< মাৰ্ক 13 >

1 পাছত যীচু মন্দিৰৰ পৰা ওলাই যাওঁতে তেওঁৰ শিষ্য সকলৰ এজনে তেওঁক ক’লে, “হে গুৰু, চাওক, কেনে আশ্চর্যজনক শিল আৰু ইয়াৰ গাঁথনি!”
ଅନନ୍ତରଂ ମନ୍ଦିରାଦ୍ ବହିର୍ଗମନକାଲେ ତସ୍ୟ ଶିଷ୍ୟାଣାମେକସ୍ତଂ ୱ୍ୟାହୃତୱାନ୍ ହେ ଗୁରୋ ପଶ୍ୟତୁ କୀଦୃଶାଃ ପାଷାଣାଃ କୀଦୃକ୍ ଚ ନିଚଯନଂ|
2 তাতে যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “তুমি এই বৰ বৰ গাঁথনি দেখিছা নে? ইয়াৰ কোনো এটা শিল আনটো শিলৰ ওপৰত পৰি থকা নাপাবা কিয়নো এই সকলো ভাঙি পেলোৱা হব৷”
ତଦା ଯୀଶୁସ୍ତମ୍ ଅୱଦତ୍ ତ୍ୱଂ କିମେତଦ୍ ବୃହନ୍ନିଚଯନଂ ପଶ୍ୟସି? ଅସ୍ୟୈକପାଷାଣୋପି ଦ୍ୱିତୀଯପାଷାଣୋପରି ନ ସ୍ଥାସ୍ୟତି ସର୍ୱ୍ୱେ ଽଧଃକ୍ଷେପ୍ସ୍ୟନ୍ତେ|
3 পাছত তেওঁ জৈতুন পৰ্বতত, মন্দিৰৰ বিপৰীতে বহি থাকোতে পিতৰ, যাকোব, যোহন আৰু আন্দ্ৰিয়ই গুপুতে তেওঁক সুধিলে,
ଅଥ ଯସ୍ମିନ୍ କାଲେ ଜୈତୁନ୍ଗିରୌ ମନ୍ଦିରସ୍ୟ ସମ୍ମୁଖେ ସ ସମୁପୱିଷ୍ଟସ୍ତସ୍ମିନ୍ କାଲେ ପିତରୋ ଯାକୂବ୍ ଯୋହନ୍ ଆନ୍ଦ୍ରିଯଶ୍ଚୈତେ ତଂ ରହସି ପପ୍ରଚ୍ଛୁଃ,
4 “আমাক কওক এনে ঘটনা কেতিয়া ঘটিব? আৰু এই সকলো সিদ্ধ হ’বলৈ উদ্যত হোৱা চিন কি হব?”
ଏତା ଘଟନାଃ କଦା ଭୱିଷ୍ୟନ୍ତି? ତଥୈତତ୍ସର୍ୱ୍ୱାସାଂ ସିଦ୍ଧ୍ୟୁପକ୍ରମସ୍ୟ ୱା କିଂ ଚିହ୍ନଂ? ତଦସ୍ମଭ୍ୟଂ କଥଯତୁ ଭୱାନ୍|
5 তেতিয়া যীচুৱে তেওঁলোকক ক’বলৈ ধৰিলে, “কোনেও যেন তোমালোকক নুভুলায়, এই কাৰণে সাৱধান হোৱা।
ତତୋ ଯାଶୁସ୍ତାନ୍ ୱକ୍ତୁମାରେଭେ, କୋପି ଯଥା ଯୁଷ୍ମାନ୍ ନ ଭ୍ରାମଯତି ତଥାତ୍ର ଯୂଯଂ ସାୱଧାନା ଭୱତ|
6 অনেকে মোৰ নামেৰে আহি, ‘ময়েই সেই জন’, বুলি বহু মানুহক ভুলাব।
ଯତଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋହମିତି କଥଯିତ୍ୱା ମମ ନାମ୍ନାନେକେ ସମାଗତ୍ୟ ଲୋକାନାଂ ଭ୍ରମଂ ଜନଯିଷ୍ୟନ୍ତି;
7 তোমালোকে যেতিয়া ৰণৰ কথা আৰু যুদ্ধ হোৱাৰ সম্ভাৱনাৰ বাতৰি শুনিবা, তেতিয়া উদ্বিগ্ন নহ’বা; কাৰণ এইবোৰ ঘটিব লাগে; কিন্তু শেষ সময় তেতিয়াও আহিবলৈ আছেই।
କିନ୍ତୁ ଯୂଯଂ ରଣସ୍ୟ ୱାର୍ତ୍ତାଂ ରଣାଡମ୍ବରଞ୍ଚ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ମା ୱ୍ୟାକୁଲା ଭୱତ, ଘଟନା ଏତା ଅୱଶ୍ୟମ୍ମାୱିନ୍ୟଃ; କିନ୍ତ୍ୱାପାତତୋ ନ ଯୁଗାନ୍ତୋ ଭୱିଷ୍ୟତି|
8 কিয়নো জাতিৰ বিৰুদ্ধে জাতি আৰু ৰাজ্যৰ বিৰুদ্ধে ৰাজ্য উঠিব; ঠায়ে ঠায়ে ভুমিকম্প আৰু আকালো হ’ব৷ এইবোৰ যাতনাৰ আৰম্ভণিহে মাথোন।
ଦେଶସ୍ୟ ୱିପକ୍ଷତଯା ଦେଶୋ ରାଜ୍ୟସ୍ୟ ୱିପକ୍ଷତଯା ଚ ରାଜ୍ୟମୁତ୍ଥାସ୍ୟତି, ତଥା ସ୍ଥାନେ ସ୍ଥାନେ ଭୂମିକମ୍ପୋ ଦୁର୍ଭିକ୍ଷଂ ମହାକ୍ଲେଶାଶ୍ଚ ସମୁପସ୍ଥାସ୍ୟନ୍ତି, ସର୍ୱ୍ୱ ଏତେ ଦୁଃଖସ୍ୟାରମ୍ଭାଃ|
9 কিন্তু তোমালোকে নিজলৈ সাৱধান হ’বা; কিয়নো মানুহবোৰে তোমালোকক বিচাৰ সভাত শোধাই দিব; তদুপৰি নাম-ঘৰত তোমালোকক প্ৰহাৰ কৰিব৷ মোৰ কাৰণে দেশাধিপতি আৰু ৰজা সকলৰ সন্মুখত মোৰ সাক্ষী হবলৈ তোমালোক থিয় হ’বা।
କିନ୍ତୁ ଯୂଯମ୍ ଆତ୍ମାର୍ଥେ ସାୱଧାନାସ୍ତିଷ୍ଠତ, ଯତୋ ଲୋକା ରାଜସଭାଯାଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟନ୍ତି, ତଥା ଭଜନଗୃହେ ପ୍ରହରିଷ୍ୟନ୍ତି; ଯୂଯଂ ମଦର୍ଥେ ଦେଶାଧିପାନ୍ ଭୂପାଂଶ୍ଚ ପ୍ରତି ସାକ୍ଷ୍ୟଦାନାଯ ତେଷାଂ ସମ୍ମୁଖେ ଉପସ୍ଥାପଯିଷ୍ୟଧ୍ୱେ|
10 ১০ কিন্তু প্ৰথমে সকলো জাতিৰ আগত শুভবাৰ্তা প্রচাৰ হ’ব লাগিব।
ଶେଷୀଭୱନାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ଦେଶୀଯାନ୍ ପ୍ରତି ସୁସଂୱାଦଃ ପ୍ରଚାରଯିଷ୍ୟତେ|
11 ১১ যেতিয়া তেখেত সকলে তোমালোকক বন্দী কৰি নি শোধাই দিব, তেতিয়া কি ক’ব লাগে সেই বিষয়ে আগেয়ে চিন্তা নকৰিবা৷ সেই সময়ত কি কব লাগে, সেই বিষয় তেতিয়াই দিয়া হ’ব; কিয়নো তোমালোক সেই কথা কওঁতা নোহোৱা, কিন্তু পবিত্ৰ আত্মাহে কওঁতা।
କିନ୍ତୁ ଯଦା ତେ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଧୃତ୍ୱା ସମର୍ପଯିଷ୍ୟନ୍ତି ତଦା ଯୂଯଂ ଯଦ୍ୟଦ୍ ଉତ୍ତରଂ ଦାସ୍ୟଥ, ତଦଗ୍ର ତସ୍ୟ ୱିୱେଚନଂ ମା କୁରୁତ ତଦର୍ଥଂ କିଞ୍ଚିଦପି ମା ଚିନ୍ତଯତ ଚ, ତଦାନୀଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମନଃସୁ ଯଦ୍ୟଦ୍ ୱାକ୍ୟମ୍ ଉପସ୍ଥାପଯିଷ୍ୟତେ ତଦେୱ ୱଦିଷ୍ୟଥ, ଯତୋ ଯୂଯଂ ନ ତଦ୍ୱକ୍ତାରଃ କିନ୍ତୁ ପୱିତ୍ର ଆତ୍ମା ତସ୍ୟ ୱକ୍ତା|
12 ১২ তেতিয়া ককায়েকে ভায়েকক, বাপেকে পুতেকক মৰণলৈ শোধাই দিব; আৰু সন্তান সকলে মাক- বাপেকৰ বিৰুদ্ধে থিয় হৈ তেওঁলোকক বধ কৰাব।
ତଦା ଭ୍ରାତା ଭ୍ରାତରଂ ପିତା ପୁତ୍ରଂ ଘାତନାର୍ଥଂ ପରହସ୍ତେଷୁ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟତେ, ତଥା ପତ୍ୟାନି ମାତାପିତ୍ରୋ ର୍ୱିପକ୍ଷତଯା ତୌ ଘାତଯିଷ୍ୟନ୍ତି|
13 ১৩ মোৰ নামৰ কাৰণে তোমালোক সকলোৰে ঘৃণাৰ পাত্ৰ হ’বা; কিন্তু যি জনে শেষলৈকে সহন কৰি থাকিব, সেই জনেই পৰিত্ৰাণ পাব।
ମମ ନାମହେତୋଃ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ସୱିଧେ ଯୂଯଂ ଜୁଗୁପ୍ସିତା ଭୱିଷ୍ୟଥ, କିନ୍ତୁ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ଶେଷପର୍ୟ୍ୟନ୍ତଂ ଧୈର୍ୟ୍ୟମ୍ ଆଲମ୍ବିଷ୍ୟତେ ସଏୱ ପରିତ୍ରାସ୍ୟତେ|
14 ১৪ কিন্তু যেতিয়া পূজাৰ বাবে সেই ধ্বংসকাৰী ঘিণলগীয়া প্ৰতিমূৰ্তিটো থাকিব নলগীয়া ঠাইত থকা দেখিবা, (যি জনে পঢ়ে, তেওঁ বুজক), তেতিয়া যিহুদীয়াত থকা লোক সকল পৰ্বতলৈ পলায় যাওঁক;
ଦାନିଯେଲ୍ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନା ପ୍ରୋକ୍ତଂ ସର୍ୱ୍ୱନାଶି ଜୁଗୁପ୍ସିତଞ୍ଚ ୱସ୍ତୁ ଯଦା ତ୍ୱଯୋଗ୍ୟସ୍ଥାନେ ୱିଦ୍ୟମାନଂ ଦ୍ରକ୍ଷଥ (ଯୋ ଜନଃ ପଠତି ସ ବୁଧ୍ୟତାଂ) ତଦା ଯେ ଯିହୂଦୀଯଦେଶେ ତିଷ୍ଠନ୍ତି ତେ ମହୀଧ୍ରଂ ପ୍ରତି ପଲାଯନ୍ତାଂ;
15 ১৫ ঘৰৰ ওপৰত থকা জনে, তেওঁৰ ঘৰৰ ভিতৰৰ পৰা কোনো বস্তু উলিয়াবলৈ নামি নাহক আৰু ভিতৰলৈ নোসোমাওক;
ତଥା ଯୋ ନରୋ ଗୃହୋପରି ତିଷ୍ଠତି ସ ଗୃହମଧ୍ୟଂ ନାୱରୋହତୁ, ତଥା କିମପି ୱସ୍ତୁ ଗ୍ରହୀତୁଂ ମଧ୍ୟେଗୃହଂ ନ ପ୍ରୱିଶତୁ;
16 ১৬ আৰু পথাৰত থকা জনে নিজৰ কাপোৰ খন ল’বৰ বাবেও উলটি নাযাওঁক।
ତଥା ଚ ଯୋ ନରଃ କ୍ଷେତ୍ରେ ତିଷ୍ଠତି ସୋପି ସ୍ୱୱସ୍ତ୍ରଂ ଗ୍ରହୀତୁଂ ପରାୱୃତ୍ୟ ନ ୱ୍ରଜତୁ|
17 ১৭ কিন্তু সেই কালত গৰ্ভৱতী আৰু কোলাত কেচুৱা থকা তিৰোতা সকলৰ সন্তাপ হ’ব
ତଦାନୀଂ ଗର୍ବ୍ଭୱତୀନାଂ ସ୍ତନ୍ୟଦାତ୍ରୀଣାଞ୍ଚ ଯୋଷିତାଂ ଦୁର୍ଗତି ର୍ଭୱିଷ୍ୟତି|
18 ১৮ এইবোৰ যেন জাৰ-কালত নঘটে, তাৰ বাবে প্ৰাৰ্থনা কৰিবা।
ଯୁଷ୍ମାକଂ ପଲାଯନଂ ଶୀତକାଲେ ଯଥା ନ ଭୱତି ତଦର୍ଥଂ ପ୍ରାର୍ଥଯଧ୍ୱଂ|
19 ১৯ কিয়নো সেই কেইটা দিনত বহু মনোকষ্ট হ’ব৷ ঈশ্বৰে স্ৰজা সৃষ্টিত, আৰম্ভণিৰে পৰা এতিয়ালৈকে তেনে কষ্ট কেতিয়াও হোৱা নাই আৰু নহ’বও।
ଯତସ୍ତଦା ଯାଦୃଶୀ ଦୁର୍ଘଟନା ଘଟିଷ୍ୟତେ ତାଦୃଶୀ ଦୁର୍ଘଟନା ଈଶ୍ୱରସୃଷ୍ଟେଃ ପ୍ରଥମମାରଭ୍ୟାଦ୍ୟ ଯାୱତ୍ କଦାପି ନ ଜାତା ନ ଜନିଷ୍ୟତେ ଚ|
20 ২০ যদি প্ৰভুৱে সেই দিনৰ সংখ্যা কম নকৰে, তেনেহলে কোনো মানুহৰে ৰক্ষা নহ’ব৷ কিন্তু যি সকলক তেওঁ মনোনীত কৰিলে, যি সকলক তেওঁ বাছি ল’লে; সেই লোক সকলৰ কাৰণে তেওঁ এই দিনৰ সংখ্যা কম কৰিলে।
ଅପରଞ୍ଚ ପରମେଶ୍ୱରୋ ଯଦି ତସ୍ୟ ସମଯସ୍ୟ ସଂକ୍ଷେପଂ ନ କରୋତି ତର୍ହି କସ୍ୟାପି ପ୍ରାଣଭୃତୋ ରକ୍ଷା ଭୱିତୁଂ ନ ଶକ୍ଷ୍ୟତି, କିନ୍ତୁ ଯାନ୍ ଜନାନ୍ ମନୋନୀତାନ୍ ଅକରୋତ୍ ତେଷାଂ ସ୍ୱମନୋନୀତାନାଂ ହେତୋଃ ସ ତଦନେହସଂ ସଂକ୍ଷେପ୍ସ୍ୟତି|
21 ২১ তেতিয়া যদিও কোনোৱে তোমালোকক কয়, ‘চোৱা, খ্ৰীষ্ট ইয়াত আছে!’ বা ‘চোৱা, সৌ তাত আছে!’ তথাপি বিশ্বাস নকৰিবা।
ଅନ୍ୟଚ୍ଚ ପଶ୍ୟତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋତ୍ର ସ୍ଥାନେ ୱା ତତ୍ର ସ୍ଥାନେ ୱିଦ୍ୟତେ, ତସ୍ମିନ୍କାଲେ ଯଦି କଶ୍ଚିଦ୍ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଏତାଦୃଶଂ ୱାକ୍ୟଂ ୱ୍ୟାହରତି, ତର୍ହି ତସ୍ମିନ୍ ୱାକ୍ୟେ ଭୈୱ ୱିଶ୍ୱସିତ|
22 ২২ কিয়নো ভুৱা খ্ৰীষ্ট আৰু ভুৱা ভাববাদী সকল আবিৰ্ভাৱ হব আৰু চিনৰ সৈতে আশ্চর্যজনক কাম কৰিব; সম্ভৱ হ’লে তেওঁলোকে মনোনীত লোক সকলকো ভুলাবলৈ চেষ্টা কৰিব৷
ଯତୋନେକେ ମିଥ୍ୟାଖ୍ରୀଷ୍ଟା ମିଥ୍ୟାଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନଶ୍ଚ ସମୁପସ୍ଥାଯ ବହୂନି ଚିହ୍ନାନ୍ୟଦ୍ଭୁତାନି କର୍ମ୍ମାଣି ଚ ଦର୍ଶଯିଷ୍ୟନ୍ତି; ତଥା ଯଦି ସମ୍ଭୱତି ତର୍ହି ମନୋନୀତଲୋକାନାମପି ମିଥ୍ୟାମତିଂ ଜନଯିଷ୍ୟନ୍ତି|
23 ২৩ সেয়েহে তোমালোক সাৱধান হোৱা! কিয়নো মই তোমালোকক সময়ৰ আগতে এই বিষয়ে কলোঁ।
ପଶ୍ୟତ ଘଟନାତଃ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ସର୍ୱ୍ୱକାର୍ୟ୍ୟସ୍ୟ ୱାର୍ତ୍ତାଂ ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟମଦାମ୍, ଯୂଯଂ ସାୱଧାନାସ୍ତିଷ୍ଠତ|
24 ২৪ কিন্তু সেই মনোকষ্টৰ দিনবোৰৰ পাছত, সুৰ্য্য অন্ধকাৰময় হ’ব, চন্দ্ৰয়ো পোহৰ নিদিব
ଅପରଞ୍ଚ ତସ୍ୟ କ୍ଲେଶକାଲସ୍ୟାୱ୍ୟୱହିତେ ପରକାଲେ ଭାସ୍କରଃ ସାନ୍ଧକାରୋ ଭୱିଷ୍ୟତି ତଥୈୱ ଚନ୍ଦ୍ରଶ୍ଚନ୍ଦ୍ରିକାଂ ନ ଦାସ୍ୟତି|
25 ২৫ আকাশৰ পৰা তৰাবোৰ খহি তললৈ পৰিব আৰু আকাশত থকা পৰাক্ৰমবোৰ লৰোৱা হ’ব।
ନଭଃସ୍ଥାନି ନକ୍ଷତ୍ରାଣି ପତିଷ୍ୟନ୍ତି, ୱ୍ୟୋମମଣ୍ଡଲସ୍ଥା ଗ୍ରହାଶ୍ଚ ୱିଚଲିଷ୍ୟନ୍ତି|
26 ২৬ তেতিয়া তেখেত সকলে মানুহৰ পুত্ৰক, পৰাক্ৰম আৰু প্ৰতাপেৰে মেঘৰ ওপৰত অহা দেখিব।
ତଦାନୀଂ ମହାପରାକ୍ରମେଣ ମହୈଶ୍ୱର୍ୟ୍ୟେଣ ଚ ମେଘମାରୁହ୍ୟ ସମାଯାନ୍ତଂ ମାନୱସୁତଂ ମାନୱାଃ ସମୀକ୍ଷିଷ୍ୟନ୍ତେ|
27 ২৭ তেওঁ দূত সকলক পঠিয়াই পৃথিৱীৰ সীমাৰ পৰা আকাশৰ সীমালৈকে, চাৰিওফালৰ পৰা নিজৰ মনোনীত লোক সকলক আনি গোটাব৷
ଅନ୍ୟଚ୍ଚ ସ ନିଜଦୂତାନ୍ ପ୍ରହିତ୍ୟ ନଭୋଭୂମ୍ୟୋଃ ସୀମାଂ ଯାୱଦ୍ ଜଗତଶ୍ଚତୁର୍ଦିଗ୍ଭ୍ୟଃ ସ୍ୱମନୋନୀତଲୋକାନ୍ ସଂଗ୍ରହୀଷ୍ୟତି|
28 ২৮ ডিমৰু গছজোপাৰ পৰা এটা দৃষ্টান্ত শিকা। যেতিয়া তাৰ ঠাল কোমল হৈ কুঁহিপাত মেলে তেতিয়া জহকাল ওচৰ হৈছে বুলি তোমালোকে জানা।
ଉଡୁମ୍ବରତରୋ ର୍ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତଂ ଶିକ୍ଷଧ୍ୱଂ ଯଦୋଡୁମ୍ବରସ୍ୟ ତରୋ ର୍ନୱୀନାଃ ଶାଖା ଜାଯନ୍ତେ ପଲ୍ଲୱାଦୀନି ଚ ର୍ନିଗଚ୍ଛନ୍ତି, ତଦା ନିଦାଘକାଲଃ ସୱିଧୋ ଭୱତୀତି ଯୂଯଂ ଜ୍ଞାତୁଂ ଶକ୍ନୁଥ|
29 ২৯ সেইদৰে যেতিয়া এইবোৰ ঘটনা দেখিবা, তেতিয়া তেওঁ ওচৰ চাপি দুৱাৰমুখ পালেহি বুলি তোমালোকে জানিবা।
ତଦ୍ୱଦ୍ ଏତା ଘଟନା ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ସ କାଲୋ ଦ୍ୱାର୍ୟ୍ୟୁପସ୍ଥିତ ଇତି ଜାନୀତ|
30 ৩০ মই তোমালোকক স্বৰূপকৈ কওঁ, এই সকলো নঘটালৈকে এই কালৰ লোক লুপ্ত নহ’ব।
ଯୁଷ୍ମାନହଂ ଯଥାର୍ଥଂ ୱଦାମି, ଆଧୁନିକଲୋକାନାଂ ଗମନାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ତାନି ସର୍ୱ୍ୱାଣି ଘଟିଷ୍ୟନ୍ତେ|
31 ৩১ আকাশ আৰু পৃথিৱী লুপ্ত হ’ব কিন্তু মোৰ বাক্য কেতিয়াও লুপ্ত নহ’ব।
ଦ୍ୟାୱାପୃଥିୱ୍ୟୋ ର୍ୱିଚଲିତଯୋଃ ସତ୍ୟୋ ର୍ମଦୀଯା ୱାଣୀ ନ ୱିଚଲିଷ୍ୟତି|
32 ৩২ কিন্তু পিতৃৰ বাহিৰে সেই সময় বা দিনৰ প্ৰসংগত কোনো এজনে নাজানে, সেয়া স্বৰ্গৰ দূতেই হওক বা পুত্ৰই হওক৷
ଅପରଞ୍ଚ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥଦୂତଗଣୋ ୱା ପୁତ୍ରୋ ୱା ତାତାଦନ୍ୟଃ କୋପି ତଂ ଦିୱସଂ ତଂ ଦଣ୍ଡଂ ୱା ନ ଜ୍ଞାପଯତି|
33 ৩৩ সেই বিষয়ে সাৱধান হোৱা! পৰ দি প্ৰাৰ্থনা কৰি থাকা; কিয়নো সেই সময় কেতিয়া আহিব, এই বিষয়ে তোমালোকে নাজানা।
ଅତଃ ସ ସମଯଃ କଦା ଭୱିଷ୍ୟତି, ଏତଜ୍ଜ୍ଞାନାଭାୱାଦ୍ ଯୂଯଂ ସାୱଧାନାସ୍ତିଷ୍ଠତ, ସତର୍କାଶ୍ଚ ଭୂତ୍ୱା ପ୍ରାର୍ଥଯଧ୍ୱଂ;
34 ৩৪ সেইদিন এনেদৰে আহিব, যেনেকৈ কোনো লোক নিজৰ ঘৰ এৰি বিদেশলৈ যায় আৰু নিজৰ দাসবোৰক তেওঁ অধিকাৰ দি প্ৰতিজনৰ কাম ভাগ কৰি দিয়ে, আৰু ঘৰৰ দুৱৰীক পৰ দি থাকিবলৈ আজ্ঞা দিয়ে৷
ଯଦ୍ୱତ୍ କଶ୍ଚିତ୍ ପୁମାନ୍ ସ୍ୱନିୱେଶନାଦ୍ ଦୂରଦେଶଂ ପ୍ରତି ଯାତ୍ରାକରଣକାଲେ ଦାସେଷୁ ସ୍ୱକାର୍ୟ୍ୟସ୍ୟ ଭାରମର୍ପଯିତ୍ୱା ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ସ୍ୱେ ସ୍ୱେ କର୍ମ୍ମଣି ନିଯୋଜଯତି; ଅପରଂ ଦୌୱାରିକଂ ଜାଗରିତୁଂ ସମାଦିଶ୍ୟ ଯାତି, ତଦ୍ୱନ୍ ନରପୁତ୍ରଃ|
35 ৩৫ এই হেতুকে তোমালোকেও পৰ দি থাকা; কিয়নো ঘৰৰ গৰাকী গধূলি বা মাজনিশা বা কুকুৰাই ডাক দিয়া পৰত বা ৰাতিপুৱা কেতিয়া আহিব তোমালোকে নাজানা৷
ଗୃହପତିଃ ସାଯଂକାଲେ ନିଶୀଥେ ୱା ତୃତୀଯଯାମେ ୱା ପ୍ରାତଃକାଲେ ୱା କଦାଗମିଷ୍ୟତି ତଦ୍ ଯୂଯଂ ନ ଜାନୀଥ;
36 ৩৬ তেওঁ অকস্মাতে আহি তোমালোকক যেন টোপনিত থকা নেদেখে।
ସ ହଠାଦାଗତ୍ୟ ଯଥା ଯୁଷ୍ମାନ୍ ନିଦ୍ରିତାନ୍ ନ ପଶ୍ୟତି, ତଦର୍ଥଂ ଜାଗରିତାସ୍ତିଷ୍ଠତ|
37 ৩৭ মই তোমালোকক কি কি কব লাগে, সেই সকলোবোৰকে কলোঁ, পৰ দি থাকা৷”
ଯୁଷ୍ମାନହଂ ଯଦ୍ ୱଦାମି ତଦେୱ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ୱଦାମି, ଜାଗରିତାସ୍ତିଷ୍ଠତେତି|

< মাৰ্ক 13 >