< ՅԱՅՏՆՈՒԹԻՒՆ ՅՈՎՀԱՆՆՈՒ 16 >

1 Լսեցի տաճարէն հզօր ձայն մը՝ որ կ՚ըսէր եօթը հրեշտակներուն. «Գացէ՛ք, թափեցէ՛ք Աստուծոյ զայրոյթին (եօթը) սկաւառակները երկրի վրայ»:
ⲁ̅ⲁⲓⲥⲱⲧⲙ ⲉⲩⲛⲟϭ ⲛⲥⲙⲏ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲡⲉ ⲉⲥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲛⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ϫⲉ ⲡⲱϩⲧ ⲛⲛⲉⲫⲓⲁⲗⲏ ⲙⲡϭⲱⲛⲧ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
2 Առաջին հրեշտակը գնաց եւ թափեց իր սկաւառակը երկրի վրայ. գէշ ու չարորակ պալար մը եղաւ այն մարդոց վրայ՝ որ ունէին գազանին դրոշմը, եւ անոնց վրայ՝ որ կ՚երկրպագէին անոր պատկերին:
ⲃ̅ⲁϥⲃⲱⲕ ⲛϭⲓ ⲡϣⲟⲣⲡ ⲁϥⲡⲱϩⲧ ⲛⲧⲉⲫⲓⲁⲗⲏ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲙ ⲡⲕⲁϩ ⲁⲩⲱ ⲁϥϣⲱⲡⲉ ⲛϭⲓ ⲟⲩⲥⲁϣ ⲙⲡⲟⲛⲏⲣⲟⲛ ⲉϥϩⲟⲟⲩ ⲉϫⲛ ⲛⲉⲧⲉⲟⲩⲛⲧⲁⲩ ⲡⲙⲁⲉⲓⲛ ⲙⲡⲉⲑⲏⲣⲓⲟⲛ ⲙⲛ ⲛⲉⲧⲟⲩⲱϣⲧ ⲛⲧⲉϥϩⲓⲕⲱⲛ
3 Երկրորդ հրեշտակը թափեց իր սկաւառակը ծովուն վրայ. ջուրերը մեռած մարդու մը արիւնին պէս եղան, ու ծովուն մէջի բոլոր կենդանիները մեռան:
ⲅ̅ⲁⲡⲙⲉϩⲥⲛⲁⲩ ⲡⲱϩⲧ ⲛⲧⲉϥⲫⲓⲁⲗⲏ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲛ ⲑⲁⲗⲁⲥⲥⲁ ⲁⲥⲣ ⲥⲛⲟϥ ⲛⲑⲉ ⲙⲡⲁ ⲛⲉⲧⲙⲟⲟⲩⲧ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲙⲟⲩ ⲛϭⲓ ⲯⲩⲭⲏ ⲛⲓⲙ ⲉⲧⲟⲛϩ ϩⲛ ⲑⲁⲗⲁⲥⲥⲁ
4 Երրորդ հրեշտակը թափեց իր սկաւառակը գետերուն եւ ջուրերու աղբիւրներուն վրայ, ու անոնք արիւն եղան:
ⲇ̅ⲁⲡⲙⲉϩϣⲟⲙⲛⲧ ⲡⲱϩⲧ ⲛⲧⲉϥⲫⲓⲁⲗⲏ ⲉϫⲛ ⲛⲉⲓⲉⲣⲱⲟⲩ ⲙⲛ ⲛⲡⲏⲅⲏ ⲛⲙⲙⲟⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲣ ⲥⲛⲟϥ
5 Լսեցի ջուրերուն հրեշտակը՝ որ կ՚ըսէր. «Արդա՛ր ես, դուն՝ որ ես եւ որ էիր, ու սո՛ւրբ ես՝ որ ա՛յսպէս դատեցիր,
ⲉ̅ⲁⲓⲥⲱⲧⲙ ⲉⲡⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲛⲙⲙⲟⲟⲩ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲛⲧⲕ ⲟⲩⲇⲓⲕⲁⲓⲟⲥ ⲡⲉⲧϣⲟⲟⲡ ⲁⲩⲱ ⲡⲉⲧⲉⲛⲉϥϣⲟⲟⲡ ⲡⲡⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ϫⲉ ⲁⲕⲕⲣⲓⲛⲉ ⲛⲛⲁⲓ
6 որովհետեւ անոնք թափեցին սուրբերուն եւ մարգարէներուն արիւնը. դուն արիւն խմել տուիր անոնց՝ քանի որ արժանի են»:
ⲋ̅ϫⲉ ⲁⲩⲡⲱϩⲧ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲉⲥⲛⲟϥ ⲛⲛⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲁⲩⲱ ⲁⲕϯ ⲛⲁⲩ ⲛⲟⲩⲥⲛⲟϥ ⲉⲥⲟⲟϥ ϫⲉ ⲥⲉⲙⲡϣⲁ
7 Ու զոհասեղանէն լսեցի՝ որ կ՚ըսէր. «Այո՛, Տէ՛ր, Ամենակա՛լ Աստուած, քու դատաստաններդ ճշմարիտ եւ արդար են»:
ⲍ̅ⲁⲓⲥⲱⲧⲙ ⲉⲡⲉⲑⲩⲥⲓⲁⲥⲧⲏⲣⲓⲟⲛ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲡⲡⲁⲛⲧⲱⲕⲣⲁⲧⲱⲣ ϩⲉⲛⲙⲉ ⲛⲉ ⲁⲩⲱ ϩⲉⲛⲇⲓⲕⲁⲓⲟⲥⲩⲛⲏ ⲛⲉ ⲛⲉⲕϩⲁⲡ
8 Չորրորդ հրեշտակը թափեց իր սկաւառակը արեւին վրայ,
ⲏ̅ⲁⲡⲙⲉϩϥⲧⲟⲟⲩ ⲛⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲡⲱϩⲧ ⲛⲧⲉϥⲫⲓⲁⲗⲏ ⲉϫⲙ ⲡⲣⲏ ⲁⲩⲱ ⲁⲩϯ ⲛⲁϥ ⲉⲧⲣⲉϥϣⲱⲃϩ ⲛⲛⲣⲱⲙⲉ ϩⲛ ⲟⲩⲕⲱϩⲧ
9 ու զօրութիւն տրուեցաւ անոր՝ որ կրակով տօթակէզ ընէ մարդիկը: Մարդիկ տօթակէզ եղան սաստիկ տօթէն, եւ հայհոյեցին անունը Աստուծոյ՝ որ իշխանութիւն ունի այս պատուհասներուն վրայ. բայց չապաշխարեցին՝ որ փառք տան անոր:
ⲑ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩϣⲱⲃϩ ⲛϭⲓ ⲛⲣⲱⲙⲉ ϩⲛ ⲟⲩⲛⲟϭ ⲛⲕⲁⲩⲙⲁ ⲁⲩϫⲓ ⲟⲩⲁ ⲉⲡⲣⲁⲛ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲡⲉⲧⲉⲟⲩⲛⲧϥ ⲧⲉⲝⲟⲩⲥⲓⲁ ⲛⲛⲉⲡⲗⲏⲅⲏ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲙⲡⲟⲩⲙⲉⲧⲁⲛⲟⲓ ⲉⲧⲣⲉⲩϯ ⲉⲟⲟⲩ ⲛⲁϥ
10 Հինգերորդ հրեշտակը թափեց իր սկաւառակը գազանին գահին վրայ, ու անոր թագաւորութիւնը խաւարեցաւ: Ցաւէն՝ մարդիկ կը ծամէին իրենց լեզուն,
ⲓ̅ⲁⲡⲙⲉϩϯⲟⲩ ⲡⲱϩⲧ ⲛⲧⲉϥⲫⲓⲁⲗⲏ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲙ ⲡⲉⲑⲣⲟⲛⲟⲥ ⲙⲡⲉⲑⲏⲣⲓⲟⲛ ⲁⲩⲱ ⲁⲧⲉϥⲙⲛⲧⲉⲣⲟ ϣⲱⲡⲉ ⲛⲕⲁⲕⲉ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲩⲟⲩⲟϭⲟⲩⲉϭ ⲡⲉ ⲛⲛⲉⲩⲗⲁⲥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲉⲙⲕⲁϩ
11 ու հայհոյեցին երկինքի Աստուծոյն՝ իրենց ցաւերուն եւ պալարներուն պատճառով. բայց չապաշխարեցին իրենց գործերէն:
ⲓ̅ⲁ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲩϫⲓ ⲟⲩⲁ ⲡⲉ ⲉⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛⲧⲡⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲉⲩⲧⲕⲁⲥ ⲙⲛ ⲛⲉⲩⲥⲁϣ ⲁⲩⲱ ⲙⲡⲟⲩⲙⲉⲧⲁⲛⲟⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲉⲩϩⲃⲏⲩⲉ
12 Վեցերորդ հրեշտակը թափեց իր սկաւառակը Եփրատ մեծ գետին վրայ, ու անոր ջուրերը ցամքեցան, որպէսզի պատրաստուի արեւելքի թագաւորներուն ճամբան:
ⲓ̅ⲃ̅ⲁⲡⲙⲉϩⲥⲟⲟⲩ ⲡⲱϩⲧ ⲛⲧⲉϥⲫⲓⲁⲗⲏ ⲉϫⲙ ⲡⲉⲓⲉⲣⲟ ⲛⲟϭ ⲡⲉⲩⲫⲣⲁⲧⲏⲥ ⲁⲩⲱ ⲁϥϣⲟⲟⲩⲉ ⲛϭⲓ ⲡⲉϥⲙⲟⲟⲩ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲩⲉⲥⲟⲃⲧⲉ ⲛⲧⲉϩⲓⲏ ⲛⲛⲉⲣⲱⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲙⲙⲁ ⲛϣⲁ ⲙⲡⲣⲏ
13 Տեսայ թէ վիշապին բերանէն, գազանին բերանէն եւ սուտ մարգարէին բերանէն դուրս ելան երեք անմաքուր ոգիներ՝ գորտերու նմանող:
ⲓ̅ⲅ̅ⲁⲓⲛⲁⲩ ⲉⲩⲛⲏⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲣⲱϥ ⲙⲡⲉⲇⲣⲁⲕⲱⲛ ⲙⲛ ⲡⲉⲑⲏⲣⲓⲟⲛ ⲙⲛ ⲣⲱϥ ⲙⲡⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲛⲛⲟⲩϫ ⲛϭⲓ ϣⲟⲙⲛⲧ ⲙⲡⲛⲁ ⲛⲁⲕⲁⲑⲁⲣⲧⲟⲛ ⲛⲑⲉ ⲛϩⲉⲛⲕⲣⲟⲩⲣ
14 Արդարեւ անոնք դեւերու ոգիներ էին, որ նշաններ կ՚ընէին ու կ՚երթային ամբողջ երկրագունդի թագաւորներուն, որպէսզի հաւաքեն զանոնք Ամենակալ Աստուծոյ այդ մեծ օրուան պատերազմին համար:
ⲓ̅ⲇ̅ϩⲉⲛⲡⲛⲁ ⲅⲁⲣ ⲛⲇⲁⲓⲙⲟⲛⲓⲟⲛ ⲛⲉ ⲉⲩⲉⲓⲣⲉ ⲛϩⲉⲛⲙⲁⲉⲓⲛ ⲉⲧⲣⲉⲩⲉⲓⲛⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲛⲉⲣⲣⲱⲟⲩ ⲛⲧⲟⲓⲕⲟⲩⲙⲉⲛⲏ ⲧⲏⲣⲥ ⲉⲥⲟⲟⲩϩⲟⲩ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲡⲟⲗⲉⲙⲟⲥ ⲙⲡⲛⲟϭ ⲛϩⲟⲟⲩ ⲛⲧⲉ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲡⲡⲁⲛⲧⲱⲕⲣⲁⲧⲱⲣ
15 (Ահա՛ գողի պէս կու գամ. երանի՜ անոր՝ որ արթուն կը կենայ եւ կը պահէ իր հանդերձները, որպէսզի մերկ չշրջի ու իր անվայելչութիւնը չտեսնուի: )
ⲓ̅ⲉ̅ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲧⲉ ϯⲛⲏⲩ ⲛⲑⲉ ⲛⲟⲩⲣⲉϥϫⲓⲟⲩⲉ ⲛⲁⲓⲁⲧϥ ⲙⲡⲉⲧⲣⲟⲉⲓⲥ ⲁⲩⲱ ⲉⲧϩⲁⲣⲉϩ ⲉⲛⲉϥϩⲟⲓⲧⲉ ϫⲉ ⲛⲛϥⲙⲟⲟϣⲉ ⲉϥⲕⲏ ⲕⲁϩⲏⲩ ⲛⲥⲉⲛⲁⲩ ⲉⲡⲉϥϣⲓⲡⲉ
16 Եւ հաւաքեցին զանոնք տեղ մը, որ եբրայերէն Արմագեդոն կը կոչուի:
ⲓ̅ⲋ̅ⲁⲩⲱ ⲁϥⲥⲟⲟⲩϩⲟⲩ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲡⲟⲗⲉⲙⲟⲥ ⲉⲧⲟⲩⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲙⲙⲛⲧϩⲉⲃⲣⲁⲓⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲣⲙⲁⲅⲉⲇⲱⲛ
17 Եօթներորդ հրեշտակը թափեց իր սկաւառակը օդին մէջ, ու երկինքի տաճարէն՝ գահէն հզօր ձայն մը ելաւ, որ կ՚ըսէր. «Եղա՛ւ»:
ⲓ̅ⲍ̅ⲁⲡⲙⲉϩⲥⲁϣϥ ⲡⲱϩⲧ ⲛⲧⲉϥⲫⲓⲁⲗⲏ ⲉϫⲙ ⲡⲁⲏⲣ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲛⲟϭ ⲛⲥⲙⲏ ⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲣⲡⲉ ϩⲓⲧⲙ ⲡⲉⲑⲣⲟⲛⲟⲥ ⲉⲥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲥϣⲱⲡⲉ
18 Եւ փայլակներ, ձայներ ու որոտումներ՝՝ եղան: Հզօր երկրաշարժ մըն ալ եղաւ. այդպիսի մեծ ու հզօր երկրաշարժ եղած չէր երկրի վրայ՝ մարդոց ըլլալէն ի վեր:
ⲓ̅ⲏ̅ⲁⲩϣⲱⲡⲉ ⲛϭⲓ ϩⲉⲛⲉⲃⲣⲏϭⲉ ⲙⲛ ϩⲉⲛⲥⲙⲏ ⲙⲛ ϩⲉⲛϩⲣⲟⲩⲃⲃⲁⲓ ⲙⲛ ⲟⲩⲛⲟϭ ⲛⲕⲙⲧⲟ ⲉⲧⲉⲙⲡⲉⲟⲩⲟⲛ ⲛⲧⲉϥϩⲉ ϣⲱⲡⲉ ϫⲓⲛ ⲛⲧⲁⲩϫⲡⲉ ⲣⲱⲙⲉ ϩⲓϫⲙ ⲡⲕⲁϩ ⲟⲩⲛⲟϭ ⲛⲕⲙⲧⲟ ⲛϯϭⲟⲧ
19 Մեծ քաղաքը երեք մաս եղաւ, եւ ազգերուն քաղաքները կործանեցան: Մեծ Բաբելոնը յիշուեցաւ Աստուծոյ առջեւ, որպէսզի տայ անոր իր զայրագին բարկութեան գինիին բաժակը:
ⲓ̅ⲑ̅ⲧⲛⲟϭ ⲙⲡⲟⲗⲓⲥ ⲁⲥⲣ ϣⲟⲙⲛⲧ ⲟⲩⲱⲛ ⲙⲛ ⲛⲡⲟⲗⲓⲥ ⲛⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲁⲩϩⲉ ⲁⲩⲱ ⲧⲃⲁⲃⲩⲗⲱⲛ ⲛⲟϭ ⲁⲩⲣ ⲡⲉⲥⲙⲉⲉⲩⲉ ⲙⲡⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉϯ ⲛⲁⲥ ⲙⲡϫⲱ ⲙⲡⲏⲣⲡ ⲙⲡϭⲱⲛⲧ ⲛⲧⲉϥⲟⲣⲅⲏ
20 Ամէն կղզի փախաւ, ու լեռները չգտնուեցան:
ⲕ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲏⲥⲟⲥ ⲛⲓⲙ ϩⲓ ⲧⲟⲟⲩ ⲙⲡⲟⲩϩⲉ ⲉⲣⲟⲟⲩ
21 Գրեթէ տաղանդ մը կշռող խոշոր կարկուտ իջաւ երկինքէն՝ մարդոց վրայ. եւ մարդիկ հայհոյեցին Աստուծոյ՝ կարկուտի պատուհասին համար, որովհետեւ այդ պատուհասը չափազանց սաստիկ էր:
ⲕ̅ⲁ̅ⲟⲩⲛⲟϭ ⲛⲁⲗⲁⲙⲡⲉ ⲉϥⲛⲁⲣ ⲟⲩϭⲓⲥϭⲓⲛϭⲱⲣ ⲛϩⲣⲏϣⲉ ⲁϥϩⲱⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲡⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲛ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲛⲣⲱⲙⲉ ϫⲓ ⲟⲩⲁ ⲉⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲉⲡⲗⲏⲅⲏ ⲛⲧⲉⲭⲁⲗⲁⲍⲁ ϫⲉ ⲟⲩⲛⲟϭ ⲉⲙⲁⲧⲉ ⲧⲉ ⲧⲉⲥⲡⲗⲏⲅⲏ

< ՅԱՅՏՆՈՒԹԻՒՆ ՅՈՎՀԱՆՆՈՒ 16 >