< ՏԻՏՈՍ 2 >

1 Իսկ դուն խօսէ՛ ինչ որ կը պատշաճի ողջամիտ վարդապետութեան:
ਯਥਾਰ੍ਥਸ੍ਯੋਪਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਤ੍ਵਯਾ ਕਥ੍ਯਨ੍ਤਾਂ
2 Տարեցները թող ըլլան զգաստ, պատկառելի, խոհեմ, եւ ողջամիտ՝ հաւատքով, սիրով ու համբերութեամբ:
ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤਃ ਪ੍ਰਾਚੀਨਲੋਕਾ ਯਥਾ ਪ੍ਰਬੁੱਧਾ ਧੀਰਾ ਵਿਨੀਤਾ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇ ਪ੍ਰੇਮ੍ਨਿ ਸਹਿਸ਼਼੍ਣੁਤਾਯਾਞ੍ਚ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾ ਭਵੇਯੁਸ੍ਤਦ੍ਵਤ੍
3 Տարեց կիներն ալ թող վարուին այնպէս՝ ինչպէս կը վայլէ սրբութեան, եւ ըլլան ո՛չ չարախօս, ո՛չ գինեմոլ, հապա՝ բարի բաներ սորվեցնող.
ਪ੍ਰਾਚੀਨਯੋਸ਼਼ਿਤੋ(ਅ)ਪਿ ਯਥਾ ਧਰ੍ੰਮਯੋਗ੍ਯਮ੍ ਆਚਾਰੰ ਕੁਰ੍ੱਯੁਃ ਪਰਨਿਨ੍ਦਕਾ ਬਹੁਮਦ੍ਯਪਾਨਸ੍ਯ ਨਿਘ੍ਨਾਸ਼੍ਚ ਨ ਭਵੇਯੁਃ
4 որպէսզի սորվեցնեն դեռահասակ կիներուն՝ սիրել իրենց ամուսինները, սիրել իրենց զաւակները,
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੁਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਾਕਾਰਿਣ੍ਯਃ ਸਤ੍ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯੰ ਯਤ੍ ਨ ਨਿਨ੍ਦ੍ਯੇਤ ਤਦਰ੍ਥੰ ਯੁਵਤੀਃ ਸੁਸ਼ੀਲਤਾਮ੍ ਅਰ੍ਥਤਃ ਪਤਿਸ੍ਨੇਹਮ੍ ਅਪਤ੍ਯਸ੍ਨੇਹੰ
5 եւ ըլլալ խոհեմ, մաքրակենցաղ, տնաշէն, բարեգործ, իրենց ամուսիններուն հպատակ, որ Աստուծոյ խօսքը չհայհոյուի:
ਵਿਨੀਤਿੰ ਸ਼ੁਚਿਤ੍ਵੰ ਗ੍ਰੁʼਹਿਣੀਤ੍ਵੰ ਸੌਜਨ੍ਯੰ ਸ੍ਵਾਮਿਨਿਘ੍ਨਞ੍ਚਾਦਿਸ਼ੇਯੁਸ੍ਤਥਾ ਤ੍ਵਯਾ ਕਥ੍ਯਤਾਂ|
6 Նոյնպէս յորդորէ՛ երիտասարդները որ ըլլան խոհեմ:
ਤਦ੍ਵਦ੍ ਯੂਨੋ(ਅ)ਪਿ ਵਿਨੀਤਯੇ ਪ੍ਰਬੋਧਯ|
7 Ամէն բանի մէջ դուն քեզ ցոյց տուր իբր տիպար՝ բարի գործերու. վարդապետութեան մէջ՝ ցոյց տուր անեղծութիւն, պատկառանք,
ਤ੍ਵਞ੍ਚ ਸਰ੍ੱਵਵਿਸ਼਼ਯੇ ਸ੍ਵੰ ਸਤ੍ਕਰ੍ੰਮਣਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤੰ ਦਰ੍ਸ਼ਯ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਾਯਾਞ੍ਚਾਵਿਕ੍ਰੁʼਤਤ੍ਵੰ ਧੀਰਤਾਂ ਯਥਾਰ੍ਥੰ
8 ողջամիտ եւ անպարսաւելի խօսք, որպէսզի հակառակողը ամչնայ՝ մեր մասին չարախօսելիք ոչինչ ունենալով:
ਨਿਰ੍ੱਦੋਸ਼਼ਞ੍ਚ ਵਾਕ੍ਯੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯ ਤੇਨ ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਅਪਵਾਦਸ੍ਯ ਕਿਮਪਿ ਛਿਦ੍ਰੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਤ੍ਰਪਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
9 Յորդորէ՛ ստրուկները՝ որ հպատակին իրենց տէրերուն ու հաճելի ըլլան անոնց՝ ամէն բանի մէջ. չհակաճառեն,
ਦਾਸਾਸ਼੍ਚ ਯਤ੍ ਸ੍ਵਪ੍ਰਭੂਨਾਂ ਨਿਘ੍ਨਾਃ ਸਰ੍ੱਵਵਿਸ਼਼ਯੇ ਤੁਸ਼਼੍ਟਿਜਨਕਾਸ਼੍ਚ ਭਵੇਯੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁੱਤਰੰ ਨ ਕੁਰ੍ੱਯੁਃ
10 չխորեն, հապա բոլորովին բարի հաւատարմութիւն ցոյց տան, որպէսզի զարդարեն մեր Փրկիչ Աստուծոյ վարդապետութիւնը՝ ամէն բանի մէջ:
ਕਿਮਪਿ ਨਾਪਹਰੇਯੁਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪੂਰ੍ਣਾਂ ਸੁਵਿਸ਼੍ਵਸ੍ਤਤਾਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯੇਯੁਰਿਤਿ ਤਾਨ੍ ਆਦਿਸ਼| ਯਤ ਏਵਮ੍ਪ੍ਰਕਾਰੇਣਾਸ੍ਮਕੰ ਤ੍ਰਾਤੁਰੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਾ ਸਰ੍ੱਵਵਿਸ਼਼ਯੇ ਤੈ ਰ੍ਭੂਸ਼਼ਿਤਵ੍ਯਾ|
11 Քանի որ Աստուծոյ փրկարար շնորհքը երեւցաւ բոլոր մարդոց,
ਯਤੋ ਹੇਤੋਸ੍ਤ੍ਰਾਣਾਜਨਕ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਨੁਗ੍ਰਹਃ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਮਾਨਵਾਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਦਿਤਵਾਨ੍
12 կրթելով մեզ՝ որ ուրանանք ամբարշտութիւնն ու աշխարհային ցանկութիւնները, եւ ապրինք խոհեմութեամբ, արդարութեամբ ու բարեպաշտութեամբ՝ այս ներկայ աշխարհին մէջ, (aiōn g165)
ਸ ਚਾਸ੍ਮਾਨ੍ ਇਦੰ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ ਯਦ੍ ਵਯਮ੍ ਅਧਰ੍ੰਮੰ ਸਾਂਸਾਰਿਕਾਭਿਲਾਸ਼਼ਾਂਸ਼੍ਚਾਨਙ੍ਗੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਵਿਨੀਤਤ੍ਵੇਨ ਨ੍ਯਾਯੇਨੇਸ਼੍ਵਰਭਕ੍ਤ੍ਯਾ ਚੇਹਲੋਕੇ ਆਯੁ ਰ੍ਯਾਪਯਾਮਃ, (aiōn g165)
13 սպասելով այն երանելի յոյսին եւ մեծ Աստուծոյ ու մեր Փրկիչ Յիսուս Քրիստոսի փառքին երեւումին:
ਪਰਮਸੁਖਸ੍ਯਾਸ਼ਾਮ੍ ਅਰ੍ਥਤੋ (ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਮਹਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਤ੍ਰਾਣਕਰ੍ੱਤੁ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਪ੍ਰਭਾਵਸ੍ਯੋਦਯੰ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਸ਼਼ਾਮਹੇ|
14 Ան ընծայեց ինքզինք մեզի համար, որպէսզի ազատագրէ մեզ ամէն անօրէնութենէ, եւ մաքրելով՝ ընէ իր սեփական ժողովուրդը, նախանձախնդիր բարի գործերու:
ਯਤਃ ਸ ਯਥਾਸ੍ਮਾਨ੍ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਧਰ੍ੰਮਾਤ੍ ਮੋਚਯਿਤ੍ਵਾ ਨਿਜਾਧਿਕਾਰਸ੍ਵਰੂਪੰ ਸਤ੍ਕਰ੍ੰਮਸੂਤ੍ਸੁਕਮ੍ ਏਕੰ ਪ੍ਰਜਾਵਰ੍ਗੰ ਪਾਵਯੇਤ੍ ਤਦਰ੍ਥਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਆਤ੍ਮਦਾਨੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
15 Ըսէ՛ այս բաները, յորդորէ՛ ու կշտամբէ՛ ամբողջ հեղինակութեամբ: Ո՛չ մէկը թող արհամարհէ քեզ:
ਏਤਾਨਿ ਭਾਸ਼਼ਸ੍ਵ ਪੂਰ੍ਣਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯੇਨ ਚਾਦਿਸ਼ ਪ੍ਰਬੋਧਯ ਚ, ਕੋ(ਅ)ਪਿ ਤ੍ਵਾਂ ਨਾਵਮਨ੍ਯਤਾਂ|

< ՏԻՏՈՍ 2 >