ՏԻՏՈՍ 2

1 Իսկ դուն խօսէ՛ ինչ որ կը պատշաճի ողջամիտ վարդապետութեան:

BUT speak thou the things which become sound doctrine:

2 Տարեցները թող ըլլան զգաստ, պատկառելի, խոհեմ, եւ ողջամիտ՝ հաւատքով, սիրով ու համբերութեամբ:

that the elder men be sober, grave, discreet, sound in faith, in love, in patience.

3 Տարեց կիներն ալ թող վարուին այնպէս՝ ինչպէս կը վայլէ սրբութեան, եւ ըլլան ո՛չ չարախօս, ո՛չ գինեմոլ, հապա՝ բարի բաներ սորվեցնող.

That the elder women also be sacredly becoming in their behaviour, not slanderers, not enslaved by much wine, teachers of propriety;

4 որպէսզի սորվեցնեն դեռահասակ կիներուն՝ սիրել իրենց ամուսինները, սիրել իրենց զաւակները,

that they instruct the young women to be discreet, to love their husbands, to love their children,

5 եւ ըլլալ խոհեմ, մաքրակենցաղ, տնաշէն, բարեգործ, իրենց ամուսիններուն հպատակ, որ Աստուծոյ խօսքը չհայհոյուի:

to be sober, domestic, good, obedient to their own husbands, that the word of God be not ill reported of.

6 Նոյնպէս յորդորէ՛ երիտասարդները որ ըլլան խոհեմ:

The younger men in like manner exhort to be sober minded.

7 Ամէն բանի մէջ դուն քեզ ցոյց տուր իբր տիպար՝ բարի գործերու. վարդապետութեան մէջ՝ ցոյց տուր անեղծութիւն, պատկառանք,

In all things approving thyself as a pattern of good works: in thy teaching, shewing integrity, gravity, incorruptibility,

8 ողջամիտ եւ անպարսաւելի խօսք, որպէսզի հակառակողը ամչնայ՝ մեր մասին չարախօսելիք ոչինչ ունենալով:

sound discourse, incapable of confutation; that he who is in opposition may be confounded, having nothing faulty to say of you.

9 Յորդորէ՛ ստրուկները՝ որ հպատակին իրենց տէրերուն ու հաճելի ըլլան անոնց՝ ամէն բանի մէջ. չհակաճառեն,

Let servants be subject to their own masters, in all things to be agreeable to them; not contradicting;

10 չխորեն, հապա բոլորովին բարի հաւատարմութիւն ցոյց տան, որպէսզի զարդարեն մեր Փրկիչ Աստուծոյ վարդապետութիւնը՝ ամէն բանի մէջ:

not embezzling their property, but demonstrating all good fidelity; that they may adorn the doctrine of God our Saviour in all things.

11 Քանի որ Աստուծոյ փրկարար շնորհքը երեւցաւ բոլոր մարդոց,

For the grace of God which leads to salvation hath appeared unto all men,

12 կրթելով մեզ՝ որ ուրանանք ամբարշտութիւնն ու աշխարհային ցանկութիւնները, եւ ապրինք խոհեմութեամբ, արդարութեամբ ու բարեպաշտութեամբ՝ այս ներկայ աշխարհին մէջ, (aiōn g165)

instructing us, that denying ungodliness and worldly affections, we should live soberly and righteously, and godly in the present day; (aiōn g165)

13 սպասելով այն երանելի յոյսին եւ մեծ Աստուծոյ ու մեր Փրկիչ Յիսուս Քրիստոսի փառքին երեւումին:

expecting the blessed hope, and glorious appearing of our great God and Saviour Jesus Christ;

14 Ան ընծայեց ինքզինք մեզի համար, որպէսզի ազատագրէ մեզ ամէն անօրէնութենէ, եւ մաքրելով՝ ընէ իր սեփական ժողովուրդը, նախանձախնդիր բարի գործերու:

who gave himself for us, that he might redeem us from all iniquity, and purify to himself a peculiar people, zealous of good works.

15 Ըսէ՛ այս բաները, յորդորէ՛ ու կշտամբէ՛ ամբողջ հեղինակութեամբ: Ո՛չ մէկը թող արհամարհէ քեզ:

These things speak and enjoin, and reprove with all authority. Let no man despise thee.