< যোহন 18 >

1 যীচুৱে এইবোৰ কথা কৈ, কিদ্ৰোণ উপত্যকাৰ সিপাৰে য’ত এখন বাগিছা আছিল, সেই ঠাইলৈ তেওঁ শিষ্য সকলৰ সৈতে তালৈ ওলাই গ’ল; আৰু সেই বাগিচাত তেওঁ আৰু তেওঁৰ শিষ্য সকল সোমাল।
ଆକେନ୍ ପାର୍‍ତନା ଆଡାଚେ ଜିସୁ ମେଁନେ ସିସ୍‍ଇଂ ଏତେ କିଦ୍ରୋଣ ଜଲା ଇନୁମେତା ତାର୍ ୱେଆର୍‌କେ । ଆତ୍‌ଅରିଆ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଡୁଗ୍‌ଡି ଲେଃଗେ ବାରି ମେଁ ଆରି ମେଁନେ ସିସ୍‍ଇଂ ଆତ୍‍ଅରିଆ ଗାଆର୍‌କେ ।
2 শত্ৰুৰ হাতত শোধাই দিয়া যিহূদায় সেই ঠাই চিনি পাইছিল; কিয়নো যীচুৱে তেওঁৰ শিষ্য সকলক লগত লৈ বহুত বাৰ সেই ঠাইলৈ গৈছিল।
ମୁଡ଼ି ଜିଉଦା ଆମେକେ ବିରଦ୍ ରେମୁଆଁଇଂନେ ନ୍ତିନ୍ନିଆ ଅପେଃ ବଗେ ମେଁ ଡିଗ୍ ଆତେନ୍‌ ଜାଗା ମ୍ୟାଲେଃଗେ ଡାଗ୍ଲା ଜିସୁ ଗ୍ଲୁଏତର୍‍ ମେଁନେ ସିସ୍‍ଇଂ ଏତେ ଆତେନ୍‌ ଜାଗା ଡାଗ୍ରା ୱେଆର୍‍ଡିଂଗେ ।
3 তেতিয়া যিহূদায় প্ৰধান পুৰোহিত, ফৰীচী সকলৰ বিষয়া আৰু সৈন্যৰ দল এটাৰ সৈতে জোঁৰ, আৰিয়া আৰু অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰ লৈ, সেই ঠাইত উপস্থিত হ’ল।
ତେସା, ଜିଉଦା ମୁଇଙ୍ଗ୍ ମାନ୍ଦା ରମିୟ ସନ୍ୟ ବାରି ମ୍ନା ପୁଜାରି ବାରି ଫାରୁଶୀଇଂ ବେବଗ୍ନେ ମନ୍ଦିର୍‌ନ୍ନିଆ ଉର୍‌ଣ୍ଡ୍ରେଇଂକେ ସାଚେ ଆତ୍‌ଅରିଆ ପିଙ୍ଗ୍‍ଚାଆର୍କେ । ମେଇଂ ଅସ୍ତ୍ରସସ୍ତ୍ର ଆଃବାଲେଆର୍‌ଗେ ।
4 তেতিয়া যীচুৱে, তেওঁৰ প্ৰতি কি ঘটিবলৈ গৈ আছে সেই বিষয়ে আগেয়ে জনাৰ বাবে, তেওঁলোকৰ আগলৈ ওলাই গৈ তেওঁ সুধিলে, “তোমালোকে কোন জনক বিচাৰিছা?”
ମେଁ ଆଡ଼ାତ୍ରା ମେଁନେ ଗଟେଏ ଜିସୁ ସାପା ମ୍ୟାଲେଃଗେ । ତେସା ମେଁ ଡାଗ୍ରା ପାଙ୍ଗ୍‌ଚେ ସାଲ୍ୟାକୁକେ “ପେଇଂ ଆଜାକେ ତୁର୍‌ପେଡିଙ୍ଗ୍‌କେ?”
5 তেওঁলোকে উত্তৰ দিলে, “নাচৰতীয়া যীচুক।” যীচুৱে তেওঁলোকক ক’লে, “ময়েই সেই জন।” তেওঁক শত্ৰুৰ হাতত শোধাই দিয়া যিহূদাও তেওঁলোকৰ সৈতে থিয় হৈ আছিল।
ମେଇଂ ବାସଙ୍ଗ୍‌ ଆର୍‌କେ “ନାଜରିତିୟ ଜିସୁକେ ।” ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ “ନେଙ୍ଗ୍‍ଆ ଆତେନ୍‌ ରେମୁଆଁ ।” ବିସ୍‌ବାସ୍‌ଗାତ୍ ଜିଉଦା ମେଁ ଏତେ ତୁଆଁ ଲେଃଗେ ।
6 যেতিয়া তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “ময়েই সেই জন”, তেতিয়া তেওঁলোক পাছ হুঁহকি আহিল আৰু মাটিত পৰি গ’ল।
“ନେଙ୍ଗ୍ ଆତେନ୍‌ ରେମୁଆଁ” ଡାଗ୍‌ଚେ ଜିସୁ ବାଲିର୍‍ନେ ଦାପ୍ରେ ମେଇଂ ପ୍ଲାପାକା ଗୁଚେଚେ ତୁବଃନ୍ନିଆ ଲଃ ଆର୍‌କେ ।
7 তেতিয়া তেওঁ তেওঁলোকক আকৌ সুধিলে, “তোমালোকে কোন জনক বিচাৰিছা?” তেওঁলোকে ক’লে, “নাচৰতীয়া যীচুক।”
ଜିସୁ ବାର୍‌ମୁଇଂତର୍‍ ସାଲ୍ୟାକୁକେ “ପେଇଂ ଆଜାକେ ତୁର୍‌ପେଡିଙ୍ଗ୍‌କେ?” ମେଇଂ ଉତର୍ ବିକେ । “ନାଜରିତିୟ ଜିସୁକେ ।”
8 যীচুৱে উত্তৰ দিলে, “মই তোমালোকক কৈছোঁ, ময়েই সেই জন; এতেকে যদি মোক বিচাৰিছা, তেনেহলে এওঁলোকক যাবলৈ দিয়া।”
ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ “ନେଙ୍ଗ୍ ବାସଙ୍ଗ୍‌ ଆଡାମ୍ୱକେ ନେଙ୍ଗ୍ ଆତେନ୍‌ ରେମୁଆଁ । ଜଦି ପେଇଂ ଆନେଙ୍ଗ୍‌କେ ତୁର୍‌ପେଡିଙ୍ଗ୍‌କେ ତେଲା ଆକ୍‌ମେଇଂ ଆନ୍‍ତାର୍‍ବି ।
9 তেওঁ আগেয়ে কোৱা কথা সম্পূৰ্ণ হবলৈ এইবোৰ ঘটিল। তেওঁ কৈছিল, “মোক যি সকলক দিলা, তেওঁলোকৰ এজনকো মই হেৰুওৱা নাই।”
ମୁଡ଼ି ରେମୁଆଁଇଂକେ ନାଁ ଆନେଙ୍ଗ୍ ବିନାବକେ ମେଁଇଙ୍ଗ୍‌ନେ ବିତ୍ରେ ମୁଇଂଜାକେ ଡିଗ୍ ନେଙ୍ଗ୍ ନ୍ନାଆରେକେ ଣ୍ଡୁ” ମେଁନେ ଆକେନ୍ ବ୍ନାଲିର୍ ପୁରନ୍‌ ଆଡିଙ୍ଗ୍‌ନ୍‌ସା ମେଁ ଦେକ୍ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ ।
10 ১০ তেতিয়া চিমোন পিতৰৰ, এখন তৰোৱাল আছিল, তেওঁ সেই তৰোৱাল ফাঁকৰ পৰা উলিয়াই, মহা-পুৰোহিতৰ দাসক ঘাপ মাৰি, তাৰ সোঁ কাণ খন কাটি পেলালে। সেই দাসৰ নাম আছিল ‘মল্ক’।
ଶିମୋନ୍ ପିତର୍ ଡାଗ୍ରା ମୁଇଙ୍ଗ୍ କାଣ୍ଡା ଲେଃଗେ । ମେଁ ଆତେନ୍‌ ଜଗ୍‍ ଆତାର୍‌ଚେ ମ୍ନା ପୁଜାରିନେ ଞ୍ଚଙ୍ଗ୍‌ତି ପାକାନେ ନ୍ଲୁଗ୍‍କେ ଗୁଆ ବିକେ । ଆତେନ୍‌ ଦାସ୍‌ନେ ମ୍ନି ମାଲ୍‌ଖ ।
11 ১১ তেতিয়া যীচুৱে পিতৰক ক’লে, “তৰোৱাল ফাকত সুমুৱাই থোৱা; পিতৃয়ে মোক যি দূখৰ পান-পাত্ৰ দিলে, মই তাতে পান নকৰিম নে?”
ଜିସୁ ପିତର୍‌କେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ “କାଣ୍ଡା ବନେ କଲ୍‌ପାନିଆ କାଣ୍ଡା ବ । ନାଁ ମେଃନେ ବାବେ ନାଡିଙ୍ଗ୍‌କେ ଆବା ଇସ୍‌ପର୍ ଆନେଙ୍ଗ୍ ବିବକ୍ନେ ଆକେନ୍ ଦୁକ୍ ବଗେନେ ଙ୍କୁଇବାନ୍‍ ନେଙ୍ଗ୍ ନେଉଗ୍ ଣ୍ଡୁ?”
12 ১২ তেতিয়া সৈন্য দল আৰু তেওঁলোকৰ সেনাপতি আৰু ইহুদী সকলৰ ৰখীয়াবোৰে যীচুক ধৰি বান্ধি,
ଆତ୍‍ ଅରିଆ ରୋମୀୟ ସନ୍ୟଇଂନେ ଦଲ୍‍ ମ୍ନା ସେନାପତି ଆରି ଇହୁଦୀ ଜାଗୁଆଲ୍‍ଇଂ ଜିସୁକେ ସାଚେ ଗାଗ୍ ଆର୍‌କେ ।
13 ১৩ প্ৰথমতে হাননৰ ওচৰলৈ লৈ গ’ল; কিয়নো তেওঁ সেই বছৰত মহা-পুৰোহিত হোৱা কায়াফাৰ শহুৰেক আছিল।
ବାରି ପର୍‍ତୁମ୍‍ ଆମେକେ କୟାଫାନେ ମାମାଡ଼େ ହାନାନ୍ ଡାଗ୍ରା ଡୁଂୱେ ଆର୍‌କେ । ଡାଗ୍ଲା ଆତେନ୍‌ ମୁଆଁନେ ମ୍ନା ପୁଜାରି ଲେଃଗେ ।
14 ১৪ এই কায়াফাই ইহুদী সকলক পৰামৰ্শ দিছিল যে, ‘লোক সকলৰ কাৰণে এজন মানুহ মৰা ভাল’।
ରେମୁଆଁଇଂ ଆତ୍‍ଲା ମୁଇଂଜା ଗୁଏଚେ ମଙ୍ଗଲ୍‍ ଡାଗ୍‌ଚେ ଜିଉଦିଇଂକେ ଜେ ବାସଙ୍ଗ୍‌ ବଗେ କିମେ ଆତେନ୍‌ କୟାଫା ।
15 ১৫ তেতিয়া চিমোন পিতৰ আৰু আন এজন শিষ্য যীচুৰ পাছে পাছে গ’ল। সেই শিষ্যৰ মহা-পুৰোহিতৰ সৈতে চিনাকি থকা বাবে যীচুৰে সৈতে মহা-পুৰোহিতৰ চোতাললৈ সোমাই গ’ল।
ଶିମୋନ ପିତର୍ ଆରି ବାର୍‌ମୁଇଂଜା ସିସ୍‍ ଜିସୁନେ ପ୍ଲାପ୍ଲା ୱେଡିଙ୍ଗ୍‍ଗେ । ଆତେନ୍‌ ସିସ୍‍ ମ୍ନାଃ ପୁଜାରି ଏତେ ସ୍ନାମୁଆଁ ଲେଃଗେ ବାରି ଜିସୁ ଏତେ ମ୍ନା ପୁଜାରି ଡୁଆନେ ପ୍ଲେଡ଼ିଆ ବିତ୍ରେ ଗାକେ ।
16 ১৬ কিন্তু পিতৰ দুৱাৰৰ বাহিৰত থিয় হৈ থাকিল। এই হেতুকে মহা-পুৰোহিতৰ চিনাকি সেই আন শিষ্যই আকৌ বাহিৰলৈ আহি, দুৱৰী মহিলা গৰাকীক কৈ, পিতৰক ভিতৰলৈ আনিলে।
ପିତର୍ ବାଜାର୍‍ନେ ର୍ଣ୍ଣସାଙ୍ଗ୍‍ନ୍ନିଆ ଲେଃୱେଗେ । ବାରି ମୁଇଙ୍ଗ୍ ସିସ୍‍ ମ୍ନାପୁଜାରିନେ ସ୍ନାମୁଁଆଃ ରେମୁଆଁ ଲେଃଗେ, ମେଁ ଆଣ୍ଡେ ପାଙ୍ଗ୍‌ଚେ ର୍ଣ୍ଣସାଙ୍ଗ୍‍ ଡାଗ୍ରା ଲେଃକ୍ନେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଚାକର୍‍ ରାନିକେ ବାସଙ୍ଗ୍‌ଚେ ପିତର୍‌କେ ପ୍ଲେଡ଼ିଆ ବିତ୍ରେ ଡୁଂପାଂଆର୍‌କେ ।
17 ১৭ তাতে সেই দুৱৰী মহিলা গৰাকীয়ে পিতৰক ক’লে, “তুমিও এই মানুহ জনৰ শিষ্য সকলৰ মাজৰ এজন নহয় নে?” তেওঁ ক’লে, “মই নহয়।”
ର୍ଣ୍ଣସାଙ୍ଗ୍‍ ଡାଗ୍ରା ଲେଃକ୍ନେ ଆତେନ୍‌ ଚାକର୍‌ବ‍ଏଃ ପିତର୍‌କେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ “ନାଁ ମେଃନେ ଆତେନ୍‌ ରେମୁଆଁନେ ସିସ୍‍ଇଂ ବିତ୍ରେବାନ୍ ନାଁ ମୁଇଂଜା ଣ୍ଡୁ?” ପିତର୍ ଅବିସ୍‌ବାସ୍‌ ଡିଙ୍ଗ୍‌ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ “ଣ୍ଡୁ ନେଙ୍ଗ୍ ଣ୍ଡୁ ।”
18 ১৮ সেই ঠাইতে দাস আৰু ৰক্ষকবোৰে ঠাণ্ডাৰ কাৰণে জুই জ্বলাইছিল আৰু থিয় হৈ জুই পুৱাই আছিল; পিতৰেও সিহঁতৰ লগত থিয় হৈ জুই পুৱাই আছিল।
ଆତେନ୍‌ ବେଲା ରାସଃ ଡିଂଡିଂଗେ ତେସା ଚାକର୍‌ ବାରି ଜାଗୁଆଲ୍‍ଇଂ ଏଲେଃସନ୍ନିଆ ସୁଆ ଆଡୁଆଚେ ମେଁନେ ପିତୁର୍‍ପାକା ତୁଆଁଚେ ନିଜ୍‍କେ ଉସୁମ୍‍ ଆଡିଂଆର୍‌ଡିଙ୍ଗ୍‌ଗେ । ପିତର୍ ଡିଗ୍ ମେଁ ଡାଗ୍ରା ତୁଆଁ ଲେଃଗେ ।
19 ১৯ তেতিয়া মহা-পুৰোহিতে যীচুক, তেওঁৰ শিষ্য সকলৰ বিষয়ে আৰু শিক্ষাৰ বিষয়ে সুধিলে।
ମ୍ନା ପୁଜାରି ଜିସୁକେ ମେଁନେ ସିକ୍ୟା ଆରି ସିସ୍ଇଂନେ ସାମୁଆଁରେ ପ୍ରସ୍‌ନ ସାଲ୍ୟାକୁକେ ।
20 ২০ যীচুৱে তেওঁক উত্তৰ দি ক’লে, “মই জগতৰ আগত মুকলিকৈ ক’লোঁ; মই নাম-ঘৰত আৰু মন্দিৰত, ইহুদী সকলৰ গোট খোৱা ঠাইত সদায় শিক্ষা দিলোঁ আৰু কেতিয়াও গুপুতে একো কোৱা নাই।
ଜିସୁ ଉତର୍ ବିଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ, “ନେଙ୍ଗ୍ କାଲାଆଃ ଦର୍‌ତନିନ୍ନିଆ ସାପାରେ ଡାଗ୍ରା କୁଲାକୁଲି ବାବ୍‌ରେ ସିକ୍ୟା ବିଃ ମ୍ୱକେ ମନ୍ଦିର୍‍ ଆରି ପାର୍‌ତନା ଡୁଆଇଂନ୍ନିଆ ରେମୁଆଁଇଂ ମୁଇଂତୁଗ୍ ରିସିଙ୍ଗ୍ ଲେଃକେଲା ନେଙ୍ଗ୍ ସାମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍‍ମ୍ୱକେ । ମେଃଡିଗ୍ ସାମୁଆଁ ନେଙ୍ଗ୍ ବୁଃଡିଚେ ନାବାସଙ୍ଗ୍‌କେ ଣ୍ଡୁ ।
21 ২১ আপোনালোকে মোক কিয় সুধি আছে? তেওঁলোকক সোধক যি সকলে মোৰ কথা শুনিলে; তেওঁলোকক মই কি ক’লো, সেই বিষয়ে তেওঁলোকে জানে।”
ଆନେଙ୍ଗ୍ ମେସା ସାଲ୍ୟାକୁ ପେଡିଙ୍ଗ୍‌କେ? ଜାଣ୍ଡେଇଂ ନେଙ୍ଗ୍ ସିକ୍ୟା ଅଁ ଲେଃଆର୍‌କେ; ଆମେଇଂକେ ସାଲ୍ୟାକୁ ନେଙ୍ଗ୍ ମେଃନେ ବାସଙ୍ଗ୍‍ମ୍ୱକେ, ମେଁଇଙ୍ଗ୍‌ନେ ବାନ୍ ପେଦ୍ରିଗ୍ଏ ମେଇଂ ମ୍ୟା ଲେଃଆର୍‌କେ ।”
22 ২২ যীচুৱে এইবোৰ কথা কোৱাত, ওচৰত থিয় হৈ থকা টেকেলাবোৰৰ মাজৰ এজনে যীচুক চৰ মাৰিলে আৰু ক’লে, “এনে ধৰণৰ উত্তৰ মহা-পুৰোহিতক কিয় দিছা?”
ଜିସୁ ଆକେନ୍ ସାମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍‌ନେ ବେଲା ଜାଗୁଆଲ୍‍ଇଂବାନ୍‍ ବିତ୍ରେ ମୁଇଂଜା ଆମେକେ ଚାପ୍‍ଡ଼ା ବଗ୍‍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ, “ନାନେ ଅଃତେନ୍‍ ସାହାସ୍! ମ୍ନା ପୁଜାରିକେ ଦେକ୍ ନାବାସଙ୍ଗ୍‍କେ?”
23 ২৩ যীচুৱে তেওঁক উত্তৰ দিলে, “যদি মই কিবা অন্যায় কথা কৈছোঁ, তেতিয়াহলে অন্যায় কথাৰ প্ৰমাণ দিয়া; কিন্তু যদি মই সঠিক কথা কৈছোঁ, তেনেহলে মোক কিয় মাৰিছা?”
ଜିସୁ ଆମେକେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ “ନେଙ୍ଗ୍ ଜଦି ମେଃଡିଗ୍ ଦଦିଆ ସାମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍‍ମ୍ୱଏ ଆତେନ୍‌ ସାପାରେନେ ସେନୁଗ୍‍ ବାସଙ୍ଗ୍‌ । ଜଦି ନେଙ୍ଗ୍ ସତ୍ ବାସଙ୍ଗମ୍ୱଏ ତେଲା ଆନେଙ୍ଗ୍ ମେଁନ୍‌ସା ବଗ୍‍ପେଡିଙ୍ଗ୍‍?”
24 ২৪ তাৰ পাছত হাননে যীচুক, মহা-পুৰোহিত কায়াফাৰ ওচৰলৈ পঠাই দিলে, যীচুক তেতিয়া বান্ধি থোৱা আছিল।
ଆକେନ୍ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ହାନାନ୍ ଜିସୁକେ ଗାଗ୍‍ବକ୍ନେ ଅବସ୍ତାରେ ମ୍ନା ପୁଜାରି କୟାଫା ଡାଗ୍ରା ବେବିକେ ।
25 ২৫ তাতে চিমোন পিতৰে থিয় হৈ জুই পুৱাই আছিল। তাত থকা মানুহবোৰে তেওঁক সুধিলে, “তুমিও তেওঁৰ শিষ্য সকলৰ মাজৰ এজন নহয় নে?” তেওঁ অস্বীকাৰ কৰি ক’লে, “মই নহয়।”
ପିତର୍ ସୁଆ ଡାଗ୍ରା ତୁଆଁଲେଃକ୍ନେ ବେଲା ଆତ୍‌ଅରିଆ ରିସିଙ୍ଗ୍‌ ଲେକ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂ ଆମେକେ ସାଲ୍ୟାକୁକେ “ନା ମେଃନେ ମେଁନେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ସିସ୍‍ ଣ୍ଡୁ?” ପିତର୍ ଅବିସ୍‌ବାସ୍‌ ଡିଙ୍ଗ୍‌ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ “ଣ୍ଡୁ ନେଙ୍ଗ୍ ଣ୍ଡୁ ।”
26 ২৬ মহা-পুৰোহিতৰ এজন দাসে, যি জনৰ কাণ পিতৰে কাটি পেলাইছিল, তেওঁৰ সমন্ধীয় এজনে ক’লে, “মই তোমাক তেওঁৰ লগত বাগিছাত দেখা নাছিলো নে?”
ପିତର୍ ମ୍ନା ପୁଜାରିନେ ମୁଡ଼ି ଚାକର୍‌ନେ ନ୍ଲୁଗ୍‍ ସିତଗ୍‍ ବଗେ ମେଁନେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ନିଜର୍‍ ରେମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍‍କେ “ଆତେନ୍‌ ଡୁଗ୍‌ଡି ଡାଗ୍ରା ନେଙ୍ଗ୍ ଆନାକେ ମେଁ ଏତେ ନେକେକେ ଡାଗ୍‌ଚେ ବାବେ ନାଡିଙ୍ଗ୍‌କେ?”
27 ২৭ তেতিয়া পিতৰে আকৌ অস্বীকাৰ কৰিলে; আৰু সেই সময়তে তৎক্ষণাত কুকুৰাই ডাক দিলে।
ପିତର୍ ବାରି ମୁଇଂତର୍ ଅବିସ୍‌ବାସ୍‌ ଡିଙ୍ଗ୍‌ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ “ଣ୍ଡୁ” ନେଙ୍ଗ୍ ଣ୍ଡୁ । ଆତେନ୍‌ ଦାପ୍ରେ ଗିସେଙ୍ଗ୍‍ ସକେ ।
28 ২৮ ইয়াৰ পাছত তেওঁলোকে যীচুক কায়াফাৰ ঘৰৰ পৰা প্ৰিটৰিয়মলৈ লৈ গ’ল; তেতিয়া সময় ৰাতিপুৱা আছিল; তেওঁলোকে নিজেই প্ৰিটৰিয়ামৰ ভিতৰত সোমাবলৈ মন নকৰিলে, জানোছা তেওঁলোক অশুচি হৈ পৰে, কিয়নো তেওঁলোকে নিস্তাৰ-পৰ্বৰ ভোজ খাবলৈ আশা কৰি আছিল৷
ମାର୍ତଡ଼େ ଗିସେଙ୍ଗ୍‍ ତେଃସବେଲା ମେଇଙ୍ଗ୍ ଜିସୁକେ କୟାଫାନେ ଡୁଆବାନ୍‍ ଡୁଂୱେଚେ ରୋମୀୟ ରାଜ୍ୟପାଲ୍‍ନେ ବିଚାର୍ ଡୁଆନ୍ନିଆ ଆପିଙ୍ଗ୍‍ଚା ଆର୍‌କେ । ଇହୁଦୀଇଂ ବିଚାର୍ ଡୁଆ ବିତ୍ରେ ଆୱେଆର୍‌କେ ଡାଗ୍ଲା ମେଇଂ ଜେନ୍ତିକି ଆବୁଲେ ମାଡିଙ୍ଗ୍‌ଚେ ଉଦାର୍ ପାଣ୍ଡୁଏନେ ବଜି ପାଲେ ୟାଆର୍‌ଏ ଆତେନ୍‌‌ସା ନିଜେନେ ବିଚାର୍ ଡୁଆନ୍ନିଆ ଆରା ଗାଆର୍‌କେ ଣ୍ଡୁ ।
29 ২৯ এতেকে পীলাতে বাহিৰলৈ গৈ তেওঁলোকক সুধিলে, “তোমালোকে এই মানুহ জনৰ বিপক্ষে কি গোচৰ আনিছা?”
ତେସା ରାଜ୍ୟପାଲ୍‍ ପିଲାତ ତାର୍‌ଚେ ଆମେଇଂକେ ସାଲ୍ୟାକୁକେ “ଏନ୍‌ ରେମୁଆଁନେ ବିରଦ୍‌ରେ ପେନେ ପର୍‌ମାନ୍‌ ମେଃନେ?”
30 ৩০ তেওঁলোকে উত্তৰ দি পীলাতক ক’লে, “এই লোক জন দুষ্কৰ্ম্মী নোহোৱা হ’লে, আপোনাৰ হাতত এওঁক শোধাই নিদিলোহেঁতেন।”
ମେଇଂ ଆମେକେ ଉତର୍ ବିକେ “ଆକେନ୍‍ ରେମୁଆଁ ଜଦି ଅପରାଦି ଡିଙ୍ଗ୍ ଆଲେଃଲା ତେଲା ନେ ଆକ୍‌ମେକେ ନାନେ ନ୍ତିନିଆ ଅପେଃ ନେପାବି ।”
31 ৩১ তেতিয়া পীলাতে তেওঁলোকক ক’লে, “এওঁক লৈ যোৱা তোমালোকৰ বিধানৰ মতে তেওঁৰ সোধ-বিচাৰ কৰা।” ইহুদী সকলে তেওঁক ক’লে, “কাকো প্ৰাণদণ্ড দিবলৈ বিধান অনুসৰি আমাৰ ক্ষমতা নাই।”
ଆତ୍‌ବା ପିଲାତ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ “ତେଲା ଆକ୍‌ମେକେ ଡୁଙ୍ଗ୍‍ୱେଚେ ପେନେ ନିଅମ୍ ଇସାବ୍‌ରେ ବିଚାର୍ ଡିଙ୍ଗ୍‌ପା ।” ମେଇଙ୍ଗ୍ ଉତର୍ ବିକେ “ଆଜାକେ ଡିଗ୍ ଗୁଏଚେ ଡଣ୍ଡ୍ ବିଃନ୍‍ସା ନେନେ ଅଦିକାର୍ ଣ୍ଡୁ ।”
32 ৩২ কিদৰে তেওঁৰ মৃত্যু হব এই বিষয়ে যীচুৱে যি কথা ইঙ্গিত দিছিল, সেই ধৰণৰে মৰিবলৈ এই ইঙ্গিত সিদ্ধ হ’বলৈ এনে হ’ল।
ମେଁ ଡିରକମ୍ ଗୁଏଃଏ ଆକେନ୍‍ ବିସୟ୍‌ରେ ଜିସୁ ମେଁନେ ବାସଙ୍ଗ୍‌ ବଗେ, ଆତେନ୍‌ ପୁରନ୍‌ ଡିଂ ନ୍‌ସାଃ ଆକେନ୍‌ ଗଟେକେ ।
33 ৩৩ এতেকে পীলাতে আকৌ প্ৰিটৰিয়মৰ ভিতৰলৈ সোমাই গৈ, যীচুক সুধিলে “তুমি ইহুদী সকলৰ ৰজা নে?”
ପିଲାତ ବିଚାର୍ ଡୁଆ ବିତ୍ରେ ୱେଚେ ଜିସୁକେ ୱାଚେ ସାଲ୍ୟାକୁକେ “ନା ମେଃନେ ଯିହୁଦୀଇଂନେ ଇଃସାଙ୍ଗ୍‌?”
34 ৩৪ যীচুৱে উত্তৰ দিলে, “তুমি নিজেই এই কথা সুধিছা নে নাইবা অন্য লোকে মোৰ বিষয়ে তোমাক এই কথা সুধিবলৈ ক’লে?”
ଜିସୁ ଉତର୍ ବିକେ “ଆକେନ୍‍ ପ୍ରସ୍‌ନ ନାଁ ନିଜେ ମନ୍ ବିତ୍ରେବାନ୍ ସାଲ୍ୟାକୁ ନାଡିଙ୍ଗ୍‍କେ ଲେଃ ବିନ୍‍ରେ ନେଙ୍ଗ୍ ସମ୍ପର୍କରେ ଆନାକେ ମେଃନେ ବାସଙ୍ଗ୍‌ବକେ?”
35 ৩৫ পীলাতে উত্তৰ দিলে, “মই জানো ইহুদী মানুহ? তোমাৰ নিজৰ জাতিৰ লোক আৰু প্ৰধান পুৰোহিত সকলে মোৰ হাতত তোমাক শোধাই দিলে; তুমি কি কর্ম কৰিলা?”
ପିଲାତ ବାଲିର୍‍କେ “ନାଁ ମେଃନେ ନାବାବେକେ ନେଙ୍ଗ୍ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଇହୁଦୀ? ନାନେ ନିଜର୍ ଜାତି ରେମୁଆଁ ବାରି ମ୍ନାଃପୁଜାରି‍ଇଂ ଆନାକେ ଡୁଙ୍ଗ୍‍ପାଙ୍ଗ୍‍ଚେ ନେଙ୍ଗ୍ ନ୍ତିଡାଗ୍ରା ଅପେଃ ବଆର୍‌କେ । ବାସଙ୍ଗ୍‌, ନାଁ ମେଃନେ ଡିଙ୍ଗ୍‌ନାବ?”
36 ৩৬ যীচুৱে উত্তৰ দিলে, “মোৰ ৰাজ্য এই জগতৰ নহয়; মোৰ ৰাজ্য এই জগতৰ হোৱা হ’লে ইহুদী সকলৰ হাতত যাতে মোক শোধাই দিব নোৱাৰে তাৰ কাৰণে মোৰ সেৱক সকলে মোক ৰক্ষা কৰিবলৈ প্ৰাণপণে যুদ্ধ কৰিলেহেঁতেন; কিন্তু এতিয়া মোৰ ৰাজ্য ইয়াত নহয়।”
ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ, “ନେଙ୍ଗ୍ ରାଇଜ୍ ଆକେନ୍‍ ଜାଗତିକ ଇସାବ୍‌ରେ ଣ୍ଡୁ । ଜଦି ନେଙ୍ଗ୍‌ନେ ରାଇଜ୍ ଜାଗତିକ ଡିଙ୍ଗ୍‌ପାଲେଃ ନେଙ୍ଗ୍‌ନେ ପ୍ଲା ପାଙ୍ଗ୍‌ନେ ରେମୁଆଁଇଂ ନେଙ୍ଗ୍ ପାକା କୁଡ଼େଚେ ଜୁଦ୍‌ ପାଡିଙ୍ଗ୍‍ ଆର୍‌ଏ । ତେଲା ମେଇଂ ଅଃନାଡିଗ୍ ଆନେଙ୍ଗ୍‌କେ ଇହୁଦୀଇଂନେ ନ୍ତିନ୍ନିଆ ଆନ୍ତାର୍ ଆବି ପାଡିଙ୍ଗ୍‍ । ଣ୍ଡୁ ନେଙ୍ଗ୍‌ନେ ରାଇଜ୍ ଆକେନ୍‍ ମଞ୍ଚ୍‌ପୁର୍‌ ଇସାବ୍‌ରେ ଣ୍ଡୁ ।”
37 ৩৭ তেতিয়া পীলাতে তেওঁক ক’লে, “তেনেহলে তুমি ৰজা নে?” যীচুৱে উত্তৰ দিলে, “মই যে ৰজা হওঁ, ইয়াক তুমিয়েই কৈছা। সত্যতাৰ পক্ষে সাক্ষ্য দিবলৈ মই জন্ম ধৰি এই জগতলৈ আহিলোঁ। যি কোনোৱে এই সত্যৰ পক্ষত আছে, তেওঁলোকে মোৰ কথা শুনে৷”
ପିଲାତ ବାରି ସାଲ୍ୟାକୁକେ “ନାଁ ମେଃନେ ସତ୍‍ରେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଇଃସାଙ୍ଗ୍‌?” ଜିସୁ ଉତର୍ ବିକେ “ନାଁ ବାସଙ୍ଗ୍‌ ନାଡିଙ୍ଗ୍‌କେ ନେଙ୍ଗ୍ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଇଃସାଙ୍ଗ୍‌ । ମାତ୍‍ରମ୍‍ ନେଙ୍ଗ୍ ସତ୍ ସାମୁଆଁ ବାଲିର୍ ନ୍‌ସା ପାଙ୍ଗ୍ ନ୍ଲେକେ ଆକେନ୍ ସାମୁଆଁ ସାଚେ ନେଙ୍ଗ୍ ଆକେନ୍ ମଞ୍ଚ୍‌ପୁର୍‌ ଜନମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ ନ୍ଲେକେ । ଜାଣ୍ଡେଇଂ ସତ୍‍ନେ ଗଡ଼େଇଂ ମେଁ ଆଃ ନେଙ୍ଗ୍ ସାମୁଆଁ ଅଁଆର୍‌ଏ ।”
38 ৩৮ পীলাতে তেওঁক ক’লে, “সত্য নো কি?” এই কথা সুধি তেওঁ পুনৰ বাহিৰত থকা ইহুদী সকলৰ ওচৰলৈ গৈ তেওঁলোকক ক’লে, “মই এই মানুহ জনৰ একো দোষ দেখা পোৱা নাই৷
ପିଲାତ ଆମେକେ ସାଲ୍ୟାକୁକେ, “ସତ୍ ମେଁନେ ।” ପିଲାତ ବାଜାର୍‍ ତାର୍‌ଚେ ରେମୁଆଁଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ “ଆମେକେ ଗୁଏଃନେ ଡଣ୍ଡ୍‍ ବିଃନ୍‍ସା ନେଙ୍ଗ୍ ମେଃଡିଗ୍ ଦସ୍‍ ନେବାକେ ଣ୍ଡୁ ।
39 ৩৯ তোমালোকৰ এটা নিয়ম আছে, সেই নিয়ম অনুসাৰে নিস্তাৰ-পৰ্বৰ সময়ত মই তোমালোকলৈ এজনক এৰি দিব লাগে, তোমালোকৰ যদি ইচ্ছা হয়, তেনেহলে মই তোমালোকলৈ ইহুদী সকলৰ ৰজাক এৰি দিম নে?”
ମାତର୍‌ ପେନେ ନିୟମ୍‌ ଇସାବ୍‌ରେ ଉଦାର୍ ପାଣ୍ଡୁଏ କେଲା ନେଙ୍ଗ୍ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ବନ୍ଦିଆକେ କୁଲାସ୍‍ ଆଡିଙ୍ଗ୍ ମ୍ୟାକେ । ଏବେ ଇହୁଦୀଇଂନେ ଇଃସାଙ୍ଗ୍‌କେ ପେନ୍‌ସା ଆନ୍‌ତାର୍‌ ବିଃପା ଏନ୍‌ ମେଁନେ ପେଇଂ ଚାଏଁ ପେଡିଙ୍ଗ୍‌କେ ।”
40 ৪০ তেতিয়া তেওঁলোকে আকৌ আটাহ পাৰি ক’লে, “এই মানুহ জনক নহয় কিন্তু বাৰাব্বাক এৰি দিয়ক।” সেই ‘বাৰাব্বা’ এজন ডকাইত আছিল।
ରେମୁଆଁଇଂ ଅଃଗିଆଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌ଆର୍‌କେ, “ଣ୍ଡୁ ଆମେକେ ଣ୍ଡୁ । ବାରବ୍‍ବାକେ କୁଲାସ୍‍ ଆଡିଙ୍ଗ୍‌ବି । ଆନେକେ ବାର୍‍ବା ଦର୍‌କାର୍!” ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଡଙ୍ଗାରେ ଲେଃଗେ ।

< যোহন 18 >