; এই দুটা কথাৰ মাজত পক্ষাঘাত ৰোগীজনক কোনটো কবলৈ উজু?
තදනන්තරං යීශුස්තත්ස්ථානාත් පුනඃ සමුද්‍රතටං යයෞ; ලෝකනිවහේ තත්සමීපමාගතේ ස තාන් සමුපදිදේශ|
10 ১০ কিন্তু আপোনালোকে যেন জানে যে, পৃথিৱীত পাপ ক্ষমা কৰিবৰ বাবে মানুহৰ পুত্ৰৰ ক্ষমতা আছে”, এই বুলি তেওঁ পক্ষাঘাত ৰোগীজনক ক’লে,
කින්තු පෘථිව්‍යාං පාපානි මාර්ෂ්ටුං මනුෂ්‍යපුත්‍රස්‍ය සාමර්ථ්‍යමස්ති, ඒතද් යුෂ්මාන් ඥාපයිතුං (ස තස්මෛ පක්‍ෂාඝාතිනේ කථයාමාස)
11 ১১ “মই তোমাক কওঁ, উঠা, তোমাৰ শয্যা তুলি লৈ, নিজৰ ঘৰলৈ যোৱা”।
උත්තිෂ්ඨ තව ශය්‍යාං ගෘහීත්වා ස්වගෘහං යාහි, අහං ත්වාමිදම් ආඥාපයාමි|
12 ১২ তাতে তেওঁ তেতিয়াই উঠিল, আৰু সকলোৰে সন্মুখত নিজৰ শয্যা তুলি লৈ ওলাই গ’ল; ইয়াকে দেখি সকলোৱে বিস্ময় মানি ক’লে, “আমি এনেকুৱা কেতিয়াও দেখা নাই”, এইদৰে ঈশ্বৰৰ স্তুতি কৰিব ধৰিলে।
තතඃ ස තත්ක්‍ෂණම් උත්ථාය ශය්‍යාං ගෘහීත්වා සර්ව්වේෂාං සාක්‍ෂාත් ජගාම; සර්ව්වේ විස්මිතා ඒතාදෘශං කර්ම්ම වයම් කදාපි නාපශ්‍යාම, ඉමාං කථාං කථයිත්වේශ්වරං ධන්‍යමබ්‍රුවන්|
13 ১৩ তাৰ পাছত যীচু আকৌ সাগৰৰ তীৰলৈ ওলাই গ’ল; আৰু লোক সকল তেওঁৰ ওচৰলৈ অহাত, তেওঁ তেওঁলোকক উপদেশ দিলে।
තදනන්තරං යීශුස්තත්ස්ථානාත් පුනඃ සමුද්‍රතටං යයෞ; ලෝකනිවහේ තත්සමීපමාගතේ ස තාන් සමුපදිදේශ|
14 ১৪ পাছত তেওঁ যাওঁতে আলফয়ৰ পুতেক লেবীক কৰ লোৱা চ’ৰাত বহি থকা দেখা পালে আৰু তেওঁক ক’লে, “মোৰ পাছে পাছে আহা”। তেতিয়া তেওঁ উঠি, তেওঁৰ পাছে পাছে গ’ল।
අථ ගච්ඡන් කරසඤ්චයගෘහ උපවිෂ්ටම් ආල්ඵීයපුත්‍රං ලේවිං දෘෂ්ට්වා තමාහූය කථිතවාන් මත්පශ්චාත් ත්වාමාමච්ඡ තතඃ ස උත්ථාය තත්පශ්චාද් යයෞ|
15 ১৫ যেতিয়া যীচুৱে লেবীৰ ঘৰত ভোজন কৰি আছিল, তেতিয়া অনেক কৰ সংগ্রহকৰী আৰু পাপী লোক আৰু তেওঁৰ শিষ্য সকলেও তেওঁৰে সৈতে ভোজন কৰিবলৈ বহিল; লগতে তেওঁৰ পাছে পাছে অহা অনেক লোক তাত উপস্থিত আছিল৷
අනන්තරං යීශෞ තස්‍ය ගෘහේ භෝක්තුම් උපවිෂ්ටේ බහවඃ කරමඤ්චායිනඃ පාපිනශ්ච තේන තච්ඡිෂ්‍යෛශ්ච සහෝපවිවිශුඃ, යතෝ බහවස්තත්පශ්චාදාජග්මුඃ|
16 ১৬ তাতে তেওঁ পাপী আৰু কৰ সংগ্রহকৰী সকলৰ সৈতে ভোজন কৰা দেখি, ফৰীচী সমাজৰ বিধানৰ অধ্যাপক সকলে তেওঁৰ শিষ্য সকলক ক’লে, “এওঁ কিয় কৰ সংগ্রহকৰী আৰু পাপী লোকৰ লগত ভোজন-পান কৰে”?
තදා ස කරමඤ්චායිභිඃ පාපිභිශ්ච සහ ඛාදති, තද් දෘෂ්ට්වාධ්‍යාපකාඃ ඵිරූශිනශ්ච තස්‍ය ශිෂ්‍යානූචුඃ කරමඤ්චායිභිඃ පාපිභිශ්ච සහායං කුතෝ භුංක්තේ පිවති ච?
17 ১৭ যীচুৱে ইয়াকে শুনি তেওঁলোকক ক’লে, “নিৰোগী মানুহৰ বাবে চিকিৎসকৰ কোনো প্ৰয়োজন নাই; কিন্তু ৰোগীৰহে প্ৰয়োজন আছে। মই ধাৰ্মিক জনক নহয় কিন্তু পাপীকহে নিমন্ত্রণ জনাবলৈ আহিছোঁ”।
තද්වාක්‍යං ශ්‍රුත්වා යීශුඃ ප්‍රත්‍යුවාච, අරෝගිලෝකානාං චිකිත්සකේන ප්‍රයෝජනං නාස්ති, කින්තු රෝගිණාමේව; අහං ධාර්ම්මිකානාහ්වාතුං නාගතඃ කින්තු මනෝ ව්‍යාවර්ත්තයිතුං පාපින ඒව|
18 ১৮ এবাৰ যোহনৰ শিষ্য সকল আৰু ফৰীচী সকলে লঘোন দি আছিল৷ তাতে তেওঁলোকে আহি যীচুক সুধিলে, “যোহনৰ শিষ্য সকলে আৰু ফৰীচী সকলৰ শিষ্য সকলেও লঘোন দিয়ে, কিন্তু আপোনাৰ শিষ্য সকলে লঘোন নিদিয়ে; ইয়াৰ কাৰণ কি”?
තතඃ පරං යෝහනඃ ඵිරූශිනාඤ්චෝපවාසාචාරිශිෂ්‍යා යීශෝඃ සමීපම් ආගත්‍ය කථයාමාසුඃ, යෝහනඃ ඵිරූශිනාඤ්ච ශිෂ්‍යා උපවසන්ති කින්තු භවතඃ ශිෂ්‍යා නෝපවසන්ති කිං කාරණමස්‍ය?
19 ১৯ তেতিয়া যীচুৱে তেওঁলোকক ক’লে, “সখি সকল দৰাৰ লগত থকা সময়ত, তেওঁলোকে লঘোন দিব পাৰে নে? তেওঁলোকৰ লগত দৰা থাকে মানে তেওঁলোকে লঘোন দিব নোৱাৰে।
තදා යීශුස්තාන් බභාෂේ යාවත් කාලං සඛිභිඃ සහ කන්‍යායා වරස්තිෂ්ඨති තාවත්කාලං තේ කිමුපවස්තුං ශක්නුවන්ති? යාවත්කාලං වරස්තෛඃ සහ තිෂ්ඨති තාවත්කාලං ත උපවස්තුං න ශක්නුවන්ති|
20 ২০ কিন্তু এনে দিন আহিব, যিদিনা তেওঁলোকৰ পৰা দৰাক নিয়া হব আৰু সেই দিনত তেওঁলোকেও লঘোন দিব।
යස්මින් කාලේ තේභ්‍යඃ සකාශාද් වරෝ නේෂ්‍යතේ ස කාල ආගච්ඡති, තස්මින් කාලේ තේ ජනා උපවත්ස්‍යන්ති|
21 ২১ কোনেও পুৰণি বস্ত্রত নতুন কাপোৰৰ টাপলি নামাৰে; তেনে কৰিলে, যি ডোখৰেৰে টাপলি মৰা হয়, সেয়ে তাক ফালি নিয়ে; অৰ্থাৎ নতুন ডোখৰে পুৰণিক ফালি নিয়ে আৰু তেতিয়া সৰহ ভাগহে ফাটি যায়।
කෝපි ජනඃ පුරාතනවස්ත්‍රේ නූතනවස්ත්‍රං න සීව්‍යති, යතෝ නූතනවස්ත්‍රේණ සහ සේවනේ කෘතේ ජීර්ණං වස්ත්‍රං ඡිද්‍යතේ තස්මාත් පුන ර්මහත් ඡිද්‍රං ජායතේ|
22 ২২ পুৰণি ছালৰ মোটত নতুন দ্ৰাক্ষাৰস কোনোৱে নথয় আৰু যদি কোনোবাই থয়, তেনেহলে সেই দ্ৰাক্ষাৰসে সেই মোট ফালি পেলাব, তাতে দ্ৰাক্ষাৰস আৰু মোট, দুয়োটাই নষ্ট হব, কিন্তু নতুন দ্রাক্ষাৰস নতুন মোটতহে থয়”।
කෝපි ජනඃ පුරාතනකුතූෂු නූතනං ද්‍රාක්‍ෂාරසං න ස්ථාපයති, යතෝ නූතනද්‍රාක්‍ෂාරසස්‍ය තේජසා තාඃ කුත්වෝ විදීර‍්‍ය්‍යන්තේ තතෝ ද්‍රාක්‍ෂාරසශ්ච පතති කුත්වශ්ච නශ්‍යන්ති, අතඒව නූතනද්‍රාක්‍ෂාරසෝ නූතනකුතූෂු ස්ථාපනීයඃ|
23 ২৩ তাৰ পাছত তেওঁ বিশ্রামবাৰে শস্যক্ষেত্রৰ মাজেদি যাওঁতে, তেওঁৰ শিষ্য সকলে শস্যৰ থোকবোৰ ছিঙি খাবলৈ ধৰিলে।
තදනන්තරං යීශු ර‍්‍යදා විශ්‍රාමවාරේ ශස්‍යක්‍ෂේත්‍රේණ ගච්ඡති තදා තස්‍ය ශිෂ්‍යා ගච්ඡන්තඃ ශස්‍යමඤ්ජරීශ්ඡේත්තුං ප්‍රවෘත්තාඃ|
24 ২৪ তাতে ফৰীচী সকলে যীচুক কলে, “চোৱা, বিধান অনুসাৰে বিশ্ৰামবাৰে যি কৰিব নাপায়, সেইবোৰ ইহঁতে কিয় কৰিছে”?
අතඃ ඵිරූශිනෝ යීශවේ කථයාමාසුඃ පශ්‍යතු විශ්‍රාමවාසරේ යත් කර්ම්ම න කර්ත්තව්‍යං තද් ඉමේ කුතඃ කුර්ව්වන්ති?
25 ২৫ তেতিয়া তেওঁ তেওঁলোকক কলে, “দায়ুদ আৰু তেওঁৰ লগৰবোৰৰ প্রয়োজন হোৱাত আৰু ভোক লগাত যি কর্ম কৰিছিল, সেই বিষয়ে আপোনালোকে কেতিয়াও পঢ়া নাই নে?
තදා ස තේභ්‍යෝ(අ)කථයත් දායූද් තත්සංඞ්ගිනශ්ච භක්‍ෂ්‍යාභාවාත් ක්‍ෂුධිතාඃ සන්තෝ යත් කර්ම්ම කෘතවන්තස්තත් කිං යුෂ්මාභි ර්න පඨිතම්?
26 ২৬ তেওঁ কেনেকৈ অবিয়াথ মহা-পুৰোহিতৰ সময়ত, ঈশ্বৰৰ গৃহত সোমাল আৰু পুৰোহিতৰ বাহিৰে বিধান অনুসৰি অন্য লোকে খাব নোৱাৰা যি দৰ্শন-পিঠা, সেইবোৰ তেওঁ খালে আৰু লগৰবোৰকো দিলে”?
අබියාථර්නාමකේ මහායාජකතාං කුර්ව්වති ස කථමීශ්වරස්‍යාවාසං ප්‍රවිශ්‍ය යේ දර්ශනීයපූපා යාජකාන් විනාන්‍යස්‍ය කස්‍යාපි න භක්‍ෂ්‍යාස්තානේව බුභුජේ සඞ්ගිලෝකේභ්‍යෝ(අ)පි දදෞ|
27 ২৭ যীচুৱে তেওঁলোকক পুনৰ কলে, “বিশ্ৰামবাৰ মানুহৰ কাৰণে হল; কিন্তু মানুহ বিশ্রামবাৰৰ কাৰণে নহ’ল;
සෝ(අ)පරමපි ජගාද, විශ්‍රාමවාරෝ මනුෂ්‍යාර්ථමේව නිරූපිතෝ(අ)ස්ති කින්තු මනුෂ්‍යෝ විශ්‍රාමවාරාර්ථං නෛව|
28 ২৮ এই হেতুকে মানুহৰ পুত্র বিশ্রাম-বাৰৰো অধিপতি”।
මනුෂ්‍යපුත්‍රෝ විශ්‍රාමවාරස්‍යාපි ප්‍රභුරාස්තේ|

< মাৰ্ক 2 >