< যোহন 18 >

1 যীচুৱে এইবোৰ কথা কৈ, কিদ্ৰোণ উপত্যকাৰ সিপাৰে য’ত এখন বাগিছা আছিল, সেই ঠাইলৈ তেওঁ শিষ্য সকলৰ সৈতে তালৈ ওলাই গ’ল; আৰু সেই বাগিচাত তেওঁ আৰু তেওঁৰ শিষ্য সকল সোমাল।
താഃ കഥാഃ കഥയിത്വാ യീശുഃ ശിഷ്യാനാദായ കിദ്രോന്നാമകം സ്രോത ഉത്തീര്യ്യ ശിഷ്യൈഃ സഹ തത്രത്യോദ്യാനം പ്രാവിശത്|
2 শত্ৰুৰ হাতত শোধাই দিয়া যিহূদায় সেই ঠাই চিনি পাইছিল; কিয়নো যীচুৱে তেওঁৰ শিষ্য সকলক লগত লৈ বহুত বাৰ সেই ঠাইলৈ গৈছিল।
കിന്തു വിശ്വാസഘാതിയിഹൂദാസ്തത് സ്ഥാനം പരിചീയതേ യതോ യീശുഃ ശിഷ്യൈഃ സാർദ്ധം കദാചിത് തത് സ്ഥാനമ് അഗച്ഛത്|
3 তেতিয়া যিহূদায় প্ৰধান পুৰোহিত, ফৰীচী সকলৰ বিষয়া আৰু সৈন্যৰ দল এটাৰ সৈতে জোঁৰ, আৰিয়া আৰু অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰ লৈ, সেই ঠাইত উপস্থিত হ’ল।
തദാ സ യിഹൂദാഃ സൈന്യഗണം പ്രധാനയാജകാനാം ഫിരൂശിനാഞ്ച പദാതിഗണഞ്ച ഗൃഹീത്വാ പ്രദീപാൻ ഉൽകാൻ അസ്ത്രാണി ചാദായ തസ്മിൻ സ്ഥാന ഉപസ്ഥിതവാൻ|
4 তেতিয়া যীচুৱে, তেওঁৰ প্ৰতি কি ঘটিবলৈ গৈ আছে সেই বিষয়ে আগেয়ে জনাৰ বাবে, তেওঁলোকৰ আগলৈ ওলাই গৈ তেওঁ সুধিলে, “তোমালোকে কোন জনক বিচাৰিছা?”
സ്വം പ്രതി യദ് ഘടിഷ്യതേ തജ് ജ്ഞാത്വാ യീശുരഗ്രേസരഃ സൻ താനപൃച്ഛത് കം ഗവേഷയഥ?
5 তেওঁলোকে উত্তৰ দিলে, “নাচৰতীয়া যীচুক।” যীচুৱে তেওঁলোকক ক’লে, “ময়েই সেই জন।” তেওঁক শত্ৰুৰ হাতত শোধাই দিয়া যিহূদাও তেওঁলোকৰ সৈতে থিয় হৈ আছিল।
തേ പ്രത്യവദൻ, നാസരതീയം യീശും; തതോ യീശുരവാദീദ് അഹമേവ സഃ; തൈഃ സഹ വിശ്വാസഘാതീ യിഹൂദാശ്ചാതിഷ്ഠത്|
6 যেতিয়া তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “ময়েই সেই জন”, তেতিয়া তেওঁলোক পাছ হুঁহকি আহিল আৰু মাটিত পৰি গ’ল।
തദാഹമേവ സ തസ്യൈതാം കഥാം ശ്രുത്വൈവ തേ പശ്ചാദേത്യ ഭൂമൗ പതിതാഃ|
7 তেতিয়া তেওঁ তেওঁলোকক আকৌ সুধিলে, “তোমালোকে কোন জনক বিচাৰিছা?” তেওঁলোকে ক’লে, “নাচৰতীয়া যীচুক।”
തതോ യീശുഃ പുനരപി പൃഷ്ഠവാൻ കം ഗവേഷയഥ? തതസ്തേ പ്രത്യവദൻ നാസരതീയം യീശും|
8 যীচুৱে উত্তৰ দিলে, “মই তোমালোকক কৈছোঁ, ময়েই সেই জন; এতেকে যদি মোক বিচাৰিছা, তেনেহলে এওঁলোকক যাবলৈ দিয়া।”
തദാ യീശുഃ പ്രത്യുദിതവാൻ അഹമേവ സ ഇമാം കഥാമചകഥമ്; യദി മാമന്വിച്ഛഥ തർഹീമാൻ ഗന്തും മാ വാരയത|
9 তেওঁ আগেয়ে কোৱা কথা সম্পূৰ্ণ হবলৈ এইবোৰ ঘটিল। তেওঁ কৈছিল, “মোক যি সকলক দিলা, তেওঁলোকৰ এজনকো মই হেৰুওৱা নাই।”
ഇത്ഥം ഭൂതേ മഹ്യം യാല്ലോകാൻ അദദാസ്തേഷാമ് ഏകമപി നാഹാരയമ് ഇമാം യാം കഥാം സ സ്വയമകഥയത് സാ കഥാ സഫലാ ജാതാ|
10 ১০ তেতিয়া চিমোন পিতৰৰ, এখন তৰোৱাল আছিল, তেওঁ সেই তৰোৱাল ফাঁকৰ পৰা উলিয়াই, মহা-পুৰোহিতৰ দাসক ঘাপ মাৰি, তাৰ সোঁ কাণ খন কাটি পেলালে। সেই দাসৰ নাম আছিল ‘মল্ক’।
തദാ ശിമോൻപിതരസ്യ നികടേ ഖങ്ഗൽസ്ഥിതേഃ സ തം നിഷ്കോഷം കൃത്വാ മഹായാജകസ്യ മാൽഖനാമാനം ദാസമ് ആഹത്യ തസ്യ ദക്ഷിണകർണം ഛിന്നവാൻ|
11 ১১ তেতিয়া যীচুৱে পিতৰক ক’লে, “তৰোৱাল ফাকত সুমুৱাই থোৱা; পিতৃয়ে মোক যি দূখৰ পান-পাত্ৰ দিলে, মই তাতে পান নকৰিম নে?”
തതോ യീശുഃ പിതരമ് അവദത്, ഖങ്ഗം കോഷേ സ്ഥാപയ മമ പിതാ മഹ്യം പാതും യം കംസമ് അദദാത് തേനാഹം കിം ന പാസ്യാമി?
12 ১২ তেতিয়া সৈন্য দল আৰু তেওঁলোকৰ সেনাপতি আৰু ইহুদী সকলৰ ৰখীয়াবোৰে যীচুক ধৰি বান্ধি,
തദാ സൈന്യഗണഃ സേനാപതി ര്യിഹൂദീയാനാം പദാതയശ്ച യീശും ഘൃത്വാ ബദ്ധ്വാ ഹാനന്നാമ്നഃ കിയഫാഃ ശ്വശുരസ്യ സമീപം പ്രഥമമ് അനയൻ|
13 ১৩ প্ৰথমতে হাননৰ ওচৰলৈ লৈ গ’ল; কিয়নো তেওঁ সেই বছৰত মহা-পুৰোহিত হোৱা কায়াফাৰ শহুৰেক আছিল।
സ കിയഫാസ്തസ്മിൻ വത്സരേ മഹായാജത്വപദേ നിയുക്തഃ
14 ১৪ এই কায়াফাই ইহুদী সকলক পৰামৰ্শ দিছিল যে, ‘লোক সকলৰ কাৰণে এজন মানুহ মৰা ভাল’।
സൻ സാധാരണലോകാനാം മങ്ഗലാർഥമ് ഏകജനസ്യ മരണമുചിതമ് ഇതി യിഹൂദീയൈഃ സാർദ്ധമ് അമന്ത്രയത്|
15 ১৫ তেতিয়া চিমোন পিতৰ আৰু আন এজন শিষ্য যীচুৰ পাছে পাছে গ’ল। সেই শিষ্যৰ মহা-পুৰোহিতৰ সৈতে চিনাকি থকা বাবে যীচুৰে সৈতে মহা-পুৰোহিতৰ চোতাললৈ সোমাই গ’ল।
തദാ ശിമോൻപിതരോഽന്യൈകശിഷ്യശ്ച യീശോഃ പശ്ചാദ് അഗച്ഛതാം തസ്യാന്യശിഷ്യസ്യ മഹായാജകേന പരിചിതത്വാത് സ യീശുനാ സഹ മഹായാജകസ്യാട്ടാലികാം പ്രാവിശത്|
16 ১৬ কিন্তু পিতৰ দুৱাৰৰ বাহিৰত থিয় হৈ থাকিল। এই হেতুকে মহা-পুৰোহিতৰ চিনাকি সেই আন শিষ্যই আকৌ বাহিৰলৈ আহি, দুৱৰী মহিলা গৰাকীক কৈ, পিতৰক ভিতৰলৈ আনিলে।
കിന്തു പിതരോ ബഹിർദ്വാരസ്യ സമീപേഽതിഷ്ഠദ് അതഏവ മഹായാജകേന പരിചിതഃ സ ശിഷ്യഃ പുനർബഹിർഗത്വാ ദൗവായികായൈ കഥയിത്വാ പിതരമ് അഭ്യന്തരമ് ആനയത്|
17 ১৭ তাতে সেই দুৱৰী মহিলা গৰাকীয়ে পিতৰক ক’লে, “তুমিও এই মানুহ জনৰ শিষ্য সকলৰ মাজৰ এজন নহয় নে?” তেওঁ ক’লে, “মই নহয়।”
തദാ സ ദ്വാരരക്ഷികാ പിതരമ് അവദത് ത്വം കിം ന തസ്യ മാനവസ്യ ശിഷ്യഃ? തതഃ സോവദദ് അഹം ന ഭവാമി|
18 ১৮ সেই ঠাইতে দাস আৰু ৰক্ষকবোৰে ঠাণ্ডাৰ কাৰণে জুই জ্বলাইছিল আৰু থিয় হৈ জুই পুৱাই আছিল; পিতৰেও সিহঁতৰ লগত থিয় হৈ জুই পুৱাই আছিল।
തതഃ പരം യത്സ്ഥാനേ ദാസാഃ പദാതയശ്ച ശീതഹേതോരങ്ഗാരൈ ർവഹ്നിം പ്രജ്വാല്യ താപം സേവിതവന്തസ്തത്സ്ഥാനേ പിതരസ്തിഷ്ഠൻ തൈഃ സഹ വഹ്നിതാപം സേവിതുമ് ആരഭത|
19 ১৯ তেতিয়া মহা-পুৰোহিতে যীচুক, তেওঁৰ শিষ্য সকলৰ বিষয়ে আৰু শিক্ষাৰ বিষয়ে সুধিলে।
തദാ ശിഷ്യേഷൂപദേശേ ച മഹായാജകേന യീശുഃ പൃഷ്ടഃ
20 ২০ যীচুৱে তেওঁক উত্তৰ দি ক’লে, “মই জগতৰ আগত মুকলিকৈ ক’লোঁ; মই নাম-ঘৰত আৰু মন্দিৰত, ইহুদী সকলৰ গোট খোৱা ঠাইত সদায় শিক্ষা দিলোঁ আৰু কেতিয়াও গুপুতে একো কোৱা নাই।
സൻ പ്രത്യുക്തവാൻ സർവ്വലോകാനാം സമക്ഷം കഥാമകഥയം ഗുപ്തം കാമപി കഥാം ന കഥയിത്വാ യത് സ്ഥാനം യിഹൂദീയാഃ സതതം ഗച്ഛന്തി തത്ര ഭജനഗേഹേ മന്ദിരേ ചാശിക്ഷയം|
21 ২১ আপোনালোকে মোক কিয় সুধি আছে? তেওঁলোকক সোধক যি সকলে মোৰ কথা শুনিলে; তেওঁলোকক মই কি ক’লো, সেই বিষয়ে তেওঁলোকে জানে।”
മത്തഃ കുതഃ പൃച്ഛസി? യേ ജനാ മദുപദേശമ് അശൃണ്വൻ താനേവ പൃച്ഛ യദ്യദ് അവദം തേ തത് ജാനിന്ത|
22 ২২ যীচুৱে এইবোৰ কথা কোৱাত, ওচৰত থিয় হৈ থকা টেকেলাবোৰৰ মাজৰ এজনে যীচুক চৰ মাৰিলে আৰু ক’লে, “এনে ধৰণৰ উত্তৰ মহা-পুৰোহিতক কিয় দিছা?”
തദേത്ഥം പ്രത്യുദിതത്വാത് നികടസ്ഥപദാതി ര്യീശും ചപേടേനാഹത്യ വ്യാഹരത് മഹായാജകമ് ഏവം പ്രതിവദസി?
23 ২৩ যীচুৱে তেওঁক উত্তৰ দিলে, “যদি মই কিবা অন্যায় কথা কৈছোঁ, তেতিয়াহলে অন্যায় কথাৰ প্ৰমাণ দিয়া; কিন্তু যদি মই সঠিক কথা কৈছোঁ, তেনেহলে মোক কিয় মাৰিছা?”
തതോ യീശുഃ പ്രതിഗദിതവാൻ യദ്യയഥാർഥമ് അചകഥം തർഹി തസ്യായഥാർഥസ്യ പ്രമാണം ദേഹി, കിന്തു യദി യഥാർഥം തർഹി കുതോ ഹേതോ ർമാമ് അതാഡയഃ?
24 ২৪ তাৰ পাছত হাননে যীচুক, মহা-পুৰোহিত কায়াফাৰ ওচৰলৈ পঠাই দিলে, যীচুক তেতিয়া বান্ধি থোৱা আছিল।
പൂർവ്വം ഹാനൻ സബന്ധനം തം കിയഫാമഹായാജകസ്യ സമീപം പ്രൈഷയത്|
25 ২৫ তাতে চিমোন পিতৰে থিয় হৈ জুই পুৱাই আছিল। তাত থকা মানুহবোৰে তেওঁক সুধিলে, “তুমিও তেওঁৰ শিষ্য সকলৰ মাজৰ এজন নহয় নে?” তেওঁ অস্বীকাৰ কৰি ক’লে, “মই নহয়।”
ശിമോൻപിതരസ്തിഷ്ഠൻ വഹ്നിതാപം സേവതേ, ഏതസ്മിൻ സമയേ കിയന്തസ്തമ് അപൃച്ഛൻ ത്വം കിമ് ഏതസ്യ ജനസ്യ ശിഷ്യോ ന? തതഃ സോപഹ്നുത്യാബ്രവീദ് അഹം ന ഭവാമി|
26 ২৬ মহা-পুৰোহিতৰ এজন দাসে, যি জনৰ কাণ পিতৰে কাটি পেলাইছিল, তেওঁৰ সমন্ধীয় এজনে ক’লে, “মই তোমাক তেওঁৰ লগত বাগিছাত দেখা নাছিলো নে?”
തദാ മഹായാജകസ്യ യസ്യ ദാസസ്യ പിതരഃ കർണമച്ഛിനത് തസ്യ കുടുമ്ബഃ പ്രത്യുദിതവാൻ ഉദ്യാനേ തേന സഹ തിഷ്ഠന്തം ത്വാം കിം നാപശ്യം?
27 ২৭ তেতিয়া পিতৰে আকৌ অস্বীকাৰ কৰিলে; আৰু সেই সময়তে তৎক্ষণাত কুকুৰাই ডাক দিলে।
കിന്തു പിതരഃ പുനരപഹ്നുത്യ കഥിതവാൻ; തദാനീം കുക്കുടോഽരൗത്|
28 ২৮ ইয়াৰ পাছত তেওঁলোকে যীচুক কায়াফাৰ ঘৰৰ পৰা প্ৰিটৰিয়মলৈ লৈ গ’ল; তেতিয়া সময় ৰাতিপুৱা আছিল; তেওঁলোকে নিজেই প্ৰিটৰিয়ামৰ ভিতৰত সোমাবলৈ মন নকৰিলে, জানোছা তেওঁলোক অশুচি হৈ পৰে, কিয়নো তেওঁলোকে নিস্তাৰ-পৰ্বৰ ভোজ খাবলৈ আশা কৰি আছিল৷
തദനന്തരം പ്രത്യൂഷേ തേ കിയഫാഗൃഹാദ് അധിപതേ ർഗൃഹം യീശുമ് അനയൻ കിന്തു യസ്മിൻ അശുചിത്വേ ജാതേ തൈ ർനിസ്താരോത്സവേ ന ഭോക്തവ്യം, തസ്യ ഭയാദ് യിഹൂദീയാസ്തദ്ഗൃഹം നാവിശൻ|
29 ২৯ এতেকে পীলাতে বাহিৰলৈ গৈ তেওঁলোকক সুধিলে, “তোমালোকে এই মানুহ জনৰ বিপক্ষে কি গোচৰ আনিছা?”
അപരം പീലാതോ ബഹിരാഗത്യ താൻ പൃഷ്ഠവാൻ ഏതസ്യ മനുഷ്യസ്യ കം ദോഷം വദഥ?
30 ৩০ তেওঁলোকে উত্তৰ দি পীলাতক ক’লে, “এই লোক জন দুষ্কৰ্ম্মী নোহোৱা হ’লে, আপোনাৰ হাতত এওঁক শোধাই নিদিলোহেঁতেন।”
തദാ തേ പേത്യവദൻ ദുഷ്കർമ്മകാരിണി ന സതി ഭവതഃ സമീപേ നൈനം സമാർപയിഷ്യാമഃ|
31 ৩১ তেতিয়া পীলাতে তেওঁলোকক ক’লে, “এওঁক লৈ যোৱা তোমালোকৰ বিধানৰ মতে তেওঁৰ সোধ-বিচাৰ কৰা।” ইহুদী সকলে তেওঁক ক’লে, “কাকো প্ৰাণদণ্ড দিবলৈ বিধান অনুসৰি আমাৰ ক্ষমতা নাই।”
തതഃ പീലാതോഽവദദ് യൂയമേനം ഗൃഹീത്വാ സ്വേഷാം വ്യവസ്ഥയാ വിചാരയത| തദാ യിഹൂദീയാഃ പ്രത്യവദൻ കസ്യാപി മനുഷ്യസ്യ പ്രാണദണ്ഡം കർത്തും നാസ്മാകമ് അധികാരോഽസ്തി|
32 ৩২ কিদৰে তেওঁৰ মৃত্যু হব এই বিষয়ে যীচুৱে যি কথা ইঙ্গিত দিছিল, সেই ধৰণৰে মৰিবলৈ এই ইঙ্গিত সিদ্ধ হ’বলৈ এনে হ’ল।
ഏവം സതി യീശുഃ സ്വസ്യ മൃത്യൗ യാം കഥാം കഥിതവാൻ സാ സഫലാഭവത്|
33 ৩৩ এতেকে পীলাতে আকৌ প্ৰিটৰিয়মৰ ভিতৰলৈ সোমাই গৈ, যীচুক সুধিলে “তুমি ইহুদী সকলৰ ৰজা নে?”
തദനന്തരം പീലാതഃ പുനരപി തദ് രാജഗൃഹം ഗത്വാ യീശുമാഹൂയ പൃഷ്ടവാൻ ത്വം കിം യിഹൂദീയാനാം രാജാ?
34 ৩৪ যীচুৱে উত্তৰ দিলে, “তুমি নিজেই এই কথা সুধিছা নে নাইবা অন্য লোকে মোৰ বিষয়ে তোমাক এই কথা সুধিবলৈ ক’লে?”
യീശുഃ പ്രത്യവദത് ത്വമ് ഏതാം കഥാം സ്വതഃ കഥയസി കിമന്യഃ കശ്ചിൻ മയി കഥിതവാൻ?
35 ৩৫ পীলাতে উত্তৰ দিলে, “মই জানো ইহুদী মানুহ? তোমাৰ নিজৰ জাতিৰ লোক আৰু প্ৰধান পুৰোহিত সকলে মোৰ হাতত তোমাক শোধাই দিলে; তুমি কি কর্ম কৰিলা?”
പീലാതോഽവദദ് അഹം കിം യിഹൂദീയഃ? തവ സ്വദേശീയാ വിശേഷതഃ പ്രധാനയാജകാ മമ നികടേ ത്വാം സമാർപയന, ത്വം കിം കൃതവാൻ?
36 ৩৬ যীচুৱে উত্তৰ দিলে, “মোৰ ৰাজ্য এই জগতৰ নহয়; মোৰ ৰাজ্য এই জগতৰ হোৱা হ’লে ইহুদী সকলৰ হাতত যাতে মোক শোধাই দিব নোৱাৰে তাৰ কাৰণে মোৰ সেৱক সকলে মোক ৰক্ষা কৰিবলৈ প্ৰাণপণে যুদ্ধ কৰিলেহেঁতেন; কিন্তু এতিয়া মোৰ ৰাজ্য ইয়াত নহয়।”
യീശുഃ പ്രത്യവദത് മമ രാജ്യമ് ഏതജ്ജഗത്സമ്ബന്ധീയം ന ഭവതി യദി മമ രാജ്യം ജഗത്സമ്ബന്ധീയമ് അഭവിഷ്യത് തർഹി യിഹൂദീയാനാം ഹസ്തേഷു യഥാ സമർപിതോ നാഭവം തദർഥം മമ സേവകാ അയോത്സ്യൻ കിന്തു മമ രാജ്യമ് ഐഹികം ന|
37 ৩৭ তেতিয়া পীলাতে তেওঁক ক’লে, “তেনেহলে তুমি ৰজা নে?” যীচুৱে উত্তৰ দিলে, “মই যে ৰজা হওঁ, ইয়াক তুমিয়েই কৈছা। সত্যতাৰ পক্ষে সাক্ষ্য দিবলৈ মই জন্ম ধৰি এই জগতলৈ আহিলোঁ। যি কোনোৱে এই সত্যৰ পক্ষত আছে, তেওঁলোকে মোৰ কথা শুনে৷”
തദാ പീലാതഃ കഥിതവാൻ, തർഹി ത്വം രാജാ ഭവസി? യീശുഃ പ്രത്യുക്തവാൻ ത്വം സത്യം കഥയസി, രാജാഹം ഭവാമി; സത്യതായാം സാക്ഷ്യം ദാതും ജനിം ഗൃഹീത്വാ ജഗത്യസ്മിൻ അവതീർണവാൻ, തസ്മാത് സത്യധർമ്മപക്ഷപാതിനോ മമ കഥാം ശൃണ്വന്തി|
38 ৩৮ পীলাতে তেওঁক ক’লে, “সত্য নো কি?” এই কথা সুধি তেওঁ পুনৰ বাহিৰত থকা ইহুদী সকলৰ ওচৰলৈ গৈ তেওঁলোকক ক’লে, “মই এই মানুহ জনৰ একো দোষ দেখা পোৱা নাই৷
തദാ സത്യം കിം? ഏതാം കഥാം പഷ്ട്വാ പീലാതഃ പുനരപി ബഹിർഗത്വാ യിഹൂദീയാൻ അഭാഷത, അഹം തസ്യ കമപ്യപരാധം ന പ്രാപ്നോമി|
39 ৩৯ তোমালোকৰ এটা নিয়ম আছে, সেই নিয়ম অনুসাৰে নিস্তাৰ-পৰ্বৰ সময়ত মই তোমালোকলৈ এজনক এৰি দিব লাগে, তোমালোকৰ যদি ইচ্ছা হয়, তেনেহলে মই তোমালোকলৈ ইহুদী সকলৰ ৰজাক এৰি দিম নে?”
നിസ്താരോത്സവസമയേ യുഷ്മാഭിരഭിരുചിത ഏകോ ജനോ മയാ മോചയിതവ്യ ഏഷാ യുഷ്മാകം രീതിരസ്തി, അതഏവ യുഷ്മാകം നികടേ യിഹൂദീയാനാം രാജാനം കിം മോചയാമി, യുഷ്മാകമ് ഇച്ഛാ കാ?
40 ৪০ তেতিয়া তেওঁলোকে আকৌ আটাহ পাৰি ক’লে, “এই মানুহ জনক নহয় কিন্তু বাৰাব্বাক এৰি দিয়ক।” সেই ‘বাৰাব্বা’ এজন ডকাইত আছিল।
തദാ തേ സർവ്വേ രുവന്തോ വ്യാഹരൻ ഏനം മാനുഷം നഹി ബരബ്ബാം മോചയ| കിന്തു സ ബരബ്ബാ ദസ്യുരാസീത്|

< যোহন 18 >