< ՄԱՏԹԷՈՍ 5 >

1 Տեսնելով բազմութիւնները՝ լեռը ելաւ: Երբ նստաւ, իր աշակերտները քովը գացին,
اَنَنْتَرَں سَ جَنَنِوَہَں نِرِیکْشْیَ بھُودھَروپَرِ وْرَجِتْوا سَمُپَوِویشَ۔
2 եւ իր բերանը բանալով՝ կը սորվեցնէր անոնց ու կ՚ըսէր.
تَدانِیں شِشْییشُ تَسْیَ سَمِیپَماگَتیشُ تینَ تیبھْیَ ایشا کَتھا کَتھْیانْچَکْرے۔
3 «Երանի՜ հոգիով աղքատներուն, որովհետեւ երկինքի թագաւորութիւնը անո՛նցն է:
اَبھِمانَہِینا جَنا دھَنْیاح، یَتَسْتے سْوَرْگِییَراجْیَمْ اَدھِکَرِشْیَنْتِ۔
4 Երանի՜ սգաւորներուն, որովհետեւ անո՛նք պիտի մխիթարուին:
کھِدْیَمانا مَنُجا دھَنْیاح، یَسْماتْ تے سانْتْوَناں پْراپْسَنْتِ۔
5 Երանի՜ հեզերուն, որովհետեւ անո՛նք պիտի ժառանգեն երկիրը:
نَمْرا مانَواشْچَ دھَنْیاح، یَسْماتْ تے میدِنِیمْ اَدھِکَرِشْیَنْتِ۔
6 Երանի՜ անոնց՝ որ անօթութիւն ու ծարաւ ունին արդարութեան, որովհետեւ անո՛նք պիտի կշտանան:
دھَرْمّایَ بُبھُکْشِتاح ترِشارْتّاشْچَ مَنُجا دھَنْیاح، یَسْماتْ تے پَرِتَرْپْسْیَنْتِ۔
7 Երանի՜ ողորմածներուն, որովհետեւ անո՛նք ողորմութիւն պիտի գտնեն:
کرِپالَوو مانَوا دھَنْیاح، یَسْماتْ تے کرِپاں پْراپْسْیَنْتِ۔
8 Երանի՜ անոնց՝ որ սիրտով մաքուր են, որովհետեւ անո՛նք պիտի տեսնեն Աստուած:
نِرْمَّلَہرِدَیا مَنُجاشْچَ دھَنْیاح، یَسْماتْ تَ اِیشْچَرَں دْرَکْشْیَنْتِ۔
9 Երանի՜ խաղաղարարներուն, որովհետեւ անո՛նք Աստուծոյ որդիներ պիտի կոչուին:
میلَیِتارو مانَوا دھَنْیاح، یَسْماتْ تَ اِیشْچَرَسْیَ سَنْتانَتْوینَ وِکھْیاسْیَنْتِ۔
10 Երանի՜ անոնց՝ որ հալածուած են արդարութեան համար, որովհետեւ երկինքի թագաւորութիւնը անո՛նցն է:
دھَرْمَّکارَناتْ تاڈِتا مَنُجا دھَنْیا، یَسْماتْ سْوَرْگِییَراجْیے تیشامَدھِکَرو وِدْیَتے۔
11 Երանի՜ ձեզի, երբ կը նախատեն ձեզ ու կը հալածեն, եւ ստութեամբ ձեզի դէմ ամէն տեսակ չար խօսքեր կ՚ըսեն՝ իմ պատճառովս:
یَدا مَنُجا مَمَ نامَکرِتے یُشْمانْ نِنْدَنْتِ تاڈَیَنْتِ مرِشا نانادُرْوّاکْیانِ وَدَنْتِ چَ، تَدا یُیَں دھَنْیاح۔
12 Ուրախացէ՛ք եւ ցնծացէ՛ք, որովհետեւ ձեր վարձատրութիւնը շատ է երկինքը. քանի որ ա՛յս կերպով հալածեցին ձեզմէ առաջ եղած մարգարէները»:
تَدا آنَنْدَتَ، تَتھا بھرِشَں ہْلادَدھْوَنْچَ، یَتَح سْوَرْگے بھُویاںسِ پھَلانِ لَپْسْیَدھْوے؛ تے یُشْماکَں پُراتَنانْ بھَوِشْیَدْوادِنوپِ تادرِگْ اَتاڈَیَنْ۔
13 «Դո՛ւք էք երկրի աղը. եթէ աղը կորսնցնէ իր համը, ինք ինչո՞վ պիտի աղուի: Անկէ ետք ո՛չ մէկ ազդեցութիւն կ՚ունենայ, հապա դուրս կը նետուի եւ կը կոխկռտուի մարդոց ոտքին տակ:
یُیَں میدِنْیاں لَوَنَرُوپاح، کِنْتُ یَدِ لَوَنَسْیَ لَوَنَتْوَمْ اَپَیاتِ، تَرْہِ تَتْ کینَ پْرَکارینَ سْوادُیُکْتَں بھَوِشْیَتِ؟ تَتْ کَسْیاپِ کارْیَّسْیایوگْیَتْواتْ کیوَلَں بَہِح پْرَکْشیپْتُں نَراناں پَدَتَلینَ دَلَیِتُنْچَ یوگْیَں بھَوَتِ۔
14 Դո՛ւք էք աշխարհի լոյսը. քաղաք մը՝ որ լերան վրայ կը գտնուի՝՝, չի կրնար պահուիլ:
یُویَں جَگَتِ دِیپْتِرُوپاح، بھُودھَروپَرِ سْتھِتَں نَگَرَں گُپْتَں بھَوِتُں نَہِ شَکْشْیَتِ۔
15 Ու ճրագը չեն վառեր եւ դներ գրուանի տակ, հապա՝ աշտանակի՛ վրայ, որ լուսաւորէ բոլոր տան մէջ եղողները:
اَپَرَں مَنُجاح پْرَدِیپانْ پْرَجْوالْیَ دْرونادھو نَ سْتھاپَیَنْتِ، کِنْتُ دِیپادھاروپَرْیّیوَ سْتھاپَیَنْتِ، تینَ تے دِیپا گیہَسْتھِتانْ سَکَلانْ پْرَکاشَیَنْتِ۔
16 Ձեր լոյսը ա՛յնպէս թող փայլի մարդոց առջեւ, որ տեսնեն ձեր բարի գործերը եւ փառաբանեն ձեր Հայրը՝ որ երկինքն է»:
یینَ مانَوا یُشْماکَں سَتْکَرْمّانِ وِلوکْیَ یُشْماکَں سْوَرْگَسْتھَں پِتَرَں دھَنْیَں وَدَنْتِ، تیشاں سَمَکْشَں یُشْماکَں دِیپْتِسْتادرِکْ پْرَکاشَتامْ۔
17 «Մի՛ կարծէք թէ եկայ՝ աւրելու Օրէնքը կամ Մարգարէները: Եկայ ո՛չ թէ աւրելու, հապա՝ գործադրելու:
اَہَں وْیَوَسْتھاں بھَوِشْیَدْواکْیَنْچَ لوپْتُمْ آگَتَوانْ، اِتّھَں مانُبھَوَتَ، تے دْوے لوپْتُں ناگَتَوانْ، کِنْتُ سَپھَلے کَرْتُّمْ آگَتوسْمِ۔
18 Որովհետեւ ճշմա՛րտապէս կը յայտարարեմ ձեզի. “Մինչեւ որ երկինքն ու երկիրը անցնին, Օրէնքէն յովտ մը կամ նշանագիր մը պիտի չանցնի՝ մինչեւ որ բոլորն ալ կատարուին”:
اَپَرَں یُشْمانْ اَہَں تَتھْیَں وَدامِ یاوَتْ وْیومَمیدِنْیو رْدھْوَںسو نَ بھَوِشْیَتِ، تاوَتْ سَرْوَّسْمِنْ سَپھَلے نَ جاتے وْیَوَسْتھایا ایکا ماتْرا بِنْدُریکوپِ وا نَ لوپْسْیَتے۔
19 Ուրեմն ո՛վ որ այս ամենափոքր պատուիրաններէն մէկը լուծէ եւ մարդոց ա՛յնպէս սորվեցնէ, անիկա ամենափոքր պիտի կոչուի երկինքի թագաւորութեան մէջ. բայց ո՛վ որ գործադրէ ու սորվեցնէ, անիկա մեծ պիտի կոչուի երկինքի թագաւորութեան մէջ:
تَسْماتْ یو جَنَ ایتاسامْ آجْنانامْ اَتِکْشُدْرامْ ایکاجْنامَپِی لَںگھَتے مَنُجاںنْچَ تَتھَیوَ شِکْشَیَتِ، سَ سْوَرْگِییَراجْیے سَرْوّیبھْیَح کْشُدْرَتْوینَ وِکھْیاسْیَتے، کِنْتُ یو جَنَسْتاں پالَیَتِ، تَتھَیوَ شِکْشَیَتِ چَ، سَ سْوَرْگِییَراجْیے پْرَدھانَتْوینَ وِکھْیاسْیَتے۔
20 Որովհետեւ կը յայտարարեմ ձեզի. “Եթէ ձեր արդարութիւնը չգերազանցէ դպիրներու եւ Փարիսեցիներու արդարութիւնը, բնա՛ւ պիտի չմտնէք երկինքի թագաւորութիւնը”»:
اَپَرَں یُشْمانْ اَہَں وَدامِ، اَدھْیاپَکَپھِرُوشِمانَواناں دھَرْمّانُشْٹھاناتْ یُشْماکَں دھَرْمّانُشْٹھانے نوتَّمے جاتے یُویَمْ اِیشْوَرِییَراجْیَں پْرَویشْٹُں نَ شَکْشْیَتھَ۔
21 «Լսեր էք թէ ըսուեցաւ նախնիքներուն. “Մի՛ սպաններ”: Ո՛վ որ սպաննէ, արժանի պիտի ըլլայ դատաստանի:
اَپَرَنْچَ تْوَں نَرَں ما وَدھِیح، یَسْماتْ یو نَرَں ہَنْتِ، سَ وِچارَسَبھایاں دَنْڈارْہو بھَوِشْیَتِ، پُورْوَّکالِینَجَنیبھْیَ اِتِ کَتھِتَماسِیتْ، یُشْمابھِرَشْراوِ۔
22 Բայց ես կը յայտարարեմ ձեզի. “Ո՛վ որ զուր տեղը բարկանայ իր եղբօր դէմ՝ արժանի պիտի ըլլայ դատաստանի: Ո՛վ որ "ապուշ" ըսէ իր եղբօր՝ արժանի պիտի ըլլայ ատեանի դատապարտութեան: Ո՛վ որ "յիմար" ըսէ իր եղբօր՝ արժանի պիտի ըլլայ գեհենի կրակին”: (Geenna g1067)
کِنْتْوَہَں یُشْمانْ وَدامِ، یَح کَشْچِتْ کارَنَں وِنا نِجَبھْراتْرے کُپْیَتِ، سَ وِچارَسَبھایاں دَنْڈارْہو بھَوِشْیَتِ؛ یَح کَشْچِچَّ سْوِییَسَہَجَں نِرْبّودھَں وَدَتِ، سَ مَہاسَبھایاں دَنْڈارْہو بھَوِشْیَتِ؛ پُنَشْچَ تْوَں مُوڈھَ اِتِ واکْیَں یَدِ کَشْچِتْ سْوِییَبھْراتَرَں وَکْتِ، تَرْہِ نَرَکاگْنَو سَ دَنْڈارْہو بھَوِشْیَتِ۔ (Geenna g1067)
23 Ուրեմն եթէ քու ընծադ զոհասեղանին վրայ բերես, ու հոն յիշես թէ եղբայրդ բա՛ն մը ունի քեզի դէմ,
اَتو ویدْیاح سَمِیپَں نِجَنَیویدْیے سَمانِیتےپِ نِجَبھْراتَرَں پْرَتِ کَسْماچِّتْ کارَناتْ تْوَں یَدِ دوشِی وِدْیَسے، تَدانِیں تَوَ تَسْیَ سْمرِتِ رْجایَتے چَ،
24 հո՛ն ձգէ ընծադ՝ զոհասեղանին առջեւ. նա՛խ գնա՝ հաշտուէ՛ եղբօրդ հետ, եւ ա՛յն ատեն եկուր՝ որ մատուցանես ընծադ:
تَرْہِ تَسْیا ویدْیاح سَمِیپے نِجَنَیوَیدْیَں نِدھایَ تَدَیوَ گَتْوا پُورْوَّں تینَ سارْدّھَں مِلَ، پَشْچاتْ آگَتْیَ نِجَنَیویدْیَں نِویدَیَ۔
25 Շուտո՛վ համաձայնէ քու ոսոխիդ հետ, մինչ ճամբան ես անոր հետ, որպէսզի հակառակորդդ չյանձնէ քեզ դատաւորին, ու դատաւորը՝ ոստիկանին, եւ բանտը չնետուիս:
اَنْیَنْچَ یاوَتْ وِوادِنا سارْدّھَں وَرْتْمَنِ تِشْٹھَسِ، تاوَتْ تینَ سارْدّھَں میلَنَں کُرُ؛ نو چیتْ وِوادِی وِچارَیِتُح سَمِیپے تْواں سَمَرْپَیَتِ وِچارَیِتا چَ رَکْشِنَح سَنِّدھَو سَمَرْپَیَتِ تَدا تْوَں کارایاں بَدھْییتھاح۔
26 Ճշմա՛րտապէս կը յայտարարեմ քեզի. “Բնա՛ւ դուրս պիտի չելլես անկէ, մինչեւ որ վճարես վերջին նաքարակիտը”»:
تَرْہِ تْوامَہَں تَتھْتھَں بْرَوِیمِ، شیشَکَپَرْدَکےپِ نَ پَرِشودھِتے تَسْماتْ سْتھاناتْ کَداپِ بَہِراگَنْتُں نَ شَکْشْیَسِ۔
27 «Լսեր էք թէ ըսուեցաւ. “Շնութիւն մի՛ ըներ”:
اَپَرَں تْوَں ما وْیَبھِچَرَ، یَدیتَدْ وَچَنَں پُورْوَّکالِینَلوکیبھْیَح کَتھِتَماسِیتْ، تَدْ یُویَں شْرُتَوَنْتَح؛
28 Բայց ես կը յայտարարեմ ձեզի. “Ո՛վ որ կը նայի կնոջ մը՝ անոր ցանկալու համար, արդէ՛ն անիկա իր սիրտին մէջ շնութիւն ըրած է անոր հետ”:
کِنْتْوَہَں یُشْمانْ وَدامِ، یَدِ کَشْچِتْ کامَتَح کانْچَنَ یوشِتَں پَشْیَتِ، تَرْہِ سَ مَنَسا تَدَیوَ وْیَبھِچَرِتَوانْ۔
29 Ուստի եթէ աջ աչքդ կը գայթակղեցնէ քեզ, հանէ՛ զայն ու նետէ՛ քեզմէ. որովհետեւ աւելի օգտակար է քեզի՝ որ անդամներէդ մէկը կորսուի, բայց ամբողջ մարմինդ չնետուի գեհենը: (Geenna g1067)
تَسْماتْ تَوَ دَکْشِنَں نیتْرَں یَدِ تْواں بادھَتے، تَرْہِ تَنّیتْرَمْ اُتْپاٹْیَ دُورے نِکْشِپَ، یَسْماتْ تَوَ سَرْوَّوَپُشو نَرَکے نِکْشیپاتْ تَوَیکانْگَسْیَ ناشو وَرَں۔ (Geenna g1067)
30 Եթէ աջ ձեռքդ կը գայթակղեցնէ քեզ, կտրէ՛ զայն ու նետէ՛ քեզմէ. որովհետեւ աւելի օգտակար է քեզի՝ որ անդամներէդ մէկը կորսուի, ու ամբողջ մարմինդ չնետուի գեհենը»: (Geenna g1067)
یَدْوا تَوَ دَکْشِنَح کَرو یَدِ تْواں بادھَتے، تَرْہِ تَں کَرَں چھِتّوا دُورے نِکْشِپَ، یَتَح سَرْوَّوَپُشو نَرَکے نِکْشیپاتْ ایکانْگَسْیَ ناشو وَرَں۔ (Geenna g1067)
31 «Նաեւ ըսուեցաւ. “Ո՛վ որ արձակէ իր կինը, թող տայ անոր ամուսնալուծումի վկայագիր մը”:
اُکْتَماسْتے، یَدِ کَشْچِنْ نِجَجایاں پَرِتْیَکْتُّمْ اِچّھَتِ، تَرْہِ سَ تَسْیَے تْیاگَپَتْرَں دَداتُ۔
32 Բայց ես կը յայտարարեմ ձեզի. “Ո՛վ որ կ՚արձակէ իր կինը՝ առանց պոռնկութեան պատճառի, ի՛նք շնութիւն ընել կու տայ անոր, եւ ո՛վ որ կ՚ամուսնանայ արձակուածին հետ՝ շնութիւն կ՚ընէ”»:
کِنْتْوَہَں یُشْمانْ وْیاہَرامِ، وْیَبھِچارَدوشے نَ جاتے یَدِ کَشْچِنْ نِجَجایاں پَرِتْیَجَتِ، تَرْہِ سَ تاں وْیَبھِچارَیَتِ؛ یَشْچَ تاں تْیَکْتاں سْتْرِیَں وِوَہَتِ، سوپِ وْیَبھِچَرَتِ۔
33 «Լսեր էք դարձեալ թէ ըսուեցաւ նախնիքներուն. “Սուտ երդում մի՛ ըներ, հապա հատուցանէ՛ Տէրոջ ըրած երդումներդ”:
پُنَشْچَ تْوَں مرِشا شَپَتھَمْ نَ کُرْوَّنْ اِیشْچَرایَ نِجَشَپَتھَں پالَیَ، پُورْوَّکالِینَلوکیبھْیو یَیشا کَتھا کَتھِتا، تامَپِ یُویَں شْرُتَوَنْتَح۔
34 Բայց ես կը յայտարարեմ ձեզի. “Երբե՛ք երդում մի՛ ընէք, ո՛չ երկինքի վրայ՝ որ Աստուծոյ գահն է,
کِنْتْوَہَں یُشْمانْ وَدامِ، کَمَپِ شَپَتھَں ما کارْشْٹَ، اَرْتھَتَح سْوَرْگَنامْنا نَ، یَتَح سَ اِیشْوَرَسْیَ سِںہاسَنَں؛
35 ո՛չ երկրի վրայ՝ որ անոր ոտքերուն պատուանդանն է, ո՛չ Երուսաղէմի վրայ՝ որ Մեծ Թագաւորին քաղաքն է,
پرِتھِوْیا نامْناپِ نَ، یَتَح سا تَسْیَ پادَپِیٹھَں؛ یِرُوشالَمو نامْناپِ نَ، یَتَح سا مَہاراجَسْیَ پُرِی؛
36 ո՛չ ալ գլուխիդ վրայ երդում ըրէ, որովհետեւ չես կրնար մէ՛կ մազ ճերմկցնել կամ սեւցնել:
نِجَشِرونامْناپِ نَ، یَسْماتْ تَسْیَیکَں کَچَمَپِ سِتَمْ اَسِتَں وا کَرْتُّں تْوَیا نَ شَکْیَتے۔
37 Հապա ձեր խօսքը ըլլայ՝ այո՛ն՝ այո՛, եւ ո՛չը՝ ո՛չ. ասկէ աւելին յառաջ կու գայ Չարէն”»:
اَپَرَں یُویَں سَںلاپَسَمَیے کیوَلَں بھَوَتِیتِ نَ بھَوَتِیتِ چَ وَدَتَ یَتَ اِتودھِکَں یَتْ تَتْ پاپاتْمَنو جایَتے۔
38 «Լսեր էք թէ ըսուեցաւ. “Աչքի տեղ՝ աչք, եւ ակռայի տեղ՝ ակռայ”:
اَپَرَں لوچَنَسْیَ وِنِمَیینَ لوچَنَں دَنْتَسْیَ وِنِمَیینَ دَنْتَح پُورْوَّکْتَمِدَں وَچَنَنْچَ یُشْمابھِرَشْرُویَتَ۔
39 Բայց ես կը յայտարարեմ ձեզի. “Չարին մի՛ դիմադրեր. հապա ո՛վ որ ապտակէ աջ այտիդ, դարձո՛ւր անոր միւսն ալ:
کِنْتْوَہَں یُشْمانْ وَدامِ یُویَں ہِںسَکَں نَرَں ما وْیاگھاتَیَتَ۔ کِنْتُ کینَچِتْ تَوَ دَکْشِنَکَپولے چَپیٹاگھاتے کرِتے تَں پْرَتِ وامَں کَپولَنْچَ وْیاگھوٹَیَ۔
40 Եթէ մէկը ուզէ դատ վարել քեզի հետ ու բաճկոնդ առնել, թո՛ղ տուր անոր հանդերձդ ալ:
اَپَرَں کینَچِتْ تْوَیا سارْدھْدَں وِوادَں کرِتْوا تَوَ پَرِدھییَوَسَنے جِگھرِتِتے تَسْمایُتَّرِییَوَسَنَمَپِ دیہِ۔
41 Եւ ո՛վ որ ստիպէ քեզ մղոն մը երթալ, գնա՛ անոր հետ երկու մղոն:
یَدِ کَشْچِتْ تْواں کْروشَمیکَں نَیَنارْتھَں اَنْیایَتو دھَرَتِ، تَدا تینَ سارْدھْدَں کْروشَدْوَیَں یاہِ۔
42 Տո՛ւր քեզմէ ուզողին, ու երես մի՛ դարձներ անկէ՝ որ կ՚ուզէ փոխ առնել քեզմէ”»:
یَشْچَ مانَوَسْتْواں یاچَتے، تَسْمَے دیہِ، یَدِ کَشْچِتْ تُبھْیَں دھارَیِتُمْ اِچّھَتِ، تَرْہِ تَں پْرَتِ پَراںمُکھو ما بھُوح۔
43 «Լսեր էք թէ ըսուեցաւ. “Սիրէ՛ ընկերդ եւ ատէ՛ թշնամիդ”:
نِجَسَمِیپَوَسِنِ پْریمَ کُرُ، کِنْتُ شَتْرُں پْرَتِ دْویشَں کُرُ، یَدیتَتْ پُروکْتَں وَچَنَں ایتَدَپِ یُویَں شْرُتَوَنْتَح۔
44 Բայց ես կը յայտարարեմ ձեզի. “Սիրեցէ՛ք ձեր թշնամիները, օրհնեցէ՛ք ձեզ անիծողները, բարի՛ք ըրէք անոնց՝ որ կ՚ատեն ձեզ, եւ աղօթեցէ՛ք անոնց համար՝ որ կը պախարակեն ու կը հալածեն ձեզ,
کِنْتْوَہَں یُشْمانْ وَدامِ، یُویَں رِپُوَّپِ پْریمَ کُرُتَ، یے چَ یُشْمانْ شَپَنْتے، تانَ، آشِشَں وَدَتَ، یے چَ یُشْمانْ رِتِییَنْتے، تیشاں مَنْگَلَں کُرُتَ، یے چَ یُشْمانْ نِنْدَنْتِ، تاڈَیَنْتِ چَ، تیشاں کرِتے پْرارْتھَیَدھْوَں۔
45 որպէսզի ըլլաք ձեր երկնաւոր Հօր որդիները. որովհետեւ իր արեւը կը ծագեցնէ թէ՛ չարերուն եւ թէ բարիներուն վրայ, եւ անձրեւ կը ղրկէ թէ՛ արդարներուն եւ թէ անարդարներուն վրայ:
تَتْرَ یَح سَتامَسَتانْچوپَرِ پْرَبھاکَرَمْ اُدایَیَتِ، تَتھا دھارْمِّکانامَدھارْمِّکانانْچوپَرِ نِیرَں وَرْشَیَتِ تادرِشو یو یُشْماکَں سْوَرْگَسْتھَح پِتا، یُویَں تَسْیَیوَ سَنْتانا بھَوِشْیَتھَ۔
46 Որովհետեւ եթէ դուք սիրէք ձեզ սիրողները, ի՞նչ վարձատրութիւն կ՚ունենաք. մաքսաւորնե՛րն ալ նոյնը չե՞ն ըներ:
یے یُشْماسُ پْریمَ کُرْوَّنْتِ، یُویَں یَدِ کیوَلَں تیوّیوَ پْریمَ کُرُتھَ، تَرْہِ یُشْماکَں کِں پھَلَں بھَوِشْیَتِ؟ چَنْڈالا اَپِ تادرِشَں کِں نَ کُرْوَّنْتِ؟
47 Ու եթէ բարեւէք միայն ձեր եղբայրները, ի՞նչ աւելի կ՚ընէք ուրիշներէն. մաքսաւորնե՛րն ալ նոյնը չե՞ն ըներ:
اَپَرَں یُویَں یَدِ کیوَلَں سْوِییَبھْراترِتْوینَ نَمَتَ، تَرْہِ کِں مَہَتْ کَرْمَّ کُرُتھَ؟ چَنْڈالا اَپِ تادرِشَں کِں نَ کُرْوَّنْتِ؟
48 Ուրեմն դուք կատարեա՛լ եղէք, ինչպէս ձեր երկնաւոր Հայրը կատարեալ է”»:
تَسْماتْ یُشْماکَں سْوَرْگَسْتھَح پِتا یَتھا پُورْنو بھَوَتِ، یُویَمَپِ تادرِشا بھَوَتَ۔

< ՄԱՏԹԷՈՍ 5 >