ՄԱՏԹԷՈՍ 22
1 Յիսուս դարձեալ առակներով խօսեցաւ անոնց եւ ըսաւ.
And answering Jesus again spoke in parables to them saying;
2 «Երկինքի թագաւորութիւնը կը նմանի թագաւորի մը՝ որ հարսանիք ըրաւ իր որդիին, ու ղրկեց իր ծառաները՝ կանչելու հարսանիքին հրաւիրեալները.
Has become like the kingdom of the heavens to a man a king who made a wedding feast for the son of him.
3 սակայն անոնք չուզեցին գալ:
And he sent the servants of him to call those invited to the wedding feast, and not they were willing to come.
4 Դարձեալ ուրիշ ծառաներ ղրկեց եւ ըսաւ. “Ըսէ՛ք հրաւիրեալներուն. «Ահա՛ պատրաստեցի իմ ճաշս. զուարակներս ու գէր անասուններս մորթուած են, եւ ամէն բան պատրաստ է. եկէ՛ք հարսանիքի»”:
Again he sent other servants saying; do say to those invited; Behold the dinner of mine (I have prepared, *N+kO) the oxen of Mine and the fatlings killed, and all things [are] ready; come to the wedding feast.
5 Բայց անոնք անհոգութիւն ընելով՝ գացին մէկը իր արտը, ու միւսը՝ իր առեւտուրին:
And having paid no attention they went away, (that [one] *N+kO) indeed to [his] own field, (that [one] *N+kO) however (to *N+kO) the business of him;
6 Ուրիշներ՝ բռնեցին անոր ծառաները, նախատեցին եւ սպաննեցին:
And the rest having laid hold of the servants of him mistreated and killed [them].
7 Թագաւորն ալ՝ երբ լսեց՝ բարկացաւ. ղրկեց իր զօրքերը, կորսնցուց այդ մարդասպանները ու այրեց անոնց քաղաքը:
(and *o) (having heard *k) Now the king (that *k) was angry, and having sent the armies of him he destroyed the murderers those and the city of them he burned.
8 Այն ատեն ըսաւ իր ծառաներուն. “Հարսանիքը պատրաստ է, բայց հրաւիրեալները արժանի չէին:
Then he says to the servants of him; The indeed wedding feast ready is, those however invited not were worthy.
9 Ուրեմն գացէ՛ք դէպի ճամբաներուն գլուխները, եւ ո՛վ որ գտնէք՝ հրաւիրեցէ՛ք հարսանիքի”:
do go therefore into the thoroughfares of the highways, and as many as (if *N+kO) you shall find, do invite to the wedding feast.
10 Այդ ծառաները դուրս ելան՝ դէպի ճամբաներուն գլուխները, եւ ո՛վ որ գտան՝ թէ՛ չար, թէ՛ բարի, բոլորն ալ հաւաքեցին. ու հարսնետունը լեցուեցաւ հրաւիրեալներով:
And having gone out the servants those into the highways they brought together all (as many as *N+kO) they found, evil both and good; and became full the (wedding hall *NK+O) of those reclining.
11 Երբ թագաւորը մտաւ՝ տեսնելու հարսնեւորները, տեսաւ մարդ մը՝ որ հագած չէր հարսանիքի հագուստ:
Having entered in then the king to see those reclining he saw there a man not being dressed himself in clothes of wedding
12 Ըսաւ անոր. “Ընկե՛ր, ի՞նչպէս մտար հոս՝ առանց հարսանիքի հագուստի”: Ան ալ պապանձեցաւ:
and he says to him; Friend, how did you enter here not having garment of wedding? And he was speechless.
13 Այն ատեն թագաւորը ըսաւ սպասարկուներուն. “Կապեցէ՛ք ասոր ոտքերն ու ձեռքերը, եւ առէ՛ք ու նետեցէ՛ք զայն դուրսի խաւարը. հոն պիտի ըլլայ լաց եւ ակռաներու կրճտում”:
Then the king said to the servants; Having bound his feet and hands (do take and *KO) do cast out him into the darkness outer; there will be the weeping and the gnashing of the teeth.
14 Որովհետեւ կանչուածները շատ են, բայց ընտրուածները՝ քիչ»:
Many for are called, few however chosen.
15 Այն ատեն Փարիսեցիները գացին խորհրդակցելու, թէ ի՛նչպէս խօսքով ձգեն զայն ծուղակի մէջ:
Then having gone out the Pharisees counsel took how Him they may trap in His words.
16 Ու ղրկեցին անոր իրենց աշակերտները՝ Հերովդէսեաններուն հետ, եւ ըսին. «Վարդապե՛տ, գիտենք թէ ճշմարտախօս ես ու ճշմարտութեամբ կը սորվեցնես Աստուծոյ ճամբան, եւ հոգ չես ըներ ոեւէ մէկուն համար, քանի որ երեսպաշտութիւն չես ըներ մարդոց:
And they send to Him the disciples of them with the Herodians (saying; *NK+o) Teacher, we know that true You are and the way of God in [the] truth You teach, and not there is care to You about no [one], not for You look on [the] appearance of men.
17 Ուստի ըսէ՛ մեզի, ի՞նչ է քու կարծիքդ. “Արտօնուա՞ծ է տուրք տալ կայսրին՝ թէ ոչ”»:
do tell therefore us what You think? Is it lawful to give tribute to Caesar or not?
18 Յիսուս՝ գիտնալով անոնց չարամտութիւնը՝ ըսաւ. «Ինչո՞ւ կը փորձէք զիս, կեղծաւորնե՛ր:
Having known however Jesus the malice of them He said; Why Me do you test, hypocrites?
19 Ցո՛յց տուէք ինծի տուրքին դրամը»: Անոնք դահեկան մը բերին իրեն:
do show Me the coin of the tribute. And they presented to Him a denarius.
20 Ըսաւ անոնց. «Որո՞ւնն են այս պատկերն ու գրութիւնը»:
And He says to them; Of whom [is] likeness this And [of whom is] the inscription?
21 Ըսին անոր. «Կայսրի՛ն»: Այն ատեն ըսաւ անոնց. «Ուրեմն ինչ որ կայսրինն է՝ տուէ՛ք կայսրին, եւ ինչ որ Աստուծոյ է՝ Աստուծո՛յ»:
They say to Him; Of Caesar. Then He says to them; do give back therefore the [things] of Caesar to Caesar and the [things] of God to God.
22 Երբ լսեցին՝ զարմացան, ու թողուցին զայն եւ գացին:
And having heard they marveled, and having left Him they went away.
23 Նոյն օրը անոր քով եկան Սադուկեցիները, որոնք կ՚ըսեն թէ յարութիւն չկայ, ու հարցուցին անոր.
On that [very] day came to Him Sadducees (those *k) saying not being a resurrection and they questioned Him
24 «Վարդապե՛տ, Մովսէս ըսաւ. “Եթէ մէկը մեռնի առանց զաւակի, անոր եղբայրը թող ամուսնանայ անոր կնոջ հետ, եւ զարմ հանէ իր եղբօր”:
saying; Teacher, Moses said; If anyone shall die not having children, will marry the brother of him the wife of him and he will raise up offspring for the brother of him.
25 Ուրեմն եօթը եղբայրներ կային մեր քով: Առաջինը ամուսնացաւ ու վախճանեցաւ, եւ զարմ չունենալուն համար՝ իր կինը թողուց իր եղբօր:
There were now among us seven brothers. and the first having married died, and not having seed he left the wife of him to the brother of him;
26 Նմանապէս ալ երկրորդն ու երրորդը՝ մինչեւ եօթներորդը:
Likewise also the second and the third until the seventh.
27 Ամենէն ետք կինն ալ մեռաւ:
Finally then of all died (and *ko) the woman.
28 Ուրեմն, յարութեան ատեն՝ այդ եօթնէն որո՞ւն կինը պիտի ըլլայ. որովհետեւ բոլորն ալ ունեցան զայն իբր կին»:
In the resurrection therefore of which of the seven will she be wife? All for had her.
29 Յիսուս պատասխանեց անոնց. «Դուք մոլորած էք. ո՛չ Գիրքերը գիտէք, ո՛չ ալ Աստուծոյ զօրութիւնը:
Answering now Jesus said to them; You err not knowing the Scriptures nor the power of God.
30 Քանի որ յարութեան ատեն՝ ո՛չ կ՚ամուսնանան եւ ո՛չ ամուսնութեան կը տրուին, հապա երկինքի մէջ՝ Աստուծոյ հրեշտակներուն պէս են:
In for the resurrection neither do they marry nor (are given in marriage *N+kO) but like angels (of God *KO) in heaven they are.
31 Բայց մեռելներուն յարութեան մասին չէ՞ք կարդացեր Աստուծմէ ձեզի ըսուած խօսքը.
Concerning now the resurrection of the dead surely you have read that which has been spoken to you by God saying;
32 “Ե՛ս եմ Աբրահամի Աստուածը, Իսահակի Աստուածը եւ Յակոբի Աստուածը”: Աստուած մեռելներուն Աստուածը չէ, հապա՝ ողջերուն»:
I myself am the God of Abraham and the God of Isaac and the God of Jacob?’ Not He is the God (God *k) of [the] dead but of [the] living.
33 Բազմութիւնը ասիկա լսելով՝ կ՚ապշէր անոր ուսուցումին վրայ:
And having heard the crowds were astonished at the teaching of Him.
34 Բայց Փարիսեցիները՝ երբ լսեցին թէ ան պապանձեցուց Սադուկեցիները, տեղ մը հաւաքուեցան,
And the Pharisees having heard that He had silenced the Sadducees were gathered together the same.
35 եւ անոնցմէ օրինական մը հարցուց՝ զայն փորձելով.
And questioned [Him] one of them a lawyer testing Him (and saying: *k)
36 «Վարդապե՛տ, ո՞ր պատուիրանը մեծ է Օրէնքին մէջ»:
Teacher, which commandment [is the] greatest in the law?
37 Յիսուս ըսաւ անոր. «“Սիրէ՛ Տէրը՝ քու Աստուածդ՝ ամբողջ սիրտովդ, ամբողջ անձովդ եւ ամբողջ միտքովդ”:
And (Jesus *k) (was saying *N+kO) to him; You will love [the] Lord the God of you with all the heart of you and with all the soul of you and with all the mind of you.’
38 Ա՛յս է առաջին ու մեծ պատուիրանը:
This is (the *no) great and first commandment.
39 Եւ երկրորդը՝ ասոր նման. “Սիրէ՛ ընկերդ քու անձիդ՝՝ պէս”:
[The] second also [is] like (to it: *NK+o) You will love the neighbour of you as yourself.’
40 Այս երկու պատուիրաններէն կախուած են ամբողջ Օրէնքն ու Մարգարէները»:
On these two commandments all the law (hangs *N+kO) and the Prophets.
41 Երբ Փարիսեցիները հաւաքուեցան, Յիսուս հարցուց անոնց.
When were assembled now the Pharisees questioned them Jesus
42 «Քրիստոսի մասին ի՞նչ է ձեր կարծիքը. որո՞ւ որդին է»:
saying; What you think concerning the Christ? Of whom son is He? They say to Him; Of David.
43 Ըսին իրեն. «Դաւիթի՛»: Յիսուս ըսաւ անոնց. «Հապա ի՞նչպէս Դաւիթ Հոգիով զայն Տէր կը կոչէ ու կ՚ըսէ.
He says to them; How then David in spirit does call Him Lord saying:
44 “Տէրը ըսաւ իմ Տէրոջս. «Բազմէ՛ իմ աջ կողմս, մինչեւ որ քու թշնամիներդ պատուանդան դնեմ ոտքերուդ»”:
Said (the *k) Lord to the Lord of me; do sit on [the] right hand of Me until when I may place the enemies of You ([as] a footstool *N+kO) for the feet of You?
45 Ուրեմն եթէ Դաւիթ զայն Տէր կը կոչէ, ի՞նչպէս ան իր որդին կ՚ըլլայ»:
If therefore David calls Him Lord, how son of him is He?
46 Ո՛չ մէկը կրնար խօսքո՛վ մը պատասխանել անոր: Այդ օրէն ետք՝ ո՛չ մէկը կը յանդգնէր բան մը հարցնել անոր:
And no [one] was able to answer Him a word nor dared anyone from that [very] day to question Him no longer. no longer.
