< লূক 22 >
1 ১ সেই সময় খমিৰ নোহোৱা পর্বৰ ওচৰ হোৱাত, এই পর্বক নিস্তাৰ-পৰ্ব বোলা হয়,
୧ପାସ୍କା ପାରାବ୍ ନୁତୁମଃତାନ୍ ସାବାଃ ହଲଙ୍ଗ୍ରେୟାଃ ପାରାବ୍ ନାଡ଼େଃୟାନା,
2 ২ তেতিয়া প্ৰধান পুৰোহিত আৰু বিধানৰ অধ্যাপক সকলে কেনেকৈ যীচুক বধ কৰিব পাৰে, তাৰে উপায় বিচাৰিলে; কিয়নো তেওঁলোকে লোক সকলক ভয় কৰিছিল।
୨ଆଡଃ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ଆଇନ୍ ଇତୁକ ଆବୁ ୟୀଶୁକେ ଚିଲ୍କାବୁ ଗଜିୟା ମେନ୍ତେ ହରାକ ଦାଣାଁଁବାଡ଼ା ତାଇକେନା, ଇନ୍କୁଦ ହଡ଼କକେ ବରଆକତାନ୍ ତାଇକେନାକ ।
3 ৩ তেতিয়া বাৰ জন পাঁচনিৰ মাজৰ যিহূদা, যাৰ উপনাম ঈষ্কৰিয়োতীয়া, তেওঁৰ ভিতৰত চয়তান সোমাল।
୩ଏନ୍ତେ ଗେଲ୍ବାର୍ ଚେଲାକଏତେ, ଇଷ୍କାରିୟତ୍ ଯିହୁଦା ନୁତୁମଃତାନ୍ ମିଆଁଦ୍ନିୟାଃରେ ସାଏତାନ୍ ବଲୟାନାଏ ।
4 ৪ তাতে তেওঁ গৈ, কেনেকৈ যীচুক তেওঁলোকৰ হাতত শোধাই দিব পাৰে, সেই বিষয়ে প্ৰধান পুৰোহিত আৰু সেনাপতি সকলৰ সৈতে কথা-বাৰ্ত্তা হ’ল।
୪ଆଡଃ ଇନିଃ ସେନଃୟାନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ୟୀଶୁକେ ଚିଲ୍କା ଆପେୟାଃ ତିଃଇରେ ଜିମାଇୟା ମେନ୍ତେ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ସିପାଇକଆଃ ଗମ୍କେକଲଃ ବାଖାଁଣ୍କେଦାଏ ।
5 ৫ তেতিয়া তেওঁলোকে আনন্দিত হ’ল আৰু তেওঁক ধন দিবলৈ সন্মত হ’ল।
୫ଇନ୍କୁ ଟାକାଲେ ଏମାମେୟା ମେନ୍ତେ ରାସ୍କାତାନ୍ଲଃକ ହୁଣ୍ଡିୟାନା ।
6 ৬ তাতে তেওঁ মান্তি হ’ল আৰু লোক সকল নথকা সময়ত, তেওঁলোকৰ হাতত তেওঁক শোধাই দিবলৈ সুযোগ বিচাৰিলে।
୬ଆଡଃ ଇନିଃ ରାଜିୟାନାଏ ଆଡଃ କା ହାଲାଗୁଲାଏତାନ୍ଲଃ ଇନ୍କୁଆଃ ତିଃଇରେ ୟୀଶୁକେ ସାବ୍ରିକାଇ ନାଗେନ୍ତେ ସୁଯୋଗ୍ ଦାଣାଁଁତାନାଏ ତାଇକେନା ।
7 ৭ খমিৰ নোহোৱা পিঠাৰ দিন, যিদিনা নিস্তাৰপৰ্বৰ মেৰ বলি দিব লাগে, সেইদিন উপস্থিত হোৱাত,
୭ସାବାଃ ହଲଙ୍ଗ୍ରେୟାଃ ପାରାବ୍ ଦିପିଲିରେ, ପାସ୍କା ପାରାବ୍ ନାଗେନ୍ତେ ମିଣ୍ଡିହନ୍ଆଃ ଦାଣେଁ ମାୟୋମ୍ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ ତାଇକେନା ।
8 ৮ যীচুৱে পিতৰ আৰু যোহনক পঠিয়াই দি ক’লে, “তোমালোক যোৱা, আমি ভোজন কৰিবলৈ নিস্তাৰ-পৰ্বৰ ভোজ যুগুত কৰাগৈ।”
୮ୟୀଶୁ, ପାତ୍ରାସ୍ ଆଡଃ ଯୋହାନ୍କେ “ପାସ୍କା ପାରାବ୍ ନାଙ୍ଗ୍ ଜମେୟାଃଁ ବାବାଇ ନାଗେନ୍ତେ” କୁଲ୍କେଦ୍କିନା ।
9 ৯ তেতিয়া তেওঁলোকে তেওঁক সুধিলে, “আমি ক’ত যুগুত কৰাতো আপুনি ইচ্ছা কৰে?”
୯ଏନ୍ତେ ଇନ୍କିନ୍ ଇନିଃକେ କୁଲିକିୟାକିନ୍, “ଆଲିଙ୍ଗ୍ ଅକ ଠାୟାଦ୍ରେ ବାଇୟାଲିଙ୍ଗ୍ ମେନ୍ତେମ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନା?”
10 ১০ তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “চোৱা, তোমালোকে নগৰৰ ভিতৰত সোমালেই, পানী একলহ লৈ অহা এজন মানুহে তোমালোকক লগ ধৰিব৷ তেওঁ যি ঘৰত সোমায়, তোমালোকে তেওঁৰ পাছে পাছে গৈ সেই ঘৰত সোমাবা৷
୧୦ୟୀଶୁ ମେତାଦ୍କିନାଏ, “ନାଗାର୍ରେ ବଲଃ ଇମ୍ତା ଦାଆଃଚାଟୁ ତେଙ୍ଗଃକାଦ୍ ମିଆଁଦ୍ ହଡ଼କେ ନାମିଁୟାବେନ୍, ଇନିଃ ବଲଃ ଅଡ଼ାଃତେ ଅତଙ୍ଗ୍ଇଁବେନ୍,
11 ১১ তেতিয়া ঘৰৰ গৰাকীক ক’বা, ‘গুৰুৱে তোমাক কবলৈ কৈছে, বোলে মই যি ঠাইত মোৰ শিষ্য সকলৰ সৈতে নিস্তাৰ-পৰ্বৰ ভোজ খাম, সেই আলহী-কোঠালি ক’ত আছে’?
୧୧ଆଡଃ ଅଡ଼ାଃରେନ୍ ଗମ୍କେ କେ କାଜିୟାଇବେନ୍, ‘ଗୁରୁ କୁଲିତାନାଏ, ବାଖ୍ରା ଅକ୍ତାଃରେୟା? ଏନ୍ତାଃଦ ଆଇଁୟାଃ ଚେଲାକଲଃ ପାସ୍କା ପାରାବ୍ରେୟାଃ ଜମେୟାଁଃ ଜମେୟାଁଇଙ୍ଗ୍ ।’
12 ১২ তাতে সেই মানুহে সজোৱা ওপৰ-মহলৰ এটা ডাঙৰ কোঁঠালি তোমালোকক দেখুৱাই দিব৷ তাতে তোমালোকে যুগুত কৰিবা।”
୧୨ଇନିଃ ବାଇସେକାଡ଼ାକାନ୍ ମାରାଙ୍ଗ୍ ବାଖ୍ରା ଉଦୁବାବେନାଏ, ଏନ୍ତାଃରେ ବାଇୟେବେନ୍ ।”
13 ১৩ তেতিয়া তেওঁলোক গ’ল আৰু তেওঁ কোৱাৰ দৰে তাত সকলোবোৰ পালে৷ পাছত তেওঁলোকে তাতে নিস্তাৰ-পৰ্বৰ ভোজ যুগুত কৰিলে।
୧୩ଇନ୍କିନ୍ ସେନଃୟାନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଉଦୁବାଦ୍କିନ୍ଲେକା ନାମ୍କେଦାଃକିନ୍, ଆଡଃ ପାସ୍କା ପାରାବ୍ ନାଙ୍ଗ୍ ଜମେୟାଁଃକିନ୍ ବାଇକେଦାଃ ।
14 ১৪ সময় হোৱাত, তেওঁ পাঁচনি সকলৰ সৈতে ভোজনত বহিল।
୧୪ଆଡଃ ଏନ୍ ଦିପିଲି ସେଟେର୍ୟାନ୍ଚି ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ପ୍ରେରିତ୍କଲଃ ଜଜମ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଦୁବ୍ୟାନାଏ ।
15 ১৫ তেতিয়া তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “মোৰ দুখভোগৰ আগেয়ে তোমালোকে সৈতে এই নিস্তাৰ-পৰ্বৰ ভোজ খাবলৈ মই বৰ ইচ্ছা কৰিলোঁ।
୧୫ଆଡଃ ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ଦୁକୁ ସାହାତିଙ୍ଗ୍ୟେଁ ସିଦାରେ ନେ ପାସ୍କା ପାରାବ୍ରେୟାଃ ଜମେୟାଃଁ ଆପେଲଃ ଜଜମାଇଙ୍ଗ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନା ।
16 ১৬ কিয়নো মই তোমালোকক কওঁ, ঈশ্বৰৰ ৰাজ্যত এয়ে সিদ্ধ নোহোৱালৈকে, মই এই ভোজ পুনৰ নাখাওঁ।”
୧୬ଆଇଙ୍ଗ୍ଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ରେ ଏନାରାଃ ସବେନ୍ ମୁଣ୍ଡି ଆଉରି ଉଦୁବଃ ଜାକେଦ୍ ଆଡଃ ଚିଉଲାହ କାଇଙ୍ଗ୍ ଜମାଃ ମେତାପେତାନାଇଙ୍ଗ୍ ।”
17 ১৭ পাছত যীচুৱে পান-পাত্ৰ লৈ স্তুতি কৰি ক’লে, “এইটো লোৱা আৰু তোমালোকৰ মাজত ভগাই লোৱা;
୧୭ଆଡଃ କାଟୋରା ଆଉକେଦ୍ତେ, ଇନିଃ ଧାନ୍ୟାବାଦ୍ ଏମ୍ତାନ୍ଲଃ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଆପେୟାଃ ଥାଲାରେ ନେଆଁଁ ହାଟିଙ୍ଗ୍ୟେଁପେ ।”
18 ১৮ কিয়নো মই তোমালোকক কওঁ, ঈশ্বৰৰ ৰাজ্য আহি নোপোৱালৈকে মই এতিয়াৰ পৰা আৰু দ্ৰাক্ষাগুটিৰ ৰস পান নকৰোঁ।”
୧୮ଆଇଙ୍ଗ୍ଦ କାଜିୟାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, “ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ ଆଉରି ହିଜୁଃଜାକେଦ୍ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଦାଖ୍ରାସି ଆଡଃ ଚିଉଲାଅ କାଇଙ୍ଗ୍ ନୁଁଇଆ ।”
19 ১৯ তাৰ পাছত পিঠা লৈ তেওঁ স্তুতি কৰিলে আৰু ভাঙি তেওঁলোকক দি ক’লে, “এয়ে তোমালোকৰ কাৰণে দান কৰা মোৰ শৰীৰ; মোক সুৱঁৰিবলৈ ইয়াকে কৰিবা।”
୧୯ଆଡଃ ଇନିଃ ହଲଙ୍ଗ୍ ସାବ୍କେଦ୍ତେ, ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ ଧାନ୍ୟାବାଦ୍ ଏମ୍କିୟାଏ ଆଡଃ ଏନାକେ କେଚାଃକେଦ୍ତେ ଇନ୍କୁକେ ଏମ୍ତାନ୍ଲଃ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ନେଆଁଁ ଆଇଁୟାଃ ହଡ଼୍ମତାନାଃ, ଆପେ ନାଗେନ୍ତେ ଏମଃତାନା, ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ପାହାମିଙ୍ଗ୍ ନାଗେନ୍ତେ ନେଆଁଁ ରିକାଏପେ ।”
20 ২০ পিঠা ভোজন কৰাৰ পাছত, সেইদৰে পান-পাত্ৰকো লৈ ক’লে, “তোমালোকৰ কাৰণে উলিওৱা মোৰ তেজৰ দ্বাৰাই হোৱা যি নতুন নিয়ম, সেয়ে এই৷
୨୦ଏନ୍ଲେକାଗି, ଇନିଃ ଆୟୁବ୍ଜମେୟାଃଁ ତାୟମ୍ତେ କାଟୋରା ସାବ୍କେଦ୍ତେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ନେ କାଟୋରା ଆଇଁୟାଃ ମାୟୋମ୍ତେ ଆପେୟାଃ ନାଙ୍ଗ୍ ଲିଙ୍ଗିୟଃତାନ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଜିନାମାରାଃ ନାୱାନିୟାମ୍ ତାନାଃ ।
21 ২১ কিন্তু চোৱা, মোক শত্ৰুৰ হাতত শোধাই দিওঁতা জন মোৰে সৈতে মেজতে আছে।
୨୧“ମେନ୍ଦ ନେଲେପେ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ସାବ୍ଇଚିନିୟାଃ ତିଃଇ ଆଇଁୟାଃଲଃ ମେଜ୍ରେୟା ।
22 ২২ কিয়নো যেনেকৈ নিৰূপণ কৰা হৈছিল, তেনেকৈ মানুহৰ পুত্ৰৰ গতি হ’ব হয়, কিন্তু যি মানুহৰ দ্বাৰাই তেওঁক শোধাই দিয়া হব, তেওঁ সন্তাপৰ পাত্ৰ!”
୨୨ମାନୱାହନ୍ ଆୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ଦହାକାନ୍ ଲେକାଏ ସେନଃତାନା, ମେନ୍ଦ ବାଇରିକଆଃ ତିଃଇରେ ଇନିଃକେ ସାବ୍ରିକାନିଃ ହାୟ୍ ହାୟ୍ ଚିମିନ୍ ଦୁକୁନାମେୟାଏ ।”
23 ২৩ তাতে তেওঁলোকৰ মাজৰ কোনে এই কৰ্ম কৰিব, সেই বিষয়ে ইজনে সিজনে সোধা-সুধি কৰিবলৈ ধৰিলে।
୨୩ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଆବୁଏତେ ନେ କାମି କାମିନିଃ ଅକଏ ତାନିଃ ମେନ୍ତେ ଆକ ଆକରେକ କୁଲିବାଡ଼ାକେଦାଃ ।
24 ২৪ তেওঁলোকৰ মাজত কোন জনক শ্ৰেষ্ঠ বুলি মনা হ’ব, সেই বিষয়ে তেওঁলোকৰ ভিতৰত বাদ-বিবাদ হ’ল।
୨୪ଚେଲାକ ଆବୁଏତେ ଅକଏ ମାରାଙ୍ଗ୍ନିଃ ଆଟ୍କାରଃଆଏ ମେନ୍ତେକ ଏପ୍ରାଙ୍ଗ୍ୟାନା ।
25 ২৫ কিন্তু তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “অনা-ইহুদী ৰজা সকলে তেওঁলোকৰ ওপৰত ৰাজত্ব কৰে আৰু তেওঁলোকৰ মাজত ক্ষমতা পোৱা অধিকাৰী সকলক ‘উপকাৰক’ বুলি কোৱা হয়।
୨୫ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଏଟାଃ ଜାତିରେନ୍କଆଃ ରାଜାକ ଇନ୍କୁରେକ ରାଇଜେତାନା, ଆଡଃ ଇନ୍କୁଆଃରେ ଆକ୍ତେୟାର୍ ତାନ୍କକେ ଗାତିକ କାଜିୟଃତାନା ।
26 ২৬ কিন্তু তোমালোক তেনেকুৱা নহবা৷ তোমালোকৰ মাজত যি জন শ্ৰেষ্ঠ, তেওঁ সৰু এজনৰ নিচিনা হওক; আৰু যি জন প্ৰধান, তেওঁ পৰিচাৰকৰ নিচিনা হওক।
୨୬ମେନ୍ଦ ଆପେ ଆଲ୍ପେ ନେକାଅଆଃ, ଆପେୟାଃ ଥାଲାରେ ମାରାଙ୍ଗ୍ନିଃ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ନିଃଲେକା, ଆଡଃ ଆଗୁଆଇନିଃ ସୁସାର୍ନିଃ ଲେକା ତାଇନଃକାଏ ।
27 ২৭ কিয়নো বিবেচনা কৰাচোন, কোন শ্ৰেষ্ঠ? ভোজনত বহা জন নে, পৰিচাৰক জন? ভোজনত বহা জন নহয় নে? কিন্তু মই পৰিচাৰকৰ নিচিনাকৈ তোমালোকৰ মাজত আছোঁ৷
୨୭ଅକଏ ମାରାଙ୍ଗ୍ଆଏ, ଜଜମ୍ରେ ଦୁବାକାନ୍ନିଃ ଚି ଦାସି? ଚିୟାଃ ଜଜମ୍ରେ ଦୁବାକାନ୍ନିଃ କାଏ ମାରାଙ୍ଗ୍ଆଁ? ମେନ୍ଦ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେୟାଃ ଥାଲାରେ ମିଆଁଦ୍ ଦାସିଲେକାଃଇଙ୍ଗ୍ ।
28 ২৮ কিন্তু তোমালোক মোৰ সকলো পৰীক্ষাৰ সময়ত, মোৰ লগত থকা লোক হৈছা৷
୨୮“ଆଇଁୟାଃ ବିନିଡ଼ାଅକରେ ଆଇଙ୍ଗ୍ଲଃ ତାଇକାନ୍କ ଆପେଗି ତାନ୍ପେ ।
29 ২৯ মোৰ পিতৃয়ে যেনেকৈ মোক ৰাজ্য দান কৰিলে, সেইদৰে তোমালোককো মই ৰাজ্যদান কৰিলোঁ,
୨୯ଆଡଃ ଆପୁଇଙ୍ଗ୍ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ରାଇଜ୍ ରିକାଏରେୟାଃ ଆକ୍ତେୟାର୍ ଏମାକାଦିଙ୍ଗ୍ ଲେକା ଆଇଙ୍ଗ୍ହଁ ଆପେକେ ଆକ୍ତେୟାର୍ ଏମାପେତାନାଇଙ୍ଗ୍,
30 ৩০ মোৰ মেজত যেন ভোজন-পান কৰিবা, এই কাৰণে ময়ো তোমালোকৰ বাবে ৰাজ্য নিয়োজন কৰি থৈছোঁ৷ তাতে তোমালোকে সিংহাসনত বহি ইস্ৰায়েলৰ বাৰ ফৈদৰ সোধ-বিচাৰ কৰিবা।
୩୦ଜେ'ଲେକାଚି, ଆପେ ଆଇଁୟାଃ ରାଇଜ୍ରେ ଆଇଁୟାଃ ମେଜ୍ରେପେ ଜମ୍ନୁଁଏୟା ଆଡଃ ରାଜ୍ଗାଦିରେ ଦୁବ୍କେଦ୍ତେ ଇସ୍ରାଏଲ୍ରେନ୍ ବାରା କିଲିକଆଃପେ ବିଚାରେୟା ।
31 ৩১ চিমোন, চিমোন, চোৱা, ধান চলাৰদৰে চালিবলৈ, চয়তানে তোমালোকক তাৰ নিজৰ কৰি ল’ব খুজিলে;
୩୧“ଏ ଶିମୋନ୍, ଏ ଶିମୋନ୍, ନେଲେମ୍ ଚାଷି ଗହମ୍କେ ହାଟାଃରେ କେଲାଅକେଦ୍ତେ ପେଟେଃକେ ଆତମେଲେକା, ଆପେକେ ବିଡ଼ାଅ ମେନ୍ତେ ସାଏତାନ୍ହଗି ବୁଗିନ୍ ହଡ଼କତାଃଏତେ ଏତ୍କାନ୍ ହଡ଼କକେ ଆଲ୍ଗାଅରେୟାଃ ଆନ୍ଚୁଇ ନାମାକାଦା ।
32 ৩২ কিন্তু তোমাৰ বিশ্বাস যেন লোপ নাপায়, এই কাৰণে, মই তোমাৰ অৰ্থে প্ৰাৰ্থনা কৰিলোঁ; আৰুতুমি মন পালটোৱাৰ পাছত, তোমাৰ ভাইসকলকো বিশ্বাসত স্থিৰ হৈ থাকিবলৈ উদগাবা।”
୩୨ମେନ୍ଦ ଆମାଃ ବିଶ୍ୱାସ୍ ଆଲକା ଚାବାଃଅ ମେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆମାଃ ନାଗେନ୍ତେଇଙ୍ଗ୍ ବିନ୍ତିୟାକାଦାଃ, ଆଡଃ ଆମ୍ ରୁହାଡ଼୍ରେଦ ଆମାଃ ହାଗାକକେ ପକ୍ତାକମେ ।”
33 ৩৩ পাছত পিতৰে তেওঁক ক’লে, “হে প্ৰভু, আপোনাৰ সৈতে বন্দীশাল আৰু মৰণলৈকো যাবৰ বাবে মই যুগুত হৈ আছোঁ।”
୩୩ମେନ୍ଦ ପାତ୍ରାସ୍ କାଜିକିୟାଏ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ ଆମ୍ଲଃ ଜେହେଲ୍ତେ ସେନ୍ ଆଡଃ ଗଜଃ ନାଗେନ୍ତେ ସାପ୍ଡ଼ାଅକାନାଇଙ୍ଗ୍ ।”
34 ৩৪ তেতিয়া যীচুৱে ক’লে, “হে পিতৰ, মই তোমাক কওঁ, তুমি যে মোক জানা, ইয়াকে তিনি বাৰ অস্বীকাৰ নকৰালৈকে, আজি কুকুৰাই ডাক নিদিব।”
୩୪ୟୀଶୁ ମେତାଇଜାଏ, “ଏ ପାତ୍ରାସ୍, ତିସିଙ୍ଗ୍ଗି ସାଣ୍ଡିସିମ୍ ରାଆଃ ସିଦାରେ ଆପିସା ଇନିଃକେ କାଇଙ୍ଗ୍ ସାରିୟାଃ ମେନ୍ତେମ୍ ମେନେୟା, ନେଆଁଁଇଙ୍ଗ୍ ମେତାମ୍ତାନା ।”
35 ৩৫ পাছত যীচুৱে তেওঁলোকক ক’লে, “মই যেতিয়া বিনা ধন, পাদুকা, মোনা আৰু জোলোঙাৰে, তোমালোকক পঠিয়াইছিলো, তেতিয়া তোমালোকৰ কোনো বস্তুৰ অভাৱ হৈছিল নে?” তেওঁলোকে ক’লে, “কোনো অভাৱ হোৱা নাছিল।”
୩୫ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ କୁଲିକେଦ୍କଆଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ବେଗାର୍ ପାଏସାମୁନା, ଥାଇଲା, ଆଡଃ ଖାର୍ପାତେଇଙ୍ଗ୍ କୁଲ୍କେଦ୍ପେରେ, ଚିୟାଃ ଜେତ୍ନାଃତେପେ ଜାଞ୍ଜିୟାନା?” “ଜେତ୍ନାଃତେ କାହା” ମେନ୍ତେକ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟା ।
36 ৩৬ তেতিয়া তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “কিন্তু এতিয়া যাৰ ধনৰ মোনা আছে, তেওঁ তাক লওঁক; সেইদৰে জোলোঙাও লওঁক; আৰু যাৰ তৰোৱাল নাই, তেওঁ নিজৰ চোলা বেচি এখন তৰোৱাল কিনক।
୩୬ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ମେନ୍ଦ ନାହାଁଃ ପାଏସାମୁନା ତାଇନଃନିଃ ଏନା ଇଦିକାଏ, ଆଡଃ ଥାଇଲାହଁ, ଆଡଃ ଅକଏତାଃରେ ତାରାଉଡ଼ି ବାନଆଃ ଇନିଃ ଆୟାଃ ଲିଜାଃ ଆଖ୍ରିଙ୍ଗ୍କେଦ୍ତେ ମିଆଁଦ୍ କିରିଙ୍ଗ୍ୟେଁକାଏ ।
37 ৩৭ কিয়নো মই তোমালোকক কওঁ, এই যি বচন লিখাআছে, সেয়ে মোত সিদ্ধ হ’ব লাগে; ‘তেওঁ বিধানহীন সকলৰ লগত গণ্য হ’ল৷’ কিয়নো মোৰেই সম্বন্ধীয় কথা সিদ্ধ হৈ আহিছে।”
୩୭ନେଆଁ ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ ଅଲାକାନା, ‘ଇନିଃ କା ଧାର୍ମାନ୍ ହଡ଼କଲଃ ଲେକାୟାନାଏ,’ ଆଡଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ ମେତାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ନେଆଁଁ ଆଇଁୟାଃରେ ହବାଅଃଗିୟା । ହେଗି, ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ ଆଇଁୟାଃ ବିଷାଏରେ ଅଲାକାନ୍ତେୟାଃଦ ସାର୍ତିଗି ହବାଅଃଗିୟା ।”
38 ৩৮ তেতিয়া তেওঁলোকে ক’লে, “হে প্ৰভু, চাওক! ইয়াত দুখন তৰোৱাল আছে।” তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “সেয়ে যথেষ্ট।”
୩୮ଚେଲାକ କାଜିକିୟାଃକ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ନେଲେମେ ବାରିଆ ତାରାଉଡ଼ି ନେତାଃରେୟା ।” ଇନିଃ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଇମ୍ନାଙ୍ଗ୍ରେ ହବାକଆଃ ।”
39 ৩৯ পাছত তেওঁ বাহিৰলৈ ওলাই, তেওঁৰ নিয়মৰ দৰে জৈতুন পৰ্বতলৈ গ’ল; আৰু শিষ্য সকল তেওঁৰ পাছে পাছে গ’ল।
୩୯ୟୀଶୁ ସାହାର୍ହେତେ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନ୍ଲଃ ସବେନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ସେନଃତାନ୍ଲେକା ଜାଇତୁନ୍ ବୁରୁତେ ସେନଃୟାନା, ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ଚେଲାକହ ଅତଙ୍ଗ୍କିୟାକ ।
40 ৪০ সেই ঠাই পাই তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “পৰীক্ষাত যেন নপৰা, এই কাৰণে প্ৰাৰ্থনা কৰা।”
୪୦ଏନ୍ ଠାୟାଦ୍ରେ ସେଟେର୍ୟାନ୍ଚି ମେତାଦ୍କଆଏ, “ବିଡ଼ାଅରେ ଆଲ୍ପେ ଉୟୁଗଃକା ମେନ୍ତେ ବିନ୍ତିପେ ।”
41 ৪১ পাছত তেওঁ এটা শিলৰ দলি সমান আতৰ গৈ আঁঠুকাঢ়ি প্ৰাৰ্থনা কৰি ক’লে,
୪୧ୟୀଶୁ ମିଆଁଦ୍ ଦିରିହୁଦ୍ମାଃ ଇମ୍ନାଙ୍ଗ୍ ସାଙ୍ଗିନ୍ ଇନ୍କୁଏତେ ଆତମ୍ୟାନାଏ, ଆଡଃ ଇକ୍ଡ଼ୁମ୍କେଦ୍ତେ ବିନ୍ତିକେଦାଏ ।
42 ৪২ “হে পিতৃ, যদি তোমাৰ ইচ্ছা হয়, তেনেহলে এই দূখৰ পান-পাত্ৰ মোৰ ওচৰৰ পৰা দূৰ কৰা; তথাপি মোৰ ইচ্ছা নহয়, তোমাৰেই ইচ্ছা সিদ্ধ হওক।”
୪୨“ହେ ଆବା, ଆମ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ରେଦ ନେ କାଟୋରା ଆଇଙ୍ଗ୍ଏତେ ଆତମେଁମେ, ଏନ୍ରେୟ ଆଇଁୟାଃ ସାନାଙ୍ଗ୍ଲେକାଦ କାହା ମେନ୍ଦ ଆମାଃ ସାନାଙ୍ଗ୍ଲେକା ହବାଅଃକା ।”
43 ৪৩ তেতিয়া স্বৰ্গৰ পৰা এজন দূতে তেওঁক দেখা দি, শক্তি দান কৰিলে।
୪୩ସିର୍ମାସାଃଏତେ ମିଆଁଦ୍ ସିର୍ମାରେନ୍ ଦାସି ଇନିଃକେ ପେଡ଼େଜି ନାଗେନ୍ତେ ଇନିଃତାଃତେ ହିଜୁଃୟାନା ।
44 ৪৪ পাছত তেওঁ অতি যাতনা পাই বৰকৈ প্ৰাৰ্থনা কৰিব ধৰিলে; আৰু গোট বান্ধি মাটিলৈ বৈ যোৱা তেজৰ নিচিনাকৈ, তেওঁৰ ঘাম তেজময় হৈ গ’ল।
୪୪ଆଡଃ ୟୀଶୁ ପୁରାଃ ଦୁକୁୟାନ୍ତେ ପୁରାଃଗି ବିନ୍ତିଗରୋଙ୍ଗ୍କେଦାଃଏ ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ବାଲ୍ବାଲ୍ଦାଆଃ ଅତେରେ ଜରତାନ୍ ସାକିଦ୍ ମାୟୋମ୍ଲେକାୟାନା ।
45 ৪৫ পাছত তেওঁ প্ৰাৰ্থনা কৰি উঠি, শিষ্য সকলৰ ওচৰলৈ আহিল আৰু তেওঁলোকক শোকত ভাগৰি শুই যোৱা দেখি ক’লে,
୪୫ଇନିଃ ବିନ୍ତିକେଦ୍ତେ ବିରିଦ୍ୟାନାଏ ଆଡଃ ଆୟାଃ ଚେଲାକତାଃ ରୁହାଡ଼୍ୟାନ୍ଚି, ଇନ୍କୁକେ ଦୁଡ଼ୁମାକାନ୍ ନାମ୍କେଦ୍କଆଏ, ଆଡଃ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ଜୀଉୟାନାଏ ।
46 ৪৬ “তোমালোকে কিয় শুইছা? পৰীক্ষাত যেন নপৰা, এই কাৰণে উঠি প্ৰাৰ্থনা কৰা।”
୪୬ଇନିଃ କୁଲିକେଦ୍କଆଏ, “ଚିନାଃମେନ୍ତେପେ ଦୁଡ଼ୁମ୍ତାନା? ମାର୍ ବିରିଦ୍ପେ ଆଡଃ ବିଡ଼ାଅରେ ଆଲ୍ପେ ଉୟୁଗଃକା ମେନ୍ତେ ବିନ୍ତିପେ ।”
47 ৪৭ তেওঁ কথা কৈ থাকোতেই, বাৰ জন পাঁচনিৰ লগৰ যিহূদাৰ নেতৃত্বত এদল মানুহ আহি সেই ঠাইত উপস্থিত হ’ল। তাতে তেওঁ চুমা খাবলৈ যীচুৰ ওচৰ চাপি গ’ল।
୪୭ୟୀଶୁ ନେଆଁଁ କାଜିତାନ୍ ତାଇକେନ୍ ଇମ୍ତାଗି ନେଲେପେ ଗାଦେଲହଡ଼କ ହିଜୁଃୟାନା, ଆଡଃ ଗେଲ୍ବାର୍ ଚେଲାକଏତେ ଯିହୁଦା ନୁତୁମ୍ ମିଆଁଦ୍ ଚେଲା ଇନ୍କୁକେ ଆୟାର୍ତେ ଆଉକେଦ୍କଆ ଆଡଃ ୟୀଶୁକେ ଚଅଃ'ଇ ନାଗେନ୍ତେ ଇନିଃତାଃତେ ନାଡ଼େଃୟାନା,
48 ৪৮ কিন্তু যীচুৱে তাক ক’লে, “হে যিহূদা, তুমি চুমাৰেহে মানুহৰ পুত্ৰক শত্ৰুৰ হাতত শোধাই দিছা নে?”
୪୮ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁ ମେତାଇଜାଏ, “ଏ ଯିହୁଦା, ଚିୟାଃ ଆମ୍ ମାନୱାହନ୍କେ ଚଅଃ'ଇତାନ୍ଲମ୍ ସାବ୍ଇଚିତାନା?”
49 ৪৯ পাছত কি ঘটিব, তাকে দেখি তেওঁৰ সঙ্গী সকলে ক’লে, “হে প্ৰভু, আমি তৰোৱালেৰে আঘাত কৰিম নে?”
୪୯ୟୀଶୁଲଃ ତାଇକେନ୍କ ହବାଅଃତେୟାଃ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ କାଜିକିୟାକ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ ଚିୟାଃ ଆଲେ ତାରାଉଡ଼ିତେଲେ ମାଆଃକଆ?
50 ৫০ আৰু তেওঁলোকৰ কোনো এজনে মহা-পুৰোহিতৰ দাস এজনক আঘাত কৰি, তাৰ সোঁ কাণ খন কাটি পেলালে।
୫୦ଆଡଃ ଇନ୍କୁଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍ଆଃ ଦାସିରାଃ ଜମ୍ ଲୁତୁର୍କେ ମାଆଃଖାଣ୍ଡାଅକେଦାଏ ।”
51 ৫১ তেতিয়া যীচুৱে সমিধান দি ক’লে, “ইয়াকো সহন কৰা।” পাছে তেওঁৰ কাণ খন চুই, তেওঁক সুস্থ কৰিলে।
୫୧ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍କେଦାଏ, “ନେଆଁଦ କାହା” ଆଡଃ ଏନ୍ ଦାସିଆଃ ଲୁତୁର୍ ଜୁଟିଦ୍କେଦ୍ତେ ଇନିଃକେ ବୁଗିକିୟାଏ ।
52 ৫২ তেতিয়া তেওঁৰ বিৰুদ্ধে অহা প্ৰধান পুৰোহিত, মন্দিৰৰ সেনাপতি আৰু পৰিচাৰক সকলক যীচুৱে ক’লে, “যেনেকৈ ডকাইতৰ বিৰুদ্ধে ওলাই আহা, তেনেকৈ মোৰ বিৰুদ্ধেও তোমালোকে তৰোৱাল আৰু টাঙোন লৈ ওলাই আহিলা নে?
୫୨ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଆୟାଃତାଃ ହିଜୁଆକାନ୍ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍କ, ମାନ୍ଦିର୍ ହରକଆଃ ଗୁସିୟାଁକ, ଆଡଃ ପ୍ରାଚିନ୍କକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଚିୟାଃ ଆପେ କୁମ୍ବୁଡ଼ୁସାବ୍ଲେକା ତାରାଉଡ଼ି ଆଡଃ ଭଙ୍ଗାଟ୍କ ସାବ୍କେଦ୍ତେପେ ହିଜୁଆକାନା?
53 ৫৩ যেতিয়া মই নিতৌ তোমালোকৰ লগত মন্দিৰত আছিলোঁ, তেতিয়া তোমালোকে মোৰ বিৰুদ্ধে হাত নেমেলিলা; কিন্তু এয়ে তোমালোকৰ সময় আৰু আন্ধাৰৰ অধিকাৰ।”
୫୩ସବେନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ଆଇଙ୍ଗ୍ ମାନ୍ଦିର୍ରେ ଆପେଲଃ ତାଇକେନ୍ଇମ୍ତା ଆପେ ଆଇଙ୍ଗ୍ରେ ତିଃଇ କାପେ ଜିଲିଙ୍ଗ୍କେଦାଃ । ମେନ୍ଦ ନେଆଁଁ ଆପେୟାଃ ସାମାଏ ତାନାଃ ଆଡଃ ନୁବାଃରେୟାଃ ରାଇଜ୍ତାନାଃ ।”
54 ৫৪ পাছত তেওঁলোকে তেওঁক ধৰি নিলে, আৰু মহা-পুৰোহিতৰ ঘৰলৈ লৈ গ’ল; কিন্তু পিতৰে এক দূৰত্ব ৰাখি পাছে পাছে গ’ল।
୫୪ଇନ୍କୁ ୟୀଶୁକେ ସାବ୍ଇଦିକିଃତେ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍କଆଃ ଅଡ଼ାଃତେକ ଇଦିକିୟାଃ, ଆଡଃ ପାତ୍ରାସ୍ ସାଙ୍ଗିନ୍ରେ ତାଇକେଦ୍ତେ ଦୟା ଦୟା ଇନିଃକେ ଅତଙ୍ଗ୍କିୟା ।
55 ৫৫ পাছত চোতালৰ মাজ মজিয়াত তেওঁলোকে জুই জ্বলাই একেলগে বহোতে, পিতৰেও তেওঁলোকৰ মাজত বহিল।
୫୫ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁ ଅଡ଼ାଃରାଚାରେ ସେଙ୍ଗେଲ୍ତିଙ୍ଗ୍କେଦ୍ତେ ସବେନ୍କ ଦୁବ୍ୟାନା, ଆଡଃ ପାତ୍ରାସ୍ହ ଇନ୍କୁଲଃ ଦୁବ୍ୟାନାଏ ।
56 ৫৬ তেওঁ বহি থাকোঁতে জুইৰ পোহৰত, কোনো এজনী চাকৰণীয়ে দেখা পাই, তেওঁলৈ একেথৰে চাই ক’লে, “এই মানুহ জনো তেওঁৰ লগত আছিল।”
୫୬ମିଆଁଦ୍ କାମ୍ଡ଼ି ଇନିଃକେ ସେଙ୍ଗେଲ୍ଜାପାଃରେ ଦୁବାକାନ୍ ନେଲ୍କିଃତେ ନେଲ୍ବାଇକିୟାଏ ଆଡଃ ମେନ୍କେଦାଏ, “ନିଃ ହଗି ୟୀଶୁଲଃ ତାଇକେନାଏ ।”
57 ৫৭ কিন্তু তেওঁ অস্বীকাৰ কৰি ক’লে, “হে নাৰী, মই তেওঁক চিনি নাপাও।”
୫୭ମେନ୍ଦ ଇନିଃ ଦଦାଦ୍ତାନ୍ଲଃ କାଜିକିୟାଏ, “ଏ କୁଡ଼ି ଆଇଙ୍ଗ୍ଦ ଇନିଃକେ କାଇଙ୍ଗ୍ ସାରିୟାଃ ।”
58 ৫৮ অলপ সময়ৰ পাছত, আন এজনে তেওঁক দেখা পাই ক’লে, “তুমিও তেওঁলোকৰ মাজৰ এজন।” কিন্তু পিতৰে ক’লে, “হে’ৰা, মই নহওঁ।”
୫୮ଆଡଃଘାଡ଼ିକାଦ୍ ତାୟମ୍ତେ ଏଟାଃ ହଡ଼ ଇନିଃକେ ନେଲ୍କିଦ୍ତେ ମେତାଇଜାଏ, “ଆମ୍ହ ଇନ୍କୁଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃ ତାନ୍ମେ ।” ମେନ୍ଦ ପାତ୍ରାସ୍ କାଜିକିୟାଏ, “ଏ ହଡ଼ ଆଇଙ୍ଗ୍ଦ ନାହାଁଲିଙ୍ଗ୍ ।”
59 ৫৯ প্ৰায় এঘন্টা মানৰ পাছত, আন কোনো এজনে দৃঢ়কৈ ক’লে, “সঁচা, এই মানুহ জনেই তেওঁৰ লগত আছিল; কিয়নো তেওঁ এজন গালীলীয়া।”
୫୯ମିଦ୍ଘାଣ୍ଟାଲେକା ତାୟମ୍ତେ ଆଡଃ ଏଟାଃନିଃ କାଜିକେଦାଏ, “ସାର୍ତିଗି ନିଃହ ଇନିଃଲଃ ତାଇକେନାଏ, ନିଃଦ ଗାଲିଲ୍ରେନ୍ ନିଃ ତାନିଃ ।”
60 ৬০ কিন্তু পিতৰে ক’লে, “হেৰা, তুমি কি কৈছা, মই তেওঁক নাজানোৱেই।” এই কথা কওঁতেই, কুকুৰাই ডাক দিলে।
୬୦ମେନ୍ଦ ପାତ୍ରାସ୍ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଏ, “ଏ ହଡ଼, ଆମ୍ କାଜିତାନ୍ତେୟାଃ କାଇଙ୍ଗ୍ ସାରିୟାଃ ।” ପାତ୍ରାସ୍ ନେଆଁଁ କାଜିତାନ୍ ଇମ୍ତାଗି ସାଣ୍ଡିସିମ୍ ରାଆଃକେଦାଏ ।
61 ৬১ তাতে প্ৰভুৱে ঘূৰি পিতৰলৈ চাওতে, এই যি কথা প্ৰভুৱে তেওঁক কৈছিল, ‘কুকুৰাই ডাক দিয়াৰ আগেয়ে, তুমি তিনি বাৰ মোক অস্বীকাৰ কৰিবা৷’
୬୧ଏନ୍ତେ ପ୍ରାଭୁ ହେତାରୁହାଡ଼୍କେଦ୍ତେ ପାତ୍ରାସ୍କେ ଆରିଦ୍କିୟାଏ, ଏନ୍ତେ ପାତ୍ରାସ୍ ସାଣ୍ଡିସିମ୍ ରାଆଃ ସିଦାରେ ଆପିସା ଆଇଙ୍ଗ୍ ଇନିଃକେ କାଇଙ୍ଗ୍ ସାରିୟାଃ ମେନେୟାମ୍ ମେନ୍ତେ ପ୍ରାଭୁ କାଜିକାନ୍ କାଜିକେ ପାହାମ୍କେଦାଏ ।
62 ৬২ সেই কথা সুঁৱৰি তেওঁ বাহিৰলৈ গৈ, অতি শোকেৰে কান্দিবলৈ ধৰিলে।
୬୨ଆଡଃ ପାତ୍ରାସ୍ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନ୍ତେ କୁସୁଦ୍ କୁସୁଦ୍ ରାଆଃକେଦାଏ ।
63 ৬৩ পাছত যি সকল লোকে যীচুক ধৰি ৰাখিছিল, তেওঁলোকে তেওঁক বিদ্ৰূপ কৰি কোবালে;
୬୩ୟୀଶୁକେ ସାବାକାଇ ହଡ଼କ ଲାନ୍ଦାଇତାନ୍ଲଃ ଦାଲ୍କିୟାଃକ ।
64 ৬৪ আৰু কাপোৰেৰে তেওঁৰ চকু বান্ধি সুধিলে, “তোমাক কোনে মাৰিলে, ইয়াক ভাববাণীৰে কোৱা?”
୬୪ଇନିୟାଃ ମେଦ୍ ତଲ୍ଜାପିଦ୍କିଃତେ କୁଲିକିୟାଃକ, “ଆମ୍ ପରେ ନାବୀ ତାନ୍ମେ, ମାର୍ ଉଦୁବାଲେମ୍, ଅକଏ ଥାପ୍ଡ଼ିକେଦ୍ମେଁୟାଏ ।”
65 ৬৫ আৰু নিন্দা কৰি যীচুৰ বিৰুদ্ধে আন আন বহু কথা ক’লে।
୬୫ଆଡଃ ଏଟାଃ ଏଟାଃ ପୁରାଃ ହିଲାଙ୍ଗ୍କାଜି ଇନିୟାଃ ବିରୁଧ୍ରେକ କାଜିକେଦା ।
66 ৬৬ পাছত দিন হ’লত, প্ৰধান পুৰোহিত আৰু বিধানৰ অধ্যাপক সকলৰ সৈতে লোক সকলৰ পৰিচাৰক সকল গোট খালে৷ তেওঁলোকে তেওঁক মহাসভালৈ আনিলে,
୬୬ଆଙ୍ଗ୍ୟାନ୍ଲଃଗି ହଡ଼କଆଃ ପ୍ରାଚିନ୍କ ଆଡଃ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍କ, ଆଇନ୍ ଇତୁକ ହୁଣ୍ଡିୟାନା ଆଡଃ ୟୀଶୁକେ ଆକଆଃ ପାଞ୍ଚେଟ୍ତେ ଇଦିକିୟାଃକ ।
67 ৬৭ তেওঁলোকে ক’লে, “তুমি যদি খ্ৰীষ্ট হোৱা, তেনেহলে আমাক কোৱা।” কিন্তু তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “যদিও তোমালোকক কওঁ, তথাপি তোমালোকে মোক বিশ্বাস নকৰিবা,
୬୭“ଆମ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ତାନ୍ମେରେଦ ମାର୍ କାଜିୟାଲେମ୍” ମେନ୍ତେ କାଜିକିୟାକ, ୟୀଶୁ ମେନ୍ରୁହାଡ଼ାଦ୍କଆଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ କାଜିୟାପେରେହ ଆପେ କାପେ ବିଶ୍ୱାସେୟା,
68 ৬৮ আৰু যদিও সুধো, তথাপি উত্তৰ নিদিবা।
୬୮ଆଡଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଜେତ୍ନାଃଇଙ୍ଗ୍ କୁଲିପେରେୟ ଆପେ କାପେ କାଜିରୁହାଡ଼ାଇୟାଁଃ ।
69 ৬৯ কিন্তু এতিয়াৰ পৰা মানুহৰ পুত্ৰ ঈশ্বৰৰ পৰাক্ৰমৰ সোঁ হাতে বহি থাকিব।”
୬୯ମେନ୍ଦ ନାହାଁଃଏତେ ମାନୱାହନ୍ ସବେନ୍ ପେଡ଼େୟାନ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଜମ୍ତିସାଃରେ ଦୁବାକାନ୍ ନେଲଃଆଏ ।”
70 ৭০ তেতিয়া তেওঁলোকে তেওঁক সুধিলে, “তেনেহলে তুমি ঈশ্বৰৰ পুত্ৰ নে?” যীচুৱে তেওঁলোকক ক’লে, “তোমালোকেই কোৱা যে, মই হওঁ।”
୭୦ଆଡଃ ସବେନ୍କ କୁଲିକିୟାଃକ, “ତାବ୍ଦ, ଚିୟାଃ ଆମ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହନ୍ ତାନ୍ମେ?” ଇନିଃ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଆମ୍ ଇନିଃଗି ତାନ୍ମେ ମେନ୍ତେ ଆପେଗିପେ କାଜିତାନା ।”
71 ৭১ তেতিয়া তেওঁলোকে ক’লে, “আমাৰ অন্য সাক্ষ্যৰ কি প্ৰয়োজন আছে? কিয়নো আমি নিজে এওঁৰ মুখৰ পৰাই এতিয়া শুনিলোঁ।”
୭୧ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ମେନ୍କେଦାଃ, “ନାହାଁଃଦ ଆବୁଆଃ ଆଡଃ ଚିକାନ୍ ଗାୱା ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ? ଆବୁଦ ଇନିୟାଃ ମଚାଏତେଗି ଆୟୁମ୍କେଦାଃବୁ ।”