< যোহন 4 >
1 ১ যোহনতকৈ যীচুৱে যে বেছি শিষ্য কৰি বাপ্তিস্ম দি আছে, এই কথা ফৰীচী সকলে শুনিছে বুলি যীচুৱে জানিব পাৰিলে;
ପାରୁସିମଃନ୍ ସୁଣ୍ଲାୟ୍ ଜେ ଜିସୁ ଜହନ୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଅଃଦିକ୍ ଚେଲା କଃରୁଲା ଆର୍ ସେମଃନ୍କେ ବାପ୍ତିସମ୍ ଦେଉଁଲା ।
2 ২ যদিও যীচুৱে নিজে বাপ্তিস্ম দিয়া নাছিল, কিন্তু তেওঁৰ শিষ্য সকলেহে দিছিল।
ସଃତ୍କଃରି ଜିସୁ କାକେହେଁ ବାପ୍ତିସମ୍ ଦେତିନଃରିଲା; ତାର୍ ଚେଲାମଃନ୍ ଦେତି ରିଲାୟ୍ ।
3 ৩ তেতিয়া তেওঁ যিহুদীয়া প্রদেশ এৰি পুনৰ গালীল প্ৰদেশলৈ গ’ল।
ତାର୍ କଃତା ପାରୁସିମଃନ୍ ସୁଣି ଆଚ୍ତି ବଃଲି ଜଃଡେବଃଳ୍ ଜିସୁ ସୁଣ୍ଲା, ସଃଡେବଃଳ୍ ସେ ଜିଉଦା ରାଇଜ୍ ଚାଡି ଆରେକ୍ ଗାଲିଲି ଗଃଲା ।
4 ৪ গালীললৈ যোৱাৰ সময়ত তেওঁ চমৰীয়া প্রদেশৰ মাজেদি যাব লগা হ’ল।
ମଃତର୍ ଜାତା ବାଟେ ତାକ୍ ସମିରଣ ବାଟ୍ ଅୟ୍ ଜଃଉଁକେ ହଃଳ୍ଲି ।
5 ৫ তেওঁ চমৰীয়াৰ চুখৰ নামৰ এখন নগৰলৈ আহিল। এই নগৰ খন যাকোবে তেওঁৰ পুতেক যোচেফক যি ডোখৰ মাটি দিছিল, তাৰ ওচৰতে আছিল।
ତଃବେ ଜିସୁ ଜାୟ୍ ଜାକୁବକ୍ ତାର୍ ହୟ୍ସି ଜସେପ୍ ଜୁୟ୍ ବୁୟ୍ଁ କଃଣ୍ଡେକ୍ ଦଃୟ୍ରିଲା, ତାର୍ ଚଃମାର୍ ସୁକାର୍ ନାଉଁଆର୍ ସମିରଣାର୍ ଗଟେକ୍ ଗଃଳେ ହଚ୍ଲା ।
6 ৬ সেই ঠাইতে যাকোবৰ নাদ আছিল। যাত্রা কৰি শ্রান্ত হৈ পৰাত যীচুৱে গৈ সেই নাদৰ দাঁতিত বহিল। তেতিয়া সময় প্রায় ভৰ-দুপৰীয়া আছিল।
ସେଟାଣେ ଜାକୁବର୍ କୁଇଁକାଲ୍ ରିଲି, ଜିସୁ ବାଟ୍ ଇଣ୍ଡି ଇଣ୍ଡି ତାକି ରିଲାକ୍, ସେ କୁଇଁକାଲ୍ ଚଃମେ ବଃସ୍ଲା । ସଃଡେବଃଳ୍ ମୁଣ୍ଡେବେଳା ଅୟ୍ରିଲି ।
7 ৭ এনে সময়তে চমৰীয়াৰ এগৰাকী মহিলাই পানী তুলিবলৈ আহিল। যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “মোক অলপ পানী খাবলৈ দিয়াছোন।”
ଜିସୁ ସେ କୁଇଁକାଲ୍ ଚଃମେ ବଃସି ରିଲାବଃଳ୍ ଗଟେକ୍ ସମିରଣିୟା ମାୟ୍ଜି ହାଣି ନେଉଁକ୍ ସେ କୁଇଁକାଲେ ଆୟ୍ଲି । ଜିସୁ ତାକେ କୟ୍ଲା, “ମକ୍ ହାଣି ଗୁଳିକ୍ କାଉଁକେ ଦେ ।”
8 ৮ সেই সময়ত যীচুৰ শিষ্য সকলে নগৰলৈ খোৱা বস্তু কিনিবলৈ গৈছিল।
ସଃଡେବଃଳ୍ ତାର୍ ଚେଲାମଃନ୍ କାଦି ଗେନି ଆଣୁକେ ଗଃଳ୍ବିତ୍ରେ ଜାୟ୍ରିଲାୟ୍ ।
9 ৯ সেই চমৰীয়া মহিলা গৰাকীয়ে যীচুক ক’লে, “আপুনি এজন ইহুদী মানুহ হৈয়ো মোৰ পৰা কেনেকৈ পানী খাব খুজিছে? মইতো চমৰীয়া মহিলা!” কিয়নো সেই সময়ত ইহুদী সকলে চমৰীয়া সকলৰ লগত কোনো ধৰণৰ মিলা প্রীতি নাছিল।
ସେତାକ୍ ସମିରଣିୟା ମାୟ୍ଜି ଜିସୁକେ କୟ୍ଲି, “ତୁୟ୍ ଗଟେକ୍ ଜିଉଦି ଲକ୍ ଆର୍ ମୁୟ୍ ଗଟେକ୍ ସମିରଣିୟା, ତଃବେ କଃନ୍କଃରି ମର୍ ଆତାର୍ ହାଣି କାଉଁକେ ମାଗୁଲିସ୍? ବଃଲେକ୍ ସମିରଣିୟା ମଃନାର୍ସଃଙ୍ଗ୍ ଜିଉଦିମଃନାର୍ ଚାଲାଚାଲ୍ତି ନଃରିଲି ।”
10 ১০ যীচুৱে উত্তৰ দি তেওঁক ক’লে, “তুমি যদি জানিলাহেঁতেন যে ঈশ্বৰৰ দান কি আৰু কোনে তোমাক ‘মোক পানী খাবলৈ দিয়া’ বুলি কৈছে, তেনেহলে তুমিয়েই তেওঁক খুজিলাহেঁতেন আৰু তেৱোঁ তোমাক জীৱনময় পানী দিলেহেঁতেন।”
ଜିସୁ କୟ୍ଲା, “ଇସ୍ୱର୍ ଦିଲା ଦାନ୍ ଆର୍ ‘ମକ୍ କାଉଁକେ ଦେ,’ ବଃଲି ଜେ ତକ୍ କଃଉଁଲା, ସେ କେ, ଇରି ଜାଣିରିଲେକ୍, ଆର୍ ତୁୟ୍ ତାକ୍ ମାଗ୍ଲେକ୍ ସେ ତକ୍ ଜିବନ୍ ଦେତା ହାଣି ଦିଲାହୁଣି ।”
11 ১১ সেই মহিলাই তেতিয়া উত্তৰ দিলে, “মহাশয়, আপোনাৰ ওচৰত পানী তুলিবলৈ পাত্ৰ নাই আৰু নাদটোও গভীৰ; তেনেহলে আপুনি ক’ৰ পৰা সেই জীৱনময় পানী পাব?
ସେ ମାଇଜି ତାକ୍ କୟ୍ଲି, “ଏ ମାପ୍ରୁ, ହାଣି କାଡୁକ୍ ତର୍ହାକ୍ ବାଲ୍ଟି ନାୟ୍, ଆରେକ୍ କୁଇଁକାଲ୍ ତ ଡେଙ୍ଗ୍ । ତୁୟ୍ କୁୟ୍ତିହୁଣି ଜିବନ୍ ଦେତା ହାଣି ହାଉସି?
12 ১২ আপুনি জানো আমাৰ পিতৃপুৰুষ যাকোবতকৈ মহান? তেওঁ আমাক এই নাদটো দি গ’ল। তেওঁ নিজে এই নাদৰ পানী খাইছিল। তেওঁৰ সন্তান আৰু পশুবোৰেও ইয়াৰ পানী খাইছিল।”
ଅଃମାର୍ ଦାଦିବାବୁ ଜାକୁବ ଇ କୁଇଁକାଲ୍ କଃଣି ଦଃୟ୍ରିଲା; ସେ ଆର୍ ତାର୍ ହୟ୍ସିମଃନ୍ ଆର୍ ଗାୟ୍ଗରୁ ଇତିର୍ ହାଣି କାତି ରିଲାୟ୍ । ତୁୟ୍ କାୟ୍ ଜାକୁବର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ବଃଡ୍?”
13 ১৩ যীচুৱে উত্তৰ দি তেওঁক ক’লে, “এই পানী খোৱা প্ৰতিজনৰ আকৌ পিয়াহ লাগিব;
ଜିସୁ ସେ ମାୟ୍ଜିକେ କୟ୍ଲା, “ଇ କୁଇଁକାଲାର୍ ହାଣି ଜେ କାୟ୍ଦ୍ ତାକ୍ ଆରେକ୍ ସସ୍ ଲାଗେଦ୍,
14 ১৪ কিন্তু মই যি পানী দিম, তাক যি কোনোৱে পান কৰে, তেওঁৰ কোনো কালে পিয়াহ নালাগিব। বৰং মই যি পানী তেওঁক দিম, সেই পানী তেওঁৰ ভিতৰত অনন্ত জীৱনলৈকে বুৰবুৰাই ওলাই থকা পানীৰ ভুমুক হ’ব।” (aiōn , aiōnios )
ମୁୟ୍ ଜୁୟ୍ ହାଣି ଦଃୟ୍ନ୍ଦ୍, ସେରି ଜୁୟ୍ ଲକ୍ କାୟ୍ଦ୍ ତାକ୍ କଃବେ ହେଁ ସସ୍ ନୟ୍, ମଃତର୍ ମୁୟ୍ ତାକ୍ ଜୁୟ୍ ହାଣି ଦଃୟ୍ନ୍ଦ୍, ସେରି ଅଃମ୍ବର୍ ଜିବନ୍ ଦେତା ହାଜ୍ରା ହାଣି ହର୍ ତାର୍ ତାଣେ ଉଚୁଳ୍ତି ରଃୟ୍ଦ୍ ।” (aiōn , aiōnios )
15 ১৫ সেই মহিলাই তেওঁক ক’লে, “হে মহাশয়, মোৰ পিয়াহ যেন নালাগে আৰু পানী তুলিবলৈ যেন ইয়ালৈ আহিব নালাগে, এই কাৰণে সেই পানী মোক দিয়ক।”
ସେ ମାୟ୍ଜି କୟ୍ଲି, “ଏ ମାପ୍ରୁ, ମକ୍ ସେ ହାଣି ଦେ, ଜଃନ୍କଃରି ମକ୍ କଃବେ ସସ୍ ନଃଲାଗେ, ଆରେକ୍ ହାଣି କାଡୁକ୍ ଅଃତେକ୍ ବାଟ୍ ଆସୁକ୍ ନଃହେଳେ ।”
16 ১৬ যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “যোৱা, তোমাৰ স্বামীক ইয়ালৈ মাতি আনাগৈ।”
ଜିସୁ ତାକେ କୟ୍ଲା, “ଜା, ଆର୍ ତର୍ ଡକ୍ରାଦିକ୍ ଇତି କୁଦି ଆଣ୍ ।”
17 ১৭ সেই মহিলাই উত্তৰ দি তেওঁক ক’লে, “মোৰ স্বামী নাই।” যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “তুমি ঠিকেই কৈছা যে তোমাৰ স্বামী নাই।
ସେ ମାୟ୍ଜି କୟ୍ଲି, “ମର୍ ଅଃଣ୍ଡ୍ରା ନାୟ୍ ।” ଜିସୁ ତାକ୍ କୟ୍ଲା, “ମର୍ ଅଃଣ୍ଡ୍ରା ନାୟ୍, ଇ କଃତା ସଃତ୍ କୟ୍ଲିସ୍ ।
18 ১৮ কিয়নো তোমাৰ স্বামী পাঁচ জন হৈ গ’ল আৰু এতিয়া যি জন আছে, তেৱোঁ তোমাৰ স্বামী নহয়; সেয়ে তুমি যি কৈছা ই সঠিক!”
ବଃଲେକ୍ ତର୍ ହାଁଚ୍ ଗଟ୍ ଅଃଣ୍ଡ୍ରା ରିଲାୟ୍, ଆର୍ ଅଃବେ ତୁୟ୍ ଜାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଆଚ୍ସି ସେ ହେଁ ତର୍ ଡକ୍ରାଦି ନାୟ୍ । ଇରି ସଃତ୍ କୟ୍ଆଚ୍ସି ।”
19 ১৯ সেই তিৰোতাই যীচুক ক’লে, “মহাশয়, মই দেখিছোঁ, আপুনি এজন ভাৱবাদী।
ମାୟ୍ଜି ଜିସୁକେ କୟ୍ଲି, “ଏ ମାପ୍ରୁ, ତୁୟ୍ ଜେ ଗଟେକ୍ ବାବ୍ବାଦି, ଇରି ମୁୟ୍ ଦଃକୁ ହାରୁଲେ ।
20 ২০ আমাৰ পিতৃপুৰুষ সকলে এই পৰ্বতৰ ওপৰত ভজনা কৰিছিল; কিন্তু আপোনালোক ইহুদী সকলে কয় যে যিৰূচালেমেই সেই ঠাই য’ত লোক সকলে ভজনা কৰা উচিত।”
ଅଃମାର୍ ଦାଦିବାବୁମଃନ୍ ଇ ଡଙ୍ଗ୍ରେ ଇସ୍ୱର୍କେ ସେବା କଃଲାୟ୍, ମଃତର୍ ତୁମି ଜିହୁଦିମଃନ୍ କଃଉଁଲାସ୍ ଇସ୍ୱର୍କେ ହୁଜା କଃର୍ତା ଟିକ୍ ଜଃଗା ଅଃଉଁଲି ଜିରୁସାଲମ୍ ।”
21 ২১ যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “হে নাৰী, মোৰ কথা বিশ্বাস কৰা! এনে কাল আহিছে যেতিয়া তোমালোকে পিতৃ ঈশ্বৰৰ ভজনা এই পর্বতত নাইবা যিৰূচালেমত নকৰিবা।
ଜିସୁ ତାକ୍ କୟ୍ଲା, “ଏ ଆୟା, ମର୍ କଃତା ସଃତ୍କଃର୍, ଗଟ୍ ଦିନ୍ ଆସେଦ୍, ଲକ୍ମଃନ୍ ଉବାକ୍ ଇ ଡଙ୍ଗ୍ରେ କି ଜିରୁସାଲମେ ସେବା ନଃକେର୍ତି ।
22 ২২ তোমালোকে যিহক নাজানা, তাৰ ভজনা কৰা; আমি যিহক জানো তাৰ ভজনা কৰোঁ; কিয়নো পৰিত্রাণ ইহুদী লোকৰ মাজৰ পৰাই আহিছে।
ତୁମି ସମିରଣିୟ ମଃନ୍ ସଃତ୍କଃରି କାକେ ସେବା କଃରୁଲାସ୍ ନଃଜାଣୁଲାସ୍; ମଃତର୍ ଅଃମି ଜିଉଦିମଃନ୍ କାକେ ସେବା କଃରୁଲୁ ଜାଣୁଲୁ, ବଃଲେକ୍ ମୁକ୍ତି କଃର୍ତାର୍ ଜିଉଦିମଃନାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଆସେଦ୍ ।
23 ২৩ কিন্তু যি কালত স্বৰূপ ভকত সকলে আত্মাৰে আৰু সত্যেৰে পিতৃৰ ভজনা কৰিব, এনে কাল আহিছে, এনে কি এতিয়াই সেই সময় হৈছে; কিয়নো পিতৃয়ে এনেকুৱা ভকত সকলকহে বিচাৰে।
ମଃତର୍ ଜୁୟ୍ ଦିନ୍ ସଃତ୍ ସେବାକଃର୍ତା ଲକ୍ମଃନ୍ ଆତ୍ମାୟ୍ ଆର୍ ସଃତ୍ୟା କଃରି ଉବାର୍ ହୁଜା କଃର୍ତି, ସେନ୍କାର୍ ଦିନ୍ ଆସୁଲି, ଆରେକ୍, ଅଃବେ ହେଁ ଆୟ୍ଲିନି, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଉବା ଅଃନ୍କାର୍ ହୁଜାକଃର୍ତା ଲକ୍ମଃନ୍କେ ମଃନ୍ କଃରେଦ୍ ।
24 ২৪ ঈশ্বৰেই আত্মা আৰু তেওঁৰ ভজনা কৰা সকলে আত্মাৰে আৰু সত্যেৰে তেওঁক ভজনা কৰিব লাগে।”
ଇସ୍ୱର୍ ଆତ୍ମା । ଆର୍ ଜୁୟ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ସେବା କଃର୍ତି, ସେମଃନ୍ ସଃତ୍ ଆର୍ ଆତ୍ମାୟ୍ ହୁର୍ନ୍ ଅୟ୍ ହୁଜା କଃର୍ତା ବିଦି ।”
25 ২৫ সেই মহিলাই তেওঁক ক’লে, “মচীহ, যি জনক খ্ৰীষ্ট বোলা হয়, তেওঁ যে আহি আছে সেই বিষয়ে মই জানো। তেওঁ যেতিয়া আহিব, তেতিয়া আমাক সকলো কথা জনাব।”
ସେ ମାୟ୍ଜି ଜିସୁକେ କୟ୍ଲି, “ମୁୟ୍ ଜାଣି, ମସିଅ ଜାକେ କ୍ରିସ୍ଟ ବଃଲି କଃଉତି, ସେ ଆସେଦ୍, ଆର୍ ଜଃଡେବଃଳ୍ ସେ ଆସେଦ୍, ସେ ଅଃମିକ୍ ସଃବୁ କଃତା କୟ୍ଦ୍ ।”
26 ২৬ যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “তোমাৰে সৈতে কথা-বাৰ্ত্তা হোৱা ময়েই সেই মচীহ।”
ଜିସୁ ତାକ୍ କୟ୍ଲା, “ତର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ କଃତା ଅଃଉଁଲେ ଜେ ମୁୟ୍, ମୁୟ୍ ହଃକା ସେମାନାୟ୍ ।”
27 ২৭ তেনে সময়তে তেওঁৰ শিষ্য সকল ঘূৰি আহিল আৰু এগৰাকী মহিলাৰ সৈতে যীচুক কথা পাতি থকা দেখি আচৰিত হ’ল। তথাপি কোনেও তেওঁক এই কথা নুসুধিলে “আপুনি কি বিচাৰিছে?” বা “কি কাৰণে আপুনি তেওঁৰ লগত কথা পাতিছে?”
ଅଃନ୍କାବଃଳ୍ ଜିସୁର୍ ଚେଲାମଃନ୍ ବାଉଳି ଆୟ୍ଲାୟ୍, ଆର୍ ଜିସୁ ଗଟ୍ ମାୟ୍ଜି ସଃଙ୍ଗ୍ ଗଟିକଃର୍ତାର୍ ଦଃକି ସେମଃନ୍ ବଃଡେ କାବା ଅୟ୍ଲାୟ୍, ମଃତର୍ କେହେଁ ସେ ମାୟ୍ଜିକେ, “ତର୍ କାୟ୍ରି ଲଳା ବଃଲି ନଃକୟ୍ଲାୟ୍, କି କାୟ୍କଃରୁକ୍ ତାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ କଃତା ଅଃଉଁଲିସ୍, ବଃଲି” ଜିସୁକେ ହେଁ ହଃଚାରୁକ୍ ସାସ୍ ନଃକେଲାୟ୍ ।
28 ২৮ সেই মহিলা গৰাকীয়ে তেতিয়া নিজৰ পানী লোৱা পাত্ৰ তাতে এৰি থৈ নগৰলৈ গৈ লোক সকলক মাতি ক’লে,
ସେତାର୍ହଃଚେ ସେ ମାୟ୍ଜି ତାର୍ ହାଣି ଡକା ସେତି ଚାଡିକଃରି ଗଃଳ୍ ବିତ୍ରେ ଜାୟ୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ କୟ୍ଲି,
29 ২৯ “আহাঁছোন, এজন মানুহক চোৱাঁহি; মই যি সকলো কৰিলোঁ, তেওঁ সেই সকলোকে মোক ক’লে। এই জনেই সেই খ্ৰীষ্ট নেকি?”
“ଆସା, ଗଟ୍ ଲକ୍କେ ଦଃକାସ୍, ମୁୟ୍ ଜାୟ୍ଜାୟ୍ରି କଃରିଆଚି ସେରି ସଃବୁ ସେ ମକେ କୟ୍ଲା; ସେ କେଜାଣ୍ କ୍ରିସ୍ଟ ଅୟ୍ ରଃୟ୍ଦ୍ କାୟ୍କି?”
30 ৩০ তেতিয়া লোক সকলে নগৰৰ পৰা ওলাই যীচুৰ ওচৰলৈ আহিব ধৰিলে।।
ସେତାକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଗଃଳେହୁଣି ବାରାୟ୍ ଜିସୁର୍ ହାକ୍ ଜଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍ ।
31 ৩১ ইয়াৰ মাজতে শিষ্য সকলে তেওঁক অনুৰোধ কৰি ক’লে, “ৰব্বি, আপুনি অলপ মান কিবা খাই লওঁক।”
ସଃଡେବଃଳ୍ ଚେଲାମଃନ୍ ଜିସୁକେ ଗଃଉଆରି କଃରି କୟ୍ଲାୟ୍, ଏ ଗୁରୁ କାଦି କାଆ ।
32 ৩২ কিন্তু তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “মোৰ এনে আহাৰ খাবলগীয়া আছে, যিহৰ বিষয়ে তোমালোকে নাজানা।”
ମଃତର୍ ଜିସୁ ଚେଲାମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ତୁମିମଃନ୍ ଜୁୟ୍ କାଦିର୍ କଃତା ନଃଜାଣାସ୍, କାଉଁକେ ଇବାନ୍ୟା କାଦି ମର୍ ତଃୟ୍ ଆଚେ ।”
33 ৩৩ শিষ্য সকলে পৰস্পৰে কোৱা-কুই কৰিবলৈ ধৰিলে, “তেনেহলে কি কোনোবাই তেওঁলৈ খোৱা বস্তু আনি দিলে নেকি?”
ସେତାକ୍ ଚେଲାମଃନ୍ ତାକାର୍ ତାକାର୍ ବିତ୍ରେ କଃଉଆକଇ ଅୟ୍ଲାୟ୍, “କେ ଅଲେ ତାକ୍ କାଦି ଆଣି ଦଃୟ୍ ରଃୟ୍ଦ୍ କାୟ୍କି?”
34 ৩৪ যীচুৱে তেওঁলোকক ক’লে, “মোক পঠোৱা জনৰ ইচ্ছা পালন কৰা, আৰু তেওঁৰ কাৰ্য সিদ্ধ কৰাই মোৰ আহাৰ।
ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ମକ୍ ହଃଟାୟ୍ଲା ଉବା ଦଃୟ୍ରିଲା କାମ୍ ହୁରୁଣ୍ କଃର୍ତାର୍ ହଃକା ଅୟ୍ଲି ମର୍ କାଦି ।”
35 ৩৫ তোমালোকে প্রায়েই নোকোৱা নে ‘আৰু চাৰিমাহ বাকী আছে, তাৰ পাছতে ধান দাবৰ সময় হ’ব?’ কিন্তু, মই হ’লে তোমালোকক কওঁ, তোমালোকে চকু তুলি পথাৰলৈ চোৱা, এতিয়াও দাবলৈ ধান পকি আছে।
ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ତାସ୍ କାଟୁକ୍ ଆରେକ୍ ଚାରି ମାସ୍ ଆଚେ, ଇରି କାୟ୍ ତୁମିମଃନ୍ ନଃକଉଁଲାସ୍? ମଃତର୍ ମୁୟ୍ ତୁମିକେ କଃଉଁଲେ, ନିକ କଃରି ତାସ୍ ହଃଦାୟ୍ମଃନ୍ ଅଃବେ ଦଃକା, ସେ ସଃବୁ କାଟୁକ୍ ହାକି ଆଚେ ।
36 ৩৬ যি জনে দায়, তেওঁ বেচ পায় আৰু অনন্ত জীৱনলৈ শস্য চপায়; তাতে যি জনে ধান ৰোৱে আৰু ধান দায়, দুয়োৱে একেলগে আনন্দ কৰে। (aiōnios )
ଅଃବେ ହଃତେକ୍ ବୁତିଆର୍କେ ବୁତି ଦିଆ ଅଃଉଁଲି, ସେ ଅଃମ୍ବର୍ ଜିବନ୍ ଗିନେ ତାସ୍ ରୁଣ୍ଡାଉଁଲା; ତଃବେ ବିଆନ୍ ବୁଣୁ ଆର୍ ତାସ୍ କାଟୁ, ଇ ଦୁୟ୍ଲକ୍ ସଃର୍ଦା କଃର୍ତି । (aiōnios )
37 ৩৭ ইয়াত এই কথাটো সত্য যে, ‘এজনে ৰোৱে আৰু আন জনে দায়’।
ଇ କଃତା ସଃତ୍ୟା, ଏକ୍ଲା ବୁଣେଦ୍ ଆରେକ୍ ଏକ୍ଲା କାଟେଦ୍ ।
38 ৩৮ মই তোমালোকক এনে শস্য দাবলৈ পঠালোঁ, যিহৰ কাৰণে তোমালোকে শ্ৰম কৰা নাই; তাৰ কাৰণে আন লোকে পৰিশ্ৰম কৰিলে আৰু তোমালোকে তেওঁলোকৰেই শ্ৰমৰ শস্য গোটাইছা।”
ଜୁୟ୍ ହଃଦାୟ୍ ତୁମି କାମ୍ କଃରି ନଃରିଲାସ୍, ସେତି ତାସ୍ କାଟୁକ୍ ମୁୟ୍ ତୁମିକେ ହଃଟାୟ୍ ଆଚି; ବିନ୍ ଲକ୍ ସେତି କଃସ୍ଟ୍ କଃଲାୟ୍ ଆଚ୍ତି, ମଃତର୍ ତୁମି ଲାବ୍ ହାଉଁଲାସ୍ ।”
39 ৩৯ যি মহিলা গৰাকীয়ে সাক্ষ্য দিছিল যে “মই যি সকলো কৰিলোঁ, তেওঁ মোক সেই সকলোকে ক’লে,” তেওঁৰ কথাত সেই নগৰৰ অনেক চমৰীয়া মানুহে যীচুত বিশ্বাস কৰিলে।
ମୁୟ୍ ଜୁୟ୍ ଜୁୟ୍ରି କଃରିଆଚି ସେରି ସଃବୁ ସେ ମକ୍ କୟ୍ଲା ବଃଲି ଜୁୟ୍ ମାୟ୍ଜି କୟ୍ରିଲି, ତାର୍ ସାକିର୍ ଗିନେ ସେ ଗଃଳାର୍ ସମିରଣିୟା ମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ଗାଦେକ୍ ଲକ୍ ତାର୍ ତଃୟ୍ ବିସ୍ୱାସ୍ କଃଲାୟ୍ ।
40 ৪০ লোক সকলে যীচুৰ ওচৰলৈ আহি তেওঁক তেওঁলোকৰ লগত কিছুদিন থাকিবলৈ অনুৰোধ কৰিলে। তেওঁ তাত দুদিন থাকিল।
ସେତାକ୍ ସମିରଣିୟମଃନ୍ ତାର୍ ଚଃମ୍ ଆସି, ସେମଃନ୍ ତାକେ ସେତି ସେମଃନ୍କାର ସଃଙ୍ଗ୍ ରେଉଁକେ ଗଃଉଆରି କଃଲାୟ୍, ତଃବେ ଜିସୁ ସେତି ଦୁୟ୍ଦିନ୍ ରିଲା ।
41 ৪১ তেওঁৰ কথা শুনি অনেকে বিশ্বাস কৰিলে।
ଆର୍ ଜିସୁର୍ କଃତା ସୁଣି ଆରେକ୍ ଜଃବର୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ବିସ୍ୱାସ୍ କଃଲାୟ୍ ।
42 ৪২ তেওঁলোকে সেই মহিলা গৰাকীক ক’লে, “এতিয়া যে আমি বিশ্বাস কৰিছোঁ, কেৱল তোমাৰ কথাতে নহয়, কিন্তু আমি নিজেই তেওঁৰ কথা শুনি বুজি পালোঁ যে, এওঁ সঁচাকৈয়ে জগতৰ ত্ৰাণকৰ্তা।”
ଆର୍ ସେମଃନ୍ ସେ ମାୟ୍ଜିକେ କୟ୍ଲାୟ୍, “ତର୍ କଃତାର୍ ଗିନେ ଅଃମି ବିସ୍ୱାସ୍ ନଃକେରୁ, ମଃତର୍ ଜିସୁର୍ କଃତା ଅଃମିମଃନ୍ ନିଜେ ସୁଣି, ସେ ଜେ ନିଜ୍କଃରି ସଃତ୍ କଃରି ଜଃଗତାର୍ ରଃକ୍ୟାକଃର୍ତା ଲକ୍ ଇରି ଅଃମାର୍ ବିସ୍ୱାସ୍ ଅୟ୍ଆଚେ ।”
43 ৪৩ দুদিনৰ পাছত তেওঁ তাৰ পৰা গালীল প্ৰদেশলৈ গ’ল।
ଜିସୁ ସେତି ଦୁୟ୍ଦିନ୍ ରଃୟ୍କଃରି, ସେତି ହୁଣି ବାରାୟ୍ ଗାଲିଲି ଗଃଲା ।
44 ৪৪ কাৰণ যীচুৱে নিজে কৈছিল যে, কোনো ভাববাদীয়ে নিজৰ দেশত মৰ্যদা নাপায়;
ଗଟ୍ ବାବ୍ବାଦି ନିଜାର୍ ଦେସେ ମାନ୍ତି ନଃହାୟ୍ ବଃଲି ଜିସୁ ନିଜେ ସାକିଦିଲା ।
45 ৪৫ তেওঁ যেতিয়া গালীল প্ৰদেশলৈ আহিল, তেতিয়া গালীলীয়া লোক সকলে তেওঁক সাদৰেৰে গ্ৰহণ কৰিলে; কাৰণ তেওঁলোকো সেই নিস্তাৰ পৰ্বৰ সময়ত যিৰূচালেমলৈ গৈছিল আৰু তাতে নিস্তাৰ পৰ্বৰ সময়ত তেওঁ যি যি কৰিছিল, সেই সকলো তেওঁলোকে দেখিছিল।
ଆରେକ୍ ଜଃଡେବଃଳ୍ ଜିସୁ ଗାଲିଲି ହଚ୍ଲା, ଲକ୍ମଃନ୍ ଜିସୁକେ ହଃଟଳି ନିଲାୟ୍, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ମୁକ୍ତି ହଃର୍ବ୍ ବଃଳ୍ ଜିସୁ ଜିରୁସାଲମେ କଃରିରିଲା କାମ୍ ସଃବୁ ସେମଃନ୍ ଦଃକି ରିଲାୟ୍ । ବଃଲେକ୍ ସେମଃନ୍ ସେ ହଃର୍ବେ ଜାୟ୍ରିଲାୟ୍ ।
46 ৪৬ পাছত তেওঁ গালীল প্ৰদেশৰ কান্না নগৰলৈ পুনৰ আহিল। ইয়াতে তেওঁ পানীক দ্ৰাক্ষাৰসলৈ পৰিণত কৰিছিল। তেতিয়া কফৰনাহূম নগৰত কোনো এজন ৰাজ-কর্মচাৰীৰ পুত্র অসুস্থ হৈ আছিল।
ତାର୍ ହଃଚେ ଗାଲିଲିର୍ କାନା ଗାଉଁଏ ବାଉଳ୍ଲା, ସେତି ସେ ହାଣିକ୍ ଅଙ୍ଗୁର୍ ରଃସ୍ କଃରିରିଲା । ସେତି ଗଟ୍ ରାଜ୍ ଗୁମୁସ୍ତା ରିଲା ଆର୍ ତାର୍ ହୟ୍ସି କପୁର୍ନାହୁମ୍ ଗଃଳେ ମଃଳୁ ହଃଳି ରିଲା ।
47 ৪৭ তেওঁ যেতিয়া শুনিলে যে যীচু যিহুদীয়াৰ পৰা গালীল প্ৰদেশলৈ ঘূৰি আহিছে, তেতিয়া তেওঁ যীচুৰ ওচৰলৈ গৈ অনুৰোধ কৰি ক’লে, যীচুৱে যেন আহি তেওঁৰ ল’ৰাক সুস্থ কৰি দিয়ে; কিয়নো তেওঁৰ ল’ৰা জন তেতিয়া মৰোঁ মৰোঁ অৱস্থাত আছিল।
ସଃଡେବଃଳ୍ ସେ ରାଜ୍ ଗୁମୁସ୍ତା ଜିସୁ ଜିଉଦା ତଃୟ୍ହୁଣି ଗାଲିଲି ଆୟ୍ଲା ଆଚେ ବଃଲି ସୁଣି, ସେ ଜିସୁର୍ ଚଃମେ ଆୟ୍ଲା ଆର୍ କପୁର୍ନାହୁମ୍ ଜାୟ୍ ତାର୍ ହୟ୍ସିକ୍ ଉଜ୍ କଃରୁକେ ଗଃଉଆରି କଃରୁକେ ଦଃର୍ଲା, ବଃଲେକ୍ ତାର୍ ହୟ୍ସି ମଃରୁକ୍ କଃଣ୍ଡେକ୍ ରିଲା ।
48 ৪৮ যীচুৱে তেতিয়া তেওঁক ক’লে, “আপোনালোকে কোনো অদ্ভুত চিন আৰু আচৰিত কার্য নেদেখিলে, মোৰ ওপৰত বিশ্বাস নকৰিব।”
ସେତାକ୍ ଜିସୁ ତାକେ କୟ୍ଲା, “ଚିନ୍ ଆର୍ କାବା ଅଃଉତା କାମ୍ମଃନ୍ ନଃଦେକ୍ଲେକ୍ ତୁମିମଃନ୍ କଃବେ ହେଁ ସଃତ୍ ନଃକେରାସ୍ ।”
49 ৪৯ সেই ৰাজকর্মচাৰী জনে তেওঁক ক’লে, “মহাশয়, দয়া কৰি মোৰ ল’ৰাটিৰ মৃত্যু নহওতেই আহক!”
ରାଜ୍ ଗୁମୁସ୍ତା ଜିସୁକେ କୟ୍ଲା, “ଏ ମାପ୍ରୁ, ମର୍ ହିଲା ମଃର୍ତା ଆଗ୍ତୁ ମର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଆଉ ।”
50 ৫০ যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “ঘৰলৈ যাওক, আপোনাৰ ল’ৰা জনে জীৱন পালে।” মানুহ জনে যীচুৱে কোৱা কথাত বিশ্বাস কৰিলে আৰু ঘৰলৈ গুছি গ’ল।
ଜିସୁ ତାକେ କୟ୍ଲା, “ଜା, ତର୍ ହୟ୍ଦି ବଚ୍ଲାବେ ।” ଜିସୁ ସେ ଲକେ ଜୁୟ୍ କଃତା କୟ୍ଲା, ସେ କଃତା ସଃତ୍କଃରି ସେତି ହୁଣି ଗଃଲା ।
51 ৫১ তেওঁ যেতিয়া ঘৰলৈ উলটি গৈ আছিল, তেতিয়া বাটত তেওঁৰ দাসবোৰে লগ পাই ক’লে, “আপোনাৰ ল’ৰা জন জীয়াই উঠিল।”
ଆର୍ ସେ ଜଃଉଁଜଃଉଁ ତାର୍ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍ଳାମଃନ୍ ବାଟେ ବେଟ୍ଅୟ୍ ତର୍ ହିଲା ବଚ୍ଲାବେ ବଃଲି କୟ୍ଲାୟ୍ ।
52 ৫২ তেতিয়া তেওঁ সিহঁতক সুধিলে, “সি কেতিয়াৰ পৰা ভাল হ’বলৈ ধৰিলে?” সিহঁতে তেওঁক ক’লে, “কালি দুপৰীয়া সময়ত তাৰ জ্বৰ এৰিলে।”
ସେତାକ୍ ରାଜ୍ ଗୁମୁସ୍ତା ସେମଃନ୍କେ ହଃଚାର୍ଲା, “କଃଡେବଃଳ୍ ହିଲା ଉଜ୍ ଅୟ୍ଲା ।” ସେତାକ୍, ତାର୍ ଦଃଙ୍ଗ୍ଳାମଃନ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ଗଃଲା କାଲି ସାତ୍ ଗଃଟା ବେଳାୟ୍ ତାର୍ ଜଃର୍ ଚାଡ୍ଲି ।”
53 ৫৩ ল’ৰাটোৰ বাপেকে বুজিব পাৰিলে যে ঠিক সেই সময়তে যীচুৱে তেওঁক কৈছিল, “আপোনাৰ ল’ৰা জনে জীৱন পালে।” তেতিয়া সেই ৰাজকর্মচাৰী আৰু তেওঁৰ ঘৰৰ সকলোৱে যীচুত বিশ্বাস কৰিলে।
ଇତାକ୍ ଉବାସି ବୁଜ୍ଲା ଜେ, ଜିସୁ ଜୁୟ୍ ବେଳାୟ୍ ତର୍ ହୟ୍ଦି ବଚ୍ଲାବେ ବଃଲି ତାକ୍ କୟ୍ରିଲା, ଟିକ୍ ସଃଡେବଃଳ୍ ଇ ଗଃଟ୍ଣା ଗଃଟ୍ଲି । ଆର୍ ସେ ନିଜେ ଆର୍ ତାର୍ ସଃବୁ ଗଃର୍ କୁଟୁମ୍ ଜିସୁକେ ବିସ୍ୱାସ୍ କଃଲାୟ୍ ।
54 ৫৪ যীচুৱে পুণৰ যিহুদীয়াৰ পৰা গালীল প্ৰদেশলৈ গৈ এইটো দ্বিতীয় আচৰিত চিন দেখুৱালে।
ଜିସୁ ଜିଉଦା ତଃୟ୍ହୁଣି ଆରେକ୍ ଗଟ୍ତର୍ ଗାଲିଲିକେ ଆୟ୍ଲା ହଃଚେ, ସେ ଇତାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଦୁୟ୍ତର୍ ଅୟ୍ଲି କାବା ଅଃଉତା ଚିନ୍ କଃଲା ।