< যোহন 20 >

1 সপ্তাহৰ প্ৰথম দিনা অতি ৰাতিপুৱা, আন্ধাৰ থাকোতেই, মগ্দলীনী মৰিয়মে মৈদামৰ ওচৰত গৈ, মৈদামৰ পৰা শিলচটা আতৰাই থোৱা দেখিলে।
ପାଲ୍ଲିନ୍‌ ଆ ପର୍ତମ୍ମୁ ଡିନ୍ନା ଅଣ୍ଡ୍ରଙନ୍‌ ଡୋତାନ୍‌ ଲୋଙଡ୍‌ ଲୋଙଡନ୍‌ ମଗ୍‌ଦଲିନି ମରିଅମନ୍‌ ମସାନ୍ନିନ୍‌ ଆରିୟେନ୍‌, ତେତ୍ତେ ଆରେଙ୍‌ ଆଡେଡ୍‌ଡେଡ୍‌ ଇୟ୍‌ଲେ ଗିଜେ ।
2 তাতে তেওঁ দৌৰ মাৰি, চিমোন পিতৰ আৰু যীচুৰ প্ৰিয় সেই আন শিষ্যৰ ওচৰলৈ গৈ, তেওঁলোকক ক’লে, কোনোবাই প্ৰভুক মৈদামৰ পৰা নিলে; কিন্তু তেওঁক ক’ত থলে, সেই বিষয়ে আমি নাজানো।
ତିଆସନ୍‌ ଆନିନ୍‌ ଇରେନ୍‌ କି ସିମନ୍‌ ପିତ୍ରନ୍‌ ଡ ଜିସୁନ୍‌ ଅଙ୍ଗା ଞଙ୍‌ନେମର୍‌ଆଡଙ୍‌ ଡୁଙ୍‌ୟମେନ୍‌ ତି ଆନ୍ନା ଞଙ୍‌ନେମରନ୍‌ ଆମଙ୍‌ ୟର୍ରନେ, ସିଲଡ୍‌ଲ୍ଲନ୍‌ ମରିଅମନ୍‌ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଇୟ୍‌ଲେ ବରେଜି, “ଆନାଜି ପ୍ରବୁନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ମସାନ୍ନିନ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ପାଙେଞ୍ଜି, ଆରି ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଅଙ୍ଗାଲୋଙ୍‌ ଇୟ୍‌ଲେ ଡକ୍କୋଏଜି, ତିଆତେ ଇନ୍‌ଲେଞ୍ଜି ଜନାଜି ତଡ୍‌ ।”
3 তাতে পিতৰ আৰু সেই আন শিষ্য সকল বাহিৰলৈ ওলাই আহি মৈদামৰ ওচৰলৈ গ’ল।
ସିଲତ୍ତେ ପିତ୍ରନ୍‌ ଡ ତି ଆନ୍ନା ଞଙ୍‌ନେମରନ୍‌ ମସାନ୍ନିନ୍‌ ଇୟେଞ୍ଜି ।
4 তেওঁলোক দুয়ো একেলগে দৌৰি গ’ল, কিন্তু অন্য শিষ্য জন পিতৰক পাছ পেলাই আগত দৌৰি গৈ প্ৰথমে মৈদামৰ ওচৰ পালে;
ଆନିଞ୍ଜି ବାଗୁଞ୍ଜି ଆବସାଣ୍ଡନ୍‌ ଇରେଞ୍ଜି, ଆରି ତି ଆନ୍ନା ଞଙ୍‌ନେମରନ୍‌ ପିତ୍ରନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଅବ୍‌ତିକ୍କିଲେ ମସାନ୍ନିଲୋଙନ୍‌ ଆମ୍ମୁଙ୍‌ ତୁଙେନ୍‌ ।
5 আৰু তেওঁলোকে চাপৰি চাই, পৰি থকা শণ সূতাৰ মিহি কাপোৰ দেখিলে, কিন্তু মৈদামৰ ভিতৰলৈ নোসোমাল।
ଆରି ଆନିନ୍‌ ଡୁଙ୍ଗୁଡାଲେ ଅମ୍ମନ୍‌ ଆଗ୍ରିଜେନ୍‌ ସରୁ ଲମନ୍‌କାବଞ୍ଜି ଆସେଡ୍‌, ବନ୍‌ଡ ଆନିନ୍‌ ଅମ୍ମନ୍‌ ଅଃଗନ୍‌ଲୋ ।
6 তাতে চিমোন পিতৰে তেওঁৰ পাছে পাছে আহি মৈদামত সোমাল, আৰু দেখিলে যে, শণ সূতাৰ মিহি কাপোৰ কেইখন সেই ঠাইতে পৰি আছে,
ତିକ୍କି ସିମନ୍‌ ପିତ୍ରନ୍‌ ନିୟ୍‌ ଆ ତିକ୍କିଗଡନ୍‌ ଜିର୍ରେ ତୁଙ୍‌ଲାୟ୍‌ କି ଅମ୍ମ ମସାନ୍ନିନ୍‌ ଗନ୍‌ଲେ ଆଗ୍ରିଜେନ୍‌, ସରୁ ଲମନ୍‌କାବଞ୍ଜି ଆସେଡ୍‌,
7 কিন্তু যি গামোচা তেওঁৰ মূৰত আছিল, সেই গামোচা সেইবোৰ কাপোৰৰ লগত নাই, সুকীয়াকৈ এঠাইত মেৰিয়াই থোৱা আছে।
ଆରି, ଜିସୁନ୍‌ ଆବବ୍‌ଲୋଙ୍‌ ଅଙ୍ଗା ସିନ୍‌ରି ଆଜିବାଡ୍‌ ଡକୋଏନ୍‌, ତିଆତେ ସରୁ ଲମନ୍‌କାବନ୍‌ ବୟନ୍‌ ଅଃଡ୍ଡକୋଲୋ, ଆନ୍ନାଲୋଙ୍‌ ଆଏଡେଃ ଡକୋଏନ୍‌ ।
8 ইয়াৰ পাছত যি জন শিষ্য মৈদামলৈ প্ৰথমতে গৈছিলে তেওঁ ভিতৰলৈ সোমাই সকলো দেখি বিশ্বাস কৰিলে।
ସିଲଡ୍‌ଲ୍ଲନ୍‌ ତି ଆନ୍ନା ଞଙ୍‌ନେମରନ୍‌, ଆନା ମସାନ୍ନିଲୋଙନ୍‌ ଆମ୍ମୁଙ୍‌ ତୁଙେନ୍‌, ଆନିନ୍‌ ନିୟ୍‌ ଅମ୍ମନ୍‌ ଗନ୍‌ଲେ ଗିଜେନ୍‌ କି ଡର୍ରନେ ।
9 কাৰণ ধৰ্মশাস্ত্ৰত এই কথা কোৱা হৈছে যে ‘মৃত লোক সকলৰ মাজৰ পৰা তেওঁ পুনৰায় উঠিব’, শাস্ত্ৰৰ এই শিক্ষা তেওঁলোকে এতিয়ালৈকে বুজা নাছিল।
ଇନିଆସନ୍‌ଗାମେଣ୍ଡେନ୍‌, “ଆରବୁମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍‌ଲୋଙ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ଆନିନ୍‌ ଡୋତନେ,” ଡରମ୍ମ ସାସ୍ତ୍ରଲୋଙନ୍‌ କେନ୍‌ ଆ ବର୍ନେ ଆନିଞ୍ଜି ତି ଜାୟ୍‌ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍‌ ଗନ୍‌ଲୁଡେଜି ।
10 ১০ তাতে সেই দুজন শিষ্য পুনৰ নিজৰ ঘৰলৈ গুচি গ’ল।
ସିଲଡ୍‌ଲ୍ଲନ୍‌ ଞଙ୍‌ନେମରଞ୍ଜି ଆସିଙଞ୍ଜି ୟର୍ରଞ୍ଜି ।
11 ১১ কিন্তু মৰিয়মে মৈদামৰ বাহিৰত থিয় হৈ কান্দি আছিল; আৰু কান্দি কান্দি মৈদামৰ ভিতৰলৈ মূৰ দোৱাই চকু ফুৰালে,
ମରିଅମନ୍‌ ୟେଲେ ୟେଲେ ମସାନ୍ନିନ୍‌ ଆ ଡୁଆରାଲୋଙ୍‌ ଡକୋଲନ୍‌; ଆରି ଆନିନ୍‌ ୟେଲେ ୟେଲେ ଡୁଙ୍ଗୁଡାଲେ ଅମ୍ମ ମସାନ୍ନିନ୍‌ ଆଗ୍ରିଜେନ୍‌,
12 ১২ যীচুৰ দেহ শুৱাই থোৱা ঠাইৰ মূৰ-শিতানত এজন আৰু ভৰি-পথানত এজন, এনেদৰে দুজন শুক্ল বস্ত্ৰ পৰিধান কৰা স্বৰ্গৰ দূতক বহি থকা দেখিলে।
ଜିସୁନ୍‌ ଆ ମରା ଅଙ୍ଗାଲୋଙ୍‌ ଡକ୍କୋଏଞ୍ଜି, ତି ତେତ୍ତେ ଆବବ୍‌ଗଡ୍‌ ଅବୟ୍‌ନେ ଆରି ତାଲ୍‌ଜଙ୍‌ ଗଡ୍‌ ଅବୟ୍‌ନେ, କେନ୍‌ ଅନ୍ତମ୍‌ ବାଗୁନେ ଜେଏରାଡମ୍‌ ଆ ସିନ୍‌ରି ଆରନେଜି ବାଗୁ ପାଙ୍‌ଲଙ୍‌ବର୍‌ମରଞ୍ଜି ଆତଙ୍କୁମନ୍‌ ଗିଜେଞ୍ଜି ।
13 ১৩ তেতিয়া তেওঁলোকে মৰিয়মক সুধিলে, “হে নাৰী, কিয় কান্দিছা?” তেওঁ ক’লে, “কোনোবাই মোৰ প্ৰভুক নিলে; কিন্তু তেওঁক ক’ত থলে নাজানো।”
ଆନିଞ୍ଜି ମରିଅମନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ବରେଞ୍ଜି, “ଇନିବା ୟେତେ?” ମରିଅମନ୍‌ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଜାଲଙେଞ୍ଜି, “ଆନାଜି ପ୍ରବୁଞେନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ପାଙେଞ୍ଜି, ଆରି ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଅଙ୍ଗାଲୋଙ୍‌ ଇୟ୍‌ଲେ ଡକ୍କୋଏଜି, ତିଆତେ ଞେନ୍‌ ଜନା ତଡ୍‌ ।”
14 ১৪ এই কথা কৈ, তেওঁ পাছফাললৈ মূখ ঘূৰাই, যীচুক থিয় হৈ থকা দেখিলে; কিন্তু তেৱেঁই যে যীচু, তেওঁ চিনি নাপালে।
ଆନିନ୍‌ ଏନ୍ନେଲେ ବର୍ନା ବର୍ନା କିଣ୍ଡୋଙ୍‌ଗଡ୍‌ ଆୟର୍‌ଗୁଡ଼ିଃଲନ୍‌ ଆଗ୍ରିଜେନ୍‌, ଜିସୁନ୍‌ ଆତନଙ୍‌, ବନ୍‌ଡ ତିଆତେ ଜିସୁନ୍‌ ଗାମ୍‌ଲେ ଆନିନ୍‌ ଅଃନ୍ନମ୍ମଡ୍‌ଲୋ ।
15 ১৫ তেতিয়া যীচুৱে তেওঁক সুধিলে, “হে নাৰী, তুমি কিয় কান্দিছা? কোন জনক নো বিচাৰিছা?” তেতিয়া তেওঁ বাৰীচোৱা বুলি ভাবি তেওঁক ক’লে, “হে মহাশয়, আপুনি যদি তেওঁক এই ঠাইৰ পৰা নিলে, তেনেহলে ক’ত থলে, মোক কওক; মই তাৰ পৰা তেওঁক লৈ যাম।”
ଜିସୁନ୍‌ ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ବରେନ୍‌, “ଇନିବା ୟେତେ? ଆନାଆଡଙ୍‌ ସାୟ୍‌ତେ?” ମରିଅମନ୍‌ ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ କୋତ୍ତାନ୍‌ ଆଜନଗେମର୍‌ ଅବ୍‌ଡିସୟ୍‌ଲେ, ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ବରେନ୍‌, “ଆଜ୍ଞା, ଆମନ୍‌ ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ପାଙେନ୍‌ ଡେନ୍‌, ଏତ୍ତେଲ୍‌ଡେନ୍‌ ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଅଙ୍ଗାଲୋଙ୍‌ ଡକ୍କୋଏନ୍‌, ଞେନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ବରିଁୟ୍‌, ଆରି ଞେନ୍‌ ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ପାଙ୍‌ତେ ।”
16 ১৬ যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “অ’, মৰিয়ম৷” তেতিয়া মৰিয়মে মূখ ঘূৰাই ইব্ৰী ভাষাৰে ক’লে “ৰব্বুণি” ইয়াৰ অৰ্থ, ‘হে গুৰু৷’
ଜିସୁନ୍‌ ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ବରେନ୍‌, “ମରିଅମ ।” ମରିଅମନ୍‌ ଆୟର୍‌ଗୁଡ଼ିଃଲନ୍‌ ଏବ୍ରି ଲଙ୍‌ଲଙ୍‌ଲୋଙନ୍‌ ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ବରେନ୍‌, “ରାବ୍‌ବୁନି!” ଆଗ୍ରାମ୍‌ଗାମନ୍‌ “ଞନଙ୍‌ତିୟ୍‌ମର୍‌ ।”
17 ১৭ যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “তুমি মোক নুচুবা, কিয়নো মোৰ পিতৃৰ ওচৰলৈ এতিয়ালৈকে মই উঠা নাই। কিন্তু তুমি মোৰ ভাই সকলৰ ওচৰলৈ গৈ তেওঁলোকক কোৱাগৈ, যি জন মোৰ পিতৃ আৰু তোমালোকৰো পিতৃ; আৰু মোৰ ঈশ্বৰ আৰু তোমালোকৰো ঈশ্বৰ, তেওঁৰ ওচৰলৈ মই উঠি যাওঁ৷”
ଜିସୁନ୍‌ ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ବରେନ୍‌, “ଞେନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଞମ୍‌ଲେ ଡକ୍କୋଡଙିଂ, ଇନିଆସନ୍‌ଗାମେଣ୍ଡେନ୍‌ ନମିନ୍ତାନ୍‌ ଞେନ୍‌ ଆପେୟନ୍‌ ଆମଙ୍‌ ତୋଣ୍ଡୋନ୍‌ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍‌ ଜିରେ; ବନ୍‌ଡ ଆମନ୍‌ ବୋଞାଙ୍‌ଞେଞ୍ଜି ଆମଙ୍‌ ଜିର୍ରେ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଇୟ୍‌ ବରାଜି, ଞେନ୍‌ ଆପେୟ୍‌ଞେନ୍‌ ଡ ଆପେୟ୍‌ବେନ୍‌, ଆରି ଇସ୍ୱରଞେନ୍‌ ଡ ଇସ୍ୱରବେନ୍‌ ଆମଙ୍‌ ତୋଣ୍ଡୋନ୍‌ ଜିର୍ତେ ।”
18 ১৮ তেতিয়া মগ্দলীনী মৰিয়ম গ’ল আৰু শিষ্য সকলক এই সম্বাদ দিলে যে, “মই প্ৰভুক দেখিলোঁ৷” মৰিয়মে তেওঁলোকক জনালে যে ‘তেৱেঁই মোক এই কথা ক’বলৈ ক’লে’।
ମଗ୍‌ଦଲିନି ମରିଅମନ୍‌ ଜିର୍ରେ, ଞେନ୍‌ ପ୍ରବୁନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଗିୟ୍‌ଲାୟ୍‌, ଆରି ଆନିନ୍‌, ଞେନ୍‌ଆଡଙ୍‌ କେନ୍‌ ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ ବର୍ରିଁୟ୍‌ ଗାମ୍‌ଲେ ଞଙ୍‌ନେମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଇୟ୍‌ଲେ ବରେଜି ।
19 ১৯ সেইদিনা সন্ধিয়া সময়, এই দিন সপ্তাহৰ প্ৰথম দিন আছিল, শিষ্য সকল এটা ঘৰত গোট খালে৷ তেওঁলোক থকা ঘৰৰ দুৱাৰবোৰ ইহুদী সকলৰ ভয়ত বন্ধ কৰি ল’লে, তেতিয়া যীচুৱে আহি তেওঁলোকৰ মাজত থিয় হৈ ক’লে “তোমালোকৰ শান্তি হওক”।
ପାଲ୍ଲିନ୍‌ ଆ ପର୍ତମ୍ମୁ ଡିନ୍ନା ସାଲ୍ଲୁମ୍‌ ବେଡ଼ାନ୍‌ ଞଙ୍‌ନେମରଞ୍ଜି ଅବୟ୍‌ ଅସିଂଲୋଙନ୍‌ ଡକୋଲଞ୍ଜି, ଆରି ଜିଉଦିମରଞ୍ଜି ଆବନ୍ତଙ୍‌ଲୋଙ୍‌ ତି ଆସିଂ ଆ ସନଙ୍‌ଜି ଆଇଙଡ୍‌ ଡକୋଏନ୍‌, ତିଆଡିଡ୍‌ ଜିସୁନ୍‌ ଜିର୍ରେ ଆମଙଞ୍ଜି ମଡ୍ଡିନ୍‌ ତନଙ୍‌ଡାଲେ, “ଅମଙ୍‌ବେନ୍‌ ସୟୁନ୍‌ ଡକୋନେତୋ,” ଗାମ୍‌ଲେ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଇୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ବରେଜି ।
20 ২০ এই কথা কোৱাৰ পাছত তেওঁ তেওঁলোকক তেওঁৰ হাত দুখন আৰু কোষ দেখুৱালে। তাতে শিষ্য সকলে প্ৰভুক দেখি আনন্দ কৰিলে।
ଏନ୍ନେଲେ ବର୍ରନ୍‌ କି ଆନିନ୍‌ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଆସିନ୍‌ ଡ ଆ ପକ୍କାନ୍‌ ଅବ୍‌ତୁଜେଞ୍ଜି । ସିଲତ୍ତେ ଞଙ୍‌ନେମରଞ୍ଜି ପ୍ରବୁନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଗିୟ୍‌ଲେ ସର୍ଡାଏଞ୍ଜି ।
21 ২১ এই কাৰণে যীচুৱে তেওঁলোকক পুনৰ ক’লে, “তোমালোকৰ শান্তি হওক, পিতৃয়ে যেনেকৈ মোক পঠালে, ময়ো তেনেকৈ তোমালোকক পঠিয়াই দিম”।
ଜିସୁନ୍‌ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଆରି ବରେଞ୍ଜି, “ଅମଙ୍‌ବେନ୍‌ ସୟୁନ୍‌ ଡକୋନେତୋ, ଆପେୟନ୍‌ ଏଙ୍ଗାଲେ ଞେନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଆପ୍ପାୟ୍‌ଲିଁୟ୍‌, ଞେନ୍‌ ନିୟ୍‌ ଏତ୍ତେଲେ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଆପ୍ପାୟ୍‌ତବେନ୍‌ ।”
22 ২২ এই কথা কৈ তেওঁ তেওঁলোকৰ ওপৰত নিশ্বাস পেলাই ক’লে, “পবিত্ৰ আত্মা গ্ৰহণ কৰা।
ଆନିନ୍‌ ଏନ୍ନେଲେ ବର୍ରୋଙ୍‌ ବର୍ରନ୍‌ ଆଡଅଙ୍‌ଲୋଙଞ୍ଜି ଆରୁୟମ୍‌ଡାଲନ୍‌ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ବରେଞ୍ଜି, “ମଡ଼ିର୍‌ ପୁରାଡ଼ାନ୍‌ ଜାବା ।”
23 ২৩ তোমালোকে যি সকলৰ পাপ ক্ষমা কৰিবা, তেওঁলোকৰ পাপ ক্ষমা কৰা হব; আৰু যি সকলৰ পাপ ক্ষমা নকৰা, তেওঁলোকৰ পাপ ক্ষমা কৰা নহব৷”
ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଆନ୍ନିଙ୍‌ ଆ ଇର୍ସେ ଏକେମାଏନ୍‌ ଡେନ୍‌, ଆ ଇର୍ସେନ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ଆନିନ୍‌ କେମାନ୍‌ ଞାଙ୍‌ତେ; ଆରି ଆନ୍ନିଙ୍‌ ଆ ଇର୍ସେ କେମାନ୍‌ ଏଃତ୍ତିୟ୍‌ଲୋ ଡେନ୍‌, ଆ ଇର୍ସେନ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ଆନିନ୍‌ କେମାନ୍‌ ଅଃଞାଙେ ।
24 ২৪ থোমা, বাৰ জনৰ মাজৰ যাক দিদুমো বোলে, তেওঁ যীচু অহা সময়ত তেওঁলোকৰ লগত নাছিল।
ବନ୍‌ଡ ଜିସୁନ୍‌ ଆରିୟ୍‌ଲାଞନ୍‌ ଆଡିଡ୍‌, ବାରଜଣଞ୍ଜି ଆମଙ୍‌ଲୋଙ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ତୋମାନ୍‌ ଗାମ୍‌ଲେ ଅବୟ୍‌ନେ ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଦିଦୁମ୍‌ ଗାମ୍‌ତଜି, ତିଆଡିଡ୍‌ ଆନିନ୍‌ ଆନିଞ୍ଜି ସରିନ୍‌ ଅଃଡ୍ଡକୋଲୋ ।
25 ২৫ এতেকে আন শিষ্য সকলে তেওঁক ক’লে, “আমি প্ৰভুক দেখিলোঁ”। কিন্তু তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “তেওঁৰ হাতত গজালৰ চিন নেদেখিলে আৰু গজালৰ চিনত মোৰ আঙুলি নুসুমুৱালে, অাৰু তেওঁৰ কোষত হাত নুসুমুৱালে মই কোনোমতে বিশ্বাস নকৰোঁ।”
ତିଆସନ୍‌ ଆନ୍ନା ଞଙ୍‌ନେମରଞ୍ଜି ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ବରେଞ୍ଜି, “ଇନ୍‌ଲେଞ୍ଜି ପ୍ରବୁନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଏଗିୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ।” ବନ୍‌ଡ ଆନିନ୍‌ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ବରେଞ୍ଜି, “ଆସିଲୋଙନ୍‌ ଅବ୍ବାଙନ୍‌ ବାତ୍ତେ ଆପ୍ରୋସ୍ସଜେନ୍‌ଆତେଜି ଅଃଗିୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ଡେନ୍‌, ଆରି ତେତ୍ତେ ଅଣ୍ଡେର୍‌ସିଞେନ୍‌ ବାତ୍ତେ ଅଃସୁଙେଲାୟ୍‌ ଡେନ୍‌, ଆରି ଆ ପକ୍କାଲୋଙନ୍‌ ଅସିଞେନ୍‌ ବାତ୍ତେ ଅଃସୁଙେଲାୟ୍‌ ଡେନ୍‌ ଞେନ୍‌ ଏଙ୍ଗାଲ୍‌ଜନଙ୍‌ ଅଃଡ୍ଡର୍ନାୟ୍‌ ।”
26 ২৬ আকৌ আঠ দিনৰ পাছত, তেওঁৰ শিষ্য সকল থোমাৰ সৈতে ভিতৰত থাকোঁতে, দুৱাৰ বন্ধ হৈ থকাতো, যীচুৱে আহি মাজত থিয় হৈ ক’লে, “তোমালোকৰ শান্তি হওক”।
ଆରି ଆତ ଡିନ୍ନା ଆ ତିକ୍କି ଆ ଞଙ୍‌ନେମରଞ୍ଜି ଆରି ଅମ୍ମନ୍‌ ଡକୋଲଞ୍ଜି ଆରି ତୋମାନ୍‌ ନିୟ୍‌ ଆନିଞ୍ଜି ସରିନ୍‌ ଡକୋଏନ୍‌ । ସନଙଞ୍ଜି ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ ଆଇଙଡ୍‌ ଆଡ୍ରକୋଏନ୍‌ ଆଡିଡ୍‌ ଜିସୁନ୍‌ ଜିର୍ରେ ଆମଙଞ୍ଜି ମଡ୍ଡିନ୍‌ ତନଙ୍‌ଡାଲେ, “ଅମଙ୍‌ବେନ୍‌ ସୟୁନ୍‌ ଡକୋନେତୋ,” ଗାମ୍‌ଲେ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଇୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ବରେଜି ।
27 ২৭ তেতিয়া তেওঁ থোমাক ক’লে, “ইয়াত তোমাৰ আঙুলি দি, মোৰ হাত চোৱা; আৰু তোমাৰ হাত মেলি, মোৰ কোষত সুমুউৱা৷ অবিশ্বাসী নহৈ বিশ্বাসকাৰী হোৱা।”
ସିଲଡ୍‌ଲ୍ଲନ୍‌ ଜିସୁନ୍‌ ତୋମାନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ବରେନ୍‌, “ଅଣ୍ଡେର୍‌ସିନମ୍‌ ବାତ୍ତେ ତେନ୍ନେ ସୁଙେଆ, କି ଅସିଞେନ୍‌ ଗିଜା, ଆରି ଅସିନମ୍‌ ତେକ୍କେଡାଲେ ପକ୍କାଲୋଙ୍‌ଞେନ୍‌ ଡକ୍କୋଆ; ଏର୍‌ଡର୍ନେମର୍‌ ଡେଡଙମ୍‌, ଡର୍ନା ।”
28 ২৮ থোমাই উত্তৰ দি তেওঁক ক’লে, “হে মোৰ প্ৰভু, হে মোৰ ঈশ্বৰ!”
ତୋମାନ୍‌ ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଜାଲଙେନ୍‌, “ପ୍ରବୁଞେନ୍‌, ଇସ୍ୱରଞେନ୍‌ ।”
29 ২৯ যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “মোক দেখাৰ কাৰণেহে তুমি বিশ্বাস কৰিছা। যি সকলে নেদেখিও বিশ্বাস কৰে, তেওঁলোকেই ধন্য।”
ଜିସୁନ୍‌ ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ବରେନ୍‌, “ଆମନ୍‌ ଞେନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଗରିୟ୍‌ତିଞନ୍‌ ଡର୍ତନେ ପଙ୍‌? ଆନାଜି ଏର୍‌ଗନିଜନ୍‌ ଡର୍ରଞ୍ଜି, ଆନିଞ୍ଜି ସନେନ୍‌ସେନ୍‌ ।”
30 ৩০ যীচুৱে তেওঁৰ শিষ্য সকলৰ আগত ইয়াতকৈয়ো অনেক আচৰিত চিন দেখুৱাইছিল, যিবোৰ এই পুস্তকত লিখা নাই৷
ଜିସୁନ୍‌ ଞଙ୍‌ନେମରଞ୍ଜି ଆ ତେମଡ୍‌ଲୋଙ୍‌ କେନ୍‌ ଅନ୍ତମ୍‌ ଗୋଗୋୟ୍‌ଡମ୍‌, ଆରି ଏର୍ଜାଡ଼ିକାନ୍‌ ଆ ସାନ୍ନି କାବ୍ବାଡ଼ାଜି ଲୁମେନ୍‌, ତି ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ କେନ୍‌ ଆ ବଇଲୋଙ୍‌ ଆଇଡିଡ୍‌ ତଡ୍‌ ।
31 ৩১ কিন্তু যীচু যে ঈশ্বৰৰ পুত্ৰ খ্ৰীষ্ট, ইয়াক যেন তোমালোকে বিশ্বাস কৰা, বিশ্বাস কৰি তেওঁৰ নামত যেন জীৱন পোৱা, এই কাৰণে এইবোৰ কথা লিখা হ’ল।
ଜିସୁନ୍‌ ଇସ୍ୱରନ୍‌ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍‌ କ୍ରିସ୍ଟନ୍‌ ଗାମ୍‌ଲେ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଏଙ୍ଗାଲ୍‌ଡେନ୍‌ ଏଡର୍ତନେ, ଆରି ଡର୍ରୋଙ୍‌ ଡର୍ରନ୍‌ ଏଙ୍ଗାଲ୍‌ଡେନ୍‌ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଅନମେଙନ୍‌ ଏଞାଙ୍‌ତେ, ତିଆସନ୍‌ କେନ୍‌ ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ ଅନିଡନ୍‌ ଡେଏନ୍‌ ।

< যোহন 20 >