< পাঁচনি 17 >

1 ইয়াৰ পাছত তেওঁলোক আম্ফিপলি আৰু আপল্লোনিয়া নগৰৰ মাজেদি থিচলনীকি চহৰলৈ গ’ল। তাত ইহুদী সকলৰ এটা নাম-ঘৰ আছিল।
ପାଚେ ହେୱାର୍‌ ଆଂପିପଲି ଆରି ଆପଲନିଆ ହିଜ଼ି ହାଲ୍‌ଜି ତେସ୍‌ଲନିକିତ ୱାତାର୍‌; ହେବେ ଜିହୁଦିର୍‌ତି ର ପାର୍ତାନା ଇଲ୍‌ ମାଚାତ୍‌ ।
2 পৌলে তেওঁৰ নিয়ম অনুযায়ী ইহুদী সকলৰ নাম-ঘৰলৈ গ’ল আৰু একেৰাহে তিনিটা বিশ্রাম-বাৰত তেওঁলোকৰ সৈতে ধৰ্মশাস্ত্ৰৰ পৰা যুক্তিৰে আলোচনা কৰিলে।
ପାଉଲ୍‌ ତା ରିତି ଇସାବ୍ରେ ହେୱାର୍‌ ଲାଗାଂ ହାଚାନ୍‌, ଆରେ ତିନି ଗଟା ଜମ୍‌ନିବାର୍‌ ପାତେକ୍‌ ସାସ୍ତର୍‌ ବଚନ୍‌ ଅଜ଼ି ହେୱାରିଂ ବୁଜାୟ୍‌ କିତାନ୍‌,
3 তেওঁ শাস্ত্ৰীয় বচন মেলি ব্যাখ্যা কৰিলে যে, খ্রীষ্টই দুখভোগ কৰা আৰু মৃত্যুৰ পৰা পুণর্জীৱিত হোৱাৰ প্রয়োজন আছিল। তেওঁ আকৌ ক’লে, “এই যি যীচুক মই আপোনালোকৰ আগত প্রচাৰ কৰিছোঁ, সেই যীচুৱেই হৈছে খ্রীষ্ট।”
ଆରେ, କ୍ରିସ୍ଟତି ଜେ ଦୁକ୍‌ବଗ୍‌ ଆରି ହାତାକାର୍‌ ବିତ୍ରେ ନିଂନାକା ଲଡ଼ା ମାଚାତ୍‌, ଆରେ ହେୱାନ୍‌ ଇମ୍‌ଣି ଜିସୁଙ୍ଗ୍‌ ହେୱାର୍‌ ଲାଗାଂ ସୁଣାୟ୍‌ କିନାନା, ହେୱାନ୍‌ କ୍ରିସ୍ଟ, ଇବେନି ନିର୍ମଲ୍‌ ପାର୍ମାଣ୍‌ ହିତାନ୍‌ ।
4 তাতে কিছুমান ইহুদীয়ে এই কথাত সন্মতি জনাই পৌল আৰু চীলৰ লগত যোগ দিলে। তাৰোপৰি অনেক ঈশ্বৰভক্ত গ্রীক আৰু গণ্য-মান্য মহিলা সকলকে ধৰি এক বৃহৎ দলে তেওঁলোকৰ লগত যোগ দিলে।
ହେବେଣ୍ଡାଂ ହେୱାର୍‌ ବିତ୍ରେ କେତେକ୍‌ ଜାଣ୍‌ ପାର୍ତି କିଜ଼ି ପାଉଲ୍‌ ଆରି ସିଲାତି ଲାହାଙ୍ଗ୍‌ ମେହା ଆତାନ୍‌; ଆରେ, ଜିହୁଦି ପାର୍ତାନା କିନାକାର୍ ଗ୍ରିକ୍‌ତି ବିତ୍ରେ ହେନି ଲକୁ ଆରି ଆଦେକ୍‌ କଗ୍‍ଲେକ୍ ହେୱାର୍‌ ଲାହାଙ୍ଗ୍‌ ମେହାତିକ୍‌ ।
5 কিন্তু বিশ্বাস নকৰা ইহুদী সকলে হিংসা কৰি বজাৰ অঞ্চলৰ পৰা কিছুমান দুষ্ট লোকক মাতি আনি একগোট কৰিলে আৰু নগৰৰ মাজত গণ্ডগোল লগাই দিলে। পৌল আৰু চীলক বিচাৰি মানুহবোৰৰ মাজলৈ নিবৰ বাবে তেওঁলোকে যাচোনৰ ঘৰ আক্রমণ কৰিলে।
ମାତର୍‌ ଜିହୁଦିର୍‌ ଆକାର୍‍ତ ରିସା ଆଜ଼ି ବାଜାର୍ଣ୍ଣି କେତେକ୍‌ ବାନ୍ୟା ମାନାୟାର୍‌ ଲାହାଙ୍ଗ୍‌ ଅଜ଼ି ଲକୁ ଗହ୍‌ଲି କିଜ଼ି ଗାଡ଼୍‌ଦ ଗଣ୍ଡ୍‌ଗଲ୍‌ କିୟ୍‍କିତାର୍, ଆରେ ଜାସୋନତିଂ ଇଞ୍ଜ ମାଡିବହା ଆଜ଼ି ହେୱାରିଂ ମାନାୟାର୍‌ ଲାଗାୟ୍‌ ହପ୍‍ଚି ତାତେଙ୍ଗ୍‌ କାଜିଂ ସେସ୍ଟା କିତାର୍‌ ।
6 কিন্তু তাত তেওঁলোকক নাপাই যাচোন আৰু কোনো কোনো ভাইক টানি আনি চহৰৰ শাসনকর্তাৰ আগলৈ লৈ গ’ল আৰু চিঞৰি কবলৈ ধৰিলে, “যি লোক সকলে সমগ্র পৃথিৱী উলট-পালট কৰিছে, তেওঁলোক এতিয়া ইয়াতো উপস্থিত হৈছে,
ମତର୍‌ ହେୱାରିଂ ଗାଟାୱିତିଲେ ହେୱାର୍‌ ଜାସୋନ ଆରି କେତେକ୍‌ ଟଣ୍ଡାର୍‌ ଗାଡ଼୍‌ନି ସାସନ୍‌କାର୍‌ୟାର୍‌ ଲାଗାୟ୍‌ ଜେଲ୍‍ଜି ତାହି ଗାଜାକାଟ୍‌ତାଂ କୁକ୍‌ଚି ଇଚାର୍‌, “ଇୱାର୍‌ ଇମ୍‌ଣି ମାନାୟାର୍‌ ପୁର୍ତିତିଂ ଉଲ୍‍ଟାପଲ୍‍ଟା କିଜ଼ି ତୁହିତାରେ, ହେୱାର୍‌ ଇବେ ପା ୱାତାର୍ଣ୍ଣା; ହେୱାରିଂ ଜେସନ୍‌ ଇଡ୍‌ତାନ୍ନା ।
7 আৰু যাচোনে তেওঁলোকক আলহী কৰি ৰাখিছে। এই লোক সকলে চীজাৰৰ আজ্ঞা অমান্য কৰি কৈ ফুৰিছে যে, যীচু নামৰ আন এজন ৰজা আছে।”
ଜାସୋନ ହେୱାର୍‌ ଇଲ୍‌ ଇଟ୍‌ତାନ୍ନା । ଜିସୁ ତର୍‌ଦ ଆରେ ରୱାନ୍‌ ରାଜା ମାନାନ୍‌ ଇଞ୍ଜି ଇଞ୍ଜି ଇୱାର୍‌ ୱିଜ଼ାର୍‌ କାଇସର୍‌ତି ବଲ୍‌ ମାନିକିନାରା ।”
8 এইবোৰ কথা শুনি সমবেত জনতা আৰু নগৰৰ শাসনকর্তা সকল উদ্বিগ্ন হৈ পৰিল।
ହେୱାର୍‌ତି ଇ କାତା ୱେନ୍‌ଞ୍ଜି ଲକୁ ସବୁ ଆରି ସାସନ୍‌କାର୍‌ୟାର୍‌ ରିସା ଆଜ଼ି ଗଣ୍ଡ୍‌ଗଲ୍‌ କିତାର୍‌ ।
9 তেওঁলোকে যাচোন আৰু আন লোক সকলৰ পৰা জৰিমনা ললে আৰু জৰিমনা আদায় দিয়াৰ পাছত তেওঁলোকক যাবলৈ এৰি দিলে।
ପାଚେ ହେୱାର୍‌ ଜାସୋନ ଆରି ହେୱାନ୍ତି ହାଂଙ୍ଗ୍‌ୱାର୍‍ତାଂ ଜାମ୍‌ଲି ଅଜ଼ି ହେୱାରିଂ ପିସ୍ତି ହିତାର୍‌ ।
10 ১০ সেই ৰাতিয়েই ভাই সকলে পৌল আৰু চীলক বিৰয়ালৈ পঠাই দিলে। সেই ঠাই পাই তেওঁলোক ইহুদী সকলৰ নাম-ঘৰলৈ গ’ল।
ଆରେ, ଟଣ୍ଡାର୍‌ ଆରି ତଣ୍‌ଦେକ୍‌ ମାଲାୱାଦାଂ ପାଉଲ୍‌ ଆରି ସିଲାଙ୍ଗ୍‌ ନାଣାକାଡ଼୍‍ଦ ବେରିୟାତ ପକ୍‍ଚିହିତାର୍; ହେୱାର୍‌ ହେ ବାହାତ ଏକିସ୍‌ ଜିହୁଦିର୍‌ତି ପାର୍ତାନା ଇଞ୍ଜ ହାଚାର୍‌ ।
11 ১১ থিচলনীকিৰ লোক সকলতকৈ বিৰয়াৰ লোক সকল উদাৰ মনোভাৱাপন্ন আছিল। তেওঁলোকে অতি আগ্রহেৰে বাক্য শুনি গ্রহণ কৰিলে আৰু সত্যতা জানিবলৈ প্রতিদিনে শাস্ত্ৰৰ বাক্য অনুসন্ধান কৰিলে।
ତେସ୍‌ଲନିକିତ ମାନି ଜିହୁଦିର୍‌ତାଂ ଇୱାର୍‌ ହାର୍ଦାକାର୍‌ ମାଚାର୍‌ । ଇୱାର୍‌ ପୁରା ୱାରିତାଂ ବଚନ୍‌ ଇଟ୍‌ତାର୍‌, ଆରେ ଇ ୱିଜ଼ୁ ହାତ୍‌ପା କି ଆକାୟ୍‌, ହେଦାଂ ପୁଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍‌ କାଜିଂ ଦିନ୍‌କେ ସାସ୍ତର୍‌ନି ପର୍‌ସନ୍‌ ଡେକ୍‌ଚି ମାଚାର୍‌ ।
12 ১২ ইয়াৰ ফলত তেওঁলোকৰ মাজৰ অনেকে বিশ্বাস কৰিলে। এই বিশ্বাসী সকলৰ মাজত কেইজনমান প্রভাৱশালী গ্রীক মহিলা আৰু বহুত পুৰুষও আছিল।
ଲାଗିଂ ହେୱାର୍‌ତି ବିତ୍ରେ ଆଦେକ୍‌ ଆରି ଗ୍ରିକ୍‌ତି ବିତ୍ରେ ଆଦେକ୍‌ ମୁସ୍ତିଦାର୍ ତାଡ଼ିକ୍‍ ଆରି ଆଣ୍ଡ୍ରା ହିମ୍‍ଣାଂ ପା ପାର୍ତି କିତାର୍‌ ।
13 ১৩ কিন্তু পৌলে বিৰয়ালৈ আহি ঈশ্বৰৰ বাক্য প্রচাৰ কৰি আছে বুলি শুনিবলৈ পাই থিচলনীকিৰ ইহুদী সকল সেই ঠাইলৈ আহি লোক সকলক উত্তেজিত কৰিলে।
ମାତର୍‌ ଏଚେକାଡ଼୍‌ଦ ତେସ୍‌ଲନିକିୟ ଜିହୁଦିର୍‌ ପୁଚାର୍ ଜେ, ଇସ୍ୱର୍‌ତି ବଚନ୍‌ ପାଉଲ୍‌ତି ହୁଦାଂ ବେରିୟାତ ପା ପର୍‌ଚାର୍‌ ଆନାତା, ହେ ଏଚେକାଡ଼୍‌ଦ ହେୱାର୍‌ ହେ ବାହାତାଂ ପା ୱାଜ଼ି ଲକୁରିଂ ଟିଉଲାୟ୍‌ ଆରି ରିସା କିତାର୍‌ ।
14 ১৪ ভাই সকলে তেতিয়াই পলম নকৰি পৌলক সাগৰৰ তীৰলৈ পঠাই দিলে; কিন্তু চীল আৰু তীমথিয় বিৰয়াতে থাকিল।
ହେବେଣ୍ଡାଂ ଟଣ୍ଡାର୍‌ ମାଲାୱାଦାଂ ପାଉଲ୍‌ତିଂ ହାମ୍‌ଦୁର୍‌ ନିପ ହାନି କାଜିଂ ପକ୍ତାର୍‌, ଆରେ ସିଲା ଆରି ତିମତି ହେ ବେରିଆତ ମାଚାର୍‌ ।
15 ১৫ যি সকল লোকে পৌলক লগত লৈ গৈছিল, তেওঁলোকে তেওঁক আথিনী চহৰলৈ লৈ গ’ল আৰু পৌলক তাতে এৰিলে। পাছত তেওঁলোকে পৌলৰ পৰা চীল আৰু তীমথিয়ৰ কাৰণে এই আদেশলৈ আহিল যে, তেওঁলোকে যেন অতি সোনকালে পৌলৰ লগ লয়।
ମାତର୍‌ ଇମ୍‌ଣାକାର୍‌ ପାଉଲ୍‌ତିଂ ଏତେନ୍‌ସ୍‌ ଅଜ଼ି ହାଚାର୍‌, ହେୱାର୍‌ ତାଙ୍ଗ୍‌ ଏତେନ୍‌ସ୍‌ ପାତେକ୍‌ ତାଇୱାତାର୍‌, ଆରେ ସିଲା ଆରି ତିମତି ଇନେସ୍‌ ବେଗି ତା ଲାଗାୟ୍‌ ୱାନାର୍, ଇ ବଲ୍‌ ଗାଟାଜ଼ି ହେୱାର୍‌ ହାଚାର୍‌ ।
16 ১৬ আথিনী চহৰত পৌলে চীল আৰু তীমথিয়ৰ কাৰণে অপেক্ষাত থাকোতে, সেই চহৰ মূৰ্তিবোৰেৰে পূর্ণ হৈ থকা দেখিলে। তাতে তেওঁৰ অন্তৰ-আত্মা অতি ব্যথিত হৈ উঠিল।
ଏତେନ୍‌ସ୍‌ତ ପାଉଲ୍‌ ହେୱାର୍‌ କାଜିଂ ମାନି ୱେଡ଼ାଲିଂ ହେ ଗାଡ଼୍‌ଦ ପୁତ୍‍ଡ଼ାତ ବାର୍ତି ହୁଡ଼୍‌ଜି ତା ଜିବୁନ୍‌ତ ରିସା ଆଜ଼ି ନିଂତାନ୍‌ ।
17 ১৭ সেয়ে তেওঁ ইহুদী আৰু ঈশ্বৰক উপাসনা কৰা গ্রীক সকলৰ লগত নাম-ঘৰত যুক্তিৰে আলোচনা কৰিলে। বজাৰ অঞ্চলতো প্রতিদিনে লগ পোৱা লোক সকলৰ লগত আলোচনা কৰিলে।
ଲାଗିଂ ହେୱାନ୍‌ ପାର୍ତାନା ଇଞ୍ଜ ଜିହୁଦିର୍‌ ଲାହାଂ ଇସ୍ୱର୍‌ତି ପାର୍ତାନା କିନାକାନ୍‌ ପାର୍ତିକିୱି ଜିହୁଦି ଲାହାଂ ଇ ବିସ୍ରେ ସବୁ ନାଞ୍ଜିଙ୍ଗ୍‌ କାତା ବାର୍ତା କିଦେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାର୍‌ । ବସ୍ତି ବାଜାର୍ ଚକ୍‍ତି ବାହାକାଂ ବୁଲାଚାଲା ଆଜ଼ି ମାନି ପାତିଦିନ୍ ଇମ୍‌ଣାକାର୍‌ ହୁଦାଂ ହୁଡ଼୍‍କା ଆଜ଼ି ମାଚାର୍, ହେୱାରିଂ ଉପ୍‌ଦେସ୍‌ ହିଜ଼ି ମାଚାନ୍ ।
18 ১৮ তাতে ইপিকূৰী আৰু স্তোয়িকী দর্শন-শাস্ত্রৰ দার্শনিক কেইজনমানে পৌলৰ লগত তর্ক-যুদ্ধত লিপ্ত হ’ল। কিছুমানে ক’লে, “এই জনে বকবকাই কি কবলৈ বিচাৰিছে?” আন কোনোবাই ক’লে, “ই দেখিছোঁ কোনোবা বিদেশী দেৱতাবোৰৰ কথা প্রচাৰ কৰিছে।” কাৰণ পৌলে যীচু আৰু তেওঁৰ পুনৰুত্থানৰ বিষয়ে কৈ আছিল।
ହେବେଣ୍ଡାଂ “ଏପିକୁରିୟ ଆରି ସ୍ତୟିକ” କେତେକ୍‌ ହୁଡ଼୍‍ନାକାର୍‍ ପା ତା ହୁଦାଂ କାତାବାର୍ତା କିଦେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାର୍‌, ଆରେ ଇନେର୍‌ ଇନେର୍‌ ଇଚାର୍‌, “ଇ କାଡ଼୍‌ଦେ ଇନାକା ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍‌ ଇଚା କିନାନା?” ଆରେ ଇନେର୍‌ ଇନେର୍‌ ଇଚାର୍‌, ହେୱାନ୍‌ ପୁଦାଙ୍ଗ୍‌ତି ବିସ୍ରେ ପର୍‌ଚାର୍‌ କିନାକାନ୍‌ ଲାକେ ପୁନ୍ୟାନାତା । ଇନାକିଦେଂକି ହେୱାନ୍‌ ଜିସୁ ଆରି ଆରେ ନିଂନାକା ବିସ୍ରେନି ନେକ୍ରିକାବୁର୍‌ ପର୍‌ଚାର୍‌ କିଜ଼ି ମାଚାନ୍ ହେୱାର୍‌ ଇଦାଂ ଇଚାର୍‌
19 ১৯ তেওঁলোকে পৌলক ধৰি আৰেয়পাগৰ সভালৈ নি সুধিলে, “আপুনি এই যি নতুন শিক্ষা দিছে, সেইটো কি, সেই বিষয়ে আমি জনিব পাৰোঁ নে?
ପାଚେ ହେୱାର୍‌ ପାଉଲ୍‌ତିଂ ଆରିୟପାଗତ ଗାଜା ସବାତ ଅସି ହାଲ୍‍ଜି ଇଚାର୍‌, ଇଦାଂ ଜେ ପୁନି ହିକ୍ୟା “ଏନ୍‌ ହିନାୟା, ହେଦାଂ ଇନାକା ଇଞ୍ଜି ଆପେଂ ପୁଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍‌ ଆଡ୍‌ନାପ୍‌ କି?
20 ২০ কিয়নো আপুনি কিছুমান অদ্ভুত কথা আমাক শুনাইছে। গতিকে এই কথাবোৰৰ অর্থ কি, সেই বিষয়ে আমি জানিব বিচাৰো।”
ଇନାକିଦେଂକି ଏନ୍‌ କେତେକ୍‌ କାବା ବିସ୍ରେ ମାଂ କିତୁଲ୍‍ତ ପୁନି କିତ୍‍ତାୟ୍‍ନା, ଲାଗିଂ, ଇ ୱିଜ଼ୁ କାତାନି ଅରତ୍‌ ଇନାକା, ଆପେଂ ହେଦାଂ ପୁଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍‌ ଇଚା କିନାପା!”
21 ২১ আথিনীৰ লোক সকলে আৰু তাত থকা বিদেশী সকলেও মাত্র কিছুমান নিত্য নতুন বিষয় লৈ আলোচনা কৰি বা শুনি আজৰি সময় কটায়।
ଆତିନିୟ ଲକୁ ୱିଜ଼ାର୍ ଆରି ହେବେ ବାହାକିନି ବିଦେସିର୍ କେବଲ୍‌ ଇମ୍‌ଣାକା ପୁନି କାତା ଇନାକା ଆରି ୱେନାକା ପିସ୍ତି ଆରେ ଇନାକାତ ବେସି ସମୁ ବିତାୟ୍‌ କିୱାଦାଂ ମାଚାର୍‌ ।
22 ২২ তেতিয়া পৌলে আৰেয়পাগৰ সভাৰ মাজত থিয় হৈ ক’লে, “হে আথিনীৰ জনগণ, মই দেখিছোঁ যে আপোনালোক সকলো ক্ষেত্রতে অতিশয় ধর্মপ্ৰাণ মানুহ।
ଇବେଣ୍ଡାଂ ପାଉଲ୍‌ ଆରିୟପାଗନି ମାଦ୍‍ଣି ବାହାତ ନିଲ୍‌ଚି ଇଚାନ୍‌, “ଆତିନିୟ ଲଗୁ, ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ଜେ ୱିଜ଼ୁ ବିସ୍ରେ ଗାଜା ଦେବି ଲବାୟ୍‌ କିନାଦେରା, ଇଦାଂ ଆନ୍‌ ହୁଡ଼୍‍ନାଙ୍ଗା ।”
23 ২৩ কিয়নো মই ঘূৰি ফুৰোতে আৰু আপোনালোকে উপাসনা কৰা বস্তুবোৰ লক্ষ্য কৰোঁতে, ‘অবিদিত ঈশ্বৰলৈ বেদি’ বুলি লিখা এটা বেদি দেখা পালোঁ। এতেকে আপোনালোকে নাজানি যি জনৰ উপাসনা কৰিছে, তেওঁৰ সম্বন্ধে মই আপোনালোকৰ ওচৰত প্রচাৰ কৰিছোঁ।
ଇନାକିଦେଂକି ଆନ୍‌ ବୁଲାନି ସମୁତ ମି ପୁଜାକିତି ୱିଜ଼ୁ ଦିନିସ୍‌ ହୁଡ଼ୁ ହୁଡ଼ୁ ର ଗାର୍‌ଣି ପା ହୁଡ଼୍‌ତାଂ, ଇମ୍‌ଣି ଜପି ଇ କାତା ଲେକା ଆତାତ୍‌ନ୍ନା, “ପୁନ୍‍ୱିତି ଇସ୍ୱର୍‌ତି ଉଦେସ୍‌ତ ପେନ୍‍କୁତି କାଜିଂ! ଲାଗିଂ, ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ପୁନ୍‌ୱାଦାଂ ଇନେରିଙ୍ଗ୍‌ ପୁଜା କିନାଦେରା, ଆନ୍‌ ତାଙ୍ଗ୍‌ ମି ଲାଗାୟ୍‌ ପର୍‌ଚାର୍‌ କିନାଙ୍ଗା ।”
24 ২৪ ঈশ্বৰ, যি জন পৃথিৱী আৰু তাত থকা সকলো বস্তুৰ সৃষ্টিকর্তা, তেওঁ স্বৰ্গ আৰু পৃথিৱীৰ গৰাকী। তেওঁ মনুষ্যৰ হাতেৰে সজা মন্দিৰত নিবাস নকৰে।
ଇମ୍‌ଣି ଇସ୍ୱର୍‌ ପୁର୍ତିତ ଆରି ତାରେନ୍‍ନିକା ୱିଜ଼ୁ ଆଡ଼୍‌ମାଡ଼୍‌ ଉବ୍‌ଜାଣ୍‌ କିତାନ୍‌ନ୍ନା, ହେୱାନ୍‌ ବାଦାଡ଼୍‌ତ ଆରି ପୁର୍ତିନି ମାପ୍ରୁ ଆତିଲେ କେଇରଚ୍‌ଚି ମନ୍ଦିର୍‌ତ ବାହା କିଉନ୍‌,
25 ২৫ মনুষ্যৰ হাতৰ সেৱা কার্য তেওঁৰ প্রয়োজন নাই। তেওঁৰতো একোৰে অভাৱ নাই কাৰণ তেওঁ নিজেই সকলোকে জীৱন, নিশ্বাস আৰু আন সকলো দিয়ে।
କି ହେୱାର୍‌ତି ଇମ୍‌ଣାକା ଅବାବ୍‌ ମାଚିଲେ ମାନାୟ୍‌ କେଇ ହୁଦାଂ ଉଜ୍‌ କିଜ଼ି ହେୱାନ୍‌ ହେବା କିୟା ଆଉନ୍‌, ଲାଗିଂ ହେୱାନ୍‌ ନିଜେ ୱିଜ଼ାରିଂ ଜିବୁନ୍‌ନି, ନେନ୍‍ଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଆରି ୱିଜ଼ୁ ଆଡ଼୍‌ମାଡ଼୍‌ ଦାନ୍‌ କିଦ୍‌ନାନ୍‌ ।
26 ২৬ এজন মানুহৰ পৰা ঈশ্বৰে সমগ্র মানৱ জাতি সৃষ্টি কৰিলে যাতে তেওঁলোকে গোটেই পৃথিৱীতে বসবাস কৰিব পাৰে। ঈশ্বৰে, মানুহে বসবাস কৰি থাকিব পৰা ঠাইৰ সীমা আৰু নির্দ্ধাৰিত কাল ঠিক কৰিলে।
ରୱାନ୍‌ ମାନାୟ୍‌ତାଂ ହେୱାନ୍‌ ନାର୍‌ ଜାତିତିଂ ଉବ୍‌ଜାୟ୍‌ କିତାନ୍‌ନା ଆରି ତା କାତାଂ ହେୱାର୍‌ ପୁର୍ତିନି ବିନ୍‌ ବିନ୍‌ ବାହାତ ବାହା କିନାରା ଆଗେ ଇସ୍ୱର୍‌ ବାଚି କିତାନ୍‌ନ୍ନା ।
27 ২৭ সেয়ে, মানুহে ঈশ্বৰক বিচাৰিব লাগে আৰু বিচাৰি যেন শেষত তেওঁক লগ পায়। আচলতে, তেওঁ আমাৰ কাৰো পৰা দূৰৈত নাই।
ହେୱାର୍‌ତି ଉଦେସ୍‌ ମାଚାତ୍‌, ୱିଜ଼ାର୍‌ ଇନେସ୍‌ ହେୱାର୍‌ତି ଦାସ୍‌ଜ଼ି ପାୟାନାର୍‌ । ମାତର୍‌ ହାତ୍‌ପା ଇସ୍ୱର୍‌ ଇନେର୍‌ତାଂ ଦେହା ଆକାୟ୍‌ ।
28 ২৮ কিয়নো আমি তেওঁতে জীয়াই আছোঁ, চলা-ফুৰা কৰিছোঁ আৰু আছোঁ, যেনেকৈ আপোনালোকৰ কবি সকলৰ এজনে কৈছে, ‘কাৰণ আমিও তেওঁৰ সন্তান।’
ଇନାକିଦେଂକି “ହେୱାନ୍ତି ତାକେ ମା ପ୍ଡେନ୍, ହାନାକା ଆରି ଜିଜ଼ି ମାନାକା ।” ଇନେସ୍‌ ମା ଜାର୍‌ କେର୍ଣ୍ଣାକାର୍ତି ବିତ୍ରେ ପା କେତେକ୍‍ ଜାଣ୍‍ ଇଚାର୍ଣ୍ଣା, “ଇନାକିଦେଂକି ଆପେଂ ପା ହେୱାନ୍ତି ଲାତ୍ରା ।”
29 ২৯ আমি যদি ঈশ্বৰৰ সন্তান হওঁ, তেনেহলে মানুহৰ শিল্পকলা আৰু চিন্তাৰে সজা সোণ, ৰূপ বা পাথৰৰ মূর্তিৰ দৰে ঈশ্বৰৰ ঐশ্বৰিকতাক আমি কল্পনা কৰিব নালাগে।
ୱାଟିଙ୍ଗ୍‌, ଆପେଂ ଇସ୍ୱର୍‌ତି ଲାତ୍ରା ଆତିଲେ ଇସ୍ୱର୍‌ତି ଚିନ୍‌ ଲାକେ ମାନାୟ୍‌ ରଚ୍‍ନାକାନ୍‍ ଆରି ହାନ୍ଦାୟ୍‍ କିନାକାନ୍ ଇସାପ୍ରେ ବଲତ୍କାର୍‌ କିଜ଼ି ହନା କି ରୁପା କି କାଲ୍‌ ଲାକେ ବାବିକିନାକା ମା ଲଡ଼ା ଆକାୟ୍‌ ।
30 ৩০ এই কাৰণতে, মানুহৰ অজ্ঞানতাৰ এনে কালছোৱাক ঈশ্বৰে ক্ষমাৰ চকুৰে চাইছে কিন্তু এতিয়া তেওঁ সকলো ঠাইতে আটাই মানুহক মন-পালটন কৰিবলৈ আজ্ঞা দিছে।
ମାନାୟାର୍‌ ଇସ୍ୱର୍‌ତିଂ ପୁନ୍‌ୱି ୱେଡ଼ାଲିଂ ହେୱାନ୍‌ ଦସ୍‌ ଆହ୍‍ୱାଦାଂ ମାଚାନ୍‌, ମାତର୍‌ ନଙ୍ଗ୍‌ ହେୱାନ୍‌ ସବୁତିଂ ୱିଜ଼ାକାରିଂ ହେୱାରିଂ ପାପ୍‌ ହାଜ଼ିତାଂ ମାନ୍‌ବାଦ୍‌ଲାୟ୍‌ କିଦେଙ୍ଗ୍‌ ବଲ୍‌ ହିନାଙ୍ଗା ।
31 ৩১ কিয়নো তেওঁ এনে এটা দিন নিৰূপণ কৰিছে যে, সেইদিনা তেওঁ মনোনীত কৰা লোক জনৰ দ্বাৰাই গোটেই পৃথিৱীক ধাৰ্মিকতাত সোধ-বিচাৰ কৰিব। ঈশ্বৰে সেই লোকক মৃতবোৰৰ মাজৰ পৰা তুলি সকলোৰে আগত তেওঁৰ প্রমাণ দিলে।
ଇନାକିଦେଂକି ଇମ୍‍ଣି ନାଜିଂ ହେୱାନ୍‌ ଜାର୍‌ କିତି ମୁଣିକାର୍‍ ହୁଦାଂ ଦାର୍ମିନି ପୁର୍ତିନି ବିଚାର୍‌ କାମାୟ୍‌ କିନାନ୍‌, ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ର ନାଜିଂ ତିର୍‌ କିତାନ୍‌ନ୍ନା, ଆରେ ହେଦେଲିଂ ହାକିତାକେଣ୍ତାଙ୍ଗ୍ ବିତ୍ରେ ନିକ୍‍ତାନ୍ନା ଇ ବିସ୍ରେ ୱିଜ଼ାର୍ତି ଲାଗେ ଜାଣାୟ୍‌ କିତାନ୍ନା ।
32 ৩২ আথিনীৰ লোক সকলে যেতিয়া মৃত সকলৰ পুনৰুত্থানৰ কথা শুনিলে, কেইজনমানে পৌলক ঠাট্টা-মস্কৰা কৰিবলৈ ধৰিলে; কিন্তু আন কোনো কোনোৱে ক’লে, “এই বিষয়ে আমি আকৌ এবাৰ আপোনাৰ পৰা শুনিম।”
ହାତାକାର୍‌ ଆରେ ନିଂନାକା କାତା ୱେନ୍‌ଞ୍ଜି ଇନେର୍‌ ଇନେର୍‌ ଗ୍ଡାଇଦେଂ ଲାଗାତାର୍‌ ଆରେ ଇନେର୍‌ ଇନେର୍‌ ଇଚାର୍‌, ଆପେଂ ଆରେ ରଗ “ମିତାଙ୍ଗ୍ ଇ ବିସ୍ରେ ୱେନାସ୍ ।”
33 ৩৩ ইয়াৰ পাছত পৌলে তেওঁলোকক এৰি গুছি গ’ল।
ଇ ବାନି ପାଉଲ୍‌ ହେୱାର୍‌ ବିତ୍ରେତାଂ ହସି ହାଚାନ୍‌ ।
34 ৩৪ কিন্তু কেইজনমানে আহি পৌলক লগ ধৰিলে আৰু বিশ্বাস কৰিলে। সেই বিশ্বাসী সকলৰ মাজত আৰেয়পাগৰ সদস্য দিয়নুচিয়, দামাৰী নামৰ এগৰাকী মহিলা আৰু তেওঁলোকৰ লগত আন কেইজনমান আছিল।
ମାତର୍‌ ଇନେର୍‌ ଇନେର୍‌ ଲକୁ ତା ପାକ୍ୟା ଆଜ଼ି ପାର୍ତି କିତାର୍‌; ହେୱାର୍‌ତି ବିତ୍ରେ ଏରିୟପାଗିୟ ଦିୟନୁସିୟ, ସବାନି ରୱାନ୍‌ ଦାମାରି ତର୍‌ନି ରଞ୍ଜେଲ୍‌ ତାଡ଼ି ଆରି ହେୱାର୍‌ ହୁଦାଂ ଆରେ କେତେକ୍‌ ଲକୁ ମାଚାର୍‌ ।

< পাঁচনি 17 >