< যোহন 4 >
1 ১ যোহনতকৈ যীচুৱে যে বেছি শিষ্য কৰি বাপ্তিস্ম দি আছে, এই কথা ফৰীচী সকলে শুনিছে বুলি যীচুৱে জানিব পাৰিলে;
ଜିସୁ ଜେ ଜହନ୍ତାଂ ଆଦିକ୍ ଚେଲା କିନାନା ଆରି ବାପ୍ତିସିମ୍ ହିନାନା ଇଞ୍ଜି ପାରୁସିର୍ ୱେଚାର୍ ।
2 ২ যদিও যীচুৱে নিজে বাপ্তিস্ম দিয়া নাছিল, কিন্তু তেওঁৰ শিষ্য সকলেহে দিছিল।
ହାତ୍ପା ଜିସୁ ନିଜେ ବାପ୍ତିସିମ୍ ହିୱାଦାଂ ମାଚାନ୍, ତା ଚେଲାର୍ ହିିଜ଼ି ମାଚାର୍ ।
3 ৩ তেতিয়া তেওঁ যিহুদীয়া প্রদেশ এৰি পুনৰ গালীল প্ৰদেশলৈ গ’ল।
ଇଦାଂ ପାରୁସିର୍ ଇଞ୍ଜ୍ନାର୍ ଇଞ୍ଜି ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ଜିସୁ ୱେଚାନ୍ । ହେଏଚେକାଡ଼ଦ ହେୱାନ୍ ଜିହୁଦା ଦେସ୍ ପିସ୍ତି ଆରେ ରଗ ଗାଲିଲିତ ହାଚାନ୍ ।
4 ৪ গালীললৈ যোৱাৰ সময়ত তেওঁ চমৰীয়া প্রদেশৰ মাজেদি যাব লগা হ’ল।
ହେୱାନ୍ ସମିରଣ୍ନି ହାଜ଼ି ହିିଜ଼ି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାତ୍ ।
5 ৫ তেওঁ চমৰীয়াৰ চুখৰ নামৰ এখন নগৰলৈ আহিল। এই নগৰ খন যাকোবে তেওঁৰ পুতেক যোচেফক যি ডোখৰ মাটি দিছিল, তাৰ ওচৰতে আছিল।
ଲାଗିଂ ହେୱାନ୍ ହାଲ୍ଜି ଜାକୁବ୍ ଜାର୍ ମାଜ଼ି ଜସେପ୍ତିଂ ଇମ୍ଣି ତାରେନ୍ ଇଚୁକ୍ ଦାନ୍ କିଜ଼ି ମାଚାନ୍, ହେବେତାଂ ଲାଗାୟ୍ନି ସମିରଣ୍ନି ସୁକାର୍ ତର୍ଦିନି ର ଗାଡ଼୍ଦ ଏକାତାର୍;
6 ৬ সেই ঠাইতে যাকোবৰ নাদ আছিল। যাত্রা কৰি শ্রান্ত হৈ পৰাত যীচুৱে গৈ সেই নাদৰ দাঁতিত বহিল। তেতিয়া সময় প্রায় ভৰ-দুপৰীয়া আছিল।
ହେ ବାହାତ ଜାକୁବ୍ତି କୁଇ ମାଚାତ୍ । ଇଚିସ୍, ଜିସୁ ହାସ୍ଦ ତାଙ୍ଗ୍ଜି ୱାସ୍ତି ମାଚିଲେ ହେ, କୁଇ ଲାଗେ କୁଚ୍ଚାନ୍ । ହେଏଚେକାଡ଼ଦ ମୁଣ୍ତାବେଲା ଆଜ଼ି ମାଚାତ୍ ।
7 ৭ এনে সময়তে চমৰীয়াৰ এগৰাকী মহিলাই পানী তুলিবলৈ আহিল। যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “মোক অলপ পানী খাবলৈ দিয়াছোন।”
ଆରେ, ର ସମିରଣ୍ନି କଗ୍ଲେ ଏଜ଼ୁଂ ଅଦେଂ ୱାତାତ୍ । ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଏଜ଼ୁଂ ଉଣ୍ଡେଙ୍ଗ୍ ହିଦା ।”
8 ৮ সেই সময়ত যীচুৰ শিষ্য সকলে নগৰলৈ খোৱা বস্তু কিনিবলৈ গৈছিল।
ହେ ପାଦ୍ନା ତା ଚେଲାର୍ କାଦି କଡ଼୍ଦେଂ କାଜିଂ ବସ୍ତିତ ହାଲ୍ଜି ମାଚାର୍ ।
9 ৯ সেই চমৰীয়া মহিলা গৰাকীয়ে যীচুক ক’লে, “আপুনি এজন ইহুদী মানুহ হৈয়ো মোৰ পৰা কেনেকৈ পানী খাব খুজিছে? মইতো চমৰীয়া মহিলা!” কিয়নো সেই সময়ত ইহুদী সকলে চমৰীয়া সকলৰ লগত কোনো ধৰণৰ মিলা প্রীতি নাছিল।
ହେବେ ସମିରଣିୟା କଗ୍ଲେ ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ଇଚାତ୍, “ଏନ୍ ରୱାୟ୍ ଜିହୁଦି ଆରେ ଆନ୍ ରୱାଙ୍ଗ୍ ସମିରଣି କଗ୍ଲେ ଇନେସ୍ ନା କେଇଦି ଏଜ଼ୁଂ ଉଣ୍ଡେଙ୍ଗ୍ ଏନ୍ତାନାୟା?” ଇନାକିଦେଂକି ସମିରଣିର୍ତି ଲାହାଙ୍ଗ୍ ଜିହୁଦିର୍ ଡୁବା ଆଉର୍ ।
10 ১০ যীচুৱে উত্তৰ দি তেওঁক ক’লে, “তুমি যদি জানিলাহেঁতেন যে ঈশ্বৰৰ দান কি আৰু কোনে তোমাক ‘মোক পানী খাবলৈ দিয়া’ বুলি কৈছে, তেনেহলে তুমিয়েই তেওঁক খুজিলাহেঁতেন আৰু তেৱোঁ তোমাক জীৱনময় পানী দিলেহেঁতেন।”
ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଇସ୍ୱର୍ତି ଦାନ୍ ଆରି ନାଂ ଉଣ୍ଡେଙ୍ଗ୍ ହିଦା ଇଞ୍ଜି ଇନେନ୍ ନିଂ ଇଞ୍ଜ୍ନାରା, ହେୱାର୍ ଇନେର୍, ଏଲେଙ୍ଗ୍ ଜଦି ଏନେଂ ପୁଚାୟ୍ମା, ତାଆତିସ୍ ଏନେଂ ତାଂ ଏନ୍ତାୟ୍ମା, ଆରେ ହେୱାନ୍ ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଜିବୁନ୍ନି ଏଜ଼ୁଂ ହିତ୍ତାନ୍ମା ।”
11 ১১ সেই মহিলাই তেতিয়া উত্তৰ দিলে, “মহাশয়, আপোনাৰ ওচৰত পানী তুলিবলৈ পাত্ৰ নাই আৰু নাদটোও গভীৰ; তেনেহলে আপুনি ক’ৰ পৰা সেই জীৱনময় পানী পাব?
ହେ କଗ୍ଲେହିମ୍ଣା ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାତ୍, “ଏ ମାପ୍ରୁ,” ଏଜ଼ୁଂ ମ୍ଡୁକ୍ତେଂ ଇଞ୍ଜି ନି ତାକେ ଇମ୍ଣି ବାହା ହିଲୁତ୍, ଆରେ କୁଇ ତ ଡେଙ୍ଗା, “ବାଟିଙ୍ଗ୍ ଏନ୍ ଇମେତାଂ ହେ ଜିବୁନ୍ନି ଏଜ଼ୁଂ ପାୟା ଆତାୟ୍ନା ।
12 ১২ আপুনি জানো আমাৰ পিতৃপুৰুষ যাকোবতকৈ মহান? তেওঁ আমাক এই নাদটো দি গ’ল। তেওঁ নিজে এই নাদৰ পানী খাইছিল। তেওঁৰ সন্তান আৰু পশুবোৰেও ইয়াৰ পানী খাইছিল।”
ମା ଇମ୍ଣି ଆକର୍ ଦାଦିର୍ ଜାକୁବ୍ ମାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇ କୁଇ ହିିଜ଼ି ମାନ୍ଚାନ୍, ଆରେ ନିଜେ, ଆରେ ତା ମାଜ଼ିର୍ ଆରି ପସୁରାହି ଇବେଣ୍ଡାଂ ଉଣ୍ଜି ମାଚିକ୍, ତା ତାକେଣ୍ଡାଂ କି ଏନ୍ ଗାଜା?”
13 ১৩ যীচুৱে উত্তৰ দি তেওঁক ক’লে, “এই পানী খোৱা প্ৰতিজনৰ আকৌ পিয়াহ লাগিব;
ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଇନେର୍କି ଇ ଏଜ଼ୁଂ ଉଣାନ୍, ହେୱାନ୍ ଆରେ ରଗ ଏସ୍କି ଆନାନ୍;
14 ১৪ কিন্তু মই যি পানী দিম, তাক যি কোনোৱে পান কৰে, তেওঁৰ কোনো কালে পিয়াহ নালাগিব। বৰং মই যি পানী তেওঁক দিম, সেই পানী তেওঁৰ ভিতৰত অনন্ত জীৱনলৈকে বুৰবুৰাই ওলাই থকা পানীৰ ভুমুক হ’ব।” (aiōn , aiōnios )
ମାତର୍ ଆନ୍ ଇମ୍ଣି ଏଜ଼ୁଂ ହିଦ୍ନାଂ, ହେଦାଂ ଇନେନ୍କି ଉଣାନ୍, ହେୱାନ୍ ଇନାୱାଡ଼ାଂ ପା ଏସ୍କି ଆଉନ୍, ଆତିସ୍ ଆନ୍ ତାଂ ଇମ୍ଣି ଏଜ଼ୁଂ ହିନାଂ, ହେଦାଂ ୱିଜ଼୍ୱି ଜିବୁନ୍ ଏଜ଼ୁଙ୍ଗ୍ନି ୱିଜ଼୍ୱି ଲାକେ ତାତାକେ ଡ଼ିଜ଼ି ହାନିଂ ।” (aiōn , aiōnios )
15 ১৫ সেই মহিলাই তেওঁক ক’লে, “হে মহাশয়, মোৰ পিয়াহ যেন নালাগে আৰু পানী তুলিবলৈ যেন ইয়ালৈ আহিব নালাগে, এই কাৰণে সেই পানী মোক দিয়ক।”
କଗ୍ଲେହିମ୍ଣା ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାତ୍, “ଏ ମାପ୍ରୁ,” ହିଗ୍ଦ ଏଜ଼ୁଂ ହିଦା ଇନେସ୍ ଏସ୍କି ଆନ୍ ଇନାୱାଡ଼ାଂ ଏସ୍କି ଆଉଙ୍ଗ୍, “ଆରେ ଏଜ଼ୁଂ ମ୍ଡୁକ୍ତେଂ ଇଞ୍ଜି ଏଚେକ୍ ହାଜ଼ି ଇବେ ୱାଦେଙ୍ଗ୍ ଲାଗ୍ଦେମେତ୍, ଇଦାଂ କାଜିଂ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହେ ଏଜ଼ୁଂ ହିଦା ।”
16 ১৬ যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “যোৱা, তোমাৰ স্বামীক ইয়ালৈ মাতি আনাগৈ।”
“ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, ହାଲା, ନି ଆଣ୍ଡ୍ରେନିଂ କୁକ୍ଚି ଇବେ ୱା ।”
17 ১৭ সেই মহিলাই উত্তৰ দি তেওঁক ক’লে, “মোৰ স্বামী নাই।” যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “তুমি ঠিকেই কৈছা যে তোমাৰ স্বামী নাই।
କଗ୍ଲେହିମ୍ଣା ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଉତର୍ ହିତାତ୍, “ନା ଆଣ୍ଡ୍ରେନ୍ ହିଲୁନ୍ ।” ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, ଏନ୍ ନା ଆଣ୍ଡ୍ରେନ୍ ହିଲୁନ୍ ଇଞ୍ଜି, ଇଦାଂ ସତ୍ ଇଚାୟ୍;
18 ১৮ কিয়নো তোমাৰ স্বামী পাঁচ জন হৈ গ’ল আৰু এতিয়া যি জন আছে, তেৱোঁ তোমাৰ স্বামী নহয়; সেয়ে তুমি যি কৈছা ই সঠিক!”
ମି ପାଞ୍ଜ୍ଜାଣ୍ ଡକ୍ରାଦିର୍ ମାଚାର୍, ମାତର୍ ନଙ୍ଗୟ୍ ଇନେର୍ ଲାହାଂ ମାନାୟା, ହେୱାନ୍ ନି ଆଣ୍ଡ୍ରେନ୍ ଆକାୟ୍ । ଇଦାଂ ଆନେଙ୍ଗ୍ ହାତ୍ପା ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା ।
19 ১৯ সেই তিৰোতাই যীচুক ক’লে, “মহাশয়, মই দেখিছোঁ, আপুনি এজন ভাৱবাদী।
କଗ୍ଲେହିମ୍ଣା ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାତ୍, “ଏ ମାପ୍ରୁ,” ଏନ୍ ଜେ ରକାୟ୍ ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍କିନାକାୟ୍, ଇଦାଂ ଆନ୍ ପୁଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା ।
20 ২০ আমাৰ পিতৃপুৰুষ সকলে এই পৰ্বতৰ ওপৰত ভজনা কৰিছিল; কিন্তু আপোনালোক ইহুদী সকলে কয় যে যিৰূচালেমেই সেই ঠাই য’ত লোক সকলে ভজনা কৰা উচিত।”
“ମା ଆବା ଲାତ୍ରା ଇ ମାଡ଼ିତ ପାର୍ତାନା କିତାର୍; ଆରେ, ଏପେଙ୍ଗ୍ ଜିହୁଦି କାଦେର୍ ଇଞ୍ଜ୍ନାଦେରା, ଇମ୍ଣି ବାହାତ ପାର୍ତାନା କିନାକା ଲଡ଼ା, ହେଦାଂ ଜିରୁସାଲମ୍ତ ମାନାତ୍ ।”
21 ২১ যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “হে নাৰী, মোৰ কথা বিশ্বাস কৰা! এনে কাল আহিছে যেতিয়া তোমালোকে পিতৃ ঈশ্বৰৰ ভজনা এই পর্বতত নাইবা যিৰূচালেমত নকৰিবা।
ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍ ଏ କଗ୍ଲେ, “ନା ବେରଣ୍ ପାର୍ତି କିୟା, ଇ ସମୁ ୱାନାତା ଇମ୍ଣି ସମୁତ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇ ମାଡ଼ିତ କି ଜିରୁସାଲମ୍ତ ପା ଆବାତି ପାର୍ତାନା କିଉଦେର୍ ।
22 ২২ তোমালোকে যিহক নাজানা, তাৰ ভজনা কৰা; আমি যিহক জানো তাৰ ভজনা কৰোঁ; কিয়নো পৰিত্রাণ ইহুদী লোকৰ মাজৰ পৰাই আহিছে।
ଏପେଙ୍ଗ୍ ସମିରଣି ନିକାଦେର୍ ହାତ୍ପା ଇନେକିଦେଂ ପୁନୁଦେରା, ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପାର୍ତାନା କିଜ଼ି ମାନାଟ୍ ମାତର୍ ଆପେଂ ଜିହୁଦିର୍ ଇନେରିଂ ପୁନାପ୍ ତା ପାର୍ତାନା କିନାପ୍, ଇନାକିଦେଂକି ମୁକ୍ତି ଆନାକା ଜିହୁଦିର୍ ବିତ୍ରେତାଂ ୱାନାତ୍ ।
23 ২৩ কিন্তু যি কালত স্বৰূপ ভকত সকলে আত্মাৰে আৰু সত্যেৰে পিতৃৰ ভজনা কৰিব, এনে কাল আহিছে, এনে কি এতিয়াই সেই সময় হৈছে; কিয়নো পিতৃয়ে এনেকুৱা ভকত সকলকহে বিচাৰে।
ମାତର୍ ଇମ୍ଣି ସମୁତ ହାତ୍ପା ପାର୍ତାନା କିନାକାର୍ ଜିବୁନ୍ତ ଆରି ହାତ୍ପାତ ଆବାତି ପାର୍ତାନା କିତାର୍, ହେ ଲାଗ୍ଦି ସମୁ ୱାନାତା; ଆରି, ନଙ୍ଗୟ୍ ପା ଏକାୱାତାତ୍; ଇନାକିଦେଂକି ଆବା ଏପେଙ୍ଗ୍ ବାନି ପାର୍ତାନା ମାନ୍କିନାନ୍ ।
24 ২৪ ঈশ্বৰেই আত্মা আৰু তেওঁৰ ভজনা কৰা সকলে আত্মাৰে আৰু সত্যেৰে তেওঁক ভজনা কৰিব লাগে।”
ଇସ୍ୱର୍ତି ଜିବୁନ୍ ଆନାନ୍, ଆରେ କେବଲ୍ ଜିବୁନ୍ନି ସାକ୍ତି ଆରି ହାତ୍ପା ହୁକେ ହେୱାନ୍ତି ପାର୍ତାନା କିତାର୍, ହେୱାର୍ ଜିବୁନ୍ତ ଆରି ହାତ୍ପାତ ପାର୍ତାନା କିନାକା ହେୱାର୍ତି ଲଡ଼ା ।”
25 ২৫ সেই মহিলাই তেওঁক ক’লে, “মচীহ, যি জনক খ্ৰীষ্ট বোলা হয়, তেওঁ যে আহি আছে সেই বিষয়ে মই জানো। তেওঁ যেতিয়া আহিব, তেতিয়া আমাক সকলো কথা জনাব।”
କଗ୍ଲେହିମ୍ଣା ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାତ୍, ମସିୟା ଇମ୍ଣାକାନିଂ କ୍ରିସ୍ଟ ଇନାର୍, “ହେୱାନ୍ ୱାନାନା ଇଞ୍ଜି ଆନ୍ ପୁନାଙ୍ଗ୍; ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ହେୱେନ୍ ୱାନାନ୍, ହେୱାନ୍ ମାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ସବୁ ବିସ୍ରେ ଜାଣାୟ୍ କିଦ୍ନାନ୍ ।”
26 ২৬ যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “তোমাৰে সৈতে কথা-বাৰ্ত্তা হোৱা ময়েই সেই মচীহ।”
ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ମି ହୁଦାଂ ବେଣ୍କିଦ୍ନାଙ୍ଗା ଜେ ଆନ୍, ଆନ୍ ହେୱାଙ୍ଗ୍ ।”
27 ২৭ তেনে সময়তে তেওঁৰ শিষ্য সকল ঘূৰি আহিল আৰু এগৰাকী মহিলাৰ সৈতে যীচুক কথা পাতি থকা দেখি আচৰিত হ’ল। তথাপি কোনেও তেওঁক এই কথা নুসুধিলে “আপুনি কি বিচাৰিছে?” বা “কি কাৰণে আপুনি তেওঁৰ লগত কথা পাতিছে?”
ଏଲେଙ୍ଗ୍ବାର୍ତି ସମୁତ ତା ଚେଲାର୍ ୱାଜ଼ି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ର କଗ୍ଲେହିମ୍ଣା ଲାହାଙ୍ଗ୍ ବେଣ୍କିବାଆନାକା ହୁଡ଼୍ଜି କାବା ଆତାର୍, “ଇନାକା ଇଚା କିନାୟ୍,” ନଲେ ଇନେକିଦେଂ ହେଦାଂ ରଚେ ବେଣ୍କିନାନା, “ଇଦାଂ ଇନେର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ୱେନ୍ବେଦେଂ ସାସ୍ କିୱାତାର୍ ।”
28 ২৮ সেই মহিলা গৰাকীয়ে তেতিয়া নিজৰ পানী লোৱা পাত্ৰ তাতে এৰি থৈ নগৰলৈ গৈ লোক সকলক মাতি ক’লে,
ହେବେତାଂ ହେ କଗ୍ଲେହିମ୍ଣା ଜାର୍ ଗାଗ୍ରି ଇଡ଼୍ଜି ବସ୍ତିତ ହାଲ୍ଜି ମାନାୟାରିଂ ଇଚାତ୍,
29 ২৯ “আহাঁছোন, এজন মানুহক চোৱাঁহি; মই যি সকলো কৰিলোঁ, তেওঁ সেই সকলোকে মোক ক’লে। এই জনেই সেই খ্ৰীষ্ট নেকি?”
“ୱାଡୁ ରୱାନିଂ ହୁଡ଼୍ନାଦେର୍, ଆନ୍ ଇନା ଇନାକା କିତାଙ୍ଗ୍ନା, ହେ ୱିଜ଼ୁ ହେୱାନ୍ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇନ୍ଚାନ୍; ହେୱାନ୍ ଇନେସ୍ ଆତିସ୍ କ୍ରିସ୍ଟ କାତେ?”
30 ৩০ তেতিয়া লোক সকলে নগৰৰ পৰা ওলাই যীচুৰ ওচৰলৈ আহিব ধৰিলে।।
ଇବେଣ୍ଡାଂ ଲକୁ ବସ୍ତିତ ହସି ତା ଲାଗେ ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାର୍ ।
31 ৩১ ইয়াৰ মাজতে শিষ্য সকলে তেওঁক অনুৰোধ কৰি ক’লে, “ৰব্বি, আপুনি অলপ মান কিবা খাই লওঁক।”
ହେବେ ଚେଲାର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଗୱାରି କିଜ଼ି ଇଚାର୍, “ଏ ଗୁରୁ, ଇଚୁକ୍ ଚିନ୍ଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ୱା!”
32 ৩২ কিন্তু তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “মোৰ এনে আহাৰ খাবলগীয়া আছে, যিহৰ বিষয়ে তোমালোকে নাজানা।”
ମାତର୍ ଜିସୁ ହେୱେରିଂ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ତିନି କାଜିଂ କାଦି ନାତାକେ ମାନାତ୍ ତା ବିସ୍ରେ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇଚୁକ୍ ପୁନୁଦେର୍ ।”
33 ৩৩ শিষ্য সকলে পৰস্পৰে কোৱা-কুই কৰিবলৈ ধৰিলে, “তেনেহলে কি কোনোবাই তেওঁলৈ খোৱা বস্তু আনি দিলে নেকি?”
ଲାଗିଂ ଚେଲାର୍ ହେୱେର୍ ହେୱାର୍ ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାର୍, “ଇନେନ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ କାଦି ତାହିହିତାନ୍ନା କି?”
34 ৩৪ যীচুৱে তেওঁলোকক ক’লে, “মোক পঠোৱা জনৰ ইচ্ছা পালন কৰা, আৰু তেওঁৰ কাৰ্য সিদ্ধ কৰাই মোৰ আহাৰ।
ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, ନା ପକ୍ତାତାକାନ୍ ମାନ୍ ପୁରାକିନାକା ଆରି ତା ହିତି କାମାୟ୍ ୱିହ୍ନାକା, “ଇଦାଂ ନେ ନା କାଦି ।”
35 ৩৫ তোমালোকে প্রায়েই নোকোৱা নে ‘আৰু চাৰিমাহ বাকী আছে, তাৰ পাছতে ধান দাবৰ সময় হ’ব?’ কিন্তু, মই হ’লে তোমালোকক কওঁ, তোমালোকে চকু তুলি পথাৰলৈ চোৱা, এতিয়াও দাবলৈ ধান পকি আছে।
ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜ୍ନାଦେରା ପାଚି ତ୍ରେସ୍ଦେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ଆରେ ଚାରି ମାସ୍ ମାନାତ୍, ମାତର୍ ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା ପାଚିଙ୍ଗ୍ ନିପହୁଡ଼ାଟ୍ ହେ ୱିଜ଼ୁ ତ୍ରେସ୍ଦେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ହେନ୍ତାତେ ।
36 ৩৬ যি জনে দায়, তেওঁ বেচ পায় আৰু অনন্ত জীৱনলৈ শস্য চপায়; তাতে যি জনে ধান ৰোৱে আৰু ধান দায়, দুয়োৱে একেলগে আনন্দ কৰে। (aiōnios )
ନଙ୍ଗୟ୍ ପାତେକ୍ ତ୍ରେସ୍ନାକାନ୍ କୁଲି ପାୟାଆନାନା ମୁଡ଼୍ ପାୟାଆନାନା ଆରି ୱିଜ଼୍ୱି ଜିବୁନ୍ କାଜିଂ ପାଡ଼୍ ରୁଣ୍ଡାୟ୍ କିନାନା, ଇନେସ୍ ୱିତ୍ନାକାନ୍ ଆରି ତ୍ରେସ୍ନାକାନ୍ ରିକାର୍ ମେହାଆଜ଼ି ୱାରି କିତାର୍ । (aiōnios )
37 ৩৭ ইয়াত এই কথাটো সত্য যে, ‘এজনে ৰোৱে আৰু আন জনে দায়’।
ଇନାକିଦେଂକି ରକାନ୍ ୱିତ୍ନାନ୍ ଆରି ଆରେ ରକାନ୍ ତ୍ରେସ୍ନାନ୍, ଇ ବେରଣ୍ ହାତ୍ପା ।
38 ৩৮ মই তোমালোকক এনে শস্য দাবলৈ পঠালোঁ, যিহৰ কাৰণে তোমালোকে শ্ৰম কৰা নাই; তাৰ কাৰণে আন লোকে পৰিশ্ৰম কৰিলে আৰু তোমালোকে তেওঁলোকৰেই শ্ৰমৰ শস্য গোটাইছা।”
ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇମ୍ଣାକାନ୍ କାଜିଂ କାମାୟ୍ କିୱାତାଦେର୍ଣ୍ଣା, ହେଦାଂ ତ୍ରେସ୍ଦେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପକ୍ତାତାଂ; ବିନ୍ଲଗୁ କାମାୟ୍ କିନାରା, ଆରେ ଏପେଙ୍ଗ୍ ହେୱାର୍ତି କାମାୟ୍ କିତି ଲାବ୍ ପାୟାଆନାଦେରା ।
39 ৩৯ যি মহিলা গৰাকীয়ে সাক্ষ্য দিছিল যে “মই যি সকলো কৰিলোঁ, তেওঁ মোক সেই সকলোকে ক’লে,” তেওঁৰ কথাত সেই নগৰৰ অনেক চমৰীয়া মানুহে যীচুত বিশ্বাস কৰিলে।
ଆନ୍ ଇନା ଇନାକା କିତାଙ୍ଗ୍ନା, ହେ ୱିଜ଼ୁ ହେୱାନ୍ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇନ୍ଚାନ୍ ଇ କାତା ଇମ୍ଣି କଗ୍ଲେହିମ୍ଣା ସାକି ହିିଜ଼ି ମାଚାତ୍, “ତା ବେରଣ୍ କାଜିଂ ହେ ବସ୍ତିତ ସମିରଣିୟର୍ ବିତ୍ରେ ହେନି ତାତାକେ ପାର୍ତି କିତାର୍ ।”
40 ৪০ লোক সকলে যীচুৰ ওচৰলৈ আহি তেওঁক তেওঁলোকৰ লগত কিছুদিন থাকিবলৈ অনুৰোধ কৰিলে। তেওঁ তাত দুদিন থাকিল।
ଆରେ, ହେ ସମିରଣିୟର୍ ତାଂ ଲାଗେ ୱାଜ଼ି ହେୱାର୍ ଲାହାଙ୍ଗ୍ ମାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଗୱାରି କିତାର୍, ଆରେ ହେୱାନ୍ ରି ଦିନ୍ ହେ ବାହାତ ମାଚାନ୍ ।
41 ৪১ তেওঁৰ কথা শুনি অনেকে বিশ্বাস কৰিলে।
ଆରେ, ଜିସୁତି ବଚନ୍ କାଜିଂ ଆରେ ହେନି ମାନାୟ୍ ପାର୍ତି କିତାର୍;
42 ৪২ তেওঁলোকে সেই মহিলা গৰাকীক ক’লে, “এতিয়া যে আমি বিশ্বাস কৰিছোঁ, কেৱল তোমাৰ কথাতে নহয়, কিন্তু আমি নিজেই তেওঁৰ কথা শুনি বুজি পালোঁ যে, এওঁ সঁচাকৈয়ে জগতৰ ত্ৰাণকৰ্তা।”
ଆରେ, ହେୱାର୍ ହେ କଗ୍ଲେହିମ୍ଣାତିଂ ଇଚାର୍, “ନଙ୍ଗୟ୍ ମି ବେରଣ୍ କାଜିଂ ଆପେଂ ପାର୍ତିକିଉପା, ମାତର୍ ଆପେଂ ଜାର୍ ଜାର୍ ୱେନାପା, ଆରେ ଇୱାନ୍ ଜେ ହାତ୍ପାନେ ପୁର୍ତିନି ମୁକ୍ତି କିଦ୍ନାକାନ୍, ଇଦାଂ ଆସେଙ୍ଗ୍ ପୁଚାସ୍ନା ।”
43 ৪৩ দুদিনৰ পাছত তেওঁ তাৰ পৰা গালীল প্ৰদেশলৈ গ’ল।
ରି ଦିନ୍ ପାଚେ ହେୱାନ୍ ହେବେତାଂ ହସି ଗାଲିଲିତ ହାଚାନ୍ ।
44 ৪৪ কাৰণ যীচুৱে নিজে কৈছিল যে, কোনো ভাববাদীয়ে নিজৰ দেশত মৰ্যদা নাপায়;
“ଇନାକିଦେଂକି ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍ କିନାକାନ୍ ଜାର୍ ଦେସ୍ତ ମାନି ପାୟା ଆଉନ୍ ଇଞ୍ଜି ଜିସୁ ନିଜେ ସାକି ହିତାନ୍ ।”
45 ৪৫ তেওঁ যেতিয়া গালীল প্ৰদেশলৈ আহিল, তেতিয়া গালীলীয়া লোক সকলে তেওঁক সাদৰেৰে গ্ৰহণ কৰিলে; কাৰণ তেওঁলোকো সেই নিস্তাৰ পৰ্বৰ সময়ত যিৰূচালেমলৈ গৈছিল আৰু তাতে নিস্তাৰ পৰ্বৰ সময়ত তেওঁ যি যি কৰিছিল, সেই সকলো তেওঁলোকে দেখিছিল।
ପାଚେ, ହେୱାନ୍ ଗାଲିଲିତ ୱାତିଲେ, ପାର୍ବୁ ସମୁତ ହେୱାନ୍ ଜିରୁସାଲମ୍ତ ଇନା ଇନାକା କିଜ଼ି ମାଚାନ୍, ହେ ୱିଜ଼ୁ ହୁଡ଼୍ଜିମାଚିଲେ ଗାଲିଲିର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ମାନି କିତାର୍, ଲାଗିଂ ହେୱାର୍ ପା ପାର୍ବୁତ ହାଲ୍ଜି ମାଚାର୍ ।
46 ৪৬ পাছত তেওঁ গালীল প্ৰদেশৰ কান্না নগৰলৈ পুনৰ আহিল। ইয়াতে তেওঁ পানীক দ্ৰাক্ষাৰসলৈ পৰিণত কৰিছিল। তেতিয়া কফৰনাহূম নগৰত কোনো এজন ৰাজ-কর্মচাৰীৰ পুত্র অসুস্থ হৈ আছিল।
ଇଦାଂ ପାଚେ ଗାଲିଲିନି ଇମ୍ଣି କାନା ଗାଡ଼୍ଦ ହେୱାନ୍ ଏଜ଼ୁକାଂ ଅଙ୍ଗୁର୍ ରାସ୍ କିଜ଼ି ମାଚାନ୍, ହେ ବାହାତ ହେୱାନ୍ ଆରେ ରଗ ହାଚାନ୍ । ଆରେ ହେବେ ରକାନ୍ ଗୁମୁସ୍ତା ମାଚାନ୍, ତା ମାଜ଼ି କପର୍ନାହୁମ୍ ବିଡ଼୍ ଆଜ଼ି ମାଚାନ୍ ।
47 ৪৭ তেওঁ যেতিয়া শুনিলে যে যীচু যিহুদীয়াৰ পৰা গালীল প্ৰদেশলৈ ঘূৰি আহিছে, তেতিয়া তেওঁ যীচুৰ ওচৰলৈ গৈ অনুৰোধ কৰি ক’লে, যীচুৱে যেন আহি তেওঁৰ ল’ৰাক সুস্থ কৰি দিয়ে; কিয়নো তেওঁৰ ল’ৰা জন তেতিয়া মৰোঁ মৰোঁ অৱস্থাত আছিল।
ଜିସୁ ଜିହୁଦା ଦେସ୍ତାଂ ଗାଲିଲିତ ହସି ୱାତାନ୍ନା, ଇଦାଂ ୱେନ୍ଞ୍ଜି ହେୱାନ୍ ତା ଲାଗେ ହାଲ୍ଜି ହେୱାନ୍ ଇନେସ୍ ୱାଜ଼ି ତା ମାଜ଼ିଙ୍ଗ୍ ଉଜ୍ କିନାନ୍, ଇଦାଂ କାଜିଂ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଗୱାରି କିଦେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାର୍, ଇନାକିଦେଂକି ହେୱାନ୍ ହାନି ଲାକେ ଆଜ଼ି ମାଚାନ୍ ।
48 ৪৮ যীচুৱে তেতিয়া তেওঁক ক’লে, “আপোনালোকে কোনো অদ্ভুত চিন আৰু আচৰিত কার্য নেদেখিলে, মোৰ ওপৰত বিশ্বাস নকৰিব।”
ହେବେତାଂ ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ଚିନ୍ ଆରେ କାବାନି କାମାୟ୍ ହୁଡ଼୍ୱିତିସ୍ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇନେସ୍ କିତିସ୍ପା ପାର୍ତି କିଉଦେର୍ ।”
49 ৪৯ সেই ৰাজকর্মচাৰী জনে তেওঁক ক’লে, “মহাশয়, দয়া কৰি মোৰ ল’ৰাটিৰ মৃত্যু নহওতেই আহক!”
ଗୁମୁସ୍ତା ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ଏ ମାପ୍ରୁ, ନା କାଡ଼୍ଦେ ହାନି ଆଗେ ୱା ।”
50 ৫০ যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “ঘৰলৈ যাওক, আপোনাৰ ল’ৰা জনে জীৱন পালে।” মানুহ জনে যীচুৱে কোৱা কথাত বিশ্বাস কৰিলে আৰু ঘৰলৈ গুছি গ’ল।
ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, ହାଲା, ମି ମାଜ଼ି ଜିତାନେ । “ଜିସୁ ହେ ମାନାୟ୍ତିଂ ଇମ୍ଣି ବଚନ୍ ଇଚାନ୍, ହେୱାନ୍ ହେଦାଂ ପାର୍ତି କିଜ଼ି ମାସ୍ଦି ହାଚାନ୍ ।”
51 ৫১ তেওঁ যেতিয়া ঘৰলৈ উলটি গৈ আছিল, তেতিয়া বাটত তেওঁৰ দাসবোৰে লগ পাই ক’লে, “আপোনাৰ ল’ৰা জন জীয়াই উঠিল।”
ପାଚେ, ହେୱାନ୍ ହାଲୁ ହାଲୁ ତା ଆଡ଼ିୟାର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ବେଟ୍ ଆଜ଼ି ନି କାଡ଼୍ଦେ ଜିତାନେ ଇଞ୍ଜି ଇଚାର୍ ।
52 ৫২ তেতিয়া তেওঁ সিহঁতক সুধিলে, “সি কেতিয়াৰ পৰা ভাল হ’বলৈ ধৰিলে?” সিহঁতে তেওঁক ক’লে, “কালি দুপৰীয়া সময়ত তাৰ জ্বৰ এৰিলে।”
ଇମ୍ଣି ସମୁତ ଉପ୍କାର୍ ଆତାନ୍, ହେଦାଂ ହେୱାନ୍ ହେୱେରିଂ ୱେନ୍ବାତାନ୍ । “ହେବେତାଂ ହେୱାର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାର୍, ନିହିଙ୍ଗ୍ ଗନ୍ଟେୱେଡ଼ାଙ୍ଗ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ନମେର୍ ପିସ୍ତାତ୍ ।”
53 ৫৩ ল’ৰাটোৰ বাপেকে বুজিব পাৰিলে যে ঠিক সেই সময়তে যীচুৱে তেওঁক কৈছিল, “আপোনাৰ ল’ৰা জনে জীৱন পালে।” তেতিয়া সেই ৰাজকর্মচাৰী আৰু তেওঁৰ ঘৰৰ সকলোৱে যীচুত বিশ্বাস কৰিলে।
ଇବେତାଂ ଆବା ବୁଜାଆତାନ୍ ଜେ, ଜିସୁ ଇମ୍ଣି ସମୁତ ନି ମାଜ଼ି ଜିତାନେ ଇଞ୍ଜି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ୱେଚ୍ଚି ମାଚାର୍, “ହାତ୍ପା ହେ ସମୁତ ଇଦାଂ ଗିଟାଆଜ଼ି ମାଚାତ୍ ।” ହେୱାନ୍ ଆରି ତା ୱିଜ଼ାକାର୍ କୁଟୁମ୍ ପାର୍ତି କିତାର୍ ।
54 ৫৪ যীচুৱে পুণৰ যিহুদীয়াৰ পৰা গালীল প্ৰদেশলৈ গৈ এইটো দ্বিতীয় আচৰিত চিন দেখুৱালে।
ଜିହୁଦାତାଂ ଆରେ ରଗ ଗାଲିଲିତ ୱାତି ପାଚେ ଇଦାଂ ଜିସୁତି ରିହା କାବାଆନି କାମାୟ୍ କିତାନ୍ ।