ՀՌՈՎՄԱՅԵՑԻՍ 3
1 Ուրեմն ի՞նչ առաւելութիւն ունի Հրեան, կամ ի՞նչ շահ կայ թլփատութենէն.
What then is the superiority of the Jew? Or what is the advantage of circumcision?
2 շատ՝ ամէն կերպով: Նախ այն՝ որ Աստուծոյ պատգամները վստահուեցան անոնց:
Much, every way. And first, because to them were intrusted the oracles of God.
3 Ուրեմն ի՞նչ. եթէ անոնցմէ ոմանք հաւատարիմ չեղան, միթէ անոնց անհաւատարմութիւնը ոչնչացո՞ւց Աստուծոյ հաւատարմութիւնը. ամե՛նեւին:
For if some of them have not believed, have they, by their not believing, made the faith of God inefficient?
4 Հապա Աստուած ճշմարտախօս պիտի ճանչցուի՝՝, եւ բոլոր մարդիկ՝ ստախօս. ինչպէս գրուած է. «Հետեւաբար դուն արդար պիտի ըլլաս խօսքերուդ մէջ, եւ յաղթես՝ երբ դատուիս»:
Far be it: for God is veracious, and every man false: as it is written: That thou mightest be upright, in thy declarations; and be found pure, when they judge thee.
5 Ուրեմն եթէ մեր անիրաւութիւնը կ՚ապացուցանէ Աստուծոյ արդարութիւնը, ի՞նչ ըսենք. միթէ անիրա՞ւ է Աստուած, որ բարկութիւն կը ցուցաբերէ
But if our iniquity establish the rectitude of God, what shall we say? Is God unrighteous, when he inflicteth wrath? (I speak as a man.)
6 (մարդկօրէն կ՚ըսեմ). ամե՛նեւին: Այլապէս՝ Աստուած ի՞նչպէս պիտի դատէ աշխարհը:
Far from it. Otherwise how will God judge the world?
7 Որովհետեւ եթէ Աստուծոյ ճշմարտութիւնը կը ճոխանայ իմ ստութեամբս՝ իր փառքին համար, ա՛լ ես ինչո՞ւ կը դատուիմ իբր մեղաւոր:
But if the truth of God hath been furthered by my falsehood, to his glory; why am I then condemned as a sinner?
8 Եւ ինչո՞ւ պատշաճ չէ ըսել. «Չարիք գործենք՝ որ բարիք յառաջ գայ», ինչպէս ոմանք մեզի հայհոյելով կը զրպարտեն՝՝ թէ մենք այդպէս կ՚ըսենք: Ատոնց դատապարտութիւնը արդարացի է:
Or shall we say as some have slanderously reported us to say: We will do evil things, that good results may come? The condemnation of such is reserved for justice.
9 Ուրեմն ա՛լ ի՞նչ ըսենք, գերազա՞նց ենք հեթանոսներէն: Ո՛չ մէկ կերպով. որովհետեւ նախապէս մեղադրեցինք Հրեաները եւ Յոյները, թէ բոլո՛րը մեղքի տակ են,
What then, have WE the superiority, when we have before decided as to both Jews and Gentiles, that all of them are under sin?
10 ինչպէս գրուած է. «Ո՛չ մէկ արդար կայ, ո՛չ իսկ մէկ հատ:
As it is written: There is none righteous; no, no one:
11 Ո՛չ մէկը կայ որ հասկնայ, ո՛չ մէկը կայ որ փնտռէ Աստուած:
and none that understandeth; nor that seeketh after God.
12 Բոլո՛րը խոտորեցան, միասին անպէտ դարձան. ո՛չ մէկ բարիք ընող կայ, ո՛չ իսկ մէկ հատ»:
They have all turned aside, together; and become reprobates. There is none that doeth good; no, not one.
13 «Անոնց կոկորդը բաց գերեզման է, իրենց լեզուով նենգաւոր եղան»: «Իժերու թոյն կայ անոնց շրթունքներուն տակ»:
Their throats are open sepulchres, and their tongues treacherous; and the venom of the asp is under their lips.
14 «Անոնց բերանը լեցուն է անէծքով ու դառնութեամբ»:
Their mouth is full of cursing and bitterness;
15 «Անոնց ոտքերը կ՚աճապարեն արիւն թափելու.
and their feet are swift to shed blood.
16 կործանում եւ թշուառութիւն կայ անոնց ճամբաներուն մէջ:
Destruction and anguish are in their paths:
17 Չճանչցան խաղաղութեան ճամբան»:
and the path of peacefulness they have not known:
18 «Աստուծոյ վախը չկայ անոնց աչքերուն առջեւ»:
and the fear of God is not before their eyes.
19 Բայց գիտենք թէ ի՛նչ որ կ՚ըսէ Օրէնքը, կ՚ըսէ անո՛նց՝ որ Օրէնքին տակ են, որպէսզի ամէն բերան գոցուի եւ ամբողջ աշխարհը դատապարտուի Աստուծոյ առջեւ:
Now we know, that whatever the law saith, it saith to them who are under the law; that every mouth may be stopped, and all the world be guilty before God.
20 Ուստի ո՛չ մէկ մարմին պիտի արդարանայ անոր առջեւ Օրէնքին գործերով, քանի որ Օրէնքին միջոցով կ՚ըլլայ մեղքի գիտակցութիւնը:
Wherefore, by the deeds of the law, no flesh is justified before him: for, by the law, sin is known.
21 Բայց հիմա՝ առանց Օրէնքին՝ Աստուծոյ արդարութիւնը բացայայտ եղած է, վկայուած ըլլալով Օրէնքէն ու Մարգարէներէն.
But now, the righteousness of God without the law, is manifested; and the law and the prophets testify of it:
22 այսինքն Աստուծոյ արդարութիւնը՝ որ Յիսուս Քրիստոսի վրայ եղած հաւատքով է բոլոր հաւատացողներուն համար, քանի որ խտրութիւն չկայ:
even the righteousness of God, which is by faith in Jesus Messiah, for every one, and on every one, that believeth in him: for there is no distinction;
23 Արդարեւ բոլորը մեղանչեցին, եւ զրկուած են Աստուծոյ փառքէն.
for they have all sinned, and failed of the glory of God.
24 բայց ձրի կ՚արդարանան անոր շնորհքով, Քրիստոս Յիսուսով եղած ազատագրութեամբ:
And they are justified gratuitously, by grace, and by the redemption which is in Jesus Messiah;
25 Աստուած նախապէս սահմանեց զայն՝ քաւութիւն ըլլալու անոր արիւնին հաւատացողներուն, որպէսզի ցոյց տայ իր արդարութիւնը՝ ներելով նախապէս - Աստուծոյ հանդուրժողութեան ժամանակ - գործուած մեղքերը:
whom God hath preconstituted a propitiation, by faith in his blood, because of our sins, which we before committed,
26 Այսինքն՝ իր արդարութիւնը այս ատեն ցոյց տալու համար, որպէսզի ինք արդար ըլլայ եւ արդարացնէ Յիսուսի հաւատացողը:
in the space which God in his long suffering gave to us, for the manifestation of his righteousness at the present time; that he might be righteous, and might with righteousness justify him who is in the faith of our Lord Jesus Messiah.
27 Ուրեմն ո՞ւր մնաց պարծանքը. բացառուեցաւ: Ո՞ր Օրէնքէն, գործերո՞ւ Օրէնքէն: Ո՛չ, հապա հաւատքի Օրէնքէն.
Where then is glorying? It is annihilated. By what law? by that of works? Nay: but by the law of faith.
28 որովհետեւ մենք կը հետեւցնենք թէ մարդ կ՚արդարանայ հաւատքով՝ առանց Օրէնքին գործերուն:
We therefore conclude, that it is by faith a man is justified, and not by the works of the law.
29 Միթէ Աստուած միայն Հրեաներո՞ւնն է ու հեթանոսներունը չէ՞. այո՛, նաեւ հեթանոսներունը:
For, is he the God of the Jews only, and not of the Gentiles? Nay: of the Gentiles also.
30 Քանի որ մէ՛կ Աստուած կայ, որ թլփատութիւնը կ՚արդարացնէ հաւատքով, նաեւ անթլփատութիւնը՝ նոյն հաւատքով:
Because there is, one God, who justifieth the circumcision by faith, and the uncircumcision by the same faith.
31 Ուստի մենք կ՚ոչնչացնե՞նք Օրէնքը հաւատքով: Ամե՛նեւին. նոյնիսկ կը հաստատե՛նք Օրէնքը:
Do, we then nullify the law by faith? Far be it. On the contrary, we establish the law.
