ՄԱՏԹԷՈՍ 15
1 Այն ատեն Յիսուսի եկան դպիրներ ու Փարիսեցիներ, որոնք Երուսաղէմէն էին, եւ ըսին.
तैखन किछ फरीसी ते किछ शास्त्री लोक यरूशलेम नगरे मरां यीशु कां आए ते ज़ोने लग्गे।
2 «Ինչո՞ւ քու աշակերտներդ զանց կ՚ընեն նախնիքներուն աւանդութիւնը, քանի որ չեն լուար իրենց ձեռքերը՝ երբ հաց կ՚ուտեն»:
“तेरे चेले बुज़ुर्गां केरि रसमरे खलाफ किजो च़लतन, तैना रोट्टी खाने करां पेइले हथ न धोन?”
3 Ինք ալ պատասխանեց անոնց. «Հապա դո՛ւք ինչո՞ւ զանց կ՚ընէք Աստուծոյ պատուիրանը՝ ձեր աւանդութեան պատճառով:
तैनी तैन जुवाब दित्तो, “तुस किजो अपने रसमन सेइं परमेशरेरो हुक्म ट्लोड़तथ?
4 Արդարեւ Աստուած պատուիրեց. “Պատուէ՛ հայրդ ու մայրդ.
किजोकि परमेशरे ज़ोरूए, कि अपने हाज बव्वेरी इज़्ज़त केरा, ते ज़ै कोई अपने हाज बव्वे जो बुरू ज़ोलो तै मारो गालो।
5 եւ ո՛վ որ անիծէ իր հայրը կամ մայրը, մահո՛վ թող վախճանի”:
पन तुस ज़ोतथ, कि ज़ै कोई बाजी या अम्मा सेइं ज़ोए कि, मीं करां ज़ै किछ मद्दत तुसन मैल्ली सकती थी, तै पेइली बलिदान भोरीए, यानी परमेशरे जो च़ढ़तल च़ाढ़ोरीए
6 Բայց դուք կ՚ըսէք. “Ո՛վ որ իր հօր կամ մօր ըսէ թէ "ի՛նչ օգուտ որ պիտի ստանաս ինձմէ՝ Աստուծոյ տալիք ընծայ է", եւ իր հայրը կամ մայրը չպատուէ՝ ազատ է”: Ա՛յսպէս՝ անվաւեր դարձուցած էք Աստուծոյ պատուիրանը՝ ձեր աւանդութեան պատճառով:
त तै अपने बाजी केरि इज़्ज़त न केरे, एन्च़रे तुस अपने रसमन सेइं परमेशरेरो हुक्म ट्लोड़तथ।
7 Կեղծաւորնե՛ր, Եսայի ճի՛շդ մարգարէացաւ ձեր մասին՝ ըսելով.
हे पाखंडी लोकव, यशायाह नेबे तुश्शे बारे मां ई भविष्यिवाणी ठीक कियोरीए,
8 “Այս ժողովուրդը միայն շրթունքո՛վ կը պատուէ զիս, բայց իրենց սիրտը հեռու է ինձմէ.
एना लोक ऐशी सेइं त मेरी बड़ी तारीफ़ केरतन, पन एन केरे दिल मीं करां बड़े दूर आन।
9 եւ պարապ տեղը կը պաշտեն զիս՝ մարդոց պատուէրները սորվեցնելով իբր վարդապետութիւն”»:
एना लोक बेफैइदी मेरी आराधना केरतन, किजोकि एना मैन्हु केरे हुक्मां केरि शिक्षा देतन।”
10 Եւ բազմութիւնը կանչելով իրեն՝ ըսաւ անոնց. «Լսեցէ՛ք ու հասկցէ՛ք.
फिरी मैन्हु एप्पू कां कुजेइतां ज़ोवं, “शुना, ते समझ़ा।
11 ո՛չ թէ ինչ որ կը մտնէ բերանը՝ կը պղծէ մարդը, հապա ինչ որ կ՚ելլէ բերանէն՝ անիկա՛ կը պղծէ մարդը»:
ज़ै चीज़ ऐशी मां गाचे तैस सेइं मैन्हु ज़ुट्ठो न भोए, पन ज़ैन तैसेरे ऐशी मरां बेइरोवं निस्ते, तैन्ने तैस ज़ुट्ठो केरते।”
12 Այն ատեն իր աշակերտները մօտեցան եւ ըսին իրեն. «Գիտե՞ս թէ Փարիսեցիները գայթակղեցան, երբ լսեցին այդ խօսքը»:
तैखन चेलेईं यीशु कां एइतां ज़ोवं, “कुन तू ज़ानतस कि फरीसी लोकेईं ए गल शुन्तां ठोकर खाइ?”
13 Ան ալ պատասխանեց. «Ամէն տունկ՝ որ իմ երկնաւոր Հայրս չէ տնկած, պիտի խլուի:
तैनी जुवाब दित्तो, “ज़ै बुट मेरे स्वर्गेरे बाजे नईं लोरो तै ज़ीलना पुटतां छ़डनोए।
14 Թողուցէ՛ք զանոնք. իրենք կոյր են, ու կոյրերու առաջնորդ: Եթէ կոյրը առաջնորդէ կոյրը, երկուքն ալ փոսը պիտի իյնան»:
तैन केरि परवाह न केरा, तैन काने बत हिराने बालेन, अगर अक कानो होरि काने बत हिराए, त तैना दुइये गढे मां बिछ़ड़ेले।”
15 Պետրոս ըսաւ անոր. «Բացատրէ՛ մեզի այս առակը»:
एन शुन्तां पतरसे ज़ोवं, “ए मिसाल असन समझ़ा।”
16 Յիսուս ըսաւ. «Դո՞ւք ալ տակաւին անխելք էք.
यीशुए ज़ोवं, “कुन तुस हेजू भी बेसमझ़ाथ?”
17 չէ՞ք հասկնար թէ ամէն ինչ որ կը մտնէ բերանը, կը պարունակուի փորին մէջ, ու կը ձգուի արտաքնոցը:
“कुन तुस न ज़ानथ, कि ज़ैन किछ ऐशी मां गाते तैन पेटे मां गाते, ते फिरी पेटे मरां बेइर निस्ते?
18 Իսկ ինչ որ բերանէն դուրս կ՚ելլէ՝ սիրտէ՛ն յառաջ կու գայ, եւ անիկա՛ կը պղծէ մարդը:
पन ज़ैन किछ मैनेरे अन्त्रेरां निस्ते, तैन दिले मरां निसते, तैन्ने मैन्हु ज़ुठो केरते?
19 Որովհետեւ սիրտէ՛ն կ՚ելլեն չար մտածումներ, սպանութիւններ, շնութիւններ, պոռնկութիւններ, գողութիւններ, սուտ վկայութիւններ ու հայհոյութիւններ:
किजोकि बुरे खियाल, कत्ल केरनो, अड्लाए देइने गलत कम केरनू, बदमाशी, च़ोरी, झूठी गवाही देनी, ते तुहीन दिले मरां निसचे।
20 Ասո՛նք են որ կը պղծեն մարդը, բայց անլուայ ձեռքով հաց ուտելը՝ չի պղծեր մարդը»:
एन एरी गल्लन ज़ैना मैन्हु ज़ुट्ठो केरचन, पन हथ धोने बगैर रोट्टी खाने सेइं मैन्हु ज़ुट्ठो न भोए।”
21 Յիսուս անկէ մեկնելով՝ գնաց Տիւրոսի ու Սիդոնի երկրամասերը:
यीशु तैट्ठां च़लो जेव, ते सूर ते सैदारे आसेपासेरे इलाकेरे नेड़े अव।
22 Եւ ահա՛ քանանացի կին մը, այդ հողամասերէն ելած, կը պոռար անոր. «Ողորմէ՜ ինծի, Տէ՛ր, Դաւիթի՛ որդի, աղջիկս սաստիկ կը չարչարուի դեւէն»:
तैस इलाकेरी अक कनानी कुआन्श यीशु कां आई, ते चिन्डां मैरतां ज़ोने लग्गी, “हे प्रभु दाऊदेरा मट्ठां, मीं पुड़ दया केर, मेरी कुइये पुड़ भूतेरो सैयोए, तैन भूत तैस बड़ू सताते।”
23 Ինք ո՛չ մէկ խօսքով պատասխանեց անոր. իսկ իր աշակերտները մօտենալով՝ կը թախանձէին իրեն ու կ՚ըսէին. «Արձակէ՛ զայն, որովհետեւ կ՚աղաղակէ մեր ետեւէն»:
पन यीशुए कोई जुवाब न दित्तो, तैसेरे चेले नेड़े एइतां तैस कां मिनत केरने लग्गे, “एस भेज़, किजोकि ए चिन्डां मारचे ते इश्शो पीछो न छ़डे।”
24 Ինք ալ պատասխանեց. «Ես ղրկուեցայ միայն Իսրայէլի տան կորսուած ոչխարներուն»:
तैनी जुवाब दित्तो, “अवं इस्राएलेरी हेरोरि भैड्डां केरे अलावा होरि कोन्ची कां नईं भेज़ोरो।”
25 Բայց անիկա եկաւ, երկրպագեց անոր եւ ըսաւ. «Տէ՛ր, օգնէ՛ ինծի»:
पन तै कुआन्श आई, ते तैस कां मथ्थो टेकतां ज़ोने लग्गी, “हे प्रभु मेरी मद्दत केर।”
26 Ան ալ պատասխանեց. «Լաւ չէ առնել զաւակներուն հացը ու նետել շուներուն»:
तैनी जुवाब दित्तो, “बच्चां केरि रोट्टी नेइतां कुतरन देनी ठीक नईं।”
27 Անիկա ալ ըսաւ. «Այո՛, Տէ՛ր. սակայն շուները կը կերակրուին իրենց տիրոջ սեղանէն ինկած փշրանքներով»:
तैसां ज़ोवं “सच़्च़े प्रभु, पन ज़ैन टुक्ड़े मालिकेरी मेज़े पुड़ेरां बिछ़ड़तन तैना कुतरां भी खातन।”
28 Այն ատեն Յիսուս պատասխանեց անոր. «Ո՛վ կին, մեծ է հաւատքդ. թող ըլլայ քեզի՝ ի՛նչ որ կ՚ուզես»: Եւ նոյն ժամուն անոր աղջիկը բժշկուեցաւ:
यीशुए तैस जुवाब दित्तो, “ए कुआन्श तेरो विश्वास बड़ोए, ज़ेरू तू चातिस तेरे लेइ तेरहु भोए” ते तैसारी कुई तैखने बेज़्झ़ोइ जेई।
29 Յիսուս անկէ մեկնեցաւ. երբ Գալիլեայի ծովեզերքը հասաւ՝ լեռը ելլելով նստաւ:
यीशु तैट्ठां निस्तां गलील समुन्दरेरे बन्ने पुड़ अव, तैखन तै एक्की पहाड़े पुड़ गेइतां बिश्शी जेव।
30 Ու մեծ բազմութիւններ եկան իրեն, որոնք ունէին իրենց հետ կաղեր, կոյրեր, համրեր, հաշմանդամներ եւ շատ ուրիշներ, ու ձգեցին զանոնք Յիսուսի ոտքը: Ան ալ բուժեց զանոնք.
ते बड़े लोकां केरि भीड़ तैस कां आई, तैन लोकेईं एप्पू सेइं साथी टोंटे, काने, लट्टे, डोंडे ते होरे काई एरे ज़ेरे मैन्हु साथी आने, ते तैसेरे पावन कां छ़ड्डे, ते तैनी तैना सब बज़्झ़ाए।
31 այնպէս որ բազմութիւնը զմայլեցաւ՝ տեսնելով որ համրերը կը խօսէին, հաշմանդամները կը բժշկուէին, կաղերը կը քալէին եւ կոյրերը կը տեսնէին. ու կը փառաբանէին Իսրայէլի Աստուածը:
ज़ैखन लोकेईं हेरू कि लट्टे गल्लां केरतन कमज़ोर तकड़े भोतन, टोंटे च़लतन ते काने लातन त तैना बड़े हैरान भोइ जे ते इस्राएलेरे परमेशरेरी तारीफ़ केरने लग्गे।
32 Յիսուս՝ քովը կանչելով իր աշակերտները՝ ըսաւ. «Կը գթամ այդ բազմութեան վրայ, որովհետեւ արդէն երեք օրէ ի վեր քովս են, եւ ուտելիք ոչի՛նչ ունին: Չեմ ուզեր անօթի արձակել զանոնք, որպէսզի ճամբան չպարտասին»:
यीशुए अपने चेले कुजेइतां तैन सेइं ज़ोवं, “मीं एन लोकन पुड़ बड़ो तरस एइते, एना मैन्हु ट्लेइ दिहैड़ी केरे देंते बराबर मीं सेइं साथिन, ते एन कां खाने जो किछ भी नईं। अवं एन नियन्ने भेज़ने न चैईं, कोस्कोई एरू न भोए कि एना बत्ती मां रेइ गान।”
33 Աշակերտները ըսին անոր. «Մենք անապատին մէջ ուրկէ՞ պիտի ունենանք այնչափ հաց, որ կշտացնենք ա՛յսչափ մեծ բազմութիւն մը»:
तैसेरे चेलेईं तैस जुवाब दित्तो “अस इस सुनसान ठैरी मां एत्रे लोकां केरे लेइ रोट्टी कोट्ठां आनम, ज़ैना सेब्भी केरे लेइ पूरी भोन?”
34 Յիսուս ըսաւ անոնց. «Քանի՞ նկանակ ունիք»: Անոնք ալ ըսին. «Եօթը, ու քանի մը մանր ձուկ»:
यीशुए पुच़्छ़ू, “तुसन कां केत्री रोट्टी आन?” तैनेईं ज़ोवं, “सत रोट्टिन ते किछ निक्की मेछ़ली भी आन।”
35 Հրամայեց բազմութեան՝ որ նստին գետինին վրայ:
तैखन तैनी लोकन ज़मीनी पुड़ बिशनेरे लेइ ज़ोवं।
36 Առաւ եօթը նկանակներն ու ձուկերը, շնորհակալ եղաւ, կտրեց եւ տուաւ աշակերտներուն, աշակերտներն ալ՝ բազմութեան:
ते यीशुए तैना सत रोट्टी ते मेछ़ली ट्लेइ, ते परमेशरेरू शुक्र केरतां ट्लोड़ी, ते अपने चेलन कां दित्ती ते चेलेईं तैना मैनन् दित्ती।
37 Բոլորը կերան ու կշտացան, եւ վերցնելով աւելցած բեկորները՝ եօթը զամբիւղ լեցուցին:
सारे मैन्हु रोट्टी खेइतां रेज़्ज़ी जे। तैल्ला पत्ती, यीशुएरे चेलेईं मेछ़ली त कने रोट्टी केरे बच़्च़ोरे टुक्ड़न मरां सत टोकरे भेरतां सल्ले।
38 Անոնք որ կերան՝ չորս հազար այր մարդիկ էին, կիներէն ու մանուկներէն զատ:
रोट्टी खाने बालां केरि तैधात कुआन्शां ते बच्चां केरे अलावा 4000 मड़द थिये।
39 Երբ արձակեց բազմութիւնը, նաւ մտաւ եւ գնաց Մագդաղայի հողամասը:
तैखन तैने तैना सब लोक भेज़े ते एप्पू किश्ती मां च़ेढ़तां मगदन इलाके जो च़लो जेव।
