< ՅԱՅՏՆՈՒԹԻՒՆ ՅՈՎՀԱՆՆՈՒ 14 >

1 Յետոյ նայեցայ, եւ ահա՛ Գառնուկը կայնած էր Սիոն լերան վրայ, ու անոր հետ՝ հարիւր քառասունչորս հազարը, որոնց ճակատին վրայ գրուած էր (անոր անունը եւ) անոր Հօր անունը:
एसेरे बाद, मीं किछ लाऊं, मीं गबड़ू सिय्योन पहाड़े पुड़ खड़ू लाऊं। ते तैस सेइं साथी 144000 लोक थिये, ज़ैन केरे कुपाए पुड़ तैसेरू ते कने तैसेरे बाजेरू नवं लिखोरू थियूं।
2 Ու լսեցի երկինքէն ձայն մը՝ յորդառատ ջուրերու ձայնի պէս, եւ հզօր որոտումի մը ձայնին պէս. լսած ձայնս կը նմանէր քնարահարներուն նուագած քնարներու ձայնին:
ते स्वर्गेरां एरी आवाज़ शुनोई, ज़ै बड़े पैनेरी ते बड़े गुड़नेरी ज़ेरि आवाज़ थी, ते ज़ै आवाज़ मीं शुनी; तै एरी थी ज़ेन्च़रे कोई सारंगी बाज़ाने बालो सारंगी बज़ाने लोरोए।
3 Անոնք կ՚երգէին նոր երգ մը՝ գահին, չորս էակներուն ու երէցներուն առջեւ. ո՛չ մէկը կրնար սորվիլ այդ երգը՝ բացի այդ հարիւր քառասունչորս հազարէն, որոնք գնուած էին երկրէն:
144000 लोक तखतेरे सामने, ते प्राणी ते कने बुज़ुर्गां केरे सामने खड़े थिये; तैना अक नंव्वू गीत ज़ोने लोरे थिये, तैन गीत सिर्फ तैन लोकेईं शिखोरू थियूं। तैना लोक इना आन ज़ैना सिर्फ इस दुनियाई मां रानेबाले लोकन मरां परमेशरे छुटोरे थिये।
4 Ասոնք անո՛նք են՝ որ չպղծուեցան կիներու հետ, քանի որ կոյս են: Ասոնք անո՛նք են՝ որ կը հետեւին Գառնուկին, ո՛ւր որ ան երթայ. ասոնք գնուեցան մարդոց մէջէն՝ երախայրիք ըլլալու Աստուծոյ ու Գառնուկին:
इना तैना लोक आन, ज़ैना कुआन्शन सेइं अशुद्ध नईं भोरे, पन कुवारेन, इना तैना आन, ज़ेरां भी गबड़ू गाते तैना भी तैस पत्ती च़लतन, इना त परमेशरेरे लेइ पेइले फल भोनेरे लेइ मैनन् मरां घिने जोरेन।
5 Նենգութիւն չգտնուեցաւ իրենց բերանը, որովհետեւ անարատ են:
तैनेईं कधी झूठ नईं जोरू, ते तैना बेइलज़ामन।
6 Տեսայ նաեւ ուրիշ հրեշտակ մը, որ կը թռչէր երկինքի մէջ եւ ունէր յաւիտենական աւետարանը՝ քարոզելու երկրի վրայ բնակող բոլոր ազգերուն, տոհմերուն, լեզուներուն ու ժողովուրդներուն: (aiōnios g166)
फिरी मीं अक होरो स्वर्गदूत अम्बरे मझ़ामेई उडरतो लाव ज़ैस कां धेरतली पुड़ रानेबालां केरि हर अक कौम, कुल, ते कने भाषारे लोकन शुनानेरे लेइ हमेशारी खुशखबरी थी ज़ै कधे न बेदलोए। (aiōnios g166)
7 Ան բարձրաձայն կ՚ըսէր. «Վախցէ՛ք Աստուծմէ եւ փա՜ռք տուէք անոր, որովհետեւ անոր դատաստանին ժամը հասաւ. երկրպագեցէ՛ք անոր՝ որ ստեղծեց երկինքը, երկիրը, ծովն ու ջուրերուն աղբիւրները»:
तैने बड़े ज़ोरे सेइं ज़ोवं, “परमेशरे करां डरा; ते तैसेरी बड़याई केरा; किजोकि तैसेरो इन्साफ केरनेरो वक्त पुज़ोरोए, ते तैसेरी आराधना केरा, ज़ैने स्वर्ग, धरती, समुन्द्र, पैनेरे नाग बनोरेन।”
8 Ուրիշ հրեշտակ մը հետեւեցաւ անոր եւ ըսաւ. «Կործանեցա՜ւ, կործանեցա՜ւ մեծ Բաբելոնը, որովհետեւ բոլոր ազգերուն խմցուց իր պոռնկութեան զայրոյթի գինիէն»:
फिरी तैसेरां पत्ती अक होरो स्वर्गदूत इन ज़ोतो अव, “कि झ़ड़ू, तैन बाबेल नगर झ़ड़ू, तैने सारे कौमन अपनि शराबी पियाई, ज़ेसेरो मतलब ई आए कि तैने सैरी लोकन मूरती केरि पूज़ा केरनि शिखाली।”
9 Երրորդ հրեշտակ մըն ալ հետեւեցաւ անոնց ու բարձրաձայն ըսաւ. «Ո՛վ որ երկրպագէ գազանին ու անոր պատկերին, եւ ընդունի անոր դրոշմը իր ճակատին կամ իր ձեռքին վրայ,
फिरी एसेरां पत्ती अक होरो स्वर्गदूत बड़े आवाज़ी सेइं इन ज़ोतो अव, “कि ज़ै कोई इस हैवाने ते तैसेरी मूरतरी पूज़ा केरे, ते अपने कुपाए या अपने हथ्थे पुड़ तैसेरी छाप लाए।
10 անիկա՛ պիտի խմէ Աստուծոյ զայրոյթի գինիէն, որ անխառն լեցուած է անոր բարկութեան բաժակին մէջ, ու կրակով եւ ծծումբով պիտի տանջուի սուրբ հրեշտակներուն առջեւ ու Գառնուկին առջեւ:
परमेशर तैन ट्लिठी शराबी पियालो ज़ैस मां पानी न भोए मिलावरू ज़ेसेरो मतलब परमेशरे तैन सेइं बड़ो क्रोधे मां आए ते तैन पुड़ दया न केरेलो, तैना लोक अग ते गन्धकेरे दुखे मां छ़डे गाले, ज़ैखन परमेशर तैन सज़ा देतो भोलो त पवित्र स्वर्गदूत गबड़ू लालू।
11 Անոնց տանջանքին ծուխը պիտի բարձրանայ դարէ դար՝՝. ցերեկ ու գիշեր հանգստութիւն պիտի չունենան անոնք՝ որ կ՚երկրպագեն գազանին ու անոր պատկերին, եւ ո՛վ որ կ՚ընդունի անոր անունին դրոշմը»: (aiōn g165)
ते तैन केरे दुखेरो तू सदा उठतो रालो, ते ज़ैना तैस हैवाने ते तैसेरे मूरतरी पूज़ा केरेले, ते ज़ैना तैसेरे नंव्वेरी छाप नेतन, तैन रात दिहाड़ी चैन न मैलेलो।” (aiōn g165)
12 Հո՛ս է համբերութիւնը սուրբերուն, որոնք կը պահեն Աստուծոյ պատուիրաններն ու Յիսուսի հաւատքը:
एल्हेरेलेइ परमेशरेरे लोकां केरे लेइ ज़रूरी आए कि ज़ैना भी दुःख तैन पुड़ एज्जन तैन सबरी सेइं झ़ैल्लन, परमेशर ज़ैन केरनेरो हुक्म तैन दे तैनेईं तैन कियोरू लोड़े, ते तैनेईं यीशु पुड़ विश्वास केरनो न लोड़े शारोरो।
13 Ու լսեցի երկինքէն ձայն մը՝ որ կ՚ըսէր. «Գրէ՛. այժմէ՛ն իսկ երանելի են այն մեռելները՝ որ կը մեռնին Տէրոջմով»: «Այո՛, - կ՚ըսէ Հոգին, - թող հանգչին իրենց աշխատանքէն, քանի որ իրենց գործերը կը հետեւին իրենց»:
मीं स्वर्गेरां ई आवाज़ शुनी, “लिख; ज़ैना मुड़दे प्रभु मां मरतन, तैना धन आन।” पवित्र आत्मा पक्कू केरते, “तै ज़ोते, तैन सच़्च़े। हाँ किजोकि तैना अपने मेहनती करां आराम हासिल केरेले, ते ज़ैन तैनेईं कियूं तैसेरे बदले तैन इनाम मैलेलू।”
14 Ապա նայեցայ, եւ ահա՛ ճերմակ ամպ մը կար, ու ամպին վրայ մէկը բազմած էր՝ մարդու Որդիին նման. իր գլուխը ունէր ոսկիէ պսակ մը, եւ իր ձեռքին մէջ՝ սուր մանգաղ մը:
फिरी मीं अक छ़िती बिदलार लाई, ते तैस बिदलारी पुड़ मैनेरू ज़ेरो कोई बिशोरो लाव, तैसेरे दोग्गे पुड़ सोन्नेरू ताज ते हथ्थे मां तिखी ड्लातीए।
15 Ուրիշ հրեշտակ մը դուրս ելաւ տաճարէն, ու բարձրաձայն աղաղակեց ամպին վրայ բազմողին. «Ղրկէ՛ քու մանգաղդ եւ հնձէ՛. որովհետեւ հնձելու ժամը հասաւ, քանի որ երկրի հունձքը հասունցած է»:
फिरी अक होरो स्वर्गदूत मन्दरे मरां निस्तां, तैने ज़ै बिदलारी पुड़ बिशोरो थियो, तैस बड़े ज़ोरे सेइं ज़ोवं, “कि अपनि ड्लाती च़ला किजोकि कटनेरो वक्त ओरोए।”
16 Ամպին վրայ կը բազմողն ալ դրաւ իր մանգաղը երկրի վրայ, ու երկիրը հնձուեցաւ:
ते ज़ै बिदलारी पुड़ बिशोरो थियो, तैने धेरतली पुड़ अपनि ड्लाती लाई, ते धेरतलरी फसल केटोई।
17 Ուրիշ հրեշտակ մը դուրս ելաւ երկինքի մէջ եղող տաճարէն. ի՛նք ալ ունէր սուր մանգաղ մը:
फिरी अक होरो स्वर्गदूत तैस मन्दरे मरां निस्सो, ज़ै स्वर्गे मांए, ते तैस कां भी तिखी ड्लाती थी।
18 Նաեւ զոհասեղանէն դուրս ելաւ ուրիշ հրեշտակ մը՝ որ իշխանութիւն ունէր կրակին վրայ. հզօր կանչով գոչեց անոր՝ որ ունէր սուր մանգաղը. «Ղրկէ՛ քու սուր մանգաղդ ու կթէ՛ երկրի այգիին ողկոյզնե՛րը, որովհետեւ անոր խաղողները հասունցած են»:
फिरी एक्की होरे स्वर्गदूत ज़ैस अग्गी पुड़ अधिकार थियो, बलिदान केरनेरी ठारी मरां निस्सो, ते ज़ैस कां तिखी ड्लाती थी, तैस सेइं ज़ोरे सेइं ज़ोवं; “अपने तिखे ड्लैइती लेइतां धेरतलरी दाछ़ कटी; किजोकि तैसेरी दाछ़ पकोरीए।”
19 Ուստի այդ հրեշտակը դրաւ իր մանգաղը երկրի վրայ, կթեց երկրի այգիին խաղողները եւ նետեց Աստուծոյ զայրոյթի մեծ հնձանին մէջ:
ते तैने स्वर्गदूत धेरतली पुड़ अपनि ड्लाती रख्खी, ते धेरतलरे दाछ़ारे फल केटतां, अपने परमेशरेरे परकोपेरे बड़े रसेरे कुण्ड मां छ़डी।
20 Հնձանը կոխուեցաւ քաղաքէն դուրս, ու արիւն ելաւ հնձանէն՝ մինչեւ ձիերուն սանձերը, հազար վեց հարիւր ասպարէզի տարածութեան վրայ:
ते नगरेरे बेइर तैस रसेरे कुण्डे मां दाछ़ ढ्लेन्च़ी, ते रस कुण्ड मरां एत्रो खून निस्सो कि घोड़ां केरे लगामी तगर पुज़ो, ते 100 कोसे तगर रूड़ो।

< ՅԱՅՏՆՈՒԹԻՒՆ ՅՈՎՀԱՆՆՈՒ 14 >