ՀՌՈՎՄԱՅԵՑԻՍ 3

1 Ուրեմն ի՞նչ առաւելութիւն ունի Հրեան, կամ ի՞նչ շահ կայ թլփատութենէն.

Quel est donc l’avantage du juif, ou quelle est l'utilité de la circoncision?

2 շատ՝ ամէն կերպով: Նախ այն՝ որ Աստուծոյ պատգամները վստահուեցան անոնց:

— Cet avantage est grand à tous égards: d'abord, parce que les oracles de Dieu leur ont été confiés?

3 Ուրեմն ի՞նչ. եթէ անոնցմէ ոմանք հաւատարիմ չեղան, միթէ անոնց անհաւատարմութիւնը ոչնչացո՞ւց Աստուծոյ հաւատարմութիւնը. ամե՛նեւին:

Car, qu'est-ce à dire? Si quelques-uns n'ont pas cru, leur incrédulité annulera-t-elle la fidélité de Dieu?

4 Հապա Աստուած ճշմարտախօս պիտի ճանչցուի՝՝, եւ բոլոր մարդիկ՝ ստախօս. ինչպէս գրուած է. «Հետեւաբար դուն արդար պիտի ըլլաս խօսքերուդ մէջ, եւ յաղթես՝ երբ դատուիս»:

— Loin de nous cette pensée! mais plutôt que Dieu soit reconnu pour vrai — et tout homme pour menteur — «de sorte, comme il est écrit, que tu sois reconnu juste dans tes paroles, et que tu triomphes, quand on te juge.»

5 Ուրեմն եթէ մեր անիրաւութիւնը կ՚ապացուցանէ Աստուծոյ արդարութիւնը, ի՞նչ ըսենք. միթէ անիրա՞ւ է Աստուած, որ բարկութիւն կը ցուցաբերէ

Mais si notre incrédulité fait éclater la justice de Dieu, que dirons-nous? Dieu n'est-il pas injuste en nous punissant? (Je parle comme font les hommes.) —

6 (մարդկօրէն կ՚ըսեմ). ամե՛նեւին: Այլապէս՝ Աստուած ի՞նչպէս պիտի դատէ աշխարհը:

Non, certes; autrement, comment Dieu jugerait-il le monde?

7 Որովհետեւ եթէ Աստուծոյ ճշմարտութիւնը կը ճոխանայ իմ ստութեամբս՝ իր փառքին համար, ա՛լ ես ինչո՞ւ կը դատուիմ իբր մեղաւոր:

Car, dirait-on, si la véracité de Dieu a été rehaussée, à sa gloire, par mon mensonge, pourquoi, moi aussi, suis-je encore jugé comme pécheur?

8 Եւ ինչո՞ւ պատշաճ չէ ըսել. «Չարիք գործենք՝ որ բարիք յառաջ գայ», ինչպէս ոմանք մեզի հայհոյելով կը զրպարտեն՝՝ թէ մենք այդպէս կ՚ըսենք: Ատոնց դատապարտութիւնը արդարացի է:

et même (comme quelques personnes, qui nous calomnient, nous accusent de le dire) ne ferons-nous pas le mal, pour qu'il en arrive du bien? — La condamnation de ces gens est juste.

9 Ուրեմն ա՛լ ի՞նչ ըսենք, գերազա՞նց ենք հեթանոսներէն: Ո՛չ մէկ կերպով. որովհետեւ նախապէս մեղադրեցինք Հրեաները եւ Յոյները, թէ բոլո՛րը մեղքի տակ են,

Quoi donc? Avons-nous quelque supériorité? — Non, aucune; car nous avons prouvé que tous, tant Juifs que Grecs, sont sous l'empire du péché,

10 ինչպէս գրուած է. «Ո՛չ մէկ արդար կայ, ո՛չ իսկ մէկ հատ:

ainsi qu'il est écrit: «Il n'y a point de juste, pas même un seul;

11 Ո՛չ մէկը կայ որ հասկնայ, ո՛չ մէկը կայ որ փնտռէ Աստուած:

il n'y a point d'homme qui ait de l’intelligence; il n'y en a point qui cherche Dieu.

12 Բոլո՛րը խոտորեցան, միասին անպէտ դարձան. ո՛չ մէկ բարիք ընող կայ, ո՛չ իսկ մէկ հատ»:

Tous se sont dévoyés, ils se sont tous ensemble corrompus. Il n'y en a point qui fasse le bien, pas même un seul.

13 «Անոնց կոկորդը բաց գերեզման է, իրենց լեզուով նենգաւոր եղան»: «Իժերու թոյն կայ անոնց շրթունքներուն տակ»:

Leur gosier est un sépulcre béant, leur langue est trompeuse; le venin de l'aspic est sur leurs lèvres;

14 «Անոնց բերանը լեցուն է անէծքով ու դառնութեամբ»:

leur bouche est pleine de malédiction et d'amertume.

15 «Անոնց ոտքերը կ՚աճապարեն արիւն թափելու.

Ils ont pied léger pour répandre le sang;

16 կործանում եւ թշուառութիւն կայ անոնց ճամբաներուն մէջ:

la désolation et la misère sont dans leurs voies.

17 Չճանչցան խաղաղութեան ճամբան»:

Ils ne connaissent point le chemin de la paix.

18 «Աստուծոյ վախը չկայ անոնց աչքերուն առջեւ»:

Ils n'ont point la crainte de Dieu devant les yeux.»

19 Բայց գիտենք թէ ի՛նչ որ կ՚ըսէ Օրէնքը, կ՚ըսէ անո՛նց՝ որ Օրէնքին տակ են, որպէսզի ամէն բերան գոցուի եւ ամբողջ աշխարհը դատապարտուի Աստուծոյ առջեւ:

Or nous savons que tout ce que la loi dit, elle l'adresse à ceux qui sont sous la loi, afin que toute bouche soit fermée, et que le monde entier soit sous le coup de la justice de Dieu;

20 Ուստի ո՛չ մէկ մարմին պիտի արդարանայ անոր առջեւ Օրէնքին գործերով, քանի որ Օրէնքին միջոցով կ՚ըլլայ մեղքի գիտակցութիւնը:

attendu que nul ne sera justifié devant lui par les oeuvres de la loi, car la loi ne fait que donner la connaissance du péché.

21 Բայց հիմա՝ առանց Օրէնքին՝ Աստուծոյ արդարութիւնը բացայայտ եղած է, վկայուած ըլլալով Օրէնքէն ու Մարգարէներէն.

Mais voici, la justice qui vient de Dieu a été manifestée indépendamment de toute loi (la Loi et les Prophètes lui rendent témoignage),

22 այսինքն Աստուծոյ արդարութիւնը՝ որ Յիսուս Քրիստոսի վրայ եղած հաւատքով է բոլոր հաւատացողներուն համար, քանի որ խտրութիւն չկայ:

la justice, dis-je, qui vient de Dieu par la foi en Jésus-Christ, pour tous et sur tous ceux qui ont la foi, indistinctement,

23 Արդարեւ բոլորը մեղանչեցին, եւ զրկուած են Աստուծոյ փառքէն.

car tous ont péché et sont privés de la gloire de Dieu.

24 բայց ձրի կ՚արդարանան անոր շնորհքով, Քրիստոս Յիսուսով եղած ազատագրութեամբ:

Puisque nous sommes justifiés gratuitement, par la grâce de Dieu, au moyen du pardon qui est en Jésus-Christ

25 Աստուած նախապէս սահմանեց զայն՝ քաւութիւն ըլլալու անոր արիւնին հաւատացողներուն, որպէսզի ցոյց տայ իր արդարութիւնը՝ ներելով նախապէս - Աստուծոյ հանդուրժողութեան ժամանակ - գործուած մեղքերը:

— qui devait être, d'après le conseil de Dieu, une victime propitiatoire, par la foi en son sang, pour faire voir la justice qui vient de Lui, parce qu'il avait passé aux hommes leurs péchés commis précédemment, au temps de sa patience,

26 Այսինքն՝ իր արդարութիւնը այս ատեն ցոյց տալու համար, որպէսզի ինք արդար ըլլայ եւ արդարացնէ Յիսուսի հաւատացողը:

pour faire voir, dis-je, à cette époque-ci, la justice qui vient de Lui, en sorte qu'il est tout ensemble juste et justifiant celui qui a la foi —

27 Ուրեմն ո՞ւր մնաց պարծանքը. բացառուեցաւ: Ո՞ր Օրէնքէն, գործերո՞ւ Օրէնքէն: Ո՛չ, հապա հաւատքի Օրէնքէն.

y a-t-il donc là sujet de se glorifier? Toute glorification est exclue. Par quel principe? celui des oeuvres? — Non, mais par le principe de la foi;

28 որովհետեւ մենք կը հետեւցնենք թէ մարդ կ՚արդարանայ հաւատքով՝ առանց Օրէնքին գործերուն:

car nous estimons que l'homme est justifié par la foi, indépendamment des oeuvres de la loi.

29 Միթէ Աստուած միայն Հրեաներո՞ւնն է ու հեթանոսներունը չէ՞. այո՛, նաեւ հեթանոսներունը:

Dieu est-il seulement le Dieu des Juifs? N'est-il pas aussi le Dieu des Gentils? — Oui, il est aussi le Dieu des Gentils,

30 Քանի որ մէ՛կ Աստուած կայ, որ թլփատութիւնը կ՚արդարացնէ հաւատքով, նաեւ անթլփատութիւնը՝ նոյն հաւատքով:

puisqu'il y a un seul Dieu, qui justifiera par la foi le circoncis et l'incirconcis.

31 Ուստի մենք կ՚ոչնչացնե՞նք Օրէնքը հաւատքով: Ամե՛նեւին. նոյնիսկ կը հաստատե՛նք Օրէնքը:

Annulons-nous donc la Loi par la foi?— Loin de là; nous la confirmons au contraire.