< যোহন 4 >

1 যোহনতকৈ যীচুৱে যে বেছি শিষ্য কৰি বাপ্তিস্ম দি আছে, এই কথা ফৰীচী সকলে শুনিছে বুলি যীচুৱে জানিব পাৰিলে;
یِیشُح سْوَیَں نامَجَّیَتْ کیوَلَں تَسْیَ شِشْیا اَمَجَّیَتْ کِنْتُ یوہَنودھِکَشِشْیانْ سَ کَروتِ مَجَّیَتِ چَ،
2 যদিও যীচুৱে নিজে বাপ্তিস্ম দিয়া নাছিল, কিন্তু তেওঁৰ শিষ্য সকলেহে দিছিল।
پھِرُوشِنَ اِماں وارْتّامَشرِنْوَنْ اِتِ پْرَبھُرَوَگَتْیَ
3 তেতিয়া তেওঁ যিহুদীয়া প্রদেশ এৰি পুনৰ গালীল প্ৰদেশলৈ গ’ল।
یِہُودِییَدیشَں وِہایَ پُنَ رْگالِیلَمْ آگَتْ۔
4 গালীললৈ যোৱাৰ সময়ত তেওঁ চমৰীয়া প্রদেশৰ মাজেদি যাব লগা হ’ল।
تَتَح شومِرونَپْرَدیشَسْیَ مَدْیینَ تینَ گَنْتَوْیے سَتِ
5 তেওঁ চমৰীয়াৰ চুখৰ নামৰ এখন নগৰলৈ আহিল। এই নগৰ খন যাকোবে তেওঁৰ পুতেক যোচেফক যি ডোখৰ মাটি দিছিল, তাৰ ওচৰতে আছিল।
یاکُوبْ نِجَپُتْرایَ یُوشَپھے یاں بھُومِمْ اَدَداتْ تَتْسَمِیپَسْتھایِ شومِرونَپْرَدیشَسْیَ سُکھارْ نامْنا وِکھْیاتَسْیَ نَگَرَسْیَ سَنِّدھاوُپاسْتھاتْ۔
6 সেই ঠাইতে যাকোবৰ নাদ আছিল। যাত্রা কৰি শ্রান্ত হৈ পৰাত যীচুৱে গৈ সেই নাদৰ দাঁতিত বহিল। তেতিয়া সময় প্রায় ভৰ-দুপৰীয়া আছিল।
تَتْرَ یاکُوبَح پْرَہِراسِیتْ؛ تَدا دْوِتِییَیامَویلایاں جاتایاں سَ مارْگے شْرَماپَنَّسْتَسْیَ پْرَہیح پارْشْوے اُپاوِشَتْ۔
7 এনে সময়তে চমৰীয়াৰ এগৰাকী মহিলাই পানী তুলিবলৈ আহিল। যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “মোক অলপ পানী খাবলৈ দিয়াছোন।”
ایتَرْہِ کاچِتْ شومِرونِییا یوشِتْ تویوتّولَنارْتھَمْ تَتْراگَمَتْ
8 সেই সময়ত যীচুৰ শিষ্য সকলে নগৰলৈ খোৱা বস্তু কিনিবলৈ গৈছিল।
تَدا شِشْیاح کھادْیَدْرَوْیانِ کْریتُں نَگَرَمْ اَگَچّھَنْ۔
9 সেই চমৰীয়া মহিলা গৰাকীয়ে যীচুক ক’লে, “আপুনি এজন ইহুদী মানুহ হৈয়ো মোৰ পৰা কেনেকৈ পানী খাব খুজিছে? মইতো চমৰীয়া মহিলা!” কিয়নো সেই সময়ত ইহুদী সকলে চমৰীয়া সকলৰ লগত কোনো ধৰণৰ মিলা প্রীতি নাছিল।
یِیشُح شومِرونِییاں تاں یوشِتَمْ وْیاہارْشِیتْ مَہْیَں کِنْچِتْ پانِییَں پاتُں دیہِ۔ کِنْتُ شومِرونِییَیح ساکَں یِہُودِییَلوکا نَ وْیَواہَرَنْ تَسْمادّھیتوح ساکَتھَیَتْ شومِرونِییا یوشِتَدَہَں تْوَں یِہُودِییوسِ کَتھَں مَتَّح پانِییَں پاتُمْ اِچّھَسِ؟
10 ১০ যীচুৱে উত্তৰ দি তেওঁক ক’লে, “তুমি যদি জানিলাহেঁতেন যে ঈশ্বৰৰ দান কি আৰু কোনে তোমাক ‘মোক পানী খাবলৈ দিয়া’ বুলি কৈছে, তেনেহলে তুমিয়েই তেওঁক খুজিলাহেঁতেন আৰু তেৱোঁ তোমাক জীৱনময় পানী দিলেহেঁতেন।”
تَتو یِیشُرَوَدَدْ اِیشْوَرَسْیَ یَدّانَں تَتْکِیدرِکْ پانِییَں پاتُں مَہْیَں دیہِ یَ اِتّھَں تْواں یاچَتے سَ وا کَ اِتِ چیدَجْناسْیَتھاسْتَرْہِ تَمَیاچِشْیَتھاح سَ چَ تُبھْیَمَمرِتَں تویَمَداسْیَتْ۔
11 ১১ সেই মহিলাই তেতিয়া উত্তৰ দিলে, “মহাশয়, আপোনাৰ ওচৰত পানী তুলিবলৈ পাত্ৰ নাই আৰু নাদটোও গভীৰ; তেনেহলে আপুনি ক’ৰ পৰা সেই জীৱনময় পানী পাব?
تَدا سا سِیمَنْتِنِی بھاشِتَوَتِ، ہے مَہیچّھَ پْرَہِرْگَمْبھِیرو بھَوَتو نِیروتّولَنَپاتْرَں ناسْتِی چَ تَسْماتْ تَدَمرِتَں کِیلالَں کُتَح پْراپْسْیَسِ؟
12 ১২ আপুনি জানো আমাৰ পিতৃপুৰুষ যাকোবতকৈ মহান? তেওঁ আমাক এই নাদটো দি গ’ল। তেওঁ নিজে এই নাদৰ পানী খাইছিল। তেওঁৰ সন্তান আৰু পশুবোৰেও ইয়াৰ পানী খাইছিল।”
یوسْمَبھْیَمْ اِمَمَنْدھُوں دَدَو، یَسْیَ چَ پَرِجَنا گومیشادَیَشْچَ سَرْوّےسْیَ پْرَہیح پانِییَں پَپُریتادرِشو یوسْماکَں پُورْوَّپُرُشو یاکُوبْ تَسْمادَپِ بھَوانْ مَہانْ کِں؟
13 ১৩ যীচুৱে উত্তৰ দি তেওঁক ক’লে, “এই পানী খোৱা প্ৰতিজনৰ আকৌ পিয়াহ লাগিব;
تَتو یِیشُرَکَتھَیَدْ اِدَں پانِییَں سَح پِوَتِ سَ پُنَسْترِشارْتّو بھَوِشْیَتِ،
14 ১৪ কিন্তু মই যি পানী দিম, তাক যি কোনোৱে পান কৰে, তেওঁৰ কোনো কালে পিয়াহ নালাগিব। বৰং মই যি পানী তেওঁক দিম, সেই পানী তেওঁৰ ভিতৰত অনন্ত জীৱনলৈকে বুৰবুৰাই ওলাই থকা পানীৰ ভুমুক হ’ব।” (aiōn g165, aiōnios g166)
کِنْتُ مَیا دَتَّں پانِییَں یَح پِوَتِ سَ پُنَح کَداپِ ترِشارْتّو نَ بھَوِشْیَتِ۔ مَیا دَتَّمْ اِدَں تویَں تَسْیانْتَح پْرَسْرَوَنَرُوپَں بھُوتْوا اَنَنْتایُرْیاوَتْ سْروشْیَتِ۔ (aiōn g165, aiōnios g166)
15 ১৫ সেই মহিলাই তেওঁক ক’লে, “হে মহাশয়, মোৰ পিয়াহ যেন নালাগে আৰু পানী তুলিবলৈ যেন ইয়ালৈ আহিব নালাগে, এই কাৰণে সেই পানী মোক দিয়ক।”
تَدا سا وَنِتاکَتھَیَتْ ہے مَہیچّھَ تَرْہِ مَمَ پُنَح پِیپاسا یَتھا نَ جایَتے تویوتّولَنایَ یَتھاتْراگَمَنَں نَ بھَوَتِ چَ تَدَرْتھَں مَہْیَں تَتّویَں دیہِی۔
16 ১৬ যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “যোৱা, তোমাৰ স্বামীক ইয়ালৈ মাতি আনাগৈ।”
تَتو یِیشُورَوَدَدْیاہِ تَوَ پَتِماہُویَ سْتھانےتْراگَچّھَ۔
17 ১৭ সেই মহিলাই উত্তৰ দি তেওঁক ক’লে, “মোৰ স্বামী নাই।” যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “তুমি ঠিকেই কৈছা যে তোমাৰ স্বামী নাই।
سا واماوَدَتْ مَمَ پَتِرْناسْتِ۔ یِیشُرَوَدَتْ مَمَ پَتِرْناسْتِیتِ واکْیَں بھَدْرَمَووچَح۔
18 ১৮ কিয়নো তোমাৰ স্বামী পাঁচ জন হৈ গ’ল আৰু এতিয়া যি জন আছে, তেৱোঁ তোমাৰ স্বামী নহয়; সেয়ে তুমি যি কৈছা ই সঠিক!”
یَتَسْتَوَ پَنْچَ پَتَیوبھَوَنْ اَدھُنا تُ تْوَیا سارْدّھَں یَسْتِشْٹھَتِ سَ تَوَ بھَرْتّا نَ واکْیَمِدَں سَتْیَمَوادِح۔
19 ১৯ সেই তিৰোতাই যীচুক ক’লে, “মহাশয়, মই দেখিছোঁ, আপুনি এজন ভাৱবাদী।
تَدا سا مَہِلا گَدِتَوَتِ ہے مَہیچّھَ بھَوانْ ایکو بھَوِشْیَدْوادِیتِ بُدّھَں مَیا۔
20 ২০ আমাৰ পিতৃপুৰুষ সকলে এই পৰ্বতৰ ওপৰত ভজনা কৰিছিল; কিন্তু আপোনালোক ইহুদী সকলে কয় যে যিৰূচালেমেই সেই ঠাই য’ত লোক সকলে ভজনা কৰা উচিত।”
اَسْماکَں پِترِلوکا ایتَسْمِنْ شِلوچَّیےبھَجَنْتَ، کِنْتُ بھَوَدْبھِرُچْیَتے یِرُوشالَمْ نَگَرے بھَجَنَیوگْیَں سْتھانَماسْتے۔
21 ২১ যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “হে নাৰী, মোৰ কথা বিশ্বাস কৰা! এনে কাল আহিছে যেতিয়া তোমালোকে পিতৃ ঈশ্বৰৰ ভজনা এই পর্বতত নাইবা যিৰূচালেমত নকৰিবা।
یِیشُرَووچَتْ ہے یوشِتْ مَمَ واکْیے وِشْوَسِہِ یَدا یُویَں کیوَلَشَیلےسْمِنْ وا یِرُوشالَمْ نَگَرے پِتُرْبھَجَنَں نَ کَرِشْیَدھْوے کالَ ایتادرِشَ آیاتِ۔
22 ২২ তোমালোকে যিহক নাজানা, তাৰ ভজনা কৰা; আমি যিহক জানো তাৰ ভজনা কৰোঁ; কিয়নো পৰিত্রাণ ইহুদী লোকৰ মাজৰ পৰাই আহিছে।
یُویَں یَں بھَجَدھْوے تَں نَ جانِیتھَ، کِنْتُ وَیَں یَں بھَجامَہے تَں جانِیمَہے، یَتو یِہُودِییَلوکاناں مَدھْیاتْ پَرِتْرانَں جایَتے۔
23 ২৩ কিন্তু যি কালত স্বৰূপ ভকত সকলে আত্মাৰে আৰু সত্যেৰে পিতৃৰ ভজনা কৰিব, এনে কাল আহিছে, এনে কি এতিয়াই সেই সময় হৈছে; কিয়নো পিতৃয়ে এনেকুৱা ভকত সকলকহে বিচাৰে।
کِنْتُ یَدا سَتْیَبھَکْتا آتْمَنا سَتْیَرُوپینَ چَ پِتُرْبھَجَنَں کَرِشْیَنْتے سَمَیَ ایتادرِشَ آیاتِ، وَرَمْ اِدانِیمَپِ وِدْیَتے ؛ یَتَ ایتادرِشو بھَتْکانْ پِتا چیشْٹَتے۔
24 ২৪ ঈশ্বৰেই আত্মা আৰু তেওঁৰ ভজনা কৰা সকলে আত্মাৰে আৰু সত্যেৰে তেওঁক ভজনা কৰিব লাগে।”
اِیشْوَرَ آتْما؛ تَتَسْتَسْیَ یے بھَکْتاسْتَیح سَ آتْمَنا سَتْیَرُوپینَ چَ بھَجَنِییَح۔
25 ২৫ সেই মহিলাই তেওঁক ক’লে, “মচীহ, যি জনক খ্ৰীষ্ট বোলা হয়, তেওঁ যে আহি আছে সেই বিষয়ে মই জানো। তেওঁ যেতিয়া আহিব, তেতিয়া আমাক সকলো কথা জনাব।”
تَدا سا مَہِلاوادِیتْ کھْرِیشْٹَنامْنا وِکھْیاتوبھِشِکْتَح پُرُشَ آگَمِشْیَتِیتِ جانامِ سَ چَ سَرْوّاح کَتھا اَسْمانْ جْناپَیِشْیَتِ۔
26 ২৬ যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “তোমাৰে সৈতে কথা-বাৰ্ত্তা হোৱা ময়েই সেই মচীহ।”
تَتو یِیشُرَوَدَتْ تْوَیا سارْدّھَں کَتھَنَں کَرومِ یوہَمْ اَہَمیوَ سَ پُرُشَح۔
27 ২৭ তেনে সময়তে তেওঁৰ শিষ্য সকল ঘূৰি আহিল আৰু এগৰাকী মহিলাৰ সৈতে যীচুক কথা পাতি থকা দেখি আচৰিত হ’ল। তথাপি কোনেও তেওঁক এই কথা নুসুধিলে “আপুনি কি বিচাৰিছে?” বা “কি কাৰণে আপুনি তেওঁৰ লগত কথা পাতিছে?”
ایتَسْمِنْ سَمَیے شِشْیا آگَتْیَ تَتھا سْتْرِیا سارْدّھَں تَسْیَ کَتھوپَکَتھَنے مَہاشْچَرْیَّمْ اَمَنْیَنْتَ تَتھاپِ بھَوانْ کِمِچّھَتِ؟ یَدْوا کِمَرْتھَمْ ایتَیا سارْدّھَں کَتھاں کَتھَیَتِ؟ اِتِ کوپِ ناپرِچّھَتْ۔
28 ২৮ সেই মহিলা গৰাকীয়ে তেতিয়া নিজৰ পানী লোৱা পাত্ৰ তাতে এৰি থৈ নগৰলৈ গৈ লোক সকলক মাতি ক’লে,
تَتَح پَرَں سا نارِی کَلَشَں سْتھاپَیِتْوا نَگَرَمَدھْیَں گَتْوا لوکیبھْیوکَتھایَدْ
29 ২৯ “আহাঁছোন, এজন মানুহক চোৱাঁহি; মই যি সকলো কৰিলোঁ, তেওঁ সেই সকলোকে মোক ক’লে। এই জনেই সেই খ্ৰীষ্ট নেকি?”
اَہَں یَدْیَتْ کَرْمّاکَرَوَں تَتْسَرْوَّں مَہْیَمَکَتھَیَدْ ایتادرِشَں مانَوَمیکَمْ آگَتْیَ پَشْیَتَ رُ کِمْ اَبھِشِکْتو نَ بھَوَتِ ؟
30 ৩০ তেতিয়া লোক সকলে নগৰৰ পৰা ওলাই যীচুৰ ওচৰলৈ আহিব ধৰিলে।।
تَتَسْتے نَگَرادْ بَہِراگَتْیَ تاتَسْیَ سَمِیپَمْ آیَنْ۔
31 ৩১ ইয়াৰ মাজতে শিষ্য সকলে তেওঁক অনুৰোধ কৰি ক’লে, “ৰব্বি, আপুনি অলপ মান কিবা খাই লওঁক।”
ایتَرْہِ شِشْیاح سادھَیِتْوا تَں وْیاہارْشُح ہے گُرو بھَوانْ کِنْچِدْ بھُوکْتاں۔
32 ৩২ কিন্তু তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “মোৰ এনে আহাৰ খাবলগীয়া আছে, যিহৰ বিষয়ে তোমালোকে নাজানা।”
تَتَح سووَدَدْ یُشْمابھِرْیَنَّ جْنایَتے تادرِشَں بھَکْشْیَں مَماسْتے۔
33 ৩৩ শিষ্য সকলে পৰস্পৰে কোৱা-কুই কৰিবলৈ ধৰিলে, “তেনেহলে কি কোনোবাই তেওঁলৈ খোৱা বস্তু আনি দিলে নেকি?”
تَدا شِشْیاح پَرَسْپَرَں پْرَشْٹُمْ آرَمْبھَنْتَ، کِمَسْمَے کوپِ کِمَپِ بھَکْشْیَمانِییَ دَتَّوانْ؟
34 ৩৪ যীচুৱে তেওঁলোকক ক’লে, “মোক পঠোৱা জনৰ ইচ্ছা পালন কৰা, আৰু তেওঁৰ কাৰ্য সিদ্ধ কৰাই মোৰ আহাৰ।
یِیشُرَووچَتْ مَتْپْریرَکَسْیابھِمَتانُرُوپَکَرَنَں تَسْیَیوَ کَرْمَّسِدّھِکارَنَنْچَ مَمَ بھَکْشْیَں۔
35 ৩৫ তোমালোকে প্রায়েই নোকোৱা নে ‘আৰু চাৰিমাহ বাকী আছে, তাৰ পাছতে ধান দাবৰ সময় হ’ব?’ কিন্তু, মই হ’লে তোমালোকক কওঁ, তোমালোকে চকু তুলি পথাৰলৈ চোৱা, এতিয়াও দাবলৈ ধান পকি আছে।
ماسَچَتُشْٹَیے جاتے شَسْیَکَرْتَّنَسَمَیو بھَوِشْیَتِیتِ واکْیَں یُشْمابھِح کِں نودْیَتے؟ کِنْتْوَہَں وَدامِ، شِرَ اُتّولْیَ کْشیتْرانِ پْرَتِ نِرِیکْشْیَ پَشْیَتَ، اِدانِیں کَرْتَّنَیوگْیانِ شُکْلَوَرْنانْیَبھَوَنْ۔
36 ৩৬ যি জনে দায়, তেওঁ বেচ পায় আৰু অনন্ত জীৱনলৈ শস্য চপায়; তাতে যি জনে ধান ৰোৱে আৰু ধান দায়, দুয়োৱে একেলগে আনন্দ কৰে। (aiōnios g166)
یَشْچھِنَتِّ سَ ویتَنَں لَبھَتے اَنَنْتایُحسْوَرُوپَں شَسْیَں سَ گرِہْلاتِ چَ، تینَیوَ وَپْتا چھیتّا چَ یُگَپَدْ آنَنْدَتَح۔ (aiōnios g166)
37 ৩৭ ইয়াত এই কথাটো সত্য যে, ‘এজনে ৰোৱে আৰু আন জনে দায়’।
اِتّھَں سَتِ وَپَتْییکَشْچھِنَتْیَنْیَ اِتِ وَچَنَں سِدّھیَتِ۔
38 ৩৮ মই তোমালোকক এনে শস্য দাবলৈ পঠালোঁ, যিহৰ কাৰণে তোমালোকে শ্ৰম কৰা নাই; তাৰ কাৰণে আন লোকে পৰিশ্ৰম কৰিলে আৰু তোমালোকে তেওঁলোকৰেই শ্ৰমৰ শস্য গোটাইছা।”
یَتْرَ یُویَں نَ پَرْیَّشْرامْیَتَ تادرِشَں شَسْیَں چھیتُّں یُشْمانْ پْرَیرَیَمْ اَنْیے جَناحپَرْیَّشْرامْیَنْ یُویَں تیشاں شْرَگَسْیَ پھَلَمْ اَلَبھَدھْوَمْ۔
39 ৩৯ যি মহিলা গৰাকীয়ে সাক্ষ্য দিছিল যে “মই যি সকলো কৰিলোঁ, তেওঁ মোক সেই সকলোকে ক’লে,” তেওঁৰ কথাত সেই নগৰৰ অনেক চমৰীয়া মানুহে যীচুত বিশ্বাস কৰিলে।
یَسْمِنْ کالے یَدْیَتْ کَرْمّاکارْشَں تَتْسَرْوَّں سَ مَہْیَمْ اَکَتھَیَتْ تَسْیا وَنِتایا اِدَں ساکْشْیَواکْیَں شْرُتْوا تَنَّگَرَنِواسِنو بَہَوَح شومِرونِییَلوکا وْیَشْوَسَنْ۔
40 ৪০ লোক সকলে যীচুৰ ওচৰলৈ আহি তেওঁক তেওঁলোকৰ লগত কিছুদিন থাকিবলৈ অনুৰোধ কৰিলে। তেওঁ তাত দুদিন থাকিল।
تَتھا چَ تَسْیانْتِکے سَمُپَسْتھایَ سْویشاں سَنِّدھَو کَتِچِدْ دِنانِ سْتھاتُں تَسْمِنْ وِنَیَمْ اَکُرْوّانَ تَسْماتْ سَ دِنَدْوَیَں تَتْسْتھانے نْیَوَشْٹَتْ
41 ৪১ তেওঁৰ কথা শুনি অনেকে বিশ্বাস কৰিলে।
تَتَسْتَسْیوپَدیشینَ بَہَووپَرے وِشْوَسْیَ
42 ৪২ তেওঁলোকে সেই মহিলা গৰাকীক ক’লে, “এতিয়া যে আমি বিশ্বাস কৰিছোঁ, কেৱল তোমাৰ কথাতে নহয়, কিন্তু আমি নিজেই তেওঁৰ কথা শুনি বুজি পালোঁ যে, এওঁ সঁচাকৈয়ে জগতৰ ত্ৰাণকৰ্তা।”
تاں یوشامَوَدَنْ کیوَلَں تَوَ واکْیینَ پْرَتِیمَ اِتِ نَ، کِنْتُ سَ جَگَتوبھِشِکْتَسْتْراتیتِ تَسْیَ کَتھاں شْرُتْوا وَیَں سْوَیَمیواجْناسَمَہِ۔
43 ৪৩ দুদিনৰ পাছত তেওঁ তাৰ পৰা গালীল প্ৰদেশলৈ গ’ল।
سْوَدیشے بھَوِشْیَدْوَکْتُح سَتْکارو ناسْتِیتِ یَدْیَپِ یِیشُح پْرَمانَں دَتْواکَتھَیَتْ
44 ৪৪ কাৰণ যীচুৱে নিজে কৈছিল যে, কোনো ভাববাদীয়ে নিজৰ দেশত মৰ্যদা নাপায়;
تَتھاپِ دِوَسَدْوَیاتْ پَرَں سَ تَسْماتْ سْتھانادْ گالِیلَں گَتَوانْ۔
45 ৪৫ তেওঁ যেতিয়া গালীল প্ৰদেশলৈ আহিল, তেতিয়া গালীলীয়া লোক সকলে তেওঁক সাদৰেৰে গ্ৰহণ কৰিলে; কাৰণ তেওঁলোকো সেই নিস্তাৰ পৰ্বৰ সময়ত যিৰূচালেমলৈ গৈছিল আৰু তাতে নিস্তাৰ পৰ্বৰ সময়ত তেওঁ যি যি কৰিছিল, সেই সকলো তেওঁলোকে দেখিছিল।
اَنَنْتَرَں یے گالِیلِی لِیَلوکا اُتْسَوے گَتا اُتْسَوَسَمَیے یِرُوشَلَمْ نَگَرے تَسْیَ سَرْوّاح کْرِیا اَپَشْیَنْ تے گالِیلَمْ آگَتَں تَمْ آگرِہْلَنْ۔
46 ৪৬ পাছত তেওঁ গালীল প্ৰদেশৰ কান্না নগৰলৈ পুনৰ আহিল। ইয়াতে তেওঁ পানীক দ্ৰাক্ষাৰসলৈ পৰিণত কৰিছিল। তেতিয়া কফৰনাহূম নগৰত কোনো এজন ৰাজ-কর্মচাৰীৰ পুত্র অসুস্থ হৈ আছিল।
تَتَح پَرَمْ یِیشُ رْیَسْمِنْ کانّانَگَرے جَلَں دْراکْشارَسَمْ آکَروتْ تَتْ سْتھانَں پُنَرَگاتْ۔ تَسْمِنّیوَ سَمَیے کَسْیَچِدْ راجَسَبھاسْتارَسْیَ پُتْرَح کَپھَرْناہُومَپُرِی روگَگْرَسْتَ آسِیتْ۔
47 ৪৭ তেওঁ যেতিয়া শুনিলে যে যীচু যিহুদীয়াৰ পৰা গালীল প্ৰদেশলৈ ঘূৰি আহিছে, তেতিয়া তেওঁ যীচুৰ ওচৰলৈ গৈ অনুৰোধ কৰি ক’লে, যীচুৱে যেন আহি তেওঁৰ ল’ৰাক সুস্থ কৰি দিয়ে; কিয়নো তেওঁৰ ল’ৰা জন তেতিয়া মৰোঁ মৰোঁ অৱস্থাত আছিল।
سَ ییہُودِییَدیشادْ یِیشو رْگالِیلاگَمَنَوارْتّاں نِشَمْیَ تَسْیَ سَمِیپَں گَتْوا پْرارْتھْیَ وْیاہرِتَوانْ مَمَ پُتْرَسْیَ پْرایینَ کالَ آسَنَّح بھَوانْ آگَتْیَ تَں سْوَسْتھَں کَروتُ۔
48 ৪৮ যীচুৱে তেতিয়া তেওঁক ক’লে, “আপোনালোকে কোনো অদ্ভুত চিন আৰু আচৰিত কার্য নেদেখিলে, মোৰ ওপৰত বিশ্বাস নকৰিব।”
تَدا یِیشُرَکَتھَیَدْ آشْچَرْیَّں کَرْمَّ چِتْرَں چِہْنَں چَ نَ درِشْٹا یُویَں نَ پْرَتْییشْیَتھَ۔
49 ৪৯ সেই ৰাজকর্মচাৰী জনে তেওঁক ক’লে, “মহাশয়, দয়া কৰি মোৰ ল’ৰাটিৰ মৃত্যু নহওতেই আহক!”
تَتَح سَ سَبھاسَدَوَدَتْ ہے مَہیچّھَ مَمَ پُتْرے نَ مرِتے بھَواناگَچّھَتُ۔
50 ৫০ যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “ঘৰলৈ যাওক, আপোনাৰ ল’ৰা জনে জীৱন পালে।” মানুহ জনে যীচুৱে কোৱা কথাত বিশ্বাস কৰিলে আৰু ঘৰলৈ গুছি গ’ল।
یِیشُسْتَمَوَدَدْ گَچّھَ تَوَ پُتْروجِیوِیتْ تَدا یِیشُنوکْتَواکْیے سَ وِشْوَسْیَ گَتَوانْ۔
51 ৫১ তেওঁ যেতিয়া ঘৰলৈ উলটি গৈ আছিল, তেতিয়া বাটত তেওঁৰ দাসবোৰে লগ পাই ক’লে, “আপোনাৰ ল’ৰা জন জীয়াই উঠিল।”
گَمَنَکالے مارْگَمَدھْیے داساسْتَں ساکْشاتْپْراپْیاوَدَنْ بھَوَتَح پُتْروجِیوِیتْ۔
52 ৫২ তেতিয়া তেওঁ সিহঁতক সুধিলে, “সি কেতিয়াৰ পৰা ভাল হ’বলৈ ধৰিলে?” সিহঁতে তেওঁক ক’লে, “কালি দুপৰীয়া সময়ত তাৰ জ্বৰ এৰিলে।”
تَتَح کَں کالَمارَبھْیَ روگَپْرَتِیکارارَمْبھو جاتا اِتِ پرِشْٹے تَیرُکْتَں ہْیَح سارْدّھَدَنْڈَدْوَیادھِکَدْوِتِییَیامے تَسْیَ جْوَرَتْیاگوبھَوَتْ۔
53 ৫৩ ল’ৰাটোৰ বাপেকে বুজিব পাৰিলে যে ঠিক সেই সময়তে যীচুৱে তেওঁক কৈছিল, “আপোনাৰ ল’ৰা জনে জীৱন পালে।” তেতিয়া সেই ৰাজকর্মচাৰী আৰু তেওঁৰ ঘৰৰ সকলোৱে যীচুত বিশ্বাস কৰিলে।
تَدا یِیشُسْتَسْمِنْ کْشَنے پْروکْتَوانْ تَوَ پُتْروجِیوِیتْ پِتا تَدْبُدّھوا سَپَرِوارو وْیَشْوَسِیتْ۔
54 ৫৪ যীচুৱে পুণৰ যিহুদীয়াৰ পৰা গালীল প্ৰদেশলৈ গৈ এইটো দ্বিতীয় আচৰিত চিন দেখুৱালে।
یِہُودِییَدیشادْ آگَتْیَ گالِیلِ یِیشُریتَدْ دْوِتِییَمْ آشْچَرْیَّکَرْمّاکَروتْ۔

< যোহন 4 >