< লূক 7 >

1 যীচুৱে ক’ব বিচৰা সকলো কথা মানুহবোৰে শুনিব পৰাকৈ কোৱাৰ পাছত তেওঁ কফৰনাহূম চহৰত সোমাল৷
ଜିସୁନ୍‌ ମନ୍‌ରାଞ୍ଜି ଆମଙ୍‌ ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ ଆ ବର୍ନେ ଅବ୍‌ସୁଜ୍ଜେଡାଲେ କପର୍ନାଉମ୍‌ ଗଡ଼ାନ୍‌ ଜିରେନ୍‌ ।
2 সেই ঠাইত এজন এশৰ সেনাপতিৰ প্ৰিয় দাস অসুস্থ হৈ মৰোঁ মৰোঁ অৱস্থাত আছিল৷
ତି ଆ ବନେଡ଼ା ଅବୟ୍‌ ରୋମିଅ ସୋଡ଼ା ସିପ୍ପାୟନ୍‌, ଆନିନ୍‌ ଅଙ୍ଗା କମ୍ୱାରିମର୍‌ଆଡଙ୍‌ ଗୋଗୋୟ୍‌ ଡୁଙ୍‌ୟମେନ୍‌, ତି ଆ କମ୍ୱାରିମର୍‌ ଆକ୍ରାନ୍‌ ଅସୁଡାଲେ ଆର୍ରବୁଏନ୍‌ ଅନ୍ତମ୍‌ ଡେଏନ୍‌ ।
3 কিন্তু সেনাপতিয়ে যেতিয়া যীচুৰ বিষয়ে শুনিবলৈ পালে, তেতিয়া অসুস্থ দাস জনক ৰক্ষা কৰিবৰ বাবে যীচুক অনুৰোধ কৰিবলৈ ইহুদী সকলৰ কেইজনমান পৰিচাৰকক পঠিয়াই দিলে৷
ସୋଡ଼ା ସିପ୍ପାୟନ୍‌, ଜିସୁନ୍‌ ଆ ବର୍ନେ ଆରମ୍‌ଡଙେନ୍‌, ଆନିନ୍‌ ସୋଡ଼ା ସିପ୍ପାୟନ୍‌ ଆସିଂ ଇୟ୍‌ଲେ ଆ କମ୍ୱାରିମରନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ମନବ୍‌ନଙନ୍‌ ଆସନ୍‌, ଜିସୁନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଅନୋଡ୍ଡେବାନ୍‌ ଲାଙ୍‌ଲେଡ୍‌ ଜିଉଦିଞ୍ଜି ଆ ପାପୁର୍‌ମର୍‌ଜିଆଡଙ୍‌ ବର୍ରେ ଜିସୁନ୍‌ ଆମଙ୍‌ ଆପ୍ପାୟେଞ୍ଜି ।
4 তেতিয়া তেওঁলোকে যীচুৰ ওচৰলৈ আহিল আৰু অতিশয় বিনয় কৰি ক’লে, “যাৰ বাবে আপোনাৰ ওচৰত আহিছোঁ, তেওঁলৈ আপুনি যেন অনুগ্ৰহ কৰিব; তেওঁ এনে অনুগ্ৰহ পাবৰ যোগ্য ব্যক্তি৷
ଆନିଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍‌ ଆମଙ୍‌ ତୁଙ୍‌ଲାଜି କି ମାଡ୍ଡ କାକୁର୍ତିଡାଲନ୍‌ ଇୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ବରେଜି, “ଆମନ୍‌ ଆନିନ୍‌ ଆସନ୍‌ କେନ୍‌ ଆ କାବ୍ବାଡ଼ା ଲନୁମନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଆନିନ୍‌ ଜିଞ୍ଜିନ୍‌;
5 কিয়নো তেওঁ আমাৰ দেশীয় লোকক প্ৰেম কৰে আৰু নাম-ঘৰটোও তেৱেঁই আমাৰ বাবে সাজি দিলে৷”
ଇନିଆସନ୍‌ଗାମେଣ୍ଡେନ୍‌ ଆନିନ୍‌ ଜାତିଲେନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଡୁଙ୍‌ୟମ୍‌ତେ ଆରି ଆନିନ୍‌ଡମ୍‌ ରନୁକ୍କୁସିଂଲେନ୍‌ ଗୁଲେ ତିୟ୍‌ଲଲେନ୍‌ ।”
6 তেতিয়া যীচুৱে তেওঁলোকৰ লগত গৈ ঘৰৰ ওচৰ পাওঁতে, সেই সেনাপতিয়ে বন্ধুবোৰক তেওঁৰ ওচৰত কবলৈ পঠালে যে, “হে প্ৰভু, নিজকে দুখ নিদিব; কিয়নো আপুনি যে আহি মোৰ ঘৰৰ ভিতৰত সোমাব, মই এনে যোগ্য নহওঁ;
ସିଲତ୍ତେ ଜିସୁନ୍‌ ଆନିଞ୍ଜି ସରିନ୍‌ ଇୟେନ୍‌ । ଆନିନ୍‌ ଅସିଙନ୍‌ ଆ ଡାସଙାୟ୍‌ ଆତ୍ରୁଙେନ୍‌ ଆଡିଡ୍‌, ରୋମିଅ ସୋଡ଼ା ସିପ୍ପାୟନ୍‌, ଆ ଗଡ଼ିଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଆପ୍ପାୟ୍‌ଡାଲେ ଜିସୁନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ବରେନ୍‌, “ପ୍ରବୁ ଆମନ୍‌ ଆରି ବାଉଲ୍ଲିଡଙ୍‌ନେ, ଇନିଆସନ୍‌ଗାମେଣ୍ଡେନ୍‌ ଆମନ୍‌ ଅସିଂଞେନ୍‌ ଇୟ୍‌ତାୟ୍‌, ତିଆସନ୍‌ ଞେନ୍‌ ଜିଞ୍ଜିନ୍‌ ତଡ୍‌ ।
7 সেই কাৰণে ময়ো আপোনাৰ ওচৰলৈ যাবৰ বাবে যোগ্য হৈছোঁ বুলি নাভাবিলোঁ; কিন্তু মাত্ৰ এষাৰ বাক্য কওক, তাতে মোৰ দাস যেন সুস্থ হ’ব।
ତିଆସନ୍‌ ଞେନ୍‌ ଅମଙ୍‌ନମ୍‌ ଅନିୟନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଜିଞ୍ଜିନ୍‌ ଅଃନ୍ନବ୍‌ଡିସୟ୍‌ଲାୟ୍‌; ବନ୍‌ଡ ଅଜିଡ୍‌ ବାଁୟ୍‌ଲେ ବର୍ନା, କମ୍ୱାରିମର୍‌ଞେନ୍‌ ମନଙ୍‌ତେ ।
8 কিয়নো মই পৰৰ ক্ষমতাৰ অধীন মানুহ, মোৰ অধীনতো সেনাবোৰ আছে; মই এজনক যোৱা বুলিলে, সি যায় আৰু আন এজনক আহা বুলিলে, সি আহে৷ মোৰ দাসক এইটো কৰ বুলিলে, সি কৰে।”
ଇନିଆସନ୍‌ଗାମେଣ୍ଡେନ୍‌ ଞେନ୍‌ ଅବୟ୍‌ନେନ୍‌ ଆ ଜାୟ୍‌ତା ଡକୋଲନାୟ୍‌ ଜନଙ୍‌ଡେନ୍‌ ଜାୟ୍‌ତାଞେନ୍‌ ସିପ୍ପାୟଞ୍ଜି ଡକୋଜି; ଆରି ଞେନ୍‌ ଅବୟ୍‌ନେଆଡଙ୍‌ ‘ଜିରା’ ଗାମ୍‌ଲାୟ୍‌ ଡେନ୍‌ ଆନିନ୍‌ ଜିର୍ତେ; ଆନ୍ନାମର୍‌ଆଡଙ୍‌ ‘ଜିରାୟ୍‌’ ଗାମ୍‌ଲାୟ୍‌ ଡେନ୍‌ ଆନିନ୍‌ ଜିର୍ତାୟ୍‌; ଆରି, କମ୍ୱାରିମର୍‌ଞେନ୍‌ ‘କେନ୍‌ଆତେ ଲୁମା,’ ଗାମ୍‌ଲାୟ୍‌ ଡେନ୍‌ ଆନିନ୍‌ ତିଆତେ ଲୁମ୍‌ତେ ।”
9 যীচুৱে এই কথা শুনি অতি বিস্ময় মানিলে আৰু মুখ ঘূৰাই তেওঁৰ পাছে পাছে ভিৰ কৰি অহা লোক সকলক ক’লে, “মই তোমালোকক কওঁ, ইস্ৰায়েলৰ মাজতো মই ইমান বিশ্বাস কোনো এজনৰ পৰা পোৱা নাই।”
ଜିସୁନ୍‌ କେନ୍‌ ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ ଆ ବର୍ନେ ଅମ୍‌ଡଙ୍‌ଡାଲେ ସାନ୍ନି ଡେଏନ୍‌, ଆରି ଆୟର୍‌ଗୁଡ଼ିଃଲନ୍‌ ଆନିନ୍‌ ଆସ୍ରଣ୍ଡୋଙେଞ୍ଜି ଆ ମନ୍‌ରାଜିଆଡଙ୍‌ ତି ମନ୍‌ରାନ୍‌ ଆ ବର୍ନେ ବରେଞ୍ଜି, “ଞେନ୍‌ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ବର୍ତବେନ୍‌, ଇସ୍ରାଏଲଞ୍ଜି ଆମଙ୍‌ଲୋଙ୍‌ ଜନଙ୍‌ ଡିୟ୍‌ନେ ସୋଡ଼ା ଆ ଡର୍ନେ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍‌ ଞାଙାୟ୍‌!”
10 ১০ পাছত যি সকলক পঠোৱা হৈছিল, তেওঁলোকে ঘৰলৈ উভতি আহি, সেই দাসক সুস্থ হোৱা দেখা পালে।
ଆରି, ଆରାପ୍ପାୟ୍‌ଲନେନ୍‌ ଆ ମନ୍‌ରାଜି, ଅସିଙନ୍‌ ୟର୍ରନ୍‌ କମ୍ୱାରିମରନ୍‌ ଆମନଙ୍‌ ଇୟ୍‌ଲେ ଗିଜେଜି ।
11 ১১ ইয়াৰ কিছুদিনৰ পাছত, যীচু নায়িন নামেৰে এখন নগৰলৈ গৈ আছিল৷ তাতে তেওঁৰ শিষ্য সকল আৰু এজাক মানুহৰ এটা দল তেওঁৰ লগত গৈ আছিল।
ସିଲଡ୍‌ଲ୍ଲନ୍‌ ଜିସୁନ୍‌ ନାଇନ୍‌ ଗାମ୍‌ଲେ ଅବୟ୍‌ ଗଡ଼ାନ୍‌ ଇୟେନ୍‌, ଆରି ଆ ଞଙ୍‌ନେମରଞ୍ଜି ଡ ଗୋଗୋୟ୍‌ଡମ୍‌ ମନ୍‌ରାଞ୍ଜି ଆନିନ୍‌ ସରିନ୍‌ ଇୟେଞ୍ଜି ।
12 ১২ যেতিয়া তেওঁ গৈ নগৰৰ দুৱাৰৰ ওচৰ পালে, তেতিয়া এজন মৃত লোকক কিছুমান মানুহে বাহিৰলৈ কঢ়িয়াই লৈ আহি থকা দেখিলে৷ সেই মৃত লোক জন আছিল এজনী বিধৱাৰ একমাত্ৰ সন্তান৷ সেই নগৰৰ বহুত লোকে তেওঁৰ সংগে সংগে আহি আছিল।
ଆନିନ୍‌ ଗଡ଼ାନ୍‌ ଆ ଗରନ୍ନେଲୋଙ୍‌ ଆତ୍ରୁଙେନ୍‌ ଆଡିଡ୍‌, ଗିୟ୍‌ବା, ମନ୍‌ରାଞ୍ଜି ଅବୟ୍‌ ଆରବୁମରନ୍‌ ବୋୟ୍‌ଲେ ଡୁଆରାନ୍‌ ପାଙ୍‌ଲାଜି, ତି ଆରବୁମରନ୍‌ ଆ ନନ ଆଜୁଆର୍‌, ଆରି ତି ଜୁଆର୍‌ବଜନ୍‌ ଆଅନ୍‌ ଆବୟନ୍‌ ବନ୍‌ ଡକୋଏନ୍‌; ଆରି, ଗୋଗୋୟ୍‌ନେଡମ୍‌ ଗଡ଼ାନ୍‌ ଆ ମନ୍‌ରାଜି ଆନିନ୍‌ ସରିନ୍‌ ତେତ୍ତେ ଡକୋଏଞ୍ଜି ।
13 ১৩ তেতিয়া প্ৰভুৱে তেওঁক দেখি গভীৰ মৰমত তেওঁৰ ফালে চালে আৰু ক’লে, “তুমি নাকান্দিবা।”
ପ୍ରବୁନ୍‌ ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଗିୟ୍‌ଲେ, ଆନିନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଇର୍ସୋୟମ୍‌ଡାଲେ ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ବରେନ୍‌, “ୟେଡଙେ ।”
14 ১৪ পাছত তেওঁ ওচৰলৈ গৈ মৰা লোক জনক কঢ়িয়াই নিয়া চাং খন চুলে; তাতে চাং খন কঢ়িয়াই নিয়া লোক সকল স্থিৰ হৈ পৰিল। তেতিয়া তেওঁ ক’লে, “হে ডেকা, মই তোমাক ইয়াকে কৈছোঁ, তুমি উঠা।”
ଆରି, ଜିସୁନ୍‌ ତେତ୍ତେ ତୁୟାଜନ୍‌ ଜିର୍ରେ, ରାଣ୍ଡାଜାଙନ୍‌ ସୁଙେଏନ୍‌, ଆରି, ବଣ୍ଡ୍ରୋୟ୍‌ମରଞ୍ଜି ଆତ୍ରନଙେଞ୍ଜି, ଆନିନ୍‌ ବର୍ରନେ, “ଏ ବେଣ୍ଡିଆ! ଞେନ୍‌ ଆମନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ବର୍ତମ୍‌, ଡୋନା ।”
15 ১৫ তেতিয়াই সেই মৃত লোক জন উঠি বহিল আৰু কথা কবলৈ আৰম্ভ কৰিলে। তেতিয়া যীচুৱে তেওঁক নি, তেওঁৰ মাতৃৰ হাতত তুলি দিলে।
ସିଲତ୍ତେ ଆରବୁମରନ୍‌ ଡୋଲନ୍‌ ତଙ୍କୁମେନ୍‌, ଆରି କଡାଡ଼ିଲନେ, ସିଲଡ୍‌ଲ୍ଲନ୍‌ ଜିସୁନ୍‌ ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଆୟୋଙନ୍‌ ଆସିଲୋଙ୍‌ ତିୟେନ୍‌ ।
16 ১৬ ইয়াকে দেখি সকলোৰে ভয় লাগিল আৰু ঈশ্বৰৰ স্তুতি কৰি তেওঁলোকে কবলৈ ধৰিলে, “আমাৰ মাজত এজন মহান ভাৱবাদী ওলাল, আৰু ঈশ্বৰে তেওঁৰ মানুহবোৰলৈ দৃষ্টি কৰিলে৷”
ସିଲତ୍ତେ ଅଡ଼୍‌କୋଞ୍ଜି ବତଙେଞ୍ଜି, ଆରି ଇସ୍ୱରନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ସେଙ୍କେଲେ ବର୍ରଞ୍ଜି, “ଅମଙ୍‌ଲୋଙ୍‌ଲେନ୍‌ ଅବୟ୍‌ ସୋଡ଼ା ପୁର୍ବାଃତେ ବର୍ନେମରନ୍‌ ଡୁଙ୍‌ଲନାୟ୍‌ ଆରି ଇସ୍ୱରନ୍‌ ଆ ମନ୍‌ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଡୋବ୍‌ଡୋବନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଇୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ।”
17 ১৭ পাছত গোটেই যিহুদীয়াত আৰু ইয়াৰ চাৰিওফালে থকা অঞ্চল সমূহত তেওঁৰ বিষয়ে এই কথা বিয়পি গ’ল।
ଆରି, ଜିସୁନ୍‌ ଆ ବର୍ନେ ସମ୍ପରା ଜିଉଦା ଡେସାନ୍‌ ଡ ସମ୍ପରାରେଙନ୍‌ ବୁର୍ବୁରାୟ୍‌ଲନେ ।
18 ১৮ পাছত যোহনৰ শিষ্যবোৰে এই সকলোবোৰ ঘটনাৰ বিষয়ে যোহনৰ ওচৰত গৈ সম্বাদ দিলে।
ତିକ୍କି ଜନନ୍‌ ଆ ଞଙ୍‌ନେମର୍‌ଜି କେନ୍‌ ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ ଆ ବର୍ନେଜି ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଅବ୍‌ଜନାଏଞ୍ଜି ।
19 ১৯ তেতিয়া যোহনে তেওঁৰ দুজন শিষ্যক মাতি আনি প্ৰভুৰ ওচৰত শুধিবৰ বাবে পঠিয়ালে যে, “আহিব লগা জন আপুনিয়ে নে? নে আমি আন কোনো এজনৰ বাবে অপেক্ষা কৰি থাকিম?”
ସିଲତ୍ତେ ଜନନ୍‌, ଞଙ୍‌ନେମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍‌ଲୋଙ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ବାଗୁନେ ଓଡ୍ଡେଡାଲେ, “ଅଙ୍ଗାମର୍‌ ଜିର୍ତାୟ୍‌, ତି ଆ ମନ୍‌ରା ଆମନ୍‌ ପଙ୍‌, ଅଡ଼େ ଇନ୍‌ଲେନ୍‌ ଆନ୍ନାମର୍‌ଆଡଙ୍‌ ଏଜଗେଆୟ୍‌?” ଗାମ୍‌ଲେ ପ୍ରବୁନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ବର୍ବରନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଆମଙନ୍‌ ଆପ୍ପାୟ୍‌ଲାଜି ।
20 ২০ তেতিয়া সেই লোক দুজন যীচুৰ ওচৰলৈ আহিল আৰু ক’লে, “বাপ্তাইজক যোহনে আমাক আপোনাৰ ওচৰলৈ পঠিয়াইছে আৰু শুধিছে যে, ‘আহিবলগীয়া জন আপুনিয়েই নে? নে আন কোনো এজনৰ বাবে আমি অপেক্ষা কৰি থাকিম’?”
ତି ଆ ମନ୍‌ରାଜି ଜିସୁନ୍‌ ଆମଙ୍‌ ତୁଙ୍‌ଲେ, ଇୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ବର୍ନେଜି, “ତବ୍ବୁବ୍‌ଡାମର୍‌ ଜନନ୍‌ ଇନ୍‌ଲେନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ବର୍ରେ ଅମଙ୍‌ନମ୍‌ ଆପ୍ପାୟ୍‌ଲଲେନ୍‌, ଅଙ୍ଗାମର୍‌ ଜିର୍ତାୟ୍‌, ତି ଆ ମନ୍‌ରା ଆମନ୍‌ ପଙ୍‌, ଅଡ଼େ ଇନ୍‌ଲେନ୍‌ ଆନ୍ନାମର୍‌ଆଡଙ୍‌ ଏଜଗେଆୟ୍‌?”
21 ২১ সেই সময়ত যীচুৱে অনেক লোকক ৰোগ, মহাব্যাধিৰ পৰা আৰোগ্য কৰিছিল আৰু ভূতৰ আত্মাৰ পৰা অনেকক মুক্ত কৰিছিল আৰু অনেক অন্ধক দৃষ্টি পাবলৈ অনুমতি দিছিল।
ତି ଆ ବନେଡ଼ା ଜିସୁନ୍‌ ଜବ୍ର ମନ୍‌ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ରୋଗନ୍‌, ବମ୍ୱମ୍‌ନେନ୍‌, ଆରି ଏର୍‌ମଡ଼ିର୍‌ ପୁରାଡ଼ାଞ୍ଜି ଆମଙ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ମବ୍‌ନଙେଞ୍ଜି, ଆରି ଜବ୍ର କାଡ଼ୁମରଞ୍ଜି ଗିୟ୍‌ଲେ ରପ୍ତିଏଞ୍ଜି ।
22 ২২ তেতিয়া তেওঁ তেওঁলোকক উত্তৰ দি ক’লে, “তোমালোকে যোৱা, আৰু যি দেখিলা, শুনিলা, সেই বিষয়ৰ সম্বাদ যোহনক দিয়াগৈ; আৰু ক’বা, ‘অন্ধই চকু পুনৰায় পাইছে, লেঙেৰাই খোজ কাঢ়িছে, কুষ্ঠ ৰোগীক শুচি কৰা হৈছে, কলাই শুনিছে, মৃত লোকক জীৱন দিয়া হৈছে, দৰিদ্ৰ সকলৰ আগত শুভবাৰ্তা ঘোষণা কৰা হৈছে,
ଜିସୁନ୍‌ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଜାଲଙେଞ୍ଜି, “ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଇନିଜି ଇନିଜି ଏଗିଜେନ୍‌ ଆରି ଏଅମ୍‌ଡଙେନ୍‌, ତିଆତେଜି ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ ତବ୍ବୁବ୍‌ଡାମର୍‌ ଜନନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଇୟ୍‌ନବ୍‌ଜନାବା; କାଡ଼ୁମରଞ୍ଜି ଗିୟ୍‌ଲେ ରପ୍ତିତଜି, ସୋତ୍ତାମରଞ୍ଜି ତଙିୟ୍‌ଲନ୍‌ ରପ୍ତିତଜି, ମୋଡ୍ଡୋମରଞ୍ଜି ମଡ଼ିର୍‌ତଜି, କାଲାମରଞ୍ଜି ଅମ୍‌ଡଙ୍‌ଲେ ରପ୍ତିତଜି, ଆରବୁମରଞ୍ଜି ଡୋତଞ୍ଜି, ଡୋଲେୟ୍‌ମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍‌ ମନଙ୍‌ବରନ୍‌ ଅନପ୍ପୁଙନ୍‌ ଡେତେ;
23 ২৩ আৰু যি জনে মোত বিঘিনি নাপায়, তেওঁ ধন্য৷’”
ଆରି, ଅଙ୍ଗା ମନ୍‌ରା ଞେନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଅଃଡ୍ଡାଲ୍‌ଗଡିଁୟ୍‌ ଆନିନ୍‌ ସନେନ୍‌ସେନ୍‌!”
24 ২৪ পাছত যোহনে পঠোৱা বাৰ্তাবাহক দুজন যেতিয়া ঘূৰি গ’ল, তেতিয়া যীচুৱে লোক সকলৰ আগত যোহনৰ বিষয়ে কবলৈ ধৰিলে, “আপোনালোকে কি চাবৰ বাবে মৰুপ্ৰান্তলৈ ওলাই গৈছিল, বতাহে লৰোৱা নল নে?
ତବ୍ବୁବ୍‌ଡାମର୍‌ ଜନନ୍‌ ଆ ଞଙ୍‌ନେମର୍‌ଜି ଆଜିର୍ରେଞ୍ଜି ସିଲଡ୍‌ଲ୍ଲନ୍‌, ଜିସୁନ୍‌ ତବ୍ବୁବ୍‌ଡାମର୍‌ ଜନନ୍‌ ଆ ବର୍ନେ ମନ୍‌ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ବନରନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଉଲନେ, “ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଆରିଙ୍‌ରିଙ୍‌ଲୋଙନ୍‌ ଇନି ଗିୟ୍‌ଗିଜନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଡୁଙ୍‌ଲନ୍‌ ଏଜିରେନ୍‌? ଇନି ରିଙ୍ଗେନ୍‌ ବାତ୍ତେ ଆମ୍ରୋମୋଲତନେନ୍‌ ଅବୟ୍‌ ଡାଆଜିଙନ୍‌ ପଙ୍‌?
25 ২৫ তেনেহলে কি চাবলৈ গৈছিল, এজন কোমল কাপোৰ পিন্ধা মানুহ নে? চাওক, যি সকলে উজ্জ্বল বস্ত্ৰ পিন্ধি সুখভোগেৰে জীয়াই থাকে, এনে মান্যৱন্ত লোক ৰাজভৱনতহে থাকে।
ତିଆତେ ତଡ୍‌ ଡେନ୍‌ ଇନି ଗିୟ୍‌ଗିଜନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଡୁଙ୍‌ଲନ୍‌ ଏଜିରେନ୍‌? ଇନି ମନଙ୍‌ଡମ୍‌ ଆ ସିନ୍‌ରି ଆରନେନ୍‌ ଆ ମନ୍‌ରା ପଙ୍‌? ଗିୟ୍‌ବା, ଆନାଜି ମଡ଼ଗାଡମନ୍‌ ଆ ସିନ୍‌ରି ରଲନ୍‌ ଏରାମ୍ମୁୟ୍‌ ଡକୋତଞ୍ଜି, ଆନିଞ୍ଜି ରାଜାସିଂଲୋଙନ୍‌ ଡକୋତଞ୍ଜି ।
26 ২৬ তেনেহলে কি চাবলৈ গৈছিল, ভাববাদীক নে? হয়, মই আপোনালোকক কওঁ, ভাৱবাদীতকৈয়ো বহু শ্ৰেষ্ঠ জনক।
ଞେନ୍‌ ବରିଁୟ୍‌ବା, ତିଆତେ ତଡ୍‌ ଡେନ୍‌ ଇନି ଗିୟ୍‌ଗିଜନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଡୁଙ୍‌ଲନ୍‌ ଏଜିରେନ୍‌? ଇନି ଅବୟ୍‌ ପୁର୍ବାଃତେ ବର୍ନେମରନ୍‌ ପଙ୍‌? ଞେନ୍‌ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଆଜାଡ଼ିଡମ୍‌ ବର୍ତବେନ୍‌, ପୁର୍ବାଃତେ ବର୍ନେମରନ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ଆରି ଗୋଗୋୟ୍‌ ସତଙ୍‌ମରନ୍‌ ।
27 ২৭ এই জনেই সেই লোক, যাৰ বিষয়ে লিখা হৈছিল- ‘চোৱা, মই মোৰ বাৰ্তাবাহকক তোমাৰ আগত পঠিয়াইছোঁ, তেওঁ তোমাৰ আগে আগে গৈ তোমাৰ বাট যুগুত কৰিব৷’
ଆ ବର୍ନେନ୍‌ ଡରମ୍ମ ସାସ୍ତ୍ରଲୋଙନ୍‌ ଏନ୍ନେଲେ ଆଇଡିଡ୍‌, ଇସ୍ୱରନ୍‌ ବର୍ରନେ, ‘ଗିୟ୍‌ବା, ଞେନ୍‌ ପାଙ୍‌ଲଙ୍‌ବର୍‌ମର୍‌ଞେନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଆମ୍ମୁଙ୍‌ଗଡ୍‌ନମ୍‌ ଆପ୍ପାୟ୍‌ତାୟ୍‌, ଆନିନ୍‌ ମୁକ୍କାଗଡ୍‌ନମ୍‌ ଆମନ୍‌ ଆସନ୍‌ ତଙରନ୍‌ ଅବ୍‌ଜାଡାତେ,’ ତି ଆ ମନ୍‌ରା କେନ୍‌ଆନିନ୍‌ ।
28 ২৮ মই আপোনালোকক কওঁ, ‘নাৰীৰ পৰা জন্ম পোৱা কোনো লোকৰ মাজত, যোহনতকৈ মহান কোনো নাই, কিন্তু ঈশ্বৰৰ ৰাজ্যত সৰুতকৈয়ো সৰু জনেই তেওঁতকৈ মহান’।”
ଞେନ୍‌ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ବର୍ତବେନ୍‌, ଆଇମରଞ୍ଜି ଆ କିମ୍ପୋଙ୍‌ଲୋଙ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ଜନମ୍ମୁ ଆଡ୍ରେଏଞ୍ଜି ଅଡ଼୍‌କୋ ମନ୍‌ରାଲୋଙଞ୍ଜି, ତବ୍ବୁବ୍‌ଡାମର୍‌ ଜନନ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ଆନ୍ନିଙ୍‌ ସୋଡ଼ା ତଡ୍‌; ଜନଙ୍‌ଡେନ୍‌ ଆନା ଇସ୍ୱରନ୍‌ ଆ ରାଜ୍ୟଲୋଙ୍‌ ସନ୍ନାଡମ୍‌, ଆନିନ୍‌ ତବ୍ବୁବ୍‌ଡାମର୍‌ ଜନନ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ସୋଡ଼ା ।”
29 ২৯ সকলো মানুহে আৰু কৰ সংগ্রহকৰী সকলেও যীচুৰ কথা শুনি, যোহনৰ বাপ্তিস্মেৰে বাপ্তাইজিত হ’ল আৰু ঈশ্বৰক ধাৰ্মিক বুলি স্বীকাৰ কৰিলে;
କେନ୍‌ଆତେ ଅମ୍‌ଡଙ୍‌ଡାଲେ ଅଡ଼୍‌କୋ ମନ୍‌ରାନ୍‌ ତବ୍ବୁବ୍‌ଡାମର୍‌ ଜନନ୍‌ ଆମଙ୍‌ ତବ୍ବୁବ୍‌ଡାଲଞ୍ଜି, ଏତ୍ତେଲେ ଡ ପାନୁବେଡ୍‌ମରଞ୍ଜି ନିୟ୍‌ ତବ୍ବୁବ୍‌ଡାମର୍‌ ଜନନ୍‌ ଆମଙ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ତବ୍ବୁବ୍‌ଡାନ୍‌ ଆଞ୍ରାଙେଞ୍ଜି, ଇସ୍ୱରନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଆଜାଡ଼ିଡମ୍‌ ଗାମ୍‌ଲେ ଜାଏଞ୍ଜି;
30 ৩০ কিন্তু ফৰীচী আৰু পণ্ডিত সকলে তেওঁৰ দ্বাৰাই বাপ্তাইজিত নোহোৱাত ঈশ্বৰৰ অভিপ্ৰায় নিজৰ অৰ্থে বিফল কৰিলে৷
ବନ୍‌ଡ ପାରୁସିଞ୍ଜି ଡ ସାସ୍ତ୍ରିଞ୍ଜି ତବ୍ବୁବ୍‌ଡାମର୍‌ ଜନନ୍‌ ଆମଙ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ଏର୍‌ତବ୍ବୁବ୍‌ଡାନେନ୍‌ ଆନିଞ୍ଜିଡମ୍‌ ଆନିଞ୍ଜି ଆସନ୍‌ ଇସ୍ୱରନ୍‌ ଆ ସନେଙ୍‌ସେଙ୍‌ ବାସ୍ସେଏଞ୍ଜି ।
31 ৩১ “এতেকে এনে ধৰণৰ মানুহবোৰক মই এই যুগৰ কাৰ লগত তুলনা কৰিম? আৰু তেওঁলোক কাৰ
ଜିସୁନ୍‌ ଆରି ବର୍ରନେ, “ଏତ୍ତେଲ୍‌ଡେନ୍‌ ଞେନ୍‌ ଆନା ସରିନ୍‌ ନମିଜି ଆ ମନ୍‌ରାଜିଆଡଙ୍‌ ଜଙାଜି, ଆରି ଆନିଞ୍ଜି ଆନା ଅନ୍ତମ୍‌?
32 ৩২ যিবোৰ ল’ৰা বজাৰত বহি থাকি, ইজনে সিজনক মাতি কয়, ‘আমি তোমালোকৰ আগত বাঁহী বজালো, কিন্তু তোমালোকে নানাচিলা; আমি বিলাপ কৰিলোঁ, কিন্তু তোমালোকে নাকান্দিলা’; তেওঁলোক এই ল’ৰাবোৰৰ নিচিনা।
ଅଙ୍ଗା ପସିୟ୍‌ଜି ସରେଁୟ୍‌ତାରେଙନ୍‌ ତଙ୍କୁମ୍‌ଡାଲେ ତର୍ଡମ୍‌ ଅଲ୍‌ନୋଡ୍ଡେଲେ ବର୍ତଞ୍ଜି, ‘ଇନ୍‌ଲେଞ୍ଜି ଅମଙ୍‌ବେନ୍‌ ପିରୋଡ଼ୋଜନ୍‌ ଏପେଡ୍‌ଲାୟ୍‌, ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଏଃତ୍ତଙ୍‌ଲୋ; ଇନ୍‌ଲେଞ୍ଜି ରନବୁ କନନ୍‌ ଏକନ୍‌ଲାୟ୍‌, ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଏଃୟେଲୋ’ ଗାମ୍‌ତଜି, ଆନିଞ୍ଜି ତି ଆ ପସିୟ୍‌ଜି ଅନ୍ତମ୍‌ ।
33 ৩৩ কিয়নো বাপ্তাইজক যোহনে আহি পিঠা খোৱা নাই আৰু দ্ৰাক্ষাৰসো পান কৰা নাই; তথাপি আপোনালোকে কয়, ‘তেওঁ ভূতে পোৱা’।
ଇନିଆସନ୍‌ଗାମେଣ୍ଡେନ୍‌ ତବ୍ବୁବ୍‌ଡାମର୍‌ ଜନନ୍‌ ଇୟ୍‌ଲେ ରୁଟିନ୍‌ ଅଃଜ୍ଜୋମ୍‌ଲୋ କି ଦ୍ରାକ୍ୟାଡାନ୍‌ ଅଃଗାଲୋ, ଆରି ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ତବ୍ବୁବ୍‌ଡାମର୍‌ ଜନନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ‘ବୁତନ୍‌ ଆସୁମ୍‌ସୁମ୍‌’ ଏଗାମ୍‌ତେ ।
34 ৩৪ মানুহৰ পুত্ৰই আহি, ভোজন-পান কৰে; তেতিয়াও আপোনালোকে কয়, ‘চোৱা, ই খকুৱা; মদপী, কৰ সংগ্রহকৰী আৰু পাপীবোৰৰ বন্ধু’।
ମନ୍‌ରା ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍‌ ଜିର୍ରେ ଇୟ୍‌ତାୟ୍‌ ଗାଗାନେ, ଜୋମ୍‌ଜୋମ୍‌ନେ, ଆରି ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଏବର୍ତନେ, ‘ଗିୟ୍‌ବା, କେନ୍‌ଆନିନ୍‌ ଅବୟ୍‌ ଲୋବଜୋମ୍‌ମର୍‌ ଆରି ଗାସାଲ୍‌ମର୍‌, ପାନୁବେଡ୍‌ମରଞ୍ଜି ଡ ଇର୍ସେମରଞ୍ଜି ଆ ଗଡ଼ି!’
35 ৩৫ কিন্তু জ্ঞান, নিজৰ সকলো সন্তানৰ দ্বাৰাই অনিন্দনীয় বুলি প্ৰমাণিত হৈছে।”
ବନ୍‌ଡ ଜନନାନ୍‌ ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ ଆ ପସିଜଞ୍ଜି ବାତ୍ତେ ଆଜାଡ଼ିନ୍‌ମା ଗାମ୍‌ଲେ ଗିୟ୍‌ତାଏନ୍‌ ।”
36 ৩৬ এদিন ফৰীচী সকলৰ এজন লোকে যীচুক তেওঁৰ ঘৰত ভোজন কৰিবলৈ অনুৰোধ কৰিলে৷ সেয়েহে তেওঁ সেই ফৰীচীৰ ঘৰত সোমাই ভোজনত বহিল।
ଆରି ପାରୁସିଞ୍ଜି ଆମଙ୍‌ଲୋଙ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ଅବୟ୍‌ନେ, ଜିସୁନ୍‌ ସରିନ୍‌ ଗାଗାନେନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଓଡ୍ଡେଲାୟ୍‌ । ସିଲତ୍ତେ ଆନିନ୍‌ ପାରୁସିନ୍‌ ଆସିଂ ଜିର୍ରେ ଇୟ୍‌ଲେ ଗାଗାନେ ।
37 ৩৭ সেই সময়ত নগৰত থকা এজনী পাতকী তিৰোতাই ফৰীচীৰ ঘৰত তেওঁ ভোজনত বহি থকা বুলি জানিবলৈ পায়, সুগন্ধি তেলেৰে ভৰা এটা স্ফটিকৰ বটল আনিলে;
ଆରି ଗିୟ୍‌ବା, ତି ଆ ଗଡ଼ାଲୋଙ୍‌ ଅବୟ୍‌ ଇର୍ସେବଜନ୍‌ ଡକୋଏନ୍‌; ଜିସୁନ୍‌ ପାରୁସିନ୍‌ ଆସିଂ ଅତ୍ତେ ଗାଗାତନେ ଗାମ୍‌ଲେ, ଆଜ୍ରନାଏନ୍‌ ତି ଆଇମରନ୍‌ ଅବୟ୍‌ କୋମ୍ପାଲୋଙନ୍‌ ଲଙିଡ୍‌ ମିଞଲନ୍‌ ପାଙ୍‌ଲେ,
38 ৩৮ তাৰ পাছত তেওঁ যীচুৰ পাছফালে চৰণৰ ওচৰত থিয় হৈ কান্দি কান্দি চকুলোৰে তেওঁৰ চৰণ তিয়াই মুৰৰ চুলিৰে মচিলে আৰু তেওঁৰ চৰণত চুমা খাই, সুগন্ধি তেল সানিলে।
ଜିସୁନ୍‌ ଆ କଣ୍ଡୋଙ୍‌ଗଡ୍‌ ଜିର୍ରେ ଆ ତାଲ୍‌ଜଙନ୍‌ ଆ ତୁୟାୟ୍‌ ତନଙ୍‌ଡାଲେ ୟେଲେ ୟେଲେ ଆମଡ୍ଡାନ୍‌ ବାତ୍ତେ ଜିସୁନ୍‌ ଆ ତାଲ୍‌ଜଙ୍‌ ଅବ୍‌ନୋଡ୍ଡାଏନ୍‌ କି ଆବବ୍‌ଲୋଙନ୍‌ ଆ ଉଉ ବାତ୍ତେ ଗଗଡେନ୍‌, ଆରି ଆ ତାଲ୍‌ଜଙନ୍‌ ଜୋର୍ଜୋର୍‌ଡାଲେ ଲଙିଡ୍‌ ମିଞଲନ୍‌ ଜଡେନ୍‌ ।
39 ৩৯ তেওঁক নিমন্ত্ৰণ কৰা ফৰীচীয়ে ইয়াকে দেখি নিজৰ মনতে ক’লে, ‘এওঁ ভাববাদী হোৱা হলে, এওঁক স্পৰ্শ কৰা এইজনী তিৰোতা কোন আৰু এওঁ কেনে তিৰোতা, অৰ্থাৎ তেওঁ যে পাতকী, ইয়াক তেওঁ জানিলেহেঁতেন’।
କେନ୍‌ଆତେ ଗିୟ୍‌ଲେ, ଅଙ୍ଗା ପାରୁସି ଜିସୁନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଓଡ୍ଡେଏନ୍‌, ଆନିନ୍‌ ବର୍‌ଡମ୍‌ଲନ୍‌, “କେନ୍‌ଆନିନ୍‌ ପୁର୍ବାଃତେ ବର୍ନେମର୍‌ ଡେନ୍‌, ଏତ୍ତେଲ୍‌ଡେନ୍‌ କେନ୍‌ ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଆନା ସୁଙେତେ, ଆନିନ୍‌ ଆନା ଆରି ଏଙ୍ଗାଗୋ ଆଇବୟ୍‌, କେନ୍‌ ଆଗ୍ରାମ୍‌ଗାମ୍‌, ଆନିନ୍‌ ଅବୟ୍‌ ଇର୍ସେବୟ୍‌, କେନ୍‌ଆତେ ଆନିନ୍‌ ରପ୍ତି ଜନାତେ ବନ୍‌!”
40 ৪০ তেতিয়া যীচুৱে উত্তৰ দি তেওঁক ক’লে, “হে চিমোন, তোমাক মোৰ কিছু কথা কবলৈ আছে।” তাতে তেওঁ ক’লে, “হে গুৰু, কওক।”
ଜିସୁନ୍‌ ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ବରେନ୍‌, “ସିମନ୍‌, ଞେନ୍‌ ଆମନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଅବୟ୍‌ ବର୍ନେନ୍‌ ବର୍ତମ୍‌ ।” ଆନିନ୍‌ ଗାମେନ୍‌, “ଞନଙ୍‌ତିୟ୍‌ମର୍‌ ବରିଁୟ୍‌ ।”
41 ৪১ যীচুৱে ক’লে “এজন মহাজনৰ দুজন ধৰুৱা আছিল; তাৰ মাজৰ এজনৰ পাঁচ শ দীনাৰী, এজনৰ পঞ্চাশ দীনাৰী ৰূপ ধাৰ আছিল;
“ଅବୟ୍‌ ସାଉନ୍‌ ଆତ୍ରିୟ୍‌ତେନ୍‌ ଆ ମନ୍‌ରା ଆମଙ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ବାଗୁ ମନ୍‌ରା ସାଉନ୍‌ ପାଙେଞ୍ଜି; ଅବୟ୍‌ନେ ମନ୍‌ଲୟ୍‌ସ ଆରି ଅବୟ୍‌ନେ ପଚାସ ଡିନାରି ରେୟାନ୍‌ ପାଙେଞ୍ଜି ।
42 ৪২ পাছত ধাৰ শুজিবলৈ তেওঁলোকৰ একো নথকাত, তেওঁ দুয়োকো ক্ষমা কৰিলে৷ তাৰ পাছত তেওঁলোকৰ মাজত কোন জনে তেওঁক অধিক প্ৰেম কৰিব?”
ସୁଜ୍ଜାୟ୍‌ନେନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଆମଙଞ୍ଜି ଇନ୍ନିଙ୍‌ତଡନ୍‌ ଆସନ୍‌ ସାଉନ୍‌ ଆତ୍ରିୟ୍‌ତେନ୍‌ ଆ ମନ୍‌ରା ବାଗୁଞ୍ଜି ଆ ସାଉ ଅମ୍‌ରେଙେନ୍‌ । ତିଆସନ୍‌ ଆନିଞ୍ଜିଲୋଙ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ଆନା ସାଉନ୍‌ ଆତ୍ରିୟ୍‌ତେନ୍‌ ଆ ମନ୍‌ରାଆଡଙ୍‌ ଗୋଗୋୟ୍‌ ଡୁଙ୍‌ୟମ୍‌ତେ?”
43 ৪৩ তেতিয়া চিমোনে উত্তৰ দি ক’লে, “বোধ কৰোঁ, যি জনক অধিক ক্ষমা কৰিলে, তেৱেঁই।” তেতিয়া যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “তুমি সঁচাকৈ শুদ্ধৰূপে বিচাৰ কৰিলা।”
ସିମନନ୍‌ ଗାମେନ୍‌, “ଞେନ୍‌ ଅବ୍‌ଡିସୟ୍‌ତାୟ୍‌, ସାଉନ୍‌ ଆତ୍ରିୟ୍‌ତେନ୍‌ ଆ ମନ୍‌ରା ଆନା ଆ ସାଉ ଗୋଗୋୟ୍‌ ଅମ୍‌ରେଙେନ୍‌, ଆନିନ୍‌ ।” ଜିସୁନ୍‌ ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ବରେନ୍‌, “ଆମନ୍‌ ଆଜାଡ଼ିଡମ୍‌ ବର୍ରନେ ।”
44 ৪৪ তেতিয়া তেওঁ সেই তিৰোতাৰ ফাললৈ মুখ ঘূৰাই চিমোনক ক’লে, “এই তিৰোতা জনীক দেখিছা নে? মই তোমাৰ ঘৰলৈ আহিলোঁ, তুমি মোক ভৰি ধুবলৈ পানী নিদিলা; কিন্তু তেওঁ চকুলোৰে মোৰ ভৰি তিয়াই, চুলিৰে মচিলে।
ଆରି ଜିସୁନ୍‌, ତି ଆଇମରନ୍‌ ଆମଙ୍‌ବା ଆୟର୍‌ଗୁଡ଼ିଃଲନ୍‌ ସିମନନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ବରେନ୍‌, “କେନ୍‌ ଆଇମରନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଗିୟ୍‌ତେ ପଙ୍‌? ଞେନ୍‌ ଅସିଂନମ୍‌ ଇୟ୍‌ଲାୟ୍‌, ଆମନ୍‌ ତାଲ୍‌ଜଙ୍‌ଞେନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଡାଆନ୍‌ ଅଃତ୍ତିୟ୍‌ଲିଁୟ୍‌, ବନ୍‌ଡ କେନ୍‌ଆନିନ୍‌ ଆମଡ୍ଡାନ୍‌ ବାତ୍ତେ ତାଲ୍‌ଜଙ୍‌ଞେନ୍‌ ଅବ୍‌ନୋଡ୍ଡାଲେ ଆବବ୍‌ଲୋଙନ୍‌ ଆ ଉଉ ବାତ୍ତେ ଗଡ୍‌ଗଡ୍‌ଲିଁୟ୍‌ ।
45 ৪৫ তুমি মোক চুমা নাখালা; কিন্তু মই আহিবৰে পৰা তেওঁ মোৰ ভৰিত চুমা খাবলৈ নেৰিলে।
ଆମନ୍‌ ଞେନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଅଃଡ୍ଡୋଗଡ୍‌ଲିଁୟ୍‌, ଅଃଜ୍ଜୋର୍‌ଜୋରିଁୟ୍‌, ବନ୍‌ଡ ଞେନ୍‌ ଅମ୍ମନ୍‌ ଗରନ୍‌ଲନାଞନ୍‌ ସିଲଡ୍‌ କେନ୍‌ଆନିନ୍‌ ତାଲ୍‌ଜଙ୍‌ଞେନ୍‌ ଆ ଜନୋର୍ଜୋର୍‌ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍‌ ଅମ୍‌ରେଙେ ।
46 ৪৬ তুমি মোৰ মূৰত তেল নাসানিলা; কিন্তু তেওঁ মোৰ ভৰিত সুগন্ধি তেল সানিলে;
ଆମନ୍‌ ଅବବ୍‌ଲୋଙ୍‌ଞେନ୍‌ ମିଞଲନ୍‌ ଅଃଜ୍ଜଡ୍‌ଲିଁୟ୍‌, ବନ୍‌ଡ କେନ୍‌ଆନିନ୍‌ ତାଲ୍‌ଜଙ୍‌ଲୋଙ୍‌ଞେନ୍‌ ଲଙିଡ୍‌ ମିଞଲନ୍‌ ଜଡ୍‌ଲିଁୟ୍‌ ।
47 ৪৭ এই হেতুকে মই তোমাক কওঁ, তেওঁৰ পাপ বহুত হোৱাতো ক্ষমা কৰা হ’ল, কিয়নো তেওঁ অধিক প্ৰেম কৰিলে; কিন্তু যি জনৰ অলপ ক্ষমা হয়, তেওঁক অলপ প্ৰেম কৰে।”
ତିଆସନ୍‌ ଞେନ୍‌ ଗାମ୍‌ତାୟ୍‌, ଗୋଗୋୟ୍‌ଡମ୍‌ କେନ୍‌ ଆ ଇର୍ସେନ୍‌ କେମାନ୍‌ ତନିୟନ୍‌ ଡେଏନ୍‌, ଇନିଆସନ୍‌ଗାମେଣ୍ଡେନ୍‌ ଆନିନ୍‌ ଗୋଗୋୟ୍‌ ଡୁଙ୍‌ୟମ୍‌ଲିଁୟ୍‌; ବନ୍‌ଡ ଆନାଆଡଙ୍‌ ଅସୋୟ୍‌ କେମାନ୍‌ ତନିୟନ୍‌ ଡେତେ, ଆନିନ୍‌ ଅସୋୟ୍‌ ଡୁଙ୍‌ୟମ୍‌ତେ ।”
48 ৪৮ পাছত তেওঁ সেই তিৰোতাক ক’লে, “তোমাৰ পাপ ক্ষমা হ’ল।”
ଆରି, ଜିସୁନ୍‌ ତି ଆଇମରନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ବରେନ୍‌, “ଇର୍ସେନମ୍‌ଜି ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ କେମାନ୍‌ ଞାଙେନ୍‌ ।”
49 ৪৯ তেতিয়া তেওঁৰ সৈতে ভোজনত বহি থকা সকলে নিজৰ নিজৰ মাজত কবলৈ ধৰিলে, “পাপ ক্ষমা কৰিব পৰা এওঁ নো কোন?”
ସିଲତ୍ତେ ଆନିନ୍‌ ସରିନ୍‌ ଆଗ୍ରାଗାଲଞ୍ଜି ଆ ମନ୍‌ରାଜି ତର୍ଡମ୍‌ କଡାଡ଼ିଲଞ୍ଜି, “କେନ୍‌ଆନିନ୍‌ ଇର୍ସେ ଜନଙ୍‌ କେମାତେ, କେନ୍‌ଆନିନ୍‌ ଆନା?”
50 ৫০ কিন্তু যীচুৱে সেই তিৰোতাক ক’লে, “তোমাৰ বিশ্বাসেই তোমাক পৰিত্ৰাণ কৰিলে; শান্তিৰে যোৱা।”
ବନ୍‌ଡ ଜିସୁନ୍‌ ତି ଆଇମରନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ବରେନ୍‌, “ଡର୍ନେନମ୍‌ ଆମନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଡୋବ୍‌ଲମ୍‌; ମା, ଲବିଡ୍ଡା ଜିରା ।”

< লূক 7 >