ՀՌՈՎՄԱՅԵՑԻՍ 3
1 Ուրեմն ի՞նչ առաւելութիւն ունի Հրեան, կամ ի՞նչ շահ կայ թլփատութենէն.
What then [is] the superiority of the Jew? Or what [is] the benefit of the circumcision?
2 շատ՝ ամէն կերպով: Նախ այն՝ որ Աստուծոյ պատգամները վստահուեցան անոնց:
Much in every way; Chiefly indeed for for they were entrusted with the oracles of God.
3 Ուրեմն ի՞նչ. եթէ անոնցմէ ոմանք հաւատարիմ չեղան, միթէ անոնց անհաւատարմութիւնը ոչնչացո՞ւց Աստուծոյ հաւատարմութիւնը. ամե՛նեւին:
What for if disbelieved some? Surely not the unbelief of them the faithfulness of God will nullify?
4 Հապա Աստուած ճշմարտախօս պիտի ճանչցուի՝՝, եւ բոլոր մարդիկ՝ ստախօս. ինչպէս գրուած է. «Հետեւաբար դուն արդար պիտի ըլլաս խօսքերուդ մէջ, եւ յաղթես՝ երբ դատուիս»:
Never would it be! should it be however God true, every now man a liar (even as *NK+o) it has been written: That then You may be justified in the words of You and (will prevail *N+kO) in judging You.
5 Ուրեմն եթէ մեր անիրաւութիւնը կ՚ապացուցանէ Աստուծոյ արդարութիւնը, ի՞նչ ըսենք. միթէ անիրա՞ւ է Աստուած, որ բարկութիւն կը ցուցաբերէ
If however the unrighteousness of us God’s righteousness shows, what will we say? Surely not [is] unrighteous God who is inflicting the wrath? According to man I speak;
6 (մարդկօրէն կ՚ըսեմ). ամե՛նեւին: Այլապէս՝ Աստուած ի՞նչպէս պիտի դատէ աշխարհը:
Never would it be! Otherwise how will judge God the world?
7 Որովհետեւ եթէ Աստուծոյ ճշմարտութիւնը կը ճոխանայ իմ ստութեամբս՝ իր փառքին համար, ա՛լ ես ինչո՞ւ կը դատուիմ իբր մեղաւոր:
If (however *N+kO) the truth of God in my lie abounded to the glory of Him, why still also I myself also I myself as a sinner am judged?
8 Եւ ինչո՞ւ պատշաճ չէ ըսել. «Չարիք գործենք՝ որ բարիք յառաջ գայ», ինչպէս ոմանք մեզի հայհոյելով կը զրպարտեն՝՝ թէ մենք այդպէս կ՚ըսենք: Ատոնց դատապարտութիւնը արդարացի է:
And surely even as we are denigrated and even as affirm some [that] we to say that Let us do the [things] evil that may come the good things? Their condemnation just is.
9 Ուրեմն ա՛լ ի՞նչ ըսենք, գերազա՞նց ենք հեթանոսներէն: Ո՛չ մէկ կերպով. որովհետեւ նախապէս մեղադրեցինք Հրեաները եւ Յոյները, թէ բոլո՛րը մեղքի տակ են,
What then? Are we better? Not at all; We have already charged for Jews both and Greeks all under sin to be
10 ինչպէս գրուած է. «Ո՛չ մէկ արդար կայ, ո՛չ իսկ մէկ հատ:
Even as it has been written that None there is righteous not even one;
11 Ո՛չ մէկը կայ որ հասկնայ, ո՛չ մէկը կայ որ փնտռէ Աստուած:
none there is who is understanding, none there is who is seeking after God;
12 Բոլո՛րը խոտորեցան, միասին անպէտ դարձան. ո՛չ մէկ բարիք ընող կայ, ո՛չ իսկ մէկ հատ»:
All turned away, together they became worthless; none there is (who *n) is practicing good, not there is so much as one.
13 «Անոնց կոկորդը բաց գերեզման է, իրենց լեզուով նենգաւոր եղան»: «Իժերու թոյն կայ անոնց շրթունքներուն տակ»:
A grave opened [is] the throat of them, with the tongues of them they were practicing deceit; [the] venom of vipers [is] under the lips of them;
14 «Անոնց բերանը լեցուն է անէծքով ու դառնութեամբ»:
of whom the mouth of cursing and of bitterness is full.
15 «Անոնց ոտքերը կ՚աճապարեն արիւն թափելու.
swift [are] the feet of them to shed blood;
16 կործանում եւ թշուառութիւն կայ անոնց ճամբաներուն մէջ:
ruin and misery [are] in the paths of them;
17 Չճանչցան խաղաղութեան ճամբան»:
and [the] way of peace not they have known.
18 «Աստուծոյ վախը չկայ անոնց աչքերուն առջեւ»:
Not there is fear of God before the eyes of them.
19 Բայց գիտենք թէ ի՛նչ որ կ՚ըսէ Օրէնքը, կ՚ըսէ անո՛նց՝ որ Օրէնքին տակ են, որպէսզի ամէն բերան գոցուի եւ ամբողջ աշխարհը դատապարտուի Աստուծոյ առջեւ:
We know now that as much as the law says to those under the law it speaks, so that every mouth may be stopped, and under judgment may be all the world to God.
20 Ուստի ո՛չ մէկ մարմին պիտի արդարանայ անոր առջեւ Օրէնքին գործերով, քանի որ Օրէնքին միջոցով կ՚ըլլայ մեղքի գիտակցութիւնը:
Therefore by works of [the] Law not will be justified any flesh before Him; through for [the] Law [is] knowledge of sin.
21 Բայց հիմա՝ առանց Օրէնքին՝ Աստուծոյ արդարութիւնը բացայայտ եղած է, վկայուած ըլլալով Օրէնքէն ու Մարգարէներէն.
Now however apart from law [the] righteousness of God has been revealed being borne witness to by the Law and the Prophets,
22 այսինքն Աստուծոյ արդարութիւնը՝ որ Յիսուս Քրիստոսի վրայ եղած հաւատքով է բոլոր հաւատացողներուն համար, քանի որ խտրութիւն չկայ:
[the] righteousness now of God through faith from Jesus Christ toward all (and upon all *K) those believing; Not for there is distinction.
23 Արդարեւ բոլորը մեղանչեցին, եւ զրկուած են Աստուծոյ փառքէն.
All for have sinned and they fall short of the glory of God
24 բայց ձրի կ՚արդարանան անոր շնորհքով, Քրիստոս Յիսուսով եղած ազատագրութեամբ:
being justified freely by the of Him grace through the redemption that [is] in Christ Jesus,
25 Աստուած նախապէս սահմանեց զայն՝ քաւութիւն ըլլալու անոր արիւնին հաւատացողներուն, որպէսզի ցոյց տայ իր արդարութիւնը՝ ներելով նախապէս - Աստուծոյ հանդուրժողութեան ժամանակ - գործուած մեղքերը:
whom set forth as God a propitiation through faith in His blood for a showing forth of the righteousness of Him because of the forbearance of the having taken place beforehand sins —
26 Այսինքն՝ իր արդարութիւնը այս ատեն ցոյց տալու համար, որպէսզի ինք արդար ըլլայ եւ արդարացնէ Յիսուսի հաւատացողը:
in the forbearance of God; for (of the *no) showing forth the righteousness of Him in the present time for to be Him just and justifying the [one] of faith of Jesus.
27 Ուրեմն ո՞ւր մնաց պարծանքը. բացառուեցաւ: Ո՞ր Օրէնքէն, գործերո՞ւ Օրէնքէն: Ո՛չ, հապա հաւատքի Օրէնքէն.
Where then [is] the boasting? It has been excluded. Through what principle? That of works? No, but through [the] principle of faith.
28 որովհետեւ մենք կը հետեւցնենք թէ մարդ կ՚արդարանայ հաւատքով՝ առանց Օրէնքին գործերուն:
We reckon (therefore *N+kO) to be justified by faith a man apart from works of the Law.
29 Միթէ Աստուած միայն Հրեաներո՞ւնն է ու հեթանոսներունը չէ՞. այո՛, նաեւ հեթանոսներունը:
Or of Jews [is He] the God only, surely [is] (now *k) also of Gentiles? Yes also of Gentiles,
30 Քանի որ մէ՛կ Աստուած կայ, որ թլփատութիւնը կ՚արդարացնէ հաւատքով, նաեւ անթլփատութիւնը՝ նոյն հաւատքով:
(if indeed if indeed *N+kO) One God [is] who will justify [the] circumcision by faith and [the] uncircumcision through the [same] faith.
31 Ուստի մենք կ՚ոչնչացնե՞նք Օրէնքը հաւատքով: Ամե՛նեւին. նոյնիսկ կը հաստատե՛նք Օրէնքը:
Law then do we nullify through faith? Never would it be! Instead law we uphold.
