< পাঁচনি 14 >

1 পাছত পৌল আৰু বার্ণব্বাই ইকনিয় নগৰত সোমাই, দুয়ো একেলগে ইহুদী সকলৰ নাম-ঘৰলৈ গ’ল। তাত তেওঁলোকে এনেকৈ কথা ক’লে যে, ইহুদী আৰু গ্রীক সকলৰ বহুলোকে বিশ্বাস কৰিলে।
ତୌ ଦ୍ୱୌ ଜନୌ ଯୁଗପଦ୍ ଇକନିଯନଗରସ୍ଥଯିହୂଦୀଯାନାଂ ଭଜନଭୱନଂ ଗତ୍ୱା ଯଥା ବହୱୋ ଯିହୂଦୀଯା ଅନ୍ୟଦେଶୀଯଲୋକାଶ୍ଚ ୱ୍ୟଶ୍ୱସନ୍ ତାଦୃଶୀଂ କଥାଂ କଥିତୱନ୍ତୌ|
2 কিন্তু অবিশ্বাসী ইহুদী সকলে অনা-ইহুদী সকলক উচটাই তেওঁলোকৰ মনবোৰ বিশ্বাসী ভাই সকলৰ অহিতে বিষময় কৰি তুলিলে।
କିନ୍ତୁ ୱିଶ୍ୱାସହୀନା ଯିହୂଦୀଯା ଅନ୍ୟଦେଶୀଯଲୋକାନ୍ କୁପ୍ରୱୃତ୍ତିଂ ଗ୍ରାହଯିତ୍ୱା ଭ୍ରାତୃଗଣଂ ପ୍ରତି ତେଷାଂ ୱୈରଂ ଜନିତୱନ୍ତଃ|
3 সেয়ে, পৌল আৰু বার্ণব্বাই প্রভুত থাকি, সাহসেৰে প্রচাৰ কৰি সেই নগৰতে বেছ কিছুদিন থাকিল। প্রভুৱে তেওঁলোকৰ মাধ্যমেদি অদ্ভুত লক্ষণ আৰু পৰাক্ৰম কাৰ্য কৰি, তেওঁৰ অনুগ্রহৰ বাক্যৰ সাক্ষ্য দিলে।
ଅତଃ ସ୍ୱାନୁଗ୍ରହକଥାଯାଃ ପ୍ରମାଣଂ ଦତ୍ୱା ତଯୋ ର୍ହସ୍ତୈ ର୍ବହୁଲକ୍ଷଣମ୍ ଅଦ୍ଭୁତକର୍ମ୍ମ ଚ ପ୍ରାକାଶଯଦ୍ ଯଃ ପ୍ରଭୁସ୍ତସ୍ୟ କଥା ଅକ୍ଷୋଭେନ ପ୍ରଚାର୍ୟ୍ୟ ତୌ ତତ୍ର ବହୁଦିନାନି ସମୱାତିଷ୍ଠେତାଂ|
4 তাতে নগৰৰ লোক সকলৰ মাজত দুটা দল হ’ল; এটা দলে ইহুদী সকলৰ আৰু আনটো দলে পাঁচনি সকলৰ পক্ষ ললে।
କିନ୍ତୁ କିଯନ୍ତୋ ଲୋକା ଯିହୂଦୀଯାନାଂ ସପକ୍ଷାଃ କିଯନ୍ତୋ ଲୋକାଃ ପ୍ରେରିତାନାଂ ସପକ୍ଷା ଜାତାଃ, ଅତୋ ନାଗରିକଜନନିୱହମଧ୍ୟେ ଭିନ୍ନୱାକ୍ୟତ୍ୱମ୍ ଅଭୱତ୍|
5 পাছত অনা-ইহুদী আৰু ইহুদী সকলে নিজৰ অধিকাৰী সকলৰ সৈতে লগ হৈ পৌল আৰু বার্ণব্বাক অপমান কৰিবলৈ আৰু শিল দলিয়াই মাৰিবলৈ ষড়যন্ত্র কৰিলে।
ଅନ୍ୟଦେଶୀଯା ଯିହୂଦୀଯାସ୍ତେଷାମ୍ ଅଧିପତଯଶ୍ଚ ଦୌରାତ୍ମ୍ୟଂ କୁତ୍ୱା ତୌ ପ୍ରସ୍ତରୈରାହନ୍ତୁମ୍ ଉଦ୍ୟତାଃ|
6 কিন্তু পৌল আৰু বার্ণব্বাই এই বিষয়ে জানিবলৈ পোৱাত লুকায়নিয়া দেশৰ লুস্ত্ৰা ও দর্বী নগৰ আৰু তাৰ ওচৰ-পাজৰৰ অঞ্চললৈ পলাই গ’ল।
ତୌ ତଦ୍ୱାର୍ତ୍ତାଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ପଲାଯିତ୍ୱା ଲୁକାଯନିଯାଦେଶସ୍ୟାନ୍ତର୍ୱ୍ୱର୍ତ୍ତିଲୁସ୍ତ୍ରାଦର୍ବ୍ବୋ
7 তেওঁলোকে সেই ঠাইবোৰতো শুভবার্তা প্রচাৰ কৰিলে।
ତତ୍ସମୀପସ୍ଥଦେଶଞ୍ଚ ଗତ୍ୱା ତତ୍ର ସୁସଂୱାଦଂ ପ୍ରଚାରଯତାଂ|
8 লুস্ত্ৰা নগৰত ভৰিত বল নোহোৱা, কেতিয়াও খোজ নকঢ়া ওপজাৰে পৰা খোৰা লোক এজন বহি আছিল আৰু
ତତ୍ରୋଭଯପାଦଯୋଶ୍ଚଲନଶକ୍ତିହୀନୋ ଜନ୍ମାରଭ୍ୟ ଖଞ୍ଜଃ କଦାପି ଗମନଂ ନାକରୋତ୍ ଏତାଦୃଶ ଏକୋ ମାନୁଷୋ ଲୁସ୍ତ୍ରାନଗର ଉପୱିଶ୍ୟ ପୌଲସ୍ୟ କଥାଂ ଶ୍ରୁତୱାନ୍|
9 তেওঁ পৌলৰ কথাবোৰ শুনি আছিল। পৌলে তেওঁৰ ফালে একেথৰে চাই দেখিলে যে লোক জনৰ সুস্থ হবৰ বাবে বিশ্বাস আছে।
ଏତସ୍ମିନ୍ ସମଯେ ପୌଲସ୍ତମ୍ପ୍ରତି ଦୃଷ୍ଟିଂ କୃତ୍ୱା ତସ୍ୟ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟେ ୱିଶ୍ୱାସଂ ୱିଦିତ୍ୱା ପ୍ରୋଚ୍ଚୈଃ କଥିତୱାନ୍
10 ১০ পৌলে তেতিয়া বৰ মাতেৰে লোক জনক ক’লে, “তুমি তোমাৰ দুই ভৰিত ভৰ দি থিয় হোৱা।” তাতে মানুহ জন লাফ মাৰি উঠিল আৰু খোজকাঢ়ি ফুৰিবলৈ ধৰিলে।
ପଦ୍ଭ୍ୟାମୁତ୍ତିଷ୍ଠନ୍ ଋଜୁ ର୍ଭୱ| ତତଃ ସ ଉଲ୍ଲମ୍ଫଂ କୃତ୍ୱା ଗମନାଗମନେ କୁତୱାନ୍|
11 ১১ পৌলে কৰা এই কার্য যেতিয়া লোক সকলে দেখা পালে, তেওঁলোকে লুকায়নিয়া ভাষাত উচ্চস্বৰে কবলৈ ধৰিলে, “মানুহৰ ৰূপ লৈ দেৱতাবোৰ আমাৰ মাজত অৱতীর্ণ হৈছে।”
ତଦା ଲୋକାଃ ପୌଲସ୍ୟ ତତ୍ କାର୍ୟ୍ୟଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ଲୁକାଯନୀଯଭାଷଯା ପ୍ରୋଚ୍ଚୈଃ କଥାମେତାଂ କଥିତୱନ୍ତଃ, ଦେୱା ମନୁଷ୍ୟରୂପଂ ଧୃତ୍ୱାସ୍ମାକଂ ସମୀପମ୍ ଅୱାରୋହନ୍|
12 ১২ তেওঁলোকে বার্ণব্বাক “জীউছ” আৰু পৌল যিহেতু প্রধান বক্তা আছিল, সেয়েহে তেওঁক “হেৰমেনাচ” বুলি কবলৈ ধৰিলে।
ତେ ବର୍ଣବ୍ବାଂ ଯୂପିତରମ୍ ଅୱଦନ୍ ପୌଲଶ୍ଚ ମୁଖ୍ୟୋ ୱକ୍ତା ତସ୍ମାତ୍ ତଂ ମର୍କୁରିଯମ୍ ଅୱଦନ୍|
13 ১৩ নগৰৰ ঠিক বাহিৰতে জীউছৰ যি মন্দিৰ আছিল, তাৰ পুৰোহিতে কেইটামান ষাঁড় গৰু আৰু ফুলৰ মালা লৈ নগৰৰ দুৱাৰমুখলৈ আহিল; পুৰোহিত আৰু মানুহবোৰে সেইবোৰৰ বলি উৎসর্গ কৰিবলৈ বিচাৰিলে।
ତସ୍ୟ ନଗରସ୍ୟ ସମ୍ମୁଖେ ସ୍ଥାପିତସ୍ୟ ଯୂପିତରୱିଗ୍ରହସ୍ୟ ଯାଜକୋ ୱୃଷାନ୍ ପୁଷ୍ପମାଲାଶ୍ଚ ଦ୍ୱାରସମୀପମ୍ ଆନୀଯ ଲୋକୈଃ ସର୍ଦ୍ଧଂ ତାୱୁଦ୍ଦିଶ୍ୟ ସମୁତ୍ସୃଜ୍ୟ ଦାତୁମ୍ ଉଦ୍ୟତଃ|
14 ১৪ কিন্তু পাঁচনি বার্ণব্বা আৰু পৌলে যেতিয়া এই কথা শুনিলে, তেতিয়া তেওঁলোকে নিজৰ পোছাক ফালি দৌৰি বাহিৰলৈ গৈ লোক সকলক উদ্দেশ্য কৰি চিঞৰি চিঞৰি ক’লে,
ତଦ୍ୱାର୍ତ୍ତାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ବର୍ଣବ୍ବାପୌଲୌ ସ୍ୱୀଯୱସ୍ତ୍ରାଣି ଛିତ୍ୱା ଲୋକାନାଂ ମଧ୍ୟଂ ୱେଗେନ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ପ୍ରୋଚ୍ଚୈଃ କଥିତୱନ୍ତୌ,
15 ১৫ “ৰাইজ সকল, আপোনালোকে কিয় এইবোৰ কৰিছে? আমিও আপোনালোকৰ দৰে সকলো অনুভৱ কৰিব পৰা সাধাৰণ মানুহ। আমি আপোনালোকক শুভবার্তা শুনাবলৈ আহিছোঁ। এই অসাৰ বিষয়বোৰ ত্যাগ কৰি, যি জন ঈশ্বৰে স্বৰ্গ, পৃথিৱী, সমুদ্র আৰু তাৰ মাজত থকা সকলোকে স্রজন কৰিলে, সেই জনা জীৱিত ঈশ্বৰলৈ আপোনালোক ঘূৰিব আহিব লাগে।
ହେ ମହେଚ୍ଛାଃ କୁତ ଏତାଦୃଶଂ କର୍ମ୍ମ କୁରୁଥ? ଆୱାମପି ଯୁଷ୍ମାଦୃଶୌ ସୁଖଦୁଃଖଭୋଗିନୌ ମନୁଷ୍ୟୌ, ଯୁଯମ୍ ଏତାଃ ସର୍ୱ୍ୱା ୱୃଥାକଲ୍ପନାଃ ପରିତ୍ୟଜ୍ୟ ଯଥା ଗଗଣୱସୁନ୍ଧରାଜଲନିଧୀନାଂ ତନ୍ମଧ୍ୟସ୍ଥାନାଂ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଞ୍ଚ ସ୍ରଷ୍ଟାରମମରମ୍ ଈଶ୍ୱରଂ ପ୍ରତି ପରାୱର୍ତ୍ତଧ୍ୱେ ତଦର୍ଥମ୍ ଆୱାଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସନ୍ନିଧୌ ସୁସଂୱାଦଂ ପ୍ରଚାରଯାୱଃ|
16 ১৬ অতীতত তেওঁ সকলো জাতিক নিজৰ ইচ্ছানুসাৰে চলিবলৈ দিছিল।
ସ ଈଶ୍ୱରଃ ପୂର୍ୱ୍ୱକାଲେ ସର୍ୱ୍ୱଦେଶୀଯଲୋକାନ୍ ସ୍ୱସ୍ୱମାର୍ଗେ ଚଲିତୁମନୁମତିଂ ଦତ୍ତୱାନ୍,
17 ১৭ কিন্তু তথাপি তেওঁ নিজৰ বিষয়ে প্রমাণ নিদিয়াকৈ নাথাকিল। তেওঁ সকলোৰে মঙ্গল কৰে। তেওঁ আকাশৰ পৰা বৰষুণ আৰু বিভিন্ন ঋতুত শস্য দিয়ে। তেওঁ আপোনালোকলৈ আহাৰ যোগায় আৰু আপোনালোকৰ হৃদয় আনন্দেৰে পূর্ণ কৰে।”
ତଥାପି ଆକାଶାତ୍ ତୋଯୱର୍ଷଣେନ ନାନାପ୍ରକାରଶସ୍ୟୋତ୍ପତ୍ୟା ଚ ଯୁଷ୍ମାକଂ ହିତୈଷୀ ସନ୍ ଭକ୍ଷ୍ୟୈରାନନଦେନ ଚ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଅନ୍ତଃକରଣାନି ତର୍ପଯନ୍ ତାନି ଦାନାନି ନିଜସାକ୍ଷିସ୍ୱରୂପାଣି ସ୍ଥପିତୱାନ୍|
18 ১৮ এইবোৰ কথা কৈ পৌল আৰু বার্ণব্বাই তেওঁলোকৰ উদ্দেশ্যে বলি উৎসর্গ কৰাৰ পৰা লোক সকলক কোনো মতেহে বাধা দি ৰাখিলে।
କିନ୍ତୁ ତାଦୃଶାଯାଂ କଥାଯାଂ କଥିତାଯାମପି ତଯୋଃ ସମୀପ ଉତ୍ସର୍ଜନାତ୍ ଲୋକନିୱହଂ ପ୍ରାଯେଣ ନିୱର୍ତ୍ତଯିତୁଂ ନାଶକ୍ନୁତାମ୍|
19 ১৯ ইয়াৰ পাছত আন্তিয়খিয়া আৰু ইকনিয়ৰ পৰা কেইজনমান ইহুদী লোক আহি তাত থকা লোক সকলক প্রৰোচিত কৰাত মানুহবোৰে পৌললৈ শিল দলিয়ালে আৰু পাছত তেওঁ মৰিল বুলি ভাবি তেওঁক নগৰৰ বাহিৰলৈ চোঁচৰাই লৈ গ’ল।
ଆନ୍ତିଯଖିଯା-ଇକନିଯନଗରାଭ୍ୟାଂ କତିପଯଯିହୂଦୀଯଲୋକା ଆଗତ୍ୟ ଲୋକାନ୍ ପ୍ରାୱର୍ତ୍ତଯନ୍ତ ତସ୍ମାତ୍ ତୈ ପୌଲଂ ପ୍ରସ୍ତରୈରାଘ୍ନନ୍ ତେନ ସ ମୃତ ଇତି ୱିଜ୍ଞାଯ ନଗରସ୍ୟ ବହିସ୍ତମ୍ ଆକୃଷ୍ୟ ନୀତୱନ୍ତଃ|
20 ২০ কিন্তু শিষ্য সকল আহি তেওঁক আগুৰি ধৰি থিয় হ’ল আৰু তাৰ পাছত তেওঁ উঠি পুনৰ নগৰলৈ গ’ল। পিছদিনা পৌল, বার্ণব্বাৰে সৈতে দর্বী নগৰলৈ গ’ল।
କିନ୍ତୁ ଶିଷ୍ୟଗଣେ ତସ୍ୟ ଚତୁର୍ଦିଶି ତିଷ୍ଠତି ସତି ସ ସ୍ୱଯମ୍ ଉତ୍ଥାଯ ପୁନରପି ନଗରମଧ୍ୟଂ ପ୍ରାୱିଶତ୍ ତତ୍ପରେଽହନି ବର୍ଣବ୍ବାସହିତୋ ଦର୍ବ୍ବୀନଗରଂ ଗତୱାନ୍|
21 ২১ সেই নগৰত তেওঁলোকে শুভবার্তা প্রচাৰ কৰিলে আৰু বহু লোক যীচুৰ শিষ্য হ’ল। পুনৰ তেওঁলোক লুস্ত্ৰা, ইকনিয় আৰু আন্তিয়খিয়ালৈ উলটি গ’ল।
ତତ୍ର ସୁସଂୱାଦଂ ପ୍ରଚାର୍ୟ୍ୟ ବହୁଲୋକାନ୍ ଶିଷ୍ୟାନ୍ କୃତ୍ୱା ତୌ ଲୁସ୍ତ୍ରାମ୍ ଇକନିଯମ୍ ଆନ୍ତିଯଖିଯାଞ୍ଚ ପରାୱୃତ୍ୟ ଗତୌ|
22 ২২ তাত তেওঁলোকে শিষ্য সকলৰ মনোবল শক্তিশালী কৰিলে আৰু বিশ্বাস অটুট ৰাখিবলৈ উৎসাহ যোগালে। তেওঁলোকে শিষ্য সকলক ক’লে যে, “অনেক দুখভোগৰ মাজেদি আমি ঈশ্বৰৰ ৰাজ্যত প্রৱেশ কৰিব লাগিব।”
ବହୁଦୁଃଖାନି ଭୁକ୍ତ୍ୱାପୀଶ୍ୱରରାଜ୍ୟଂ ପ୍ରୱେଷ୍ଟୱ୍ୟମ୍ ଇତି କାରଣାଦ୍ ଧର୍ମ୍ମମାର୍ଗେ ସ୍ଥାତୁଂ ୱିନଯଂ କୃତ୍ୱା ଶିଷ୍ୟଗଣସ୍ୟ ମନଃସ୍ଥୈର୍ୟ୍ୟମ୍ ଅକୁରୁତାଂ|
23 ২৩ পৌল আৰু বার্ণব্বাই প্ৰাৰ্থনা আৰু উপবাসেৰে সৈতে প্রত্যেকটো বিশ্বাসী মণ্ডলীত শিষ্য সকলৰ কাৰণে পৰিচাৰক সকলক মনোনীত কৰিলে আৰু যি জন প্রভুত তেওঁলোকে বিশ্বাস স্থাপন কৰিলে, তেওঁৰ হাতত তেওঁলোকক সঁপি দিলে।
ମଣ୍ଡଲୀନାଂ ପ୍ରାଚୀନୱର୍ଗାନ୍ ନିଯୁଜ୍ୟ ପ୍ରାର୍ଥନୋପୱାସୌ କୃତ୍ୱା ଯତ୍ପ୍ରଭୌ ତେ ୱ୍ୟଶ୍ୱସନ୍ ତସ୍ୟ ହସ୍ତେ ତାନ୍ ସମର୍ପ୍ୟ
24 ২৪ ইয়াৰ পাছত তেওঁলোক পিচিদিয়া প্রদেশৰ মাজেদি পাম্ফুলিয়ালৈ আহিল।
ପିସିଦିଯାମଧ୍ୟେନ ପାମ୍ଫୁଲିଯାଦେଶଂ ଗତୱନ୍ତୌ|
25 ২৫ তেওঁলোকে পৰ্গাত বাক্য প্রচাৰ কৰি আত্তালিয়ালৈ গ’ল।
ପଶ୍ଚାତ୍ ପର୍ଗାନଗରଂ ଗତ୍ୱା ସୁସଂୱାଦଂ ପ୍ରଚାର୍ୟ୍ୟ ଅତ୍ତାଲିଯାନଗରଂ ପ୍ରସ୍ଥିତୱନ୍ତୌ|
26 ২৬ তাৰ পৰা পৌল আৰু বার্ণব্বাই জাহাজেৰে আন্তিয়খিয়ালৈ আহিল। যি কার্য তেওঁলোকে এতিয়া সম্পূর্ণ কৰিলে, সেই কার্যৰ কাৰণে এই নগৰতে তেওঁলোকক ঈশ্বৰৰ অনুগ্রহলৈ সমর্পিত কৰা হৈছিল।
ତସ୍ମାତ୍ ସମୁଦ୍ରପଥେନ ଗତ୍ୱା ତାଭ୍ୟାଂ ଯତ୍ କର୍ମ୍ମ ସମ୍ପନ୍ନଂ ତତ୍କର୍ମ୍ମ ସାଧଯିତୁଂ ଯନ୍ନଗରେ ଦଯାଲୋରୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ହସ୍ତେ ସମର୍ପିତୌ ଜାତୌ ତଦ୍ ଆନ୍ତିଯଖିଯାନଗରଂ ଗତୱନ୍ତା|
27 ২৭ আন্তিয়খিয়া পোৱাৰ পাছত তেওঁলোকে মণ্ডলীৰ বিশ্বাসী সকলক একত্রিত কৰিলে। ঈশ্বৰে তেওঁলোকলৈ যি যি কৰিলে আৰু কেনেকৈ তেওঁ অনা-ইহুদী সকললৈ বিশ্বাসৰ দুৱাৰ মুকলি কৰি দিলে, সেই সকলো কথা বিৱৰি ক’লে।
ତତ୍ରୋପସ୍ଥାଯ ତନ୍ନଗରସ୍ଥମଣ୍ଡଲୀଂ ସଂଗୃହ୍ୟ ସ୍ୱାଭ୍ୟାମ ଈଶ୍ୱରୋ ଯଦ୍ୟତ୍ କର୍ମ୍ମକରୋତ୍ ତଥା ଯେନ ପ୍ରକାରେଣ ଭିନ୍ନଦେଶୀଯଲୋକାନ୍ ପ୍ରତି ୱିଶ୍ୱାସରୂପଦ୍ୱାରମ୍ ଅମୋଚଯଦ୍ ଏତାନ୍ ସର୍ୱ୍ୱୱୃତ୍ତାନ୍ତାନ୍ ତାନ୍ ଜ୍ଞାପିତୱନ୍ତୌ|
28 ২৮ তাৰ পাছত পৌল আৰু বার্ণব্বা শিষ্য সকলৰ সৈতে সেই ঠাইত ভালেমান দিনলৈ থাকিল।
ତତସ୍ତୌ ଶିର୍ୟ୍ୟୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ତତ୍ର ବହୁଦିନାନି ନ୍ୟୱସତାମ୍|

< পাঁচনি 14 >