ՀՌՈՎՄԱՅԵՑԻՍ 9
1 Ճշմարտութիւնը կ՚ըսեմ Քրիստոսով ու չեմ ստեր, (իմ խղճմտանքս ալ կը վկայէ ինծի Սուրբ Հոգիով, )
Спун адевэрул ын Христос, ну минт; куӂетул меу, луминат де Духул Сфынт, ымь есте мартор
2 թէ մեծ տրտմութիւն ունիմ, եւ սիրտիս մէջ՝ յարատեւ ցաւ:
кэ симт о маре ынтристаре ши ам о дурере некурматэ ын инимэ.
3 Քանի որ կ՚ըղձայի ես ինքս նզովուած ըլլալ Քրիստոսէ, իմ եղբայրներուս՝ մարմինի կողմէն ազգականներուս համար,
Кэч апроапе сэ дореск сэ фиу еу ынсумь анатема, деспэрцит де Христос, пентру фраций мей, руделе меле трупешть.
4 որոնք Իսրայելացի են: Անո՛նցն են որդեգրութիւնը, փառքը, ուխտերը, օրէնսդրութիւնը, պաշտամունքն ու խոստումները:
Ей сунт исраелиць, ау ынфиеря, слава, легэминтеле, даря Леӂий, служба думнезеяскэ, фэгэдуинцеле,
5 Իրե՛նցն են նախահայրերը. իրենցմէ՛ ալ մարմինի կողմէն եկաւ Քրիստոս, որ բոլորին վրայ է, յաւիտեան օրհնեա՜լ Աստուած: Ամէն: (aiōn g165)
патриархий, ши дин ей а ешит, дупэ труп, Христосул, каре есте май пресус де тоате лукруриле, Думнезеу бинекувынтат ын вечь. Амин! (aiōn g165)
6 Բայց Աստուծոյ խօսքը ապարդիւն նկատուելու չէ. քանի որ բոլոր Իսրայէլէ եղողները Իսրայելացի չեն,
Дар ачаста ну ынсямнэ кэ а рэмас фэрэ путере Кувынтул луй Думнезеу. Кэч ну тоць чей че се кобоарэ дин Исраел сунт Исраел
7 ո՛չ ալ բոլորը զաւակներ են՝ քանի որ Աբրահամի զարմն են. հապա ըսուեցաւ. «Իսահակի՛ անունով պիտի կոչուի քու զարմդ»:
ши, мэкар кэ сунт сэмынца луй Авраам, ну тоць сунт копиий луй Авраам, чи есте скрис: „Ын Исаак вей авя о сэмынцэ, каре-ць ва пурта нумеле.”
8 Այսինքն անոնք որ մարմինի զաւակներն են՝ Աստուծոյ զաւակները չեն. հապա խոստումի՛ն զաւակները զարմ կը սեպուին:
Ачаста ынсямнэ кэ ну копиий трупешть сунт копий ай луй Думнезеу, чи копиий фэгэдуинцей сунт сокотиць ка сэмынцэ.
9 Որովհետեւ խոստումին խօսքը սա՛ էր. «Այս ատեն պիտի գամ, ու Սառա որդի մը պիտի ունենայ»:
Кэч кувынтул ачеста есте о фэгэдуинцэ: „Пе время ачаста Мэ вой ынтоарче, ши Сара ва авя ун фиу.”
10 Եւ ո՛չ միայն այդ, այլ նաեւ երբ Ռեբեկա յղացաւ մէկէն՝ մեր Իսահակ հօրմէն,
Ба май мулт; тот аша а фост ку Ребека. Еа а зэмислит дой ӂемень нумай де ла пэринтеле ностру Исаак.
11 (քանի որ զաւակները դեռ չծնած, ո՛չ ալ որեւէ բարիք կամ չարիք գործած, որպէսզի Աստուծոյ առաջադրութիւնը հաստատ մնայ՝ ընտրութեան համաձայն,
Кэч, мэкар кэ чей дой ӂемень ну се нэскусерэ ынкэ ши ну фэкусерэ нич бине, нич рэу – ка сэ рэмынэ ын пичоаре хотэрыря май динаинте а луй Думнезеу, прин каре се фэчя о алеӂере, ну прин фапте, чи прин Чел че кямэ –,
12 այսինքն ո՛չ թէ գործերէն ըլլայ, հապա անկէ՛ որ կանչեց, ) անոր ըսուեցաւ.
с-а зис Ребекэй: „Чел май маре ва фи роб челуй май мик”,
13 «Երէցը պիտի ծառայէ կրտսերին», ինչպէս գրուած է. «Յակո՛բը սիրեցի, իսկ Եսաւը ատեցի»:
дупэ кум есте скрис: „Пе Иаков л-ам юбит, яр пе Есау л-ам урыт.”
14 Ուրեմն ի՞նչ ըսենք. միթէ Աստուծոյ քով անիրաւութի՞ւն կայ: Ամե՛նեւին:
Деч че вом зиче? Ну кумва есте недрептате ын Думнезеу? Ничдекум!
15 Որովհետեւ ան Մովսէսի կ՚ըսէ. «Անո՛ր որ պիտի ողորմիմ՝ կ՚ողորմիմ, եւ անո՛ր վրայ որ պիտի գթամ՝ կը գթամ»:
Кэч Ел а зис луй Мойсе: „Вой авя милэ де орьчине-Мь ва плэчя сэ ам милэ ши Мэ вой ындура де орьчине-Мь ва плэчя сэ Мэ ындур.”
16 Ուրեմն ո՛չ մարդուն ուզելէն, ո՛չ ալ վազելէն՝՝ կախեալ է, հապա Աստուծմէ՝ որ կ՚ողորմի:
Ашадар ну атырнэ нич де чине вря, нич де чине аляргэ, чи де Думнезеу, каре аре милэ.
17 Քանի որ Գիրքը կ՚ըսէ Փարաւոնի. «Բարձրացուցի քեզ, որպէսզի իմ զօրութիւնս ցոյց տամ քու միջոցովդ, եւ իմ անունս հռչակուի ամբողջ երկրին մէջ»:
Фииндкэ Скриптура зиче луй Фараон: „Те-ам ридикат ынадинс, ка сэ-Мь арэт ын тине путеря Мя ши пентру ка Нумеле Меу сэ фие вестит ын тот пэмынтул.”
18 Ուրեմն կ՚ողորմի որո՛ւն որ ուզէ, եւ կը խստացնէ զա՛յն որ ուզէ:
Астфел, Ел аре милэ де чине вря ши ымпетреште пе чине вря.
19 Հետեւաբար դուն պիտի ըսես ինծի թէ “ա՛լ ինչո՞ւ կը մեղադրէ, որովհետեւ ո՞վ կրնայ ընդդիմանալ անոր ծրագիրին”:
Дар ымь вей зиче: „Атунч де че май багэ винэ? Кэч чине поате ста ымпотрива воий Луй?”
20 Բայց դուն ո՞վ ես, ո՛վ մարդ, որ կը դիմադարձես Աստուծոյ: Միթէ կերտուած ը կրնա՞յ ըսել զինք կերտողին. «Ինչո՞ւ ա՛յսպէս շինեցիր զիս»:
Дар, май деграбэ, чине ешть ту, омуле, ка сэ рэспунзь ымпотрива луй Думнезеу? Ну кумва васул де лут ва зиче челуй че л-а фэкут: „Пентру че м-ай фэкут аша?”
21 Միթէ բրուտը իրաւասութիւն չունի՞ կաւին վրայ, որ նոյն զանգուածէն շինէ անօթ մը՝ պատիւի համար, իսկ ուրիշ մը՝ անպատուութեան համար:
Ну есте оларул стэпын пе лутул луй ка, дин ачеяшь фрэмынтэтурэ де лут, сэ факэ ун вас пентру о ынтребуинцаре де чинсте ши ун алт вас пентру о ынтребуинцаре де окарэ?
22 Ի՞նչ կրնանք ըսել՝ եթէ Աստուած, ուզելով ցոյց տալ իր բարկութիւնը եւ գիտցնել իր զօրութիւնը, շատ համբերատարութեամբ տոկաց կորսուելու պատրաստուած բարկութեան անօթներուն,
Ши че путем спуне дакэ Думнезеу, фииндкэ воя сэ-Шь арате мыния ши сэ-Шь дескопере путеря, а суферит ку мултэ рэбдаре ниште васе але мынией, фэкуте пентру пеире,
23 որպէսզի գիտցնէ իր փառքին ճոխութիւնը՝ ողորմութիւն գտնող անօթներուն, որ նախապէս պատրաստեց փառքի համար,
ши сэ-Шь арате богэция славей Луй фацэ де ниште васе але ындурэрий, пе каре ле-а прегэтит май динаинте пентру славэ (деспре ной ворбеск)?
24 այսինքն՝ մեզի, որ կանչեց ո՛չ միայն Հրեաներէն, այլ նաեւ հեթանոսներէն,
Астфел, Ел не-а кемат ну нумай динтре иудей, чи ши динтре нямурь,
25 ինչպէս Ովսէէի մէջ ալ կ՚ըսէ. «Իմ ժողովուրդս չեղողը՝ “իմ ժողովուրդս” պիտի կոչեմ, ու սիրելի չեղողը՝ “սիրելի”:
дупэ кум зиче ын Осея: „Вой нуми „попор ал Меу” пе чел че ну ера попорул Меу ши „пряюбитэ” пе чя каре ну ера пряюбитэ.
26 Եւ այն տեղը՝ ուր անոնց ըսուած էր. “Դուք իմ ժողովուրդս չէք”, հոն անոնք պիտի կոչուին “ապրող Աստուծոյ որդիները”:
Ши аколо унде ли се зичя: ‘Вой ну сунтець попорул Меу’, вор фи нумиць фий ай Думнезеулуй челуй виу.”
27 Եսայի ալ Իսրայէլի մասին կ՚աղաղակէ. «Նոյնիսկ եթէ Իսրայէլի որդիներուն թիւը ծովու աւազին չափ ըլլայ, միայն մնացորդ մը պիտի փրկուի:
Исая, де алтэ парте, стригэ ку привире ла Исраел: „Кяр дакэ нумэрул фиилор луй Исраел ар фи ка нисипул мэрий, нумай рэмэшица ва фи мынтуитэ.
28 Քանի որ ան պիտի կատարէ իր խօսքը, կտրուկ կերպով եւ արդարութեամբ. Տէրը կտրուկ կերպով պիտի իրագործէ իր խօսքը երկրի վրայ»:
Кэч Домнул ва ымплини пе деплин ши репеде, пе пэмынт, кувынтул Луй.”
29 Եւ ինչպէս Եսայի նախապէս ըսաւ. «Եթէ զօրքերու Տէրը զարմ մը թողուցած չըլլար մեզի, մենք պիտի ըլլայինք Սոդոմի պէս, ու պիտի նմանէինք Գոմորի»:
Ши, кум зисесе Исая май ынаинте: „Дакэ ну не-ар фи лэсат Домнул Саваот о сэмынцэ, ам фи ажунс ка Содома ши не-ам фи асемэнат ку Гомора.”
30 Ուրեմն ի՞նչ ըսենք: Հետեւեա՛լը, թէ հեթանոսները՝ որոնք հետամուտ չէին արդարութեան՝ հասան արդարութեան, ա՛յն արդարութեան՝ որ հաւատքէն է.
Деч че вом зиче? Нямуриле, каре ну умблау дупэ неприхэнире, ау кэпэтат неприхэниря, ши ануме неприхэниря каре се капэтэ прин крединцэ;
31 իսկ Իսրայէլ՝ որ հետամուտ էր արդարութեան Օրէնքին՝ չհասաւ արդարութեան Օրէնքին:
пе кынд Исраел, каре умбла дупэ о Леӂе каре сэ дя неприхэниря, н-а ажунс ла Леӂя ачаста.
32 Ինչո՞ւ. որովհետեւ ուզեց արդարանալ ո՛չ թէ հաւատքով, հապա որպէս թէ Օրէնքին գործերով: Արդարեւ անոնք գայթեցան սայթաքումի քարին վրայ,
Пентру че? Пентру кэ Исраел н-а кэутат-о прин крединцэ, чи прин фапте. Ей с-ау ловит де пятра де потикнире,
33 ինչպէս գրուած է. «Ահա՛ Սիոնի մէջ կը դնեմ սայթաքումի քար մը ու գայթակղութեան ժայռ մը, եւ ո՛վ որ հաւատայ անոր՝ ամօթահար պիտի չըլլայ»:
дупэ кум есте скрис: „Ятэ кэ пун ын Сион о Пятрэ де потикнире ши о Стынкэ де кэдере, ши чине креде ын Ел ну ва фи дат де рушине.”
