ՄԱՏԹԷՈՍ 7
1 «Մի՛ դատէք, որպէսզի չդատուիք:
Judge not, that ye be not judged; —
2 Որովհետեւ ի՛նչ դատաստանով որ դատէք՝ անո՛վ պիտի դատուիք, եւ ի՛նչ չափով որ չափէք՝ անո՛վ պիտի չափուի ձեզի:
For, with what judgment ye judge, shall ye be judged, —and, with what measure ye mete, shall it be measured unto you.
3 Եւ ինչո՞ւ կը տեսնես եղբօրդ աչքին մէջի շիւղը, ու չես նշմարեր քո՛ւ աչքիդ մէջի գերանը:
Why, moreover, beholdest thou the mote, in the eye of thy brother, —while, the beam in thine own eye, thou dost not consider?
4 Կամ ի՞նչպէս կրնաս ըսել եղբօրդ. “Թո՛յլ տուր որ հանեմ աչքէդ շիւղը”, երբ ահա՛ գերան կայ քո՛ւ աչքիդ մէջ:
Or how wilt thou say unto thy brother, Let me cast the mote out of thine eye, —when lo! a beam, is in thine own eye?
5 Կեղծաւո՛ր, նախ հանէ՛ քո՛ւ աչքէդ գերանը, եւ ա՛յն ատեն յստակ պիտի տեսնես՝ հանելու համար շիւղը եղբօրդ աչքէն:
Hypocrite! cast first, out of thine own eye, the beam, —and, then, shalt thou see clearly to cast the mote, out of the eye of thy brother.
6 Սուրբ բանը մի՛ տաք շուներուն, ու ձեր մարգարիտները մի՛ նետէք խոզերուն առջեւ, որպէսզի չկոխկռտեն զանոնք իրենց ոտքերուն տակ, եւ դառնալով չբզքտեն ձեզ»:
Do not give what is holy unto dogs, neither cast ye your pearls before swine, —lest once they trample, them, down with their feet, and, turning, tear, you.
7 «Խնդրեցէ՛ք՝ ու պիտի տրուի ձեզի. փնտռեցէ՛ք՝ ու պիտի գտնէք. դուռը բախեցէ՛ք՝ ու պիտի բացուի ձեզի:
Be asking, and it shall be given you, Be seeking, and ye shall find, —Be knocking, and it shall be opened unto you.
8 Որովհետեւ ո՛վ որ խնդրէ՝ կը ստանայ, ո՛վ որ փնտռէ՝ կը գտնէ, եւ ո՛վ որ դուռը բախէ՝ պիտի բացուի անոր:
For, whosoever asketh, receiveth, and, he that seeketh, findeth, —and, to him that knocketh, shall it be opened.
9 Ձեզմէ ո՞վ է այն մարդը, որմէ եթէ իր որդին հաց ուզէ՝ քար կու տայ անոր.
Or what man, from among yourselves, whom his son shall ask for a loaf, —a stone, will give him?
10 կամ եթէ ձուկ ուզէ՝ միթէ օ՞ձ կու տայ անոր:
Or, a fish also, shall ask, —a serpent, will give him?
11 Ուրեմն եթէ դո՛ւք՝ որ չար էք, գիտէք բարի նուէրներ տալ ձեր զաւակներուն, ո՜րչափ աւելի ձեր Հայրը՝ որ երկինքն է, բարի՛ բաներ պիտի տայ անոնց՝ որ կը խնդրեն իրմէ:
If then, ye, being, evil, know how, good gifts, to be giving unto your children, how much more, will, your Father who is in the heavens, give good things to them that ask, him?
12 Ուրեմն ամէն ինչ որ կ՚ուզէք՝ որ մարդիկ ընեն ձեզի, դո՛ւք ալ այնպէս ըրէք անոնց, որովհետեւ ասիկա՛ է Օրէնքն ու Մարգարէները»:
Whatsoever things, therefore, ye would, that men be doing unto you, so, be, ye also, doing, unto them, —for, this, is the law and the prophets.
13 «Նե՛ղ դռնէն ներս մտէք. որովհետեւ լայն է այն դուռը, եւ ընդարձակ՝ այն ճամբան, որ դէպի կորուստ կը տանի, ու շատ են անոնք՝ որ կը մտնեն անկէ.
Enter ye in at, the narrow gate; because broad and roomy is the way that leadeth unto destruction, —and, many, are they who enter thereby:
14 որովհետեւ նեղ է այն դուռը, եւ անձուկ՝ այն ճամբան, որ դէպի կեանք կը տանի, ու քիչ են անոնք՝ որ կը գտնեն զայն»:
Because, narrow, is the gate, and, confined, the way, that leadeth unto life, —and, few, are they who find, it.
15 «Զգուշաց՛էք սուտ մարգարէներէն, որոնք կու գան ձեզի ոչխարի հանդերձներով, բայց ներսէն՝ յափշտակող գայլեր են:
Beware of false prophets, who come unto you in clothing of sheep, —while, within, they are ravening wolves.
16 Իրենց պտուղէ՛ն պիտի ճանչնաք զանոնք: Միթէ փուշերէն կը քաղե՞ն խաղող, կամ տատասկէն՝ թուզ:
By their fruits, shall ye find, them, out, —unless perhaps men gather—from thorns, grapes! or, from thistles, figs!
17 Այսպէս ամէն բարի ծառ՝ լաւ պտուղ կը բերէ, եւ վատ ծառ՝ չար պտուղ կը բերէ:
So, every good tree, fine fruit, produceth, —whereas, the worthless tree, evil fruit, produceth:
18 Բարի ծառը չի կրնար չար պտուղ բերել, ո՛չ ալ վատ ծառը՝ լաւ պտուղ բերել:
It is, impossible, for a, good tree, to be bearing, evil fruit, neither doth, a worthless tree, produce, fine fruit.
19 Ամէն ծառ որ լաւ պտուղ չի բերեր, կը կտրուի ու կը նետուի կրակը:
Every tree that beareth not fine fruit, is hewn down, and, into fire, is cast.
20 Ուրեմն՝ իրենց պտուղէ՛ն պիտի ճանչնաք զանոնք»:
After all then, by their fruits, shall ye find, them, out.
21 «Ո՛չ թէ ո՛վ որ ինծի՝ “Տէ՛ր, Տէ՛ր” կ՚ըսէ, պիտի մտնէ երկինքի թագաւորութիւնը, հապա ան՝ որ կը գործադրէ իմ երկնաւոր Հօրս կամքը:
Not every one that saith unto me, Lord! Lord! shall enter into the kingdom of the heavens, —but he that doeth the will of my Father who is in the heavens.
22 Շատեր այն օրը պիտի ըսեն ինծի. “Տէ՛ր, Տէ՛ր, միթէ չմարգարէացա՞նք քու անունովդ, դեւեր չհանեցի՞նք քու անունովդ, եւ շատ հրաշքներ չգործեցի՞նք քու անունովդ”:
Many, will say unto me, in, that, day, Lord! Lord! did we not, in thy name, prophesy, and, in thy name, cast, demons, out, —and, in thy name, many works of power, perform?
23 Այն ատեն պիտի յայտարարեմ անոնց. “Ես բնա՛ւ չէի ճանչնար ձեզ. հեռացէ՛ք քովէս դո՛ւք՝ որ անօրէնութիւն կը գործէիք”»:
And, then, will I confess unto them, Never, have I acknowledged you, —Depart from me, ye workers of lawlessness!
24 «Ուրեմն ո՛վ որ կը լսէ այս խօսքերս եւ կը գործադրէ զանոնք, պիտի նմանցնեմ զայն ուշիմ մարդու մը՝ որ իր տունը կառուցանեց վէմի վրայ:
Every one, therefore, who heareth [these] my words, and doeth them, shall be likened to a prudent man, who built his house upon the rock;
25 Տեղատարափ անձրեւ իջաւ, հեղեղները եկան, հովերը փչեցին ու զարկին այդ տան՝ բայց չփլաւ, որովհետեւ հիմնուած էր վէմի վրայ:
And the rain descended, and the streams came, and the winds blew, and rushed against that house, and it fell not; for it had been founded upon the rock.
26 Իսկ ո՛վ որ կը լսէ այս խօսքերս ու չի գործադրեր, կը նմանի յիմար մարդու մը՝ որ իր տունը կառուցանեց աւազի վրայ:
And every one who heareth these my words, and doeth them not, shall be likened unto a foolish man, who built his house upon the sand;
27 Տեղատարափ անձրեւ իջաւ, հեղեղները եկան, հովերը փչեցին եւ զարկին այդ տան, ու փլաւ. եւ անոր անկումը մեծ եղաւ»:
And the rain descended, and the streams came, and the winds blew, and dashed against that house, and it fell; and, the fall thereof, was, great.
28 Երբ Յիսուս լմնցուց այս խօսքերը, բազմութիւնը ապշած մնաց անոր ուսուցումին վրայ.
And it came to pass, when Jesus ended these words, with astonishment were the multitudes being struck at his teaching;
29 որովհետեւ իշխանութիւն ունեցողի մը պէս կը սորվեցնէր անոնց, ո՛չ թէ դպիրներուն պէս:
for he was teaching them as one having, authority, and not as their Scribes.
